tairg

See also: táirg

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt̪ˠaɾʲɪɟ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈt̪ˠæɾʲɪɟ/

Etymology 1

From Middle Irish taircid, from Old Irish do·fairget, from to- +‎ ar- +‎ ad- +‎ guidid (“to pray”).

Verb

tairg (present analytic tairgeann, future analytic tairgfidh, verbal noun tairiscint, past participle tairgthe)

1. offer, bid

Conjugation

conjugation of tairg (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tairgim	tairgeann tú; tairgir†	tairgeann sé, sí	tairgimid	tairgeann sibh	tairgeann siad; tairgid†	a thairgeann; a thairgeas / a dtairgeann*	tairgtear
	past	thairg mé; thairgeas	thairg tú; thairgis	thairg sé, sí	thairgeamar; thairg muid	thairg sibh; thairgeabhair	thairg siad; thairgeadar	a thairg / ar thairg*	tairgeadh
	past habitual	thairginn / dtairginn‡‡	thairgteá / dtairgteᇇ	thairgeadh sé, sí / dtairgeadh sé, s퇇	thairgimis; thairgeadh muid / dtairgimis‡‡; dtairgeadh muid‡‡	thairgeadh sibh / dtairgeadh sibh‡‡	thairgidís; thairgeadh siad / dtairgidís‡‡; dtairgeadh siad‡‡	a thairgeadh / a dtairgeadh*	thairgtí / dtairgt퇇
future		tairgfidh mé; tairgfead	tairgfidh tú; tairgfir†	tairgfidh sé, sí	tairgfimid; tairgfidh muid	tairgfidh sibh	tairgfidh siad; tairgfid†	a thairgfidh; a thairgfeas / a dtairgfidh*	tairgfear
conditional		thairgfinn / dtairgfinn‡‡	thairgfeá / dtairgfeᇇ	thairgfeadh sé, sí / dtairgfeadh sé, s퇇	thairgfimis; thairgfeadh muid / dtairgfimis‡‡; dtairgfeadh muid‡‡	thairgfeadh sibh / dtairgfeadh sibh‡‡	thairgfidís; thairgfeadh siad / dtairgfidís‡‡; dtairgfeadh siad‡‡	a thairgfeadh / a dtairgfeadh*	thairgfí / dtairgf퇇
subjunctive	present	go dtairge mé; go dtairgead†	go dtairge tú; go dtairgir†	go dtairge sé, sí	go dtairgimid; go dtairge muid	go dtairge sibh	go dtairge siad; go dtairgid†	—	go dtairgtear
	past	dá dtairginn	dá dtairgteá	dá dtairgeadh sé, sí	dá dtairgimis; dá dtairgeadh muid	dá dtairgeadh sibh	dá dtairgidís; dá dtairgeadh siad	—	dá dtairgtí
imperative		tairgim	tairg	tairgeadh sé, sí	tairgimis	tairgigí; tairgidh†	tairgidís	—	tairgtear
verbal noun		tairiscint
past participle		tairgthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• ofráil
• ordaigh do

Derived terms

• tairiscint

Further reading

• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 45

Etymology 2

Verb

tairg

1. (Munster) Alternative spelling of tairrig (“to pull, draw, drag”)

Mutation

Mutated forms of tairg

radical	lenition	eclipsis
tairg	thairg	dtairg

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish taircid, from Old Irish do·fairget, from to- +‎ ar- +‎ ad- +‎ guidid (“to pray”).

Verb

tairg (past thairg, future tairgidh, verbal noun tairgse, past participle tairgte)

1. offer

Synonyms

• tathainn

Derived terms

• tairg comhairle do