harbi

English

Etymology

From Arabic حَرْبِيّ (ḥarbiyy, literally “military”), a reference to the House of War.

Noun

harbi (plural harbis or harbi)

1. (Islam) A person who is not a Muslim and does not live under the condition of the dhimma.

Coordinate terms

• dhimmi, a non-Muslim under Muslim rule
• Dar al-Islam, the Muslim world

Turkish

Tabanca ve harbi. - Pistol and ramrod.

Alternative forms

• harbe, harbî (superseded spelling)

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish حربی (ḥarbi, “a ramrod”), possibly from Arabic حَرْبَة (ḥarba, “dart, spearhead, bayonet, spike”), from حَرْب (ḥarb, “war, warfare”).

Pronunciation

• IPA^(key): /haɾˈbi/
• Hyphenation: har‧bi

Noun

harbi (definite accusative harbiyi, plural harbiler)

1. (firearms) A ramrod, gunstick.

Declension

Inflection
Nominative	harbi
Definite accusative	harbiyi
	Singular	Plural
Nominative	harbi	harbiler
Definite accusative	harbiyi	harbileri
Dative	harbiye	harbilere
Locative	harbide	harbilerde
Ablative	harbiden	harbilerden
Genitive	harbinin	harbilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular harbim harbilerim 2nd singular harbin harbilerin 3rd singular harbisi harbileri 1st plural harbimiz harbilerimiz 2nd plural harbiniz harbileriniz 3rd plural harbileri harbileri Definite accusative Singular Plural 1st singular harbimi harbilerimi 2nd singular harbini harbilerini 3rd singular harbisini harbilerini 1st plural harbimizi harbilerimizi 2nd plural harbinizi harbilerinizi 3rd plural harbilerini harbilerini Dative Singular Plural 1st singular harbime harbilerime 2nd singular harbine harbilerine 3rd singular harbisine harbilerine 1st plural harbimize harbilerimize 2nd plural harbinize harbilerinize 3rd plural harbilerine harbilerine Locative Singular Plural 1st singular harbimde harbilerimde 2nd singular harbinde harbilerinde 3rd singular harbisinde harbilerinde 1st plural harbimizde harbilerimizde 2nd plural harbinizde harbilerinizde 3rd plural harbilerinde harbilerinde Ablative Singular Plural 1st singular harbimden harbilerimden 2nd singular harbinden harbilerinden 3rd singular harbisinden harbilerinden 1st plural harbimizden harbilerimizden 2nd plural harbinizden harbilerinizden 3rd plural harbilerinden harbilerinden Genitive Singular Plural 1st singular harbimin harbilerimin 2nd singular harbinin harbilerinin 3rd singular harbisinin harbilerinin 1st plural harbimizin harbilerimizin 2nd plural harbinizin harbilerinizin 3rd plural harbilerinin harbilerinin

Adjective

harbi

1. (slang) One who speaks truthfully, honest.
2. (slang) true, unvarnished, unadulterated

Declension

predicative forms of harbi

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	harbiyim	harbi miyim?	harbi değilim	harbi değil miyim?
sen (you are)	harbisin	harbi misin?	harbi değilsin	harbi değil misin?
o (he/she/it is)	harbi / harbidir	harbi mi?	harbi değil	harbi değil mi?
biz (we are)	harbiyiz	harbi miyiz?	harbi değiliz	harbi değil miyiz?
siz (you are)	harbisiniz	harbi misiniz?	harbi değilsiniz	harbi değil misiniz?
onlar (they are)	harbi(ler)	harbi(ler) mi?	harbi değil(ler)	harbi değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	harbiydim	harbi miydim?	harbi değildim	harbi değil miydim?
sen (you were)	harbiydin	harbi miydin?	harbi değildin	harbi değil miydin?
o (he/she/it was)	harbiydi	harbi miydi?	harbi değildi	harbi değil miydi?
biz (we were)	harbiydik	harbi miydik?	harbi değildik	harbi değil miydik?
siz (you were)	harbiydiniz	harbi miydiniz?	harbi değildiniz	harbi değil miydiniz?
onlar (they were)	harbiydiler	harbi miydiler?	harbi değildi(ler) / değillerdi	harbi değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	harbiymişim	harbi miymişim?	harbi değilmişim	harbi değil miymişim?
sen (you were)	harbiymişsin	harbi miymişsin?	harbi değilmişsin	harbi değil miymişsin?
o (he/she/it was)	harbiymiş	harbi miymiş?	harbi değilmiş	harbi değil miymiş?
biz (we were)	harbiymişiz	harbi miymişiz?	harbi değilmişiz	harbi değil miymişiz?
siz (you were)	harbiymişsiniz	harbi miymişsiniz?	harbi değilmişsiniz	harbi değil miymişsiniz?
onlar (they were)	harbiymişler	harbi miymişler?	harbi değilmiş(ler) / değillermiş	harbi değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	harbiysem	harbi miysem?	harbi değilsem	harbi değil miysem?
sen (if you)	harbiysen	harbi miysen?	harbi değilsen	harbi değil miysen?
o (if he/she/it)	harbiyse	harbi miyse?	harbi değilse	harbi değil miyse?
biz (if we)	harbiysek	harbi miysek?	harbi değilsek	harbi değil miysek?
siz (if you)	harbiyseniz	harbi miyseniz?	harbi değilseniz	harbi değil miyseniz?
onlar (if they)	harbiyseler	harbi miyseler?	harbi değilseler / değillerse	harbi değil miyseler?

Derived terms

• harbi konuşmak
• harbici
• harbiden
• harbilik

 

Related terms

• harbiye
• harp
• muharebe
• muharip

 

Noun

harbi

1. definite accusative singular of harp

Adjective

harbi

1. Misspelling of harbî.

Further reading

• “harbi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “harbî”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2615