sahib

See also: Sahib

English

Alternative forms

• Sahib

Etymology

From Hindustani صاحب / साहिब (sāhib, “lord”), from Classical Persian صاحب (sāhib), from Arabic صَاحِب (ṣāḥib, “companion”).

Noun

sahib (plural sahibs)

1. (historical) A term of respect for a white European or other man of rank in colonial India.

   Coordinate term: memsahib

   • 1900 December – 1901 October, Rudyard Kipling, chapter 7, in Kim (Macmillan’s Colonial Library; no. 414), London: Macmillan and Co., published 1901, →OCLC, page 177:

     One must never forget that one is a Sahib, and that some day, when examinations are passed, one will command natives.

   • 1923, Rasool Galwan, Servant of Sahibs‎^[1], Cambridge: W. Heffer & Sons, page 25:

     After, went to sahib and packed up sahib's things. We had four hire-ponies; three for loads, and one for sahib to ride. Sahib had a Chinese saddle, that he put on a high horse.

Derived terms

• memsahib
• pukka sahib
• sahibdom
• sahibji

Translations

a term of respect

• Bengali: সাহেব (bn) (śaheb)
• Hindi: साहिब (hi) m (sāhib)
• Marathi: साहेब m (sāheb)
• Punjabi: ਸਾਹਿਬ (pa) m (sāheb, sāhab, sáb),
• Urdu: صاحب m (sāhib)

Further reading

• sahib on Wikipedia.Wikipedia
• Henry Yule, A[rthur] C[oke] Burnell (1903) “sahib”, in William Crooke, editor, Hobson-Jobson […] , London: John Murray, […], page 781.

Azerbaijani

Etymology

From Arabic صَاحِب (ṣāḥib).

Pronunciation

• IPA^(key): [sɑˈhib]
• Hyphenation: sa‧hib

• Audio:

  (file)

Noun

sahib (definite accusative sahibi, plural sahiblər)

1. owner, possessor

   Synonym: yiyə

   dükan sahibi ― shop owner

   oğul-uşaq sahibi (idiomatic)

   a married person, someone with a family

   (literally, “possessor of son and child”)

Declension

Declension of sahib
	singular	plural
nominative	sahib	sahiblər
definite accusative	sahibi	sahibləri
dative	sahibə	sahiblərə
locative	sahibdə	sahiblərdə
ablative	sahibdən	sahiblərdən
definite genitive	sahibin	sahiblərin

Possessive forms of sahib
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibim	sahiblərim
sənin (“your”)	sahibin	sahiblərin
onun (“his/her/its”)	sahibi	sahibləri
bizim (“our”)	sahibimiz	sahiblərimiz
sizin (“your”)	sahibiniz	sahibləriniz
onların (“their”)	sahibi or sahibləri	sahibləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimi	sahiblərimi
sənin (“your”)	sahibini	sahiblərini
onun (“his/her/its”)	sahibini	sahiblərini
bizim (“our”)	sahibimizi	sahiblərimizi
sizin (“your”)	sahibinizi	sahiblərinizi
onların (“their”)	sahibini or sahiblərini	sahiblərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimə	sahiblərimə
sənin (“your”)	sahibinə	sahiblərinə
onun (“his/her/its”)	sahibinə	sahiblərinə
bizim (“our”)	sahibimizə	sahiblərimizə
sizin (“your”)	sahibinizə	sahiblərinizə
onların (“their”)	sahibinə or sahiblərinə	sahiblərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimdə	sahiblərimdə
sənin (“your”)	sahibində	sahiblərində
onun (“his/her/its”)	sahibində	sahiblərində
bizim (“our”)	sahibimizdə	sahiblərimizdə
sizin (“your”)	sahibinizdə	sahiblərinizdə
onların (“their”)	sahibində or sahiblərində	sahiblərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimdən	sahiblərimdən
sənin (“your”)	sahibindən	sahiblərindən
onun (“his/her/its”)	sahibindən	sahiblərindən
bizim (“our”)	sahibimizdən	sahiblərimizdən
sizin (“your”)	sahibinizdən	sahiblərinizdən
onların (“their”)	sahibindən or sahiblərindən	sahiblərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sahibimin	sahiblərimin
sənin (“your”)	sahibinin	sahiblərinin
onun (“his/her/its”)	sahibinin	sahiblərinin
bizim (“our”)	sahibimizin	sahiblərimizin
sizin (“your”)	sahibinizin	sahiblərinizin
onların (“their”)	sahibinin or sahiblərinin	sahiblərinin

Derived terms

• sahib olmaq (“to possess”)
• sahiblik (“ownership”)

Related terms

• sahibə

Predicative

sahib

1. to own, possess, have

   Murad Volkswagen markalı maşına sahibdir. ― Murad owns a car of the brand Volkswagen.

   Synonym: malik

Conjugation

*imək (“to be”) being a defective verb, its missing forms are supplied by the present simple copulas (appearing as suffixes), and by olmaq. The actual infinitive form would be sahib olmaq, as the verb olmaq serves as infinitive form of *imek and itself.

Conjugation of sahib *imək

positive
subject non-past participle			sahib ikən
subject past participle			sahib imiş
subject future definite participle			—
subject future indefinite participle			—
non-subject participle			—	—	—	—	—	—
converb			—
gerund			—
infinitive			—
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	sahibəm	sahibsən	sahibdir	sahibik	sahibsiniz	sahibdirlər
		perfect	sahib imişəm	sahib imişsən	sahib imiş	sahib imişik	sahib imişsiniz	sahib imişlər
	past	simple	sahib idim	sahib idin	sahib idi	sahib idik	sahib idiniz	sahib idilər
		continuous	—	—	—	—	—	—
		perfect	sahib imişdim	sahib imişdin	sahib imişdi	sahib imişdik	sahib imişdiniz	sahib imişdilər
	future	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
	future-in-the-past	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
conditional	present		sahib isəm	sahib isən	sahib isə	sahib isək	sahib isəniz	sahib isələr
	past		—	—	—	—	—	—
subjunctive			—	—	—	—	—	—
hortative			—	—	—	—	—	—
obligational	present		—	—	—	—	—	—
	past		—	—	—	—	—	—
imperative			—	—	—	—	—	—
negative
subject non-past participle			sahib deyilkən
subject past participle			sahib deyilmiş
subject future definite participle			—
subject future indefinite participle			—
non-subject participle			—	—	—	—	—	—
converb			—
gerund			—
infinitive			—
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	sahib deyiləm	sahib deyilsən	sahib deyildir	sahib deyilik	sahib deyilsiniz	sahib deyildirlər
		perfect	sahib deyilmişəm	sahib deyilmişsən	sahib deyilmiş	sahib deyilmişik	sahib deyilmişsiniz	sahib deyilmişlər
	past	simple	sahib deyildim	sahib deyildin	sahib deyildi	sahib deyildik	sahib deyildiniz	sahib deyildilər
		continuous	—	—	—	—	—	—
		perfect	sahib deyilmişdim	sahib deyilmişdin	sahib deyilmişdi	sahib deyilmişdik	sahib deyilmişdiniz	sahib deyilmişdilər
	future	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
	future-in-the-past	definite	—	—	—	—	—	—
		indefinite	—	—	—	—	—	—
conditional	present		sahib deyilsəm	sahib deyilsən	sahib deyilsə	sahib deyilsək	sahib deyilsəniz	sahib deyilsələr
	past		—	—	—	—	—	—
subjunctive			—	—	—	—	—	—
hortative			—	—	—	—	—	—
obligational	present		—	—	—	—	—	—
	past		—	—	—	—	—	—
imperative			—	—	—	—	—	—

French

Noun

sahib m (plural sahibs)

1. sahib

Further reading

• “sahib”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.

Italian

Etymology

Borrowed from English sahib.

Noun

sahib m (invariable)

1. sahib