білу

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	ٴبىلۋ
Cyrillic	білу
Latin	bılu
Yañalif	ʙjlu

Etymology

From Proto-Turkic *bil- (“to know”). Cognate with Turkish bilmek, Azerbaijani bilmək, Uzbek bilmoq.

Pronunciation

• IPA^(key): [bɘ.lʉw]
• Hyphenation: бі‧лу

Verb

білу • (bılu)

1. to know

   Мен көп білемін.

   Men köp bılemın.

   I know a lot.

2. (auxiliary, after an imperfective converb in -й³ (-i³)) to be able (to do sth), can (do sth)

Conjugation

Conjugation of білу

infinitive			білу
participles	past		білген
	future		білер
	transitory past		білетін
			singular				plural
			1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person	1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person
			мен	сен	сіз	ол	біз	сендер	сіздер	олар
past	simple		білдім	білдің	білдіңіз	білді	білдік	білдіңдер	білдіңіздер	білді
	distant	direct	білгенмін	білгенсің	білгенсіз	білген	білгенбіз	білгенсіңдер	білгенсіздер	білген
		indirect	біліппін	біліпсің	біліпсіз	біліпті	біліппіз	біліпсіңдер	біліпсіздер	біліпті
	habitual		білетінмін	білетінсің	білетінсіз	білетін	білетінбіз	білетінсіңдер	білетінсіздер	білетін
present	aorist		білемін	білесің	білесіз	біледі	білеміз	білесіңдер	білесіздер	біледі
future	presumptive		білермін	білерсің	білерсіз	білер	білерміз	білерсіңдер	білерсіздер	білер
	intentional		білмекпін	білмексің	білмексіз	білмек	білмекпіз	білмексің	білмексіз	білмек
imperative/hortative			білейін	біл	біліңіз	білсін	білейік	біліңдер	біліңіздер	білсін
optative			білгім келеді	білгің келеді	білгіңіз келеді	білгісі келеді	білгіміз келеді	білгілерің келеді	білгілеріңіз келеді	білгілері келеді
conditional			білсем	білсең	білсеңіз	білсе	білсек	білсеңдер	білсеңіздер	білсе

Ukrainian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbʲiɫʊ]

Adjective

бі́лу • (bílu)

1. feminine accusative singular of бі́лий (bílyj)