badacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Masurian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish badać. By surface analysis, bószcz +‎ -acz.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

badacz impf

  1. (transitive) to check, to probe, to examine (to learn more about using one's senses)
  2. (transitive) to examine (to learn about systematically)
  3. (transitive, medicine) to test, to probe (to check the medical state of a patient or have one's own medical state checked)
  4. (reflexive with szie) to find out, to discover

Further reading

[edit]
  • Zofia Stamirowska (1987-2024) “badać, badać się”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur, volume 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, pages 142-143

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From badać +‎ -acz. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /badat͡ʃ/
  • IPA(key): (15th CE) /badat͡ʃ/

Noun

[edit]

badacz m animacy unattested

  1. (attested in Greater Poland) examiner, inquisitor, investigator
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[1], Greater Poland, page 7 arg:
      Krystus yest badacz wszego somnyenya
      [Krystus jest badacz wszego sąmnienia]
  2. diviner, fortune teller
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XXIV, page 342:
      Badaczye ad divinatores
      [Badacze ad divinatores]
  3. gorer
    • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 17:
      Badacz cornupeta (quodsi bos cornupeta fuerit... occideritque virum aut mulierem..., lapidibus obruetur Ex 21, 29)
      [Badacz cornupeta (quodsi bos cornupeta fuerit... occideritque virum aut mulierem..., lapidibus obruetur Ex 21, 29)]
[edit]
noun
verb

Descendants

[edit]
  • Polish: badacz
  • Silesian: badŏcz

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “badacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish badacz. By surface analysis, badać +‎ -acz.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

badacz m pers (female equivalent badaczka)

  1. researcher
    Synonyms: naukowiec, uczony
  2. (Middle Polish) spy; investigator; agent

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • badacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • badacz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “badacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (19.07.2019) “BADACZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “badacz”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “badacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “badacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 81
  • badacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego