Polish

edit

Etymology

edit

From za- +‎ burzyć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /zaˈbu.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: za‧bu‧rzyć

Verb

edit

zaburzyć pf (imperfective zaburzać)

  1. (transitive) to disturb, to disrupt

Conjugation

edit
Conjugation of zaburzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaburzyć
future tense 1st zaburzę zaburzymy
2nd zaburzysz zaburzycie
3rd zaburzy zaburzą
impersonal zaburzy się
past tense 1st zaburzyłem,
-(e)m zaburzył
zaburzyłam,
-(e)m zaburzyła
zaburzyłom,
-(e)m zaburzyło
zaburzyliśmy,
-(e)śmy zaburzyli
zaburzyłyśmy,
-(e)śmy zaburzyły
2nd zaburzyłeś,
-(e)ś zaburzył
zaburzyłaś,
-(e)ś zaburzyła
zaburzyłoś,
-(e)ś zaburzyło
zaburzyliście,
-(e)ście zaburzyli
zaburzyłyście,
-(e)ście zaburzyły
3rd zaburzył zaburzyła zaburzyło zaburzyli zaburzyły
impersonal zaburzono
conditional 1st zaburzyłbym,
bym zaburzył
zaburzyłabym,
bym zaburzyła
zaburzyłobym,
bym zaburzyło
zaburzylibyśmy,
byśmy zaburzyli
zaburzyłybyśmy,
byśmy zaburzyły
2nd zaburzyłbyś,
byś zaburzył
zaburzyłabyś,
byś zaburzyła
zaburzyłobyś,
byś zaburzyło
zaburzylibyście,
byście zaburzyli
zaburzyłybyście,
byście zaburzyły
3rd zaburzyłby,
by zaburzył
zaburzyłaby,
by zaburzyła
zaburzyłoby,
by zaburzyło
zaburzyliby,
by zaburzyli
zaburzyłyby,
by zaburzyły
impersonal zaburzono by
imperative 1st niech zaburzę zaburzmy
2nd zaburz zaburzcie
3rd niech zaburzy niech zaburzą
passive adjectival participle zaburzony zaburzona zaburzone zaburzeni zaburzone
anterior adverbial participle zaburzywszy
verbal noun zaburzenie
edit
noun

Further reading

edit
  • zaburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaburzyć in Polish dictionaries at PWN