σχιστός

Ancient Greek

Etymology

From σχῐ́ζω (skhĭ́zō, “to split, cleave”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰis.tós/ → /sçisˈtos/ → /sçisˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰis.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰisˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sçisˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçisˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçisˈtos/

Adjective

σχῐστός • (skhĭstós) m (feminine σχῐστή, neuter σχῐστόν); first/second declension

1. cloven, divided
2. that may be split or cleft; divisible

Inflection

First and second declension of σχῐστός; σχῐστή; σχῐστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχῐστός skhĭstós	σχῐστή skhĭstḗ	σχῐστόν skhĭstón		σχῐστώ skhĭstṓ	σχῐστᾱ́ skhĭstā́	σχῐστώ skhĭstṓ		σχῐστοί skhĭstoí	σχῐσταί skhĭstaí	σχῐστᾰ́ skhĭstắ
Genitive		σχῐστοῦ skhĭstoû	σχῐστῆς skhĭstês	σχῐστοῦ skhĭstoû		σχῐστοῖν skhĭstoîn	σχῐσταῖν skhĭstaîn	σχῐστοῖν skhĭstoîn		σχῐστῶν skhĭstôn	σχῐστῶν skhĭstôn	σχῐστῶν skhĭstôn
Dative		σχῐστῷ skhĭstôi	σχῐστῇ skhĭstêi	σχῐστῷ skhĭstôi		σχῐστοῖν skhĭstoîn	σχῐσταῖν skhĭstaîn	σχῐστοῖν skhĭstoîn		σχῐστοῖς skhĭstoîs	σχῐσταῖς skhĭstaîs	σχῐστοῖς skhĭstoîs
Accusative		σχῐστόν skhĭstón	σχῐστήν skhĭstḗn	σχῐστόν skhĭstón		σχῐστώ skhĭstṓ	σχῐστᾱ́ skhĭstā́	σχῐστώ skhĭstṓ		σχῐστούς skhĭstoús	σχῐστᾱ́ς skhĭstā́s	σχῐστᾰ́ skhĭstắ
Vocative		σχῐστέ skhĭsté	σχῐστή skhĭstḗ	σχῐστόν skhĭstón		σχῐστώ skhĭstṓ	σχῐστᾱ́ skhĭstā́	σχῐστώ skhĭstṓ		σχῐστοί skhĭstoí	σχῐσταί skhĭstaí	σχῐστᾰ́ skhĭstắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχῐστῶς skhĭstôs				σχῐστότερος skhĭstóteros				σχῐστότᾰτος skhĭstótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἄσχῐστος (áskhĭstos)
• δύσχῐστος (dúskhĭstos)
• ἔνσχῐστος (énskhĭstos)
• εὔσχῐστος (eúskhĭstos)
• ὁλόσχῐστος (holóskhĭstos)
• πλατύσχῐστος (platúskhĭstos)
• πολύσχῐστος (polúskhĭstos)
• τετράσχῐστος (tetráskhĭstos)
• τρίσχῐστος (trískhĭstos)

References

• “σχιστός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχιστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 140