Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ - ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

ΜΟΝΟ Η ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἔλεγε ὁ Γέροντας χαρακτηριστικά: – Μόνο ἡ καρδιακή προσευχή εἶναι προσευχή, διότι ἔχει πόνο καί φέρνει ἀποτελέσματα. Ἕνα «Κύριε ἐλέησον» μέ πόνο ἰσοδυναμεῖ μέ χίλια «Κύριε ἐλέησον» ἁπλά! Καί νά μήν ἀφήνουμε κάτι νά σταματήσει ἤ καί νά διαταράξει τήν δέηση τῆς καρδιᾶς πρός τόν Θεό. Οὔτε ὅταν συνομιλοῦμε οὔτε ὅταν περπατᾶμε οὔτε ὅταν μᾶς βρίζουν καί μᾶς συκοφαντοῦν. Νά μήν παίρνουμε τόν νοῦ ἀπό τήν καρδιά. Νά εἴμαστε τελείως μονάχοι μέσα στό ταμεῖο τῆς καρδιᾶς μας (ἐξ οὗ καί μοναχός) καί ἄς ὑπάρχει γύρω μας πλῆθος ἀπό κόσμο. Ἡ δέ προσοχή νά εἶναι ἀκοίμητος φρουρός, γιά νά μήν νομίζουμε ὅτι οἱ λογισμοί τοῦ δαίμονα προέρχονται ἀπό τόν Θεό.

     Αὐτά ὅμως ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ μόνο βιωματικά νά τά νιώσει καί ποτέ δέν μπορεῖ νά τά καταλάβει γνωσιολογικά, ὅσα βιβλία κι ἄν διαβάσει. Πρότυπο στήν προσευχή μας πρέπει νά ἔχουμε: Τόν ἐκ γενετῆς τυφλό, πού, ὅσο τοῦ ἔλεγαν νά σωπάσει, αὐτός τόσο περισσότερο ἔκραζε νά τόν ἐλεήσει ὁ Κύριος. Τήν Χαναναία, ἡ ὁποία «μέ νύχια καί μέ δόντια» ἁρπάχτηκε ἀπό τόν Κύριο καί Τόν ἐκλιπαροῦσε νά τήν ἐλεήσει (ἐξ οὗ καί ἡ βία στήν εὐχή). Τήν ρήση τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου: «καί ὅ,τι ἄν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, τοῦτο ποιήσω», (ἐξ οὗ καί ἡ εὐχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με!»). Τόν ἴδιο τόν Κύριο, πού στό Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ὁ ἱδρώτας ἀπό τήν προσευχή ἔτρεχε ὡς σβῶλοι αἵματος (ἐξ οὗ καί ἡ βία στήν προσευχή). Ἀφοῦ μάθουμε νά προσευχόμαστε, ὅποια χάρη κι ἄν μᾶς ἔρθει, ἄς τήν ἀποδώσουμε μέ ἄκρα ταπείνωση στήν ἀγάπη καί στήν πανσωστική πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί σέ καμία περίπτωση στίς ἔντονες δικές μας προσπάθειες, οἱ ὁποῖες σκοπό ἔχουν νά δείξουν ἀποκλειστικά καί μόνο τήν ἀνθρώπινη προαίρεση! 

    «Πρέπει νά προσευχόμαστε γιά τούς ἄλλους μέ τήν καρδιά μας. Ἕνας ἀναστεναγμός μέσα ἀπό τήν καρδιά μας ἰσοδυναμεῖ μέ προσευχή· μέ ὧρες προσευχῆς μπορῶ νά πῶ». Εἶπε ὁ Γέροντας: «Ὁ ἄνθρωπος νά συναισθάνεται τήν ἁμαρτωλότητά του καί νά ἔχει ἐμπιστοσύνη κι ἐλπίδα στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτό θά τόν σώσει. Ἔτσι συγκεντρώνεται ὁ νοῦς του κι αἰσθάνεται τήν εὐχή ὡς ἀνάγκη, ὅπως καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ τό αἰσθάνεται ὡς ἀνάγκη. Ἔτσι ἀρχίζει νά λέει: “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθέ’’, καί ἡ καρδιά του ξεκουράζεται». 

(Ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ)

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ



ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

   Αυτό λοιπόν κάνε και συ: στέναξε βαθειά, φέρε στη μνήμη σου τις αμαρτίες σου, στρέψε το βλέμμα σου στον ουρανό, πες με τον νου σου· «Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου.

Γιατί αυ­τός που είπε «ελέησέ με», έδειξε εξομολόγηση και μετάνοιωσε για τα αμαρτήματά του· διότι το να ζητούν έλεος ταιριάζει σ’ αυτούς που αμάρτησαν.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», πήρε συγχώρηση των σφαλ­μάτων του· γιατί αυτός που ελεήθηκε δεν κολάζεται.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών γιατί αυτόν που θα ελεήσει ο Θεός, δεν απαλλάσσεται μόνο από την κόλαση, αλλά γίνεται άξιος και των μελλοντικών αγαθών.

   Ας μη προφασιζόμαστε λοι­πόν λέγοντας, ότι δεν υπάρχει κοντά μας οίκος προσευχής· γιατί εμάς τους ίδιους έκανε ναούς η χάρη του Πνεύματος του Θεού, εάν βέβαια είμαστε επάγρυπνοι, ώστε να έχουμε από παντού μεγάλη ευκολία.

Γιατί η λατρεία μας δεν είναι τέτοια, όπως ήταν παλαιότερα των Ιου­δαίων, που είχε πολύ το υλικό στοιχείο και απαιτούσε πολλή απασχόληση. Διότι εκεί ο προσευχόμενος έπρεπε να ανεβεί στο ιερό, να αγοράσει τρυγόνια, να χρησιμοποιήσει ξύλα και φωτιά, να πάρει μαζί του μαχαίρι, να σταθεί μπροστά στον βωμό και να εκτελέσει πολλές άλλες εντολές· ενώ εδώ τίποτε τέτοιο, αλλά, όπου και να βρίσκεσαι, έχεις το θυσιαστήριο μαζί σου και το μαχαίρι και το θύμα, διότι συ ο ίδιος εί­σαι και ιερέας και θυσιαστήριο και θύμα.

Όπου λοιπόν και αν βρίσκε­σαι, μπορείς να στήσεις το βωμό, δείχνοντας μόνο νηφάλια πρόθεση, και σε τίποτα δεν σε εμποδίζει ο τόπος, ούτε σε εμποδίζει η ώρα, αλλά και χωρίς να γονατίσεις, χωρίς να χτυπήσεις το στήθος σου και χωρίς να υψώσεις τα χέρια σου στον ουρανό, μόνο εάν δείξεις θερμή διά­νοια, ολοκλήρωσες το άπαν της προσευχής.

Είναι δυνατό ακόμα και γυναίκα, που κρατάει ρόκα και υφαίνει, να στρέψει το βλέμμα νοερά στον ουρανό και να επικαλεσθεί με θερμό­τητα το Θεό· μπορεί και άνθρωπος που πηγαίνει στην αγορά και βαδί­ζει μόνος του να κάνει μακρές προσευχές· και άλλος, που κάθεται στο εργαστήριο και ράβει δέρματα, μπορεί να αφιερώσει την ψυχή του στον Δεσπότη· είναι δυνατό και ο δούλος και αυτός που ψωνίζει, και αυτός που ανεβαίνει και αυτός που κατεβαίνει, και αυτός που εργάζεται στο μαγειρείο, όταν δεν μπορούν να έρθουν στην εκκλησία, να κάνουν προσευχή μακρά και ζωηρή. Ο Θεός δεν ντρέπεται τον τόπο· ένα πράγμα μόνο ζητά, θερμή διάνοια και ψυχή γεμάτη σωφροσύνη.

   Και για να δεις ότι δεν χρειάζονται σχήματα και τόποι και ώρες γενι­κά, αλλά γενναίο και διεγηρμένο φρόνημα, ο Παύλος, ενώ ήταν ξα­πλωμένος ανάσκελα στη φυλακή και δεν στεκόταν όρθιος (γιατί δεν τον άφηνε το ξύλο στο οποίο ήταν δεμένα τα πόδια του), επειδή, όντας ξαπλωμένος, προσευχήθηκε με προθυμία, ταρακούνησε τη φυλακή και τράνταξε τα θεμέλιά της και έδεσε τον δεσμοφύλακα και τον οδήγησε ύστερα από αυτά στην ιερή μυσταγωγία. Και ο Εζεκίας επίσης χωρίς να στέκεται όρθιος, ούτε να είναι γονατισμένος, αλλά ξαπλωμένος ανάσκελα στο κρεβάτι, εξαιτίας της αρρώστιας, γύρισε τον εαυτό του προς τον τοίχο, και με το να επικαλεσθεί θερμά και με σώφρονα ψυχή το Θεό, και την απόφαση που είχε ανακοινωθεί ανακάλεσε και πολλή συμπάθεια κέρδισε και ξαναβρήκε όπως πριν την υγεία του.

Και αυτό θα μπορούσε να το δει κανείς να συμβαίνει όχι μόνο σε άγιους και μεγάλους άνδρες, αλλά και σε κακούς. Γιατί και ο ληστής δεν στάθηκε σε ευκτήριο οίκο, ούτε γονάτισε, αλλά τεντωμένος επάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια πέτυχε τη βασιλεία των ουρανών. Άλλος μέσα σε βούρκο και σε λάκκο, άλλος μέσα σε λάκκο και ανάμεσα σε θηρία, άλλος μέσα στην ίδια την κοιλιά του κήτους, αφού παρακάλεσαν το Θεό, όλα όσα τους απειλούσαν τα διέλυσαν και πέτυχαν την εύνοια του Θεού.

Και βέβαια λέγοντας αυτά σας προτρέπω να πηγαί­νετε συνεχώς στις εκκλησίες, και στο σπίτι να προσεύχεσθε με πολλή ησυχία, και όταν έχετε ελεύθερη ώρα να γονατίζετε και να ανυψώνετε τα χέρια· εάν όμως είτε εξαιτίας της ώρας, είτε εξαιτίας του τόπου μείναμε ανάμεσα σε πολλούς άλλους, να μη παραλείπετε εξαιτίας αυτού τις συνηθισμένες προσευχές, αλλά να προσεύχεσθε μ’ αυτόν τον τρό­πο, που είπα στην αγάπη σας, και να παρακαλείτε το Θεό, με τη βε­βαιότητα ότι δε θα έχετε τίποτα λιγότερο με αυτή την προσευχή.

   Αυτά σας τα είπα όχι για να με θαυμάσετε και να χειροκροτήσετε, αλλά για να τα εφαρμόσετε έμπρακτα και να αφιερώνετε τις ώρες της νύχτας και της ημέρας και της εργασίας στις προσευχές και τις δεή­σεις. Εάν ρυθμίζουμε έτσι όσα μας αφορούν, θα πετύχουμε και τη βα­σιλεία των ουρανών, την οποία είθε να επιτύχουμε όλοι μας με τη χάρη και φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου και μαζί με τον οποίο στον Πατέρα ανήκει η δόξα και στο άγιο Πνεύ­μα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

https://www.entaksis.gr/noera-xrysost/

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024

Περί προσευχῆς

Πρέπει συνεχῶς, ἀδιαλείπτως, νά λέμε τήν εὐχή. Μέσα στήν καρδιά μας καί στό νοῦ μας πρέπει νά μένει μόνο τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας· γιατί, ὅταν ἐμεῖς ἀφήνουμε τήν προσευχή, τήν ἐπικοινωνία μας μέ τόν Θεό, τότε ὁ διάβολος μέ τούς λογισμούς ἀρχίζει καί μᾶς ζαλίζει καί δέν ξέρουμε πλέον οὔτε τί θέλουμε, οὔτε τί λέμε, οὔτε τί κάνουμε. Συνέχεια ἡ ψυχή πρέπει νά βρίσκεται σέ ἑτοιμότητα καί ἐγρήγορση καί νά εἶναι πάντα συνδεδεμένη μέ τό πνευματικό στρατηγεῖο, τόν Θεό. Ὅσο πιό συχνά εὔχεται μέσα του κανείς, τόσο πιό πολλή πνευματική σιγουριά αἰσθάνεται. Ὅταν κάνει κάποιος μιά χειρωνακτική ἐργασία, βοηθᾶ  πολύ νά λέει τήν εὐχή, καί νά παρακολουθεῖ κάπου-κάπου καί τήν δουλειά. Ὅταν ὅμως κανείς κάνει κάποια λεπτή ἐργασία, π.χ. ὅταν ὁδηγεῖ αὐτοκίνητο ἤ χειρουργεῖ κάποιον ἀσθενή, τότε πρέπει νά λέει μέν τήν εὐχή, γιά νά βοηθιέται καί νά φωτίζεται ἀπό τόν Θεό, πρέπει ὅμως νά τήν λέει μέ τήν καρδιά· μέ τό νοῦ του πρέπει νά προσέχει πάρα πολύ στήν ἐξωτερική ἐργασία, γιά νά μήν κάνει κάτι λάθος. 

(Ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀνθολόγιον Συμβουλῶν Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου)

https://apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2024/34_2024(3717).pdf

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2024

Το Κοσμοδρόμιο της ψυχής είναι η προσευχή..

 

Το Κοσμοδρόμιο της ψυχής είναι η προσευχή..Το ”πλανητάριο” της αρπαγής του νοός και της θεωρίας

Ίδιον της εποχής ο θαυμασμός και η λατρεία στους Χ διαστημάνθρωπους και στους δορυφόρους τους και όχι ” ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενοις τάξεσιν”. Ο νους ξανοίγεται στο άγνωστο σε αχαρτογράφητα σύμπαντα μέσω της σύγχρονης Βαβέλ που είναι η διαστημική τεχνολογία για να κατακτήσει το άπιαστο για να ψαύσει το ανέγγιχτο….Στον αντίποδα αυτής της εωσφορικής έπαρσης που δεν είναι και καθόλου ειρηνική αφού εξυπηρετεί των πόλεμο των άστρων υπάρχει πάντα η Ορθόδοξη Μυστική πρακτική.. Όταν ο άνθρωπος ενώνεται με το Θεό και αυτό πετυχαίνεται μόνο δια της προσευχής γι αυτό κι αυτή θεωρείται και η ανώτερη των αρετών κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη ”γιατί αυτή μόνο ενώνει αυτή μόνον συνάπτει τον άνθρωπον με το Θεό και αντιστρόφως τον Θεόν με τον άνθρωπον και αποτελεί τα δυο εις πνεύμα εν” τότε το πνεύμα αυτό το εν πνεύμα θείο/ θεωμένο δορυφορούμενο ξεναγείται στα θαυμάσια περιηγείται στα μυστήρια φιλοξενείται στα επουράνια.. Και αυτό το πνεύμα το δορυφορούμενο είναι που δίνει τις πληροφορίες..Η αρπαγή του νοός δεν είναι ένα αστρικό ταξίδι είναι μια πνευματική ανάβαση μια ”έξοδος” όταν ο η πνευματική υπόσταση του ανθρώπινου όντος προσκολλάται στο θείο..

Ανερχόμενος ο νους επάνω της υδρογείου σφαίρας και διασχίζων τον αέρα διαπερών τους φωστήρες και πλανήτες και όλην την πολύαστρον σφαίραν υπερβαίνων ακόμη κι αυτάς τας αγγελικάς και υπερκοσμίους δυνάμεις και έξω κάθε αισθητού και εξερχόμενο όλου του αισθητού κόσμου αλλά και αυτών ακόμη των περί τον κόσμον πνευματικών και αφηρημένων λόγων έξω γενόμενος θεωρεί την ασύγχυτον Μονάδα και αδιαίρετον Τριάδα το πρώτον και καθαρώτατον και απλούστατον ΟΝ. την αρχήν των αρχών την αιτίαν των αιτιών…”(M Bασίλειος)

Το ”πλανητάριο” της αρπαγής του νοός και της θεωρίας …

Με βάση τα προαναφερθέντα

το Κοσμοδρόμιο της ψυχής είναι η προσευχή..

ο σύγχρονος άνθρωπος επιλέγει την εκτόξευση την ταχεία ανέλιξη την άμεση άνοδο αντί της πνευματικής ανάβασης δια της Κλίμακας των αρετών και ως είναι επόμενο βιώνει τη συντριβή της εωσφορικής κατακρήμνισης ! ανέρχονται αλλά που; ανέρχονται στο σκότος και αναδεικνύονται νεαροί πρίγκιπες της αβύσσου…

YΓ ‘‘ου γαρ λαλούντων, ευ βιούντων δ΄η χάρις” (Γρηγόριος ο Θεολόγος)

dimpenews.com

Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου

Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ.

Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση.
Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους.
Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ.
Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων.
Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.

Πέμπτη 11 Απριλίου 2024

ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 

16. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (14-20 ΑΠΡ. 2024) 

π. Δημητρίου Μπόκου 

Τὴν Δ΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν τιμοῦμε τὸν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας Ἰωάννη τὸν Σιναΐτη (ἡγούμενο τοῦ Σινᾶ). Εἶναι ὁ συγγραφέας τῆς «Κλίμακος», τοῦ περίφημου βιβλίου, στὸ ὁποῖο ἐκτίθεται ὁ τρόπος ἀνάβασης στὰ πνευματικὰ σκαλοπάτια τῶν ἀρετῶν. 

Ἡ προσευχὴ κατέχει καίρια θέση στὴν κλίμακα αὐτή. Θὰ ἐρανισθοῦμε λοιπὸν ἐλάχιστα ψήγματα ἀπὸ τὴ σοφία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου γιὰ τὴν προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι «τροφὴ ψυχῆς, νοῦ φωτισμός, ἀπογνώσεως πέλυξ, ἐλπίδος ἀπόδειξις». Καὶ εἶναι πιὸ ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ψυχὴ ἀπὸ ὅσο ἡ ἀναπνοὴ γιὰ τὸ σῶμα. 

Γιὰ νὰ παραστοῦμε μπροστὰ στὸν Βασιλέα καὶ Θεό μας, λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης, δὲν πρέπει νὰ πᾶμε ἀπροετοίμαστοι. Βασικὴ προϋπόθεση γιὰ νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸν Κύριο εἶναι νὰ ἔχουμε τὸν χιτώνα τῆς ψυχῆς ὑφασμένο ὁλόκληρο μὲ τὸ νῆμα τῆς ἀμνησικακίας. Ἀλλιῶς, δὲν θὰ ὠφεληθοῦμε τίποτε ἀπὸ τὴν προσευχή. Καὶ τὸ ὅλο ὕφος τῆς προσευχῆς ἂς εἶναι ἁπλό, ἀποίκιλο, ἀνεπιτήδευτο. Ὁ τελώνης καὶ ὁ ἄσωτος μὲ ἕνα καὶ μόνο λόγο συμφιλιώθηκαν μὲ τὸν Θεό. 

Μία εἶναι ἡ ἐξωτερικὴ στάση τῶν προσευχομένων, ἀλλὰ ἡ ἐσωτερικὴ παρουσιάζει πολλὴ ποικιλία καὶ πολλὲς διαφορές. Ἄλλοι μιλοῦν ὅπως στὸν φίλο καὶ κύριό τους, προσευχόμενοι γιὰ βοήθεια τῶν ἄλλων καὶ ὄχι τοῦ ἑαυτοῦ τους. Ἄλλοι ζητοῦν πλοῦτο καὶ δόξα καὶ πολλὴ παρρησία (θάρρος). Ἄλλοι νὰ ἀπαλλαγοῦν ἐντελῶς ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς τους. Ἄλλοι νὰ ἀποκτήσουν κάποια τιμή. Ἄλλοι νὰ ἐξαλειφθεῖ τὸ χρέος τους, ἄλλοι νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὴ φυλακὴ (τῶν παθῶν), ἄλλοι νὰ συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες τους. 

Πρὶν ἀπ’ ὅλα νὰ βάζουμε στὴν προσευχή μας τὴν εἰλικρινῆ εὐχαριστία. Ἔπειτα τὴν ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν μας μὲ συντριβὴ ψυχῆς καὶ συναίσθηση. Καὶ μετὰ νὰ ἐκθέτουμε τὰ αἰτήματά μας πρὸς τὸν Παμβασιλέα. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἄριστος τρόπος προσευχῆς, καθὼς φανέρωσε ἄγγελος Κυρίου σὲ κάποιον ἀδελφό. 

Μὴν ἔχεις πολυλογία, γιὰ νὰ μὴ διασκορπιστεῖ ὁ νοῦς σου ψάχνοντας γιὰ λόγια. Ἕνας λόγος τελωνικὸς κίνησε τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἕνας λόγος πίστεως ἔσωσε τὸν ληστή. Ἡ πολυλογία στὴν προσευχὴ πολλὲς φορὲς προκάλεσε φαντασίες καὶ διάχυση στὸν νοῦ. Ἐνῶ μὲ τὴ μονολογία συνήθως συγκεντρώνεται ὁ νοῦς. 

Μὴν παίρνεις πολὺ θάρρος (παρρησία) στὴν προσευχή, ἀκόμα κι ἂν ἔχεις καθαρότητα. Πρόσελθε μᾶλλον μὲ πολλὴ ταπεινοφροσύνη καὶ θὰ ἀποκτήσεις (μπρὸς στὸν Θεό) περισσότερη παρρησία. 

Ἀκόμα κι ἂν ἔχεις ἀνέβει ὅλη τὴν κλίμακα τῶν ἀρετῶν, «ὑπὲρ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν προσεύχου». Ἄκου τὸν Παῦλο νὰ βοᾶ «περὶ ἁμαρτωλῶν, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ». 

Λάδι καὶ ἁλάτι εἶναι τὸ ἄρτυμα τῶν τροφῶν, ἐνῶ σωφροσύνη καὶ δάκρυα (ἁγνότητα καὶ μετάνοια) εἶναι τὰ φτερὰ τῆς προσευχῆς. 

Καλὴ εὐλογημένη ἑβδομάδα! Καλὴ Σαρακοστή! 

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (14-20 ΑΠΡ. 2024) 

(γιὰ τοὺς ἐντοπίους) 

Οἱ Θεῖες Λειτουργίες καὶ οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς θὰ γίνονται προσωρινὰ στὸ ἱερὸ παρεκκλήσιο Ἁγίου Χρήστου. 

  1. Κάθε πρωί, Ὄρθρος-Ὧρες-Ἑσπερινὸς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς, ὥρα 7.00-9.00 π. μ. 

  2. Κάθε βράδυ (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη), Μέγα Ἀπόδειπνο, ὥρα 7.00-8.00 μ. μ. 

  3. Τὴν Δ΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, 14-4-2024, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος, Θεία Λειτουργία (Μεγ. Βασιλείου), ὥρα 7.00-10.15 π. μ. Τὸ βράδυ, ὁ Ε΄ Κατανυκτικὸς Ἑσπερινὸς στὸν Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, ὥρα 7.00-8.00 μ. μ. 

  4. Τὴ Δευτέρα βράδυ, 15-4-2024, τοῦ ἁγίου Λεωνίδου, ἐπισκόπου Ἀθηνῶν, ἡ ἑσπερινὴ Ἐνοριακή μας Σύναξη, ὥρα 6.00-7.00 μ. μ. καὶ Μέγα Ἀπόδειπνο, 7.00-8.00 μ. μ. 

  5. Τὴν Τετάρτη, 17-4-2024, βραδινὴ Προηγιασμένη Λειτουργία-Μέγας Κανών, ὥρα 6.30-9.30 μ. μ. 

  6. Τὴν Παρασκευή, 19-4-2024, πρωινὴ Προηγιασμένη Λειτουργία, ὥρα 6.30-9.00 π. μ. 

  7. Τὴν Παρασκευὴ βράδυ, 19-4-2024, ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος (ὁλόκληρος), ὥρα 7.15-9.15 μ. μ. περίπου.

  8. Τὸ Σάββατο τοῦ Ἀκαθίστου, 20-4-2024, τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ζακχαίου, ὥρα 7.00-9.15 π. μ. 

  9. Τὸ Σάββατο βράδυ, 20-4-2024, Θ΄ Ὥρα-Ἑσπερινός-Μικρὸ Ἀπόδειπνο, ὥρα 6.00-7.15 μ. μ. 

  10. Καθημερινά, ὥρα 6.00-7.00 μ. μ., Ἱερὰ Ἐξομολόγηση (πλὴν Σαββάτου-Κυριακῆς-Δευτέρας). 

«Ἀντιύλη». Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, Πρέβεζα 

Τηλ. 26820 23075/25861/6980 898 504. E-mail: [email protected]

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023

Η ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Χριστὸς θεραπεύει ἕνα νεαρὸ παιδὶ ἀπὸ πνεῦμα πονηρὸ (δαιμόνιο), πράγμα ποὺ εἶχαν δοκιμάσει νὰ κάνουν νωρίτερα, ἀλλὰ χωρὶς ἐπιτυχία καὶ οἱ μαθητές του. Ὅταν τὸν ρώτησαν γιατί δὲν τὰ κατάφεραν αὐτοί, ὁ Χριστὸς τοὺς ἀπάντησε, ὅτι αὐτὸ τὸ γένος τῶν δαιμόνων δὲν βγαίνει, παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία (Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν). Εἶναι ἡ δεύτερη φορὰ μέσα στὸν χρόνο ποὺ ἀκοῦμε γιὰ τὸ περιστατικὸ αὐτό, μᾶς τὸ ἐκθέτει καὶ ὁ Ματθαῖος στὴν παραπλήσια δική του ἐκδοχὴ (Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου).

Ὁ Χριστὸς ἐπιμένει γιὰ προσευχὴ καὶ νηστεία. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ἡγούμενος τοῦ Σινᾶ καὶ συγγραφέας τῆς περίφημης «Κλίμακας», ποὺ ὡς ἄνθρωπος προσευχῆς καὶ ἄσκησης προβάλλεται καὶ ἑορτάζεται ἰδιαίτερα τὴ σημερινὴ Κυριακή: «Προσευχή ἐστι συνουσία καὶ ἕνωσις ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ». Εἶναι ἡ πιὸ βαθειὰ σχέση μὲ τὸν Θεό, μετοχὴ καὶ κοινωνία τοῦ ὑλικοῦ (κτιστοῦ) ἀνθρώπου μὲ τὸν ἄυλο (ἄκτιστο) Θεό. Μιὰ τέτοια προσευχὴ κάνει πανίσχυρο τὸν ἄνθρωπο ἀπέναντι στὶς δαιμονικὲς ἐνέργειες. Καταργεῖ τὴν ἰσχὺ τοῦ δαίμονα, ποὺ ἀλλιῶς φαίνεται τρομακτικὸς καὶ ἀνίκητος.

Ὅταν βασίλευε ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης, ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶχε προσπαθήσει νὰ ἐπαναφέρει τὴν εἰδωλολατρία καὶ δίωξε τοὺς Χριστιανούς, ἔκαμε μιὰ ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Περσῶν ποὺ τότε ἀποτελοῦσαν ἀκόμα ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἀνατολικὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία. Ἐπειδὴ περίμενε κάποια ἀπάντηση ἀπὸ τὴ Δύση (τὴ δυτικὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία) καὶ βιαζόταν πολύ, ἔστειλε, λέει ἡ παράδοση, ἕνα δαίμονα (ὁ Ἰουλιανὸς ἦταν μπλεγμένος μὲ τὴ μαγεία), γιὰ νὰ πάει καὶ νὰ τοῦ φέρει τὴν ἀπάντηση ἀστραπιαῖα. Ὁ δαίμονας ὅμως πέρασε ἀπὸ ἕνα τόπο, ὅπου μόναζε κάποιος μοναχός, ὀνόματι Πούπλιος. Ὁ δαίμονας ἔμεινε ἐκεῖ καθηλωμένος, ἀκίνητος ἐπὶ δέκα μέρες, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ προχωρήσει οὔτε ἕνα βῆμα παραπέρα. Ὁ λόγος; Ἡ προσευχὴ τοῦ μοναχοῦ. Ἐπὶ δέκα μέρες καὶ δέκα νύχτες ὁ μοναχὸς δὲν εἶχε σταματήσει οὔτε στιγμὴ νὰ προσεύχεται.

Ὁ δαίμονας γύρισε ἄπρακτος στὸν Ἰουλιανό. «Γιατί ἄργησες;» τὸν ρώτησε ἐκεῖνος. «Ὄχι μόνο ἄργησα, ἀλλὰ γύρισα καὶ ἄπρακτος», ἀπάντησε ντροπιασμένος ὁ δαίμονας. «Παρέμεινα δέκα μέρες φυλάγοντας τὸν μοναχὸ Πούπλιο, μήπως πάψει νὰ προσεύχεται γιὰ νὰ μπορέσω νὰ περάσω, ἀλλὰ δὲν σταμάτησε. Τελικὰ δὲν μπόρεσα νὰ περάσω καὶ γύρισα ἄπρακτος». Ὁ ἀσεβὴς αὐτοκράτορας ἀγανάκτησε τότε καὶ εἶπε: «Ὅταν ἐπιστρέψω, θὰ τὸν ἐκδικηθῶ». Ἀλλά, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς κάνει τὰ δικά του σχέδια, ὁ Ἰουλιανὸς σκοτώθηκε στὸν πόλεμο. Βλέποντας αὐτὰ ἕνας ἀπ’ τοὺς ἄρχοντές του τότε, ἐγκατέλειψε τὴ βασιλικὴ αὐλή, πούλησε ὅ,τι εἶχε καὶ δὲν εἶχε, μοίρασε τὰ χρήματα στοὺς φτωχοὺς καὶ πῆγε νὰ μονάσει κοντὰ στὸν ἅγιο ἐκεῖνο γέροντα. Καὶ ἔγινε πράγματι μεγάλος ἀσκητὴς καὶ εἶχε ὀσιακό, θεάρεστο τέλος.

Ἔχει ὅμως ἡ κάθε προσευχὴ τέτοια πνευματικὴ τελειότητα; Ὄχι βέβαια! Χρειάζονται καὶ γι’ αὐτὴ προϋποθέσεις καὶ κόπος. Καὶ κυρίως νὰ μὴν τὴν ἔχουμε στὸ περιθώριο, ἀλλὰ στὸ κέντρο τῆς ζωῆς μας. «Ἂν κάνεις τὸ ἐργόχειρό σου, λέει κάποιος γέροντας, καὶ ἔλθει ἡ ὥρα τῆς προσευχῆς, μὴν πεῖς, ‘‘ἂς τελειώσω πρῶτα καὶ τοῦτο καὶ κεῖνο καὶ μετὰ θὰ προσευχηθῶ’’. Ἀλλὰ σήκω ἀμέσως ὅταν εἶναι γιὰ προσευχή, καὶ κάνε στὸν Θεὸ τὸ χρέος σου. Ἀλλιῶς σιγά-σιγὰ συνηθίζεις στὴν ἀμέλεια καὶ θὰ ἐρημώσει ἡ ψυχή σου ἀπὸ κάθε ἐργασία, καὶ σωματικὴ καὶ πνευματική» (Τὸ Μέγα Γεροντικόν, τ. Γ΄, σ. 372, 378).

Καλὴ ἑβδομάδα!-Καλὴ Σαρακοστή!

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (26 ΜΑΡ.-1 ΑΠΡ. 2023) (γιὰ τοὺς ἐντοπίους)

1.                 Τὴν Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν, 26-3-2023, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου, ὥρα 7.00-10.00 π. μ. Τὸ βράδυ, στὸν Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου, ὁ Ε΄ Κατανυκτικὸς Ἑσπερινός, ὥρα 7.00-8.00 μ. μ.

2.                 Κάθε πρωί, ὥρα 7.00-9.00 π. μ., Ὄρθρος-Ὧρες-Ἑσπερινὸς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

3.                 Κάθε βράδυ, ὥρα 7.00-8.00 μ. μ., Μέγα Ἀπόδειπνο.

4.                 Τὴν Τετάρτη, 29-3-2023, βραδινὴ Προηγιασμένη καὶ Μέγας Κανών, ὥρα 6.30-9.30 μ. μ.

5.                 Τὴν Παρασκευή, 31-3-2023, πρωινὴ Προηγιασμένη, ὥρα 6.30-9.15 π. μ.

6.                 Τὴν Παρασκευὴ βράδυ, 31-3-2023, ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος ὁλόκληρος, ὥρα 7.15-9.15 μ. μ.

7.                 Τὸ Σάββατο, 1-4-2023, Θεία Λειτουργία-Μικρὸς Ἁγιασμὸς πρωτομηνιᾶς, ὥρα 7.00-9.30 π. μ.

8.                 Κάθε Σάββατο βράδυ, ὥρα 6.00-7.00 μ. μ., Θ΄ Ὥρα-Ἑσπερινός-Μικρὸ Ἀπόδειπνο.

9.                 Κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή, ὥρα 6.00-7.00 μ. μ., Ἐξομολόγηση.

«Ἀντιύλη». Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, Πρέβεζα

Τηλ. 26820 23075/25861/6980 898 504. E-mail: [email protected]

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2021

Εσύ ο ίδιος είσαι να­ός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;

 


Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θερα­πεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατό του. Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να με­ταβάλει τη θεϊκή απόφαση (Δ' Βασ. 20:1-6). Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λό­για κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών (Λουκ. 23:42-43). Και ο Ιερεμίας μέσα στο λάκκο με τη λάσπη (Ιερ. 45:6) και ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο με τα θηρία (Δαν. 6:16) και ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους (Ιων. 2:1-2), όταν προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν τις συμφορές, που τους είχαν βρει, και βοηθήθηκαν από το Θεό.

"Και τί θα λέω, όταν προσεύχομαι;", θα με ρωτή­σεις. Θα λες ό,τι και η Χαναναία του Ευαγγελίου. «Ελέησέ με, Κύριε!», παρακαλούσε εκείνη. «Η θυ­γατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο» (Ματθ. 15:22). "Ελέησέ με, Κύριε!", θα παρακαλάς κι εσύ. "Η ψυχή μου βασανίζεται από δαιμόνιο". Γιατί η αμαρτία είναι μεγάλος δαίμονας. Ο δαιμονισμένος ελεείται, ενώ ο... αμαρτωλός αποδοκιμάζεται. "Ελέησέ με!". Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρω­πίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά.
Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώνα­ζε μυστικά: "Ελέησέ με!". Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε. Δεν απαιτείται τόσο τόπος, όσο τρόπος προσευχής. Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι να­ός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021

Μάθε να προσεύχεσαι

Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του...




Μάθε να προσεύχεσαι. Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως»

Μάθε να προσεύχεσαι

«Κύριε Ιησού Χριστέ, σώσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σώσε με. Ώ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με»

Θά ἤθελα νά πῶ κάτι γιά τήν «κραυγή» τῆς προσευχῆς. Φώναζε δυνατά ὁ τυφλός Βαρτίμαιος. Τί λέει ὅμως τό Εὐαγγέλιο γιά τούς ἀνθρώπους γύρω του; Προσπαθοῦσαν, λέει, νά τόν κάνουν νά σιωπήσει. Μποροῦμε νά φανταστοῦμε ὅλους ἐκείνους τούς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους μέ τήν καλή ὅραση, τά γερά πόδια, τήν καλή ὑγεία πού περικύκλωναν τό Χριστό καί μιλοῦσαν γιά ὑψηλά θέματα, γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται, γιά τά μυστήρια τῶν Γραφῶν, νά γυρίζουν πρός τό Βαρτίμαιο καί νά τοῦ λένε:Ἄν ἡ ἀπελπισία μας πηγάζει ἀπό πολύ βαθιά μέσα μας, ἄν αὐτό πού ζητᾶμε, αὐτό γιά τό ὁποῖο κραυγάζουμε, εἶναι τόσο οὐσιαστικό ὥστε νά καλύπτει ὅλες τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας, τότε βρίσκουμε κατάλληλα λόγια νά προσευχηθοῦμε καί μποροῦμε νά φτάσουμε στήν κορυφαία στιγμή τῆς προσευχῆς μας, τή συνάντηση μέ τό Θεό.

«ἐπί τέλους, δέν μπορεῖς νά ἡσυχάσεις; Τά μάτια σου, τά μάτια σου, καί τί σημασία ἔχουν αὐτά ἐνῶ μιλοῦμε γιά τό Θεό;»

Ὁ Βαρτίμαιος φαινόταν σάν κάτι ξένο πού ξαφνικά ἔμπαινε στή μέση καί, ἀδιαφορῶντας τελείως γιά τά συμβαίνοντα, ζητοῦσε ἀπό τό Θεό κάτι πού ἀπελπιστικά τό εἶχε ἀνάγκη. Καί ὅλα αὐτά τά ἔκανε παρά τό γεγονός ὅτι μέ τίς φωνές του κατέστρεψε τήν ἁρμονία τῶν ἐθιμοτυπικῶν συζητήσεων γύρω του.

Οἱ ἐνοχλημένοι θά μποροῦσαν νά τόν ἀπομακρύνουν καί νά τόν κάνουν νά σιωπήσει. Τό Εὐαγγέλιο ὅμως λέει πώς, ἐνῶ ὅλοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν νά τόν ἡσυχάσουν, αὐτός ἐπέμενε, γιατί αὐτό πού ζητοῦσε εἶχε πολύ μεγάλη σημασία γιά τόν ἴδιο. Ὅσο περισσότερο προσπαθοῦσαν νά τοῦ κλείσουν τό στόμα, τόσο πιό πολύ ἐκεῖνος φώναζε.

Οι φωνές των Αγίων μας προειδοποιούν – Φοβάμαι μήπως αυτή η αναβολή που μας δίνει ο Θεός είναι η τελευταία!

Αν ἔμεινε μέσα σας μιά σπίθα πίστεως, γονατίστε, προσευχηθῆτε καὶ δια­βάστε τὰ τρομερὰ ἐκεῖνα ποὺ προφητεύει η Αποκαλυψη…
Περισσότερα

Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως». Αὐτό ἔκανε τόση ἐντύπωση στό Μάξιμο ὥστε σκέφτηκε πώς δέν θά μποροῦσε νά κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά προσπαθήσει νά τηρήσει αὐτή τήν ἐντολή.

Ὅταν βγῆκε ἀπό τό ναό σκέφτηκε νά πάει στό κοντινότερο βουνό καί ἐκεῖ ἥσυχος νά ἀρχίσει νά προσεύχεται ὅπως ἄκουσε στό Εὐαγγέλιο. – Μάθε να προσεύχεσαι

Σάν Ἕλληνας χωρικός τοῦ τετάρτου αἰώνα, ἤξερε τό «Πάτερ ἠμῶν» καί μερικές ἄλλες προσευχές.

Ἔτσι, ὅπως μᾶς λέει ὁ ἴδιος, ἄρχισε νά τίς λέει τή μία ὕστερα ἀπό τήν ἄλλη, καί πάλι ἀπό τήν ἀρχή, ἀσταμάτητα. Αἰσθάνθηκε, πραγματικά, πολύ ὄμορφα. Προσευχόταν, ἦταν συντροφιά μέ τό Θεό, ἦταν χαρούμενος. Τό καθετί τοῦ φαινόταν τόσο τέλειο! Μόνο πού σιγά- σιγά ὁ ἥλιος ἄρχισε νά πέφτει, ἄρχισε νά κάνει κρύο καί νά σκοτεινιάζει.

Ἡ νύχτα εἶχε πέσει γιά τά καλά ὅταν ἄρχισε ν’ ἀκούει γύρω του θορύβους, πολλούς καί παράξενους θορύβους. Ἄκουγε τό σπάσιμο τῶν κλαδιῶν κάτω ἀπό τά πόδια τῶν ζώων, ἔβλεπε τά λαμπερά μάτια τῶν ἄγριων θηρίων, ἄκουγε τίς κραυγές τῶν μικρῶν ζώων πού τά ἔτρωγαν τά μεγαλύτερα. Ἄκουγε ὅλων τῶν εἰδῶν τούς γνωστούς νυχτερινούς θορύβους τοῦ δάσους.

Τότε αἰσθάνθηκε πώς ἦταν μόνος. Πραγματικά μόνος, ἕνα μικρό ἀπροστάτευτο πλάσμα μέσα στόν κόσμο τοῦ κινδύνου, τοῦ θανάτου, τοῦ σπαραγμοῦ.

Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του.

Δέν συνέχισε πιά νά λέει τό «Πάτερ ἠμῶν» καί τό «Πιστεύω». Ἔκανε ὅ,τι ἔκανε καί ὁ Βαρτίμαιος. Ἄρχισε νά φωνάζει δυνατά:

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με». Τό φώναζε αὐτό ὅλη τή νύχτα γιατί τά ζωντανά τοῦ δάσους καί τά λαμπερά τους μάτια δέν τοῦ ἔδιναν εὐκαιρία γιά ὕπνο.

Τέλος ξημέρωσε. Σκέφτηκε, λοιπόν, ἀφοῦ ὅλα τά ζῶα ἔχουν φύγει πιά καί πῆγαν νά κοιμηθοῦν «τώρα μπορῶ καί ἐγώ νά προσευχηθῶ». Ἀλλά τότε ἔνιωσε ὅτι πεινοῦσε. Σκέφτηκε ὅτι θά μποροῦσε νά μαζέψει μερικά βατόμουρα, γιά νά φάει. Πλησίασε ἕνα θάμνο, ἀλλά ξαφνικά τοῦ ἦρθε ἡ σκέψη ὅτι ὅλα τά ἀστραφτερά μάτια καί ἄγρια νύχια θά πρέπει νά εἶναι κρυμμένα κάπου ἐκεῖ στούς θάμνους.

Ἔτσι ἄρχισε νά προχωρεῖ πολύ προσεκτικά καί σέ κάθε του βῆμα ἔλεγε:

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, σῶσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σῶσε με. Ὦ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με».

Γιά κάθε βατόμουρο πού μάζεψε, σίγουρα, εἶχε προσευχηθεῖ πολλές φορές.

Πέρασε ὁ καιρός καί ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια συνάντησε ἕνα γέροντα καί ἔμπειρο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος τόν ρώτησε πῶς εἶχε μάθει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα.

Ὁ Μάξιμος εἶπε: «Νομίζω πώς ὁ διάβολος μέ δίδαξε νά προσεύχομαι ἀδιάλειπτα».

Ὁ γέροντας ἀπάντησε: «Καταλαβαίνω τί θέλεις νά πεῖς. Ἀλλά θά ἤθελα νά εἶμαι βέβαιος ὅτι σέ καταλαβαίνω σωστά».

Ὁ Μάξιμος τότε τοῦ ἐξήγησε πῶς εἶχε σιγά- σιγά συνηθίσει ὅλους τοὺς θορύβους καί τούς κινδύνους τῆς μέρας καί τῆς νύχτας. Ὕστερα ὅμως τοῦ ἦρθαν πειρασμοί σαρκικοί, πειρασμοί τοῦ νοῦ, τῶν αἰσθημάτων καί ἀργότερα πιό ἰσχυρές ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου. Ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά δέν ὑπῆρχε στιγμή τῆς μέρας καί τῆς νύχτας πού νά μήν κραυγάζει στό Θεό:

«Ἐλέησον, ἐλέησον, βοήθησε, βοήθησε, βοήθησε».

Μιὰ μέρα, ὕστερα ἀπό δεκατέσσερα χρόνια ἀδιάλειπτης προσευχῆς ὁ Κύριος τοῦ ἀποκαλύφτηκε. Ἀπό τή στιγμή ἐκείνη ἡσυχία, εἰρήνη καί γαλήνη τόν πλημμύρισαν.

Δέν ὑπῆρχε πιά φόβος -φόβος ἀπό τό σκοτάδι, ἀπό τούς θάμνους, οὔτε ἀπό τό διάβολο- ὁ Κύριος εἶχε ἐπικρατήσει. «Τότε», εἶπε ὁ Μάξιμος, «ἔμαθα ὅτι ἄν δέν ἔλθει ὁ Κύριος, εἶμαι ἀπελπιστικά ἀβοήθητος. Ἔτσι, καί ὅταν ἀκόμα ἤμουνα γαλήνιος, εἰρηνικός καί εὐτυχισμένος, συνέχισα νά προσεύχομαι λέγοντας:

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, γιατί μόνο στό θεῖο ἔλεος ὑπάρχει ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί τοῦ νοῦ, ἡ γαλήνη τοῦ σώματος καί ἡ δύναμη τῆς θέλησης».

Ἔτσι δέν μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὁ Μάξιμος ἔμαθε νά προσεύχεται παρά τήν ταραχή πού τόν κατεῖχε, ἀλλά ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς ταραχῆς. Γιατί ἡ ταραχή του ἦταν ἕνας πραγματικός κίνδυνος.

Ἄν μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί μεῖς βρισκόμαστε σέ πολύ μεγάλη ταράχη, σέ κίνδυνο, ὅτι ὁ διάβολος παραφυλάει προσπαθῶντας νά μᾶς πιάσει καί νά μᾶς καταστρέψει, τότε θά προσευχόμαστε συνέχεια, ἀσταμάτητα.

https://xristianos.gr/mathe-na-proseuxesai/