δορυφόρος

See also: Δορυφόρος

Ancient Greek

Alternative forms

• δορῠφέρος (doruphéros)
• δουροφόρος (dourophóros) — Ionic

Etymology

δόρῠ (dóru, “spear, lance”) +‎ φέρω (phérō, “bear, bring, carry”) +‎ -ος (-os, suffix forming two-termination second-declension compound adjectives)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /do.ry.pʰó.ros/ → /ðo.ryˈɸo.ros/ → /ðo.riˈfo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.ry.pʰó.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /do.ryˈpʰo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðo.ryˈɸo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðo.ryˈfo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðo.riˈfo.ros/

Adjective

δορῠφόρος • (doruphóros) m or f (neuter δορῠφόρον); second declension

1. spear-bearing, lanciferous
2. (figuratively) defending, escorting, supporting

Declension

Second declension of δορῠφόρος; δορῠφόρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δορῠφόρος doruphóros	δορῠφόρον doruphóron		δορῠφόρω doruphórō	δορῠφόρω doruphórō		δορῠφόροι doruphóroi	δορῠφόρᾰ doruphóra
Genitive		δορῠφόρου doruphórou	δορῠφόρου doruphórou		δορῠφόροιν doruphóroin	δορῠφόροιν doruphóroin		δορῠφόρων doruphórōn	δορῠφόρων doruphórōn
Dative		δορῠφόρῳ doruphórōi	δορῠφόρῳ doruphórōi		δορῠφόροιν doruphóroin	δορῠφόροιν doruphóroin		δορῠφόροις doruphórois	δορῠφόροις doruphórois
Accusative		δορῠφόρον doruphóron	δορῠφόρον doruphóron		δορῠφόρω doruphórō	δορῠφόρω doruphórō		δορῠφόρους doruphórous	δορῠφόρᾰ doruphóra
Vocative		δορῠφόρε doruphóre	δορῠφόρον doruphóron		δορῠφόρω doruphórō	δορῠφόρω doruphórō		δορῠφόροι doruphóroi	δορῠφόρᾰ doruphóra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δορῠφόρως doruphórōs			δορῠφορώτερος doruphorṓteros			δορῠφορώτᾰτος doruphorṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

δορῠφόρος • (doruphóros) m or f (genitive δορῠφόρου); second declension

1. a spearman, lancer
2. a member of a potentate’s retinue of bodyguards (equivalent to the Latin satelles)
   1. (at Rome) a Praetorian Guardsman
3. (figuratively) a pleasure or indulgence that merely accompanies or is attendant upon and secondary to another, greater pleasure or indulgence
4. (drama) a mute character

Declension

Second declension of ὁ, ἡ δορῠφόρος; τοῦ, τῆς δορῠφόρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ δορῠφόρος ho, hē doruphóros	τὼ δορῠφόρω tṑ doruphórō	οἱ, αἱ δορῠφόροι hoi, hai doruphóroi
Genitive	τοῦ, τῆς δορῠφόρου toû, tês doruphórou	τοῖν δορῠφόροιν toîn doruphóroin	τῶν δορῠφόρων tôn doruphórōn
Dative	τῷ, τῇ δορῠφόρῳ tôi, têi doruphórōi	τοῖν δορῠφόροιν toîn doruphóroin	τοῖς, ταῖς δορῠφόροις toîs, taîs doruphórois
Accusative	τὸν, τὴν δορῠφόρον tòn, tḕn doruphóron	τὼ δορῠφόρω tṑ doruphórō	τοὺς, τᾱ̀ς δορῠφόρους toùs, tā̀s doruphórous
Vocative	δορῠφόρε doruphóre	δορῠφόρω doruphórō	δορῠφόροι doruphóroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• δορῠφορέω (doruphoréō, verb)
• δορῠφορῐ́ᾱ f (doruphoríā, common noun)
• δορῠφορῐκός (doruphorikós, adjective)
• Δορῠφόρος m (Doruphóros, proper noun)

 

Descendants

• Greek: δορυφόρος (doryfóros)

Further reading

• “δορῠ́φορος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δορυφόρος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• δορυφόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δορῠφόρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) “δορυφόρος”, in Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn

Greek

Etymology

From Ancient Greek δορῠφόρος (doruphóros), in the sense of “bodyguard”, equivalent to the Latin satelles. By surface analysis, δόρυ (dóry) +‎ -φόρος (-fóros).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðo.riˈfo.ros/

Noun

δορυφόρος • (doryfóros) m (plural δορυφόροι)

1. (astronomy) satellite

Declension

Declension of δορυφόρος

	singular	plural
nominative	δορυφόρος (doryfóros)	δορυφόροι (doryfóroi)
genitive	δορυφόρου (doryfórou)	δορυφόρων (doryfóron)
accusative	δορυφόρο (doryfóro)	δορυφόρους (doryfórous)
vocative	δορυφόρε (doryfóre)	δορυφόροι (doryfóroi)

Derived terms

• δορυφορικός (doryforikós)