bruna

See also: Bruna, bruña, brūna, brūnā, brůna, and brūņa

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈbɾu.nə]
• IPA^(key): (Valencia) [ˈbɾu.na]

Adjective

bruna

1. feminine singular of bru

Corsican

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbruna/
• Hyphenation: bru‧na

Adjective

bruna

1. feminine singular of brunu

References

• “brunu” in INFCOR: Banca di dati di a lingua corsa

Esperanto

Etymology

From French brun, Italian bruno.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbruna]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -una
• Hyphenation: bru‧na

Adjective

bruna (accusative singular brunan, plural brunaj, accusative plural brunajn)

1. brown

   bruna:  

Related terms

• bruna nano
• bruna truto

See also

Colors in Esperanto · koloroj (layout · text)

blanka	griza	nigra
ruĝa; karmezina	oranĝokolora; oranĝkolora; oranĝo; bruna	flava; kremkolora
limekolora	verda
cejanblua; turkisa	lazura	blua
violkolora; viola; indiga	magenta; purpura	rozokolora

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprʏːna/
• Rhymes: -ʏːna

Noun

bruna

1. indefinite accusative genitive dative singular accusative genitive plural of bruni

Verb

bruna (weak verb, third-person singular past indicative brunaði, supine brunað)

1. (intransitive) to rush, to hurry

Conjugation

bruna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að bruna
supine (sagnbót)		brunað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		brunandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bruna	við brunum	present (nútíð)	ég bruni	við brunum
	þú brunar	þið brunið		þú brunir	þið brunið
	hann, hún, það brunar	þeir, þær, þau bruna		hann, hún, það bruni	þeir, þær, þau bruni
past (þátíð)	ég brunaði	við brunuðum	past (þátíð)	ég brunaði	við brunuðum
	þú brunaðir	þið brunuðuð		þú brunaðir	þið brunuðuð
	hann, hún, það brunaði	þeir, þær, þau brunuðu		hann, hún, það brunaði	þeir, þær, þau brunuðu
imperative (boðháttur)	bruna (þú)	brunið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	brunaðu	bruniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

brunaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brunaður	brunuð	brunað		brunaðir	brunaðar	brunuð
accusative (þolfall)	brunaðan	brunaða	brunað		brunaða	brunaðar	brunuð
dative (þágufall)	brunuðum	brunaðri	brunuðu		brunuðum	brunuðum	brunuðum
genitive (eignarfall)	brunaðs	brunaðrar	brunaðs		brunaðra	brunaðra	brunaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	brunaði	brunaða	brunaða		brunuðu	brunuðu	brunuðu
accusative (þolfall)	brunaða	brunuðu	brunaða		brunuðu	brunuðu	brunuðu
dative (þágufall)	brunaða	brunuðu	brunaða		brunuðu	brunuðu	brunuðu
genitive (eignarfall)	brunaða	brunuðu	brunaða		brunuðu	brunuðu	brunuðu

Ido

Etymology

From Esperanto bruna.

Adjective

bruna

1. brown

Derived terms

• bruneskar (“to tan”)

See also

Colors in Ido · kolori (layout · text)

blanka	griza	nigra
reda; karmezina	oranjea; bruna	flava; kremea
limetea	verda
ciana	azurea	blua
violea; indigea	purpurea	rozea

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbru.na/
• Rhymes: -una
• Hyphenation: brù‧na

Noun

bruna f (plural brune)

1. female equivalent of bruno

Adjective

bruna f sg

1. feminine singular of bruno

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From the adjective brun (“brown”).

Alternative forms

• brune (e- and split infinitives)

Pronunciation

• IPA^(key): /²brʉ.na/

Verb

bruna (present tense brunar, past tense bruna, past participle bruna, passive infinitive brunast, present participle brunande, imperative bruna/brun)

1. (transitive, intransitive, also cooking) to brown

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrʉ.na/

Noun

bruna f

1. (nonstandard, dialectal) definite singular of bru

References

• “bruna” in The Nynorsk Dictionary.

Portuguese

Etymology 1

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈbɾũ.nɐ/

• (Brazil) IPA^(key): /ˈbɾũ.nɐ/
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈbɾu.na/

• (Portugal) IPA^(key): /ˈbɾu.nɐ/

Adjective

bruna

1. feminine singular of bruno

Noun

bruna f (plural brunas)

1. female equivalent of bruno

Etymology 2

Verb

bruna

1. inflection of brunir:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French brunir.

Pronunciation

• IPA^(key): /bruˈna/

Verb

a bruna (third-person singular present brunează, past participle brunat) 1st conj.

1. to burnish

Conjugation

    conjugation of bruna (first conjugation, -ez- infix)

infinitive			a bruna
gerund			brunând
past participle			brunat
number		singular			plural
person		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	brunez	brunezi	brunează	brunăm	brunați	brunează
	imperfect	brunam	brunai	bruna	brunam	brunați	brunau
	simple perfect	brunai	brunași	brună	brunarăm	brunarăți	brunară
	pluperfect	brunasem	brunaseși	brunase	brunaserăm	brunaserăți	brunaseră
subjunctive		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	să brunez	să brunezi	să bruneze	să brunăm	să brunați	să bruneze
imperative		—	tu	—	—	voi	—
	affirmative		brunează			brunați
	negative		nu bruna			nu brunați

Derived terms

• brunaj
• brunare

Spanish

Adjective

bruna f

1. feminine singular of bruno

Swedish

Adjective

bruna

1. inflection of brun:
   1. definite singular
   2. plural

Anagrams

• Urban