ἐμπνέω

See also: εμπνέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐμπνείω (empneíō) — poetic

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ πνέω (pnéō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /em.pné.ɔː/ → /emˈpne.o/ → /emˈbne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /em.pné.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /emˈpne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /emˈpne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /emˈpne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /emˈbne.o/

Verb

ἐμπνέω • (empnéō)

1. to blow or breathe upon [with dative]
2. (intransitive) to breathe, live, be alive
3. to breathe of [with genitive]
4. (transitive) to blow into, swell (a sail)
5. to breathe into, inspire

Conjugation

   Present: ἐμπνέω, ἐμπνέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπνέω	ἐμπνεῖς	ἐμπνεῖ	ἐμπνεῖτον	ἐμπνεῖτον	ἐμπνέομεν	ἐμπνεῖτε	ἐμπνέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπνέω	ἐμπνέῃς	ἐμπνέῃ	ἐμπνέητον	ἐμπνέητον	ἐμπνέωμεν	ἐμπνέητε	ἐμπνέωσῐ(ν)
	optative	ἐμπνέοιμῐ	ἐμπνέοις	ἐμπνέοι	ἐμπνέοιτον	ἐμπνεοίτην	ἐμπνέοιμεν	ἐμπνέοιτε	ἐμπνέοιεν
	imperative		ἐμπνεῖ	ἐμπνείτω	ἐμπνεῖτον	ἐμπνείτων		ἐμπνεῖτε	ἐμπνεόντων
middle/ passive	indicative	ἐμπνέομαι	ἐμπνέῃ, πνεῖ	ἐμπνεῖται	ἐμπνεῖσθον	ἐμπνεῖσθον	ἐμπνεόμεθᾰ	ἐμπνεῖσθε	ἐμπνέονται
	subjunctive	ἐμπνέωμαι	ἐμπνέῃ	ἐμπνέηται	ἐμπνέησθον	ἐμπνέησθον	ἐμπνεώμεθᾰ	ἐμπνέησθε	ἐμπνέωνται
	optative	ἐμπνεοίμην	ἐμπνέοιο	ἐμπνέοιτο	ἐμπνέοισθον	ἐμπνεοίσθην	ἐμπνεοίμεθᾰ	ἐμπνέοισθε	ἐμπνέοιντο
	imperative		ἐμπνέου	ἐμπνείσθω	ἐμπνεῖσθον	ἐμπνείσθων		ἐμπνεῖσθε	ἐμπνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπνεῖν				ἐμπνεῖσθαι
participle	m	ἐμπνέων				ἐμπνεόμενος
	f	ἐμπνέουσᾰ				ἐμπνεομένη
	n	ἐμπνέον				ἐμπνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐνέπνεον (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέπνεον	ἐνέπνεις	ἐνέπνει	ἐνεπνεῖτον	ἐνεπνείτην	ἐνεπνέομεν	ἐνεπνεῖτε	ἐνέπνεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐμπνεύσω, ἐμπνεύσομαι, ἐμπνευσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπνεύσω	ἐμπνεύσεις	ἐμπνεύσει	ἐμπνεύσετον	ἐμπνεύσετον	ἐμπνεύσομεν	ἐμπνεύσετε	ἐμπνεύσουσῐ(ν)
	optative	ἐμπνεύσοιμῐ	ἐμπνεύσοις	ἐμπνεύσοι	ἐμπνεύσοιτον	ἐμπνευσοίτην	ἐμπνεύσοιμεν	ἐμπνεύσοιτε	ἐμπνεύσοιεν
middle	indicative	ἐμπνεύσομαι	ἐμπνεύσῃ, ἐμπνεύσει	ἐμπνεύσεται	ἐμπνεύσεσθον	ἐμπνεύσεσθον	ἐμπνευσόμεθᾰ	ἐμπνεύσεσθε	ἐμπνεύσονται
	optative	ἐμπνευσοίμην	ἐμπνεύσοιο	ἐμπνεύσοιτο	ἐμπνεύσοισθον	ἐμπνευσοίσθην	ἐμπνευσοίμεθᾰ	ἐμπνεύσοισθε	ἐμπνεύσοιντο
passive	indicative	ἐμπνευσθήσομαι	ἐμπνευσθήσῃ	ἐμπνευσθήσεται	ἐμπνευσθήσεσθον	ἐμπνευσθήσεσθον	ἐμπνευσθησόμεθᾰ	ἐμπνευσθήσεσθε	ἐμπνευσθήσονται
	optative	ἐμπνευσθησοίμην	ἐμπνευσθήσοιο	ἐμπνευσθήσοιτο	ἐμπνευσθήσοισθον	ἐμπνευσθησοίσθην	ἐμπνευσθησοίμεθᾰ	ἐμπνευσθήσοισθε	ἐμπνευσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐμπνεύσειν			ἐμπνεύσεσθαι		ἐμπνευσθήσεσθαι
participle	m	ἐμπνεύσων			ἐμπνευσόμενος		ἐμπνευσθησόμενος
	f	ἐμπνεύσουσᾰ			ἐμπνευσομένη		ἐμπνευσθησομένη
	n	ἐμπνεῦσον			ἐμπνευσόμενον		ἐμπνευσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐνέπνευσᾰ, ἐνεπνεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέπνευσᾰ	ἐνέπνευσᾰς	ἐνέπνευσε(ν)	ἐνεπνεύσᾰτον	ἐνεπνευσᾰ́την	ἐνεπνεύσᾰμεν	ἐνεπνεύσᾰτε	ἐνέπνευσᾰν
	subjunctive	ἐμπνεύσω	ἐμπνεύσῃς	ἐμπνεύσῃ	ἐμπνεύσητον	ἐμπνεύσητον	ἐμπνεύσωμεν	ἐμπνεύσητε	ἐμπνεύσωσῐ(ν)
	optative	ἐμπνεύσαιμῐ	ἐμπνεύσειᾰς, ἐμπνεύσαις	ἐμπνεύσειε(ν), ἐμπνεύσαι	ἐμπνεύσαιτον	ἐμπνευσαίτην	ἐμπνεύσαιμεν	ἐμπνεύσαιτε	ἐμπνεύσειᾰν, ἐμπνεύσαιεν
	imperative		ἔμπνευσον	ἐμπνευσᾰ́τω	ἐμπνεύσᾰτον	ἐμπνευσᾰ́των		ἐμπνεύσᾰτε	ἐμπνευσᾰ́ντων
passive	indicative	ἐνεπνεύσθην	ἐνεπνεύσθης	ἐνεπνεύσθη	ἐνεπνεύσθητον	ἐνεπνευσθήτην	ἐνεπνεύσθημεν	ἐνεπνεύσθητε	ἐνεπνεύσθησᾰν
	subjunctive	ἐμπνευσθῶ	ἐμπνευσθῇς	ἐμπνευσθῇ	ἐμπνευσθῆτον	ἐμπνευσθῆτον	ἐμπνευσθῶμεν	ἐμπνευσθῆτε	ἐμπνευσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπνευσθείην	ἐμπνευσθείης	ἐμπνευσθείη	ἐμπνευσθεῖτον, ἐμπνευσθείητον	ἐμπνευσθείτην, ἐμπνευσθειήτην	ἐμπνευσθεῖμεν, ἐμπνευσθείημεν	ἐμπνευσθεῖτε, ἐμπνευσθείητε	ἐμπνευσθεῖεν, ἐμπνευσθείησᾰν
	imperative		ἐμπνεύσθητῐ	ἐμπνευσθήτω	ἐμπνεύσθητον	ἐμπνευσθήτων		ἐμπνεύσθητε	ἐμπνευσθέντων
		active					passive
infinitive		ἐμπνεῦσαι					ἐμπνευσθῆναι
participle	m	ἐμπνεύσᾱς					ἐμπνευσθείς
	f	ἐμπνεύσᾱσᾰ					ἐμπνευσθεῖσᾰ
	n	ἐμπνεῦσᾰν					ἐμπνευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔμπνευσᾰ, ἐμπνεύσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμπνευσᾰ	ἔμπνευσᾰς	ἔμπνευσε(ν)	ἐμπνεύσᾰτον	ἐμπνευσᾰ́την	ἐμπνεύσᾰμεν	ἐμπνεύσᾰτε	ἔμπνευσᾰν
	subjunctive	ἐμπνεύσω, ἐμπνεύσωμῐ	ἐμπνεύσῃς, ἐμπνεύσῃσθᾰ	ἐμπνεύσῃ, ἐμπνεύσῃσῐ	ἐμπνεύσητον	ἐμπνεύσητον	ἐμπνεύσωμεν	ἐμπνεύσητε	ἐμπνεύσωσῐ(ν)
	optative	ἐμπνεύσαιμῐ	ἐμπνεύσαις, ἐμπνεύσαισθᾰ, ἐμπνεύσειᾰς	ἐμπνεύσειε(ν), ἐμπνεύσαι	ἐμπνευσεῖτον	ἐμπνευσείτην	ἐμπνευσεῖμεν	ἐμπνευσεῖτε	ἐμπνευσεῖεν
	imperative		ἔμπνευσον	ἐμπνευσᾰ́τω	ἐμπνεύσᾰτον	ἐμπνευσᾰ́των		ἐμπνεύσᾰτε	ἐμπνευσᾰ́ντων
passive	indicative	ἐμπνεύσθην	ἐμπνεύσθης	ἐμπνεύσθη	ἐμπνεύσθητον	ἐμπνευσθήτην	ἐμπνεύσθημεν	ἐμπνεύσθητε	ἐμπνεύσθησᾰν, ἔμπνευσθεν
	subjunctive	ἐμπνευσθῶ	ἐμπνευσθῇς	ἐμπνευσθῇ	ἐμπνευσθῆτον	ἐμπνευσθῆτον	ἐμπνευσθῶμεν	ἐμπνευσθῆτε	ἐμπνευσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐμπνευσθείην	ἐμπνευσθείης	ἐμπνευσθείη	ἐμπνευσθεῖτον, ἐμπνευσθείητον	ἐμπνευσθείτην, ἐμπνευσθειήτην	ἐμπνευσθεῖμεν, ἐμπνευσθείημεν	ἐμπνευσθεῖτε, ἐμπνευσθείητε	ἐμπνεύσθειεν, ἐμπνευσθείησᾰν
	imperative		ἐμπνεύσθητῐ	ἐμπνευσθήτω	ἐμπνεύσθητον	ἐμπνευσθήτων		ἐμπνεύσθητε	ἐμπνευσθέντων
		active					passive
infinitive		ἐμπνεῦσαι/ἐμπνευσᾰ́μεν/ἐμπνευσᾰμέναι					ἐμπνευσθῆναι/ἐμπνευσθήμεναι
participle	m	ἐμπνεύσᾱς					ἐμπνευσθείς
	f	ἐμπνεύσᾱσᾰ					ἐμπνευσθεῖσᾰ
	n	ἐμπνεῦσᾰν					ἐμπνευσθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐμπέπνευκᾰ, ἐμπέπνῡμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμπέπνευκᾰ	ἐμπέπνευκᾰς	ἐμπέπνευκε(ν)	ἐμπεπνεύκᾰτον	ἐμπεπνεύκᾰτον	ἐμπεπνεύκᾰμεν	ἐμπεπνεύκᾰτε	ἐμπεπνεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐμπεπνεύκω	ἐμπεπνεύκῃς	ἐμπεπνεύκῃ	ἐμπεπνεύκητον	ἐμπεπνεύκητον	ἐμπεπνεύκωμεν	ἐμπεπνεύκητε	ἐμπεπνεύκωσῐ(ν)
	optative	ἐμπεπνεύκοιμῐ, ἐμπεπνευκοίην	ἐμπεπνεύκοις, ἐμπεπνευκοίης	ἐμπεπνεύκοι, ἐμπεπνευκοίη	ἐμπεπνεύκοιτον	ἐμπεπνευκοίτην	ἐμπεπνεύκοιμεν	ἐμπεπνεύκοιτε	ἐμπεπνεύκοιεν
	imperative		ἐμπέπνευκε	ἐμπεπνευκέτω	ἐμπεπνεύκετον	ἐμπεπνευκέτων		ἐμπεπνεύκετε	ἐμπεπνευκόντων
middle/ passive	indicative	ἐμπέπνῡμαι	ἐμπέπνῡσαι	ἐμπέπνῡται	ἐμπέπνῡσθον	ἐμπέπνῡσθον	ἐμπεπνῡ́μεθᾰ	ἐμπέπνῡσθε	ἐμπέπνῡνται
	subjunctive	ἐμπεπνῡμένος ὦ	ἐμπεπνῡμένος ᾖς	ἐμπεπνῡμένος ᾖ	ἐμπεπνῡμένω ἦτον	ἐμπεπνῡμένω ἦτον	ἐμπεπνῡμένοι ὦμεν	ἐμπεπνῡμένοι ἦτε	ἐμπεπνῡμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐμπεπνῡμένος εἴην	ἐμπεπνῡμένος εἴης	ἐμπεπνῡμένος εἴη	ἐμπεπνῡμένω εἴητον/εἶτον	ἐμπεπνῡμένω εἰήτην/εἴτην	ἐμπεπνῡμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐμπεπνῡμένοι εἴητε/εἶτε	ἐμπεπνῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐμπέπνῡσο	ἐμπεπνῡ́σθω	ἐμπέπνῡσθον	ἐμπεπνῡ́σθων		ἐμπέπνῡσθε	ἐμπεπνῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐμπεπνευκέναι				ἐμπεπνῦσθαι
participle	m	ἐμπεπνευκώς				ἐμπεπνῡμένος
	f	ἐμπεπνευκυῖᾰ				ἐμπεπνῡμένη
	n	ἐμπεπνευκός				ἐμπεπνῡμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

• New Testament, Acts of the Apostles 9:1:

  Ὁ δὲ Σαῦλος ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου, προσελθὼν τῷ ἀρχιερεῖ

  Ho dè Saûlos éti empnéōn apeilês kaì phónou eis toùs mathētàs toû Kuríou, proselthṑn tôi arkhiereî

  • Translation by KJV

    And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went unto the high priest

Descendants

• Greek: εμπνέω (empnéo)

Further reading

• “ἐμπνέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐμπνέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐμπνέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἐμπνέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἐμπνέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἐμπνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐμπνέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G1709 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • blow idem, page 85.
  • breathe idem, page 96.
  • live idem, page 495.