Έξι χρόνια πριν.. πόσο προφητικό ήταν...ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑ

 Οδεύοντας προς τον αφανισμό μας... μένει να δούμε την έκβαση του δράματος.

Γίνεται αντιληπτό, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕΥΕΙ, ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ  ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ;;;


Πολύ σύντομα, θα γίνει κατανοητό και το γεγονός ότι ΟΙ ΕΟΖ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ. 


Καλλιόπη Σουφλή

Μια Ειδική Οικονομική Ζώνη, ΕΟΖ για συντομία, είναι μια γεωγραφική περιοχή στην οποία ισχύει ένα εντελώς ιδιαίτερο νομοθετικό, οικονομικό και διοικητικό καθεστώς. Δηλαδή σε μια ΕΟΖ το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας δεν είναι εκείνο το οποίο ισχύει για την υπόλοιπη εθνική επικράτεια. Αλλά ένα ειδικό

Ε.Ο.Ζ.: Ο έμμεσος τεμαχισμός της Εθνικής μας κυριαρχίας.

Tου Αυγερινού Χατζηχρυσού.
Γενικά μιλώντας, στον καπιταλισμό ο κάθε εργαζόμενος «πουλάει» την εργατική του δύναμη σε αυτόν που του υπόσχεται ότι θα του προσφέρει εργασία, γνωρίζοντας ότι με αυτό θα «χάσει» τη συμμετοχή του στα κέρδη, αδυνατώντας να πουλήσει την εργασία του μόνος.

Στον 20ό αιώνα, λόγω του κομμουνιστικού «αντίπαλου δέους», αυτή η αδικία είχε αμβλυνθεί με τις εργατικές διεκδικήσεις που είχαν κερδηθεί με ...
πολλούς αγώνες.
Στη νεοφιλελεύθερη νέα τάξη, όμως, η εργασία δεν είναι αυτή που θεωρείται προϊόν, αλλά ο ίδιος ο εργαζόμενος!
Επιστρέφουμε δηλαδή στη Φεουδαρχία, όπου οι σκλάβοι είχαν δικαίωμα στη ζωή μόνο όσο προσέφεραν εργασία, ως εργαλεία, και όχι ως πολίτες.

Ο θεσμός, λοιπόν, της ενοικιαζόμενης εργασίας είναι το νέο δουλεμπόριο, κατά το οποίο ο ενοικιάζομενος δεν εργάζεται για το δικό του συμφέρον, αλλά για τον Εργολάβο/ΜΚΟ στους οποίους τον ενοικιάζει κατά το δοκούν ως νταβατζής.
Μάλιστα, στην τελευταία ψήφιση του πολυνομοσχεδίου πέρασε απαρατήρητο,