Χωρίσαμε το κείμενο που ακολουθεί σε δύο μέρη για τεχνικούς λόγους.
Αθήνα, 4 Απριλίου 2013
Γυρίστε την πλάτη στον εμφύλιο που σας στήνουν.
Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Πληθαίνουν οι ειδήσεις «περί συγκρούσεων», μεταξύ Χρυσαυγιτών από τη μία πλευρά και ΚΚΕδων, αντιεξουσιαστών, αντιφασιστών από την άλλη.
Πέρσι τον Ιούνιο, για πρώτη φορά, με άρθρο μου που (που φιλοξενήθηκε ως συνήθως μόνο στο διαδίκτυο και σε περιφερειακές εφημερίδες), είχα προειδοποιήσει για το εμφυλιοπολεμικό σκηνικό που ετοιμάζει η Νέα Τάξη στην Πατρίδα μας.
Αρκετά νωρίτερα, τον Γενάρη του ’11, κάλεσα τους οργισμένους για την κατάληψη της Νομικής (από παράνομους μετανάστες που έφερε ΜΚΟ από την Κρήτη) πολίτες, να μην εμπλακούν στην ιστορία αυτή, «γιατί ήταν – επίσης - στημένη».
Δεν γνωρίζω κατά πόσο η ταπεινή αυτή φωνή, ενός ανθρώπου που «έφαγε τη βία με το κουτάλι» στα διάφορα πεδία των πολεμικών συγκρούσεων, όπου βρέθηκε ένοπλος και ένστολος μάλιστα, (με τελευταίο τον αιματηρότατο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που μέτρησε πάνω από 200.000 νεκρούς, από όλες τις πλευρές), ακούγεται ή εισακούγεται.
Αυτό που διαπιστώνω – και είμαι σίγουρος πως το διαπιστώνει ο κάθε Έλληνας πολίτης που τούμειναν δυο δράμια μυαλό – είναι πως κάποιοι, τόχουν βάλλει «αμέτι-μουχαμέτι», να οδηγήσουν τον ελληνικό Λαό, σε αυτό που διακαώς επιθυμούν, οι διεθνείς έμποροι όπλων και οι τοκογλύφοι που τους χρηματοδοτούν: Στην διάσπαση της πενόμενης ελληνικής κοινωνίας σε «αριστερούς-δεξιούς» και φυσικά στην πυροδότηση εμφυλιοπολεμικών εστιών, που – ευχαρίστως για αυτούς – θα οδηγήσουν σε μια γενικότερη σύρραξη.
Για να δούμε όμως τα συστατικά του «καζανιού που βράζει», και την φωτιά του, που με ιδιαίτερη επιμέλεια συντηρούν τα εγχώρια και διεθνή κοράκια:
Έχουμε κατ’ αρχήν το αντικομουνιστικό μίσος το οποίο έφεραν και φέρνουν με κάθε τρόπο και με σύστημα στην επιφάνεια, οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής. Ένα μίσος, το οποίο φαίνεται να βρίσκει έδαφος στις νέες κυρίως γενιές. Αυτές που ή δεν έχουν γνώση του εμφυλίου, ή κάτι έχουν ακούσει, για «προδότες και πατριώτες», που αλληλοεξοντώθηκαν, ’45 με ‘49.
Από την άλλη, ημιεπίσημα το ΚΚΕ, επίσημα συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με κήρυξη ανοιχτού πολέμου από Σοροχρηματοδοτούμενες οργανώσεις, διακρίνουμε την συστηματική καλλιέργεια λαϊκών αντανακλαστικών – επίσης μίσους - στη δράση της Χ.Α., (Όπως έγινε πρόσφατα στα Χανιά και στο Λουτράκι). Με τους πιο θερμόαιμους φυσικά, να μπαίνουν πρώτοι στον φαύλο κύκλο της αντιπαράθεσης, στο στημένο ντέρμπυ των νεοταξιτών, των εμπόρων όπλων και των πολυεθνικών.
Εδώ φυσικά θα πρέπει να κάνουμε μια διάκριση, μεταξύ των ηγεσιών όλων των εμπλεκόμενων ομάδων και των απλών πολιτών.
Οι ηγεσίες, οι οποίες μάλλον πονηρά σκεπτόμενες, βλέπουν πως έτσι θα κρατήσουν την εκλογική τους πελατεία και θα ανεβάσουν τα ποσοστά τους στις εκλογές, ανέχονται αλλά και καλλιεργούν το κλίμα έντασης. Από την άλλη έχουμε τους απλούς αλλά οργισμένους πολίτες, οι οποίοι «τσιμπούν το τυρί της φάκας», και εμπλέκονται στις συγκρούσεις, μια που σε αυτές βρίσκουν κατά κάποιο τρόπο, διέξοδο στη συμπυκνωμένη τους οργή.
Αυτήν την διάσταση μπορεί κανείς πολύ εύκολα να την διακρίνει στο «ανώνυμο διαδίκτυο», όπου «ινστρούχτορες, αγκιτάτορες και γκαουλάϊτερς» και των δύο πλευρών, καλούν τους αγανακτισμένους για τις εξελίξεις πολίτες, να«πάρουν θέση και να διαλέξουν στρατόπεδο». Την ίδια ώρα, στους τοίχους της Αθήνας αλλά και των άλλων πόλεων, τα συνθήματα «έξω το ΔΝΤ και η Τρόϊκα» ξεθωριάζουν και αντικαθίστανται από τα «θάνατος στους προδότες κομμουνιστές» από τους μεν και «θάνατος στους φασίστες» από τους δε.
Κάθε σχεδόν ελληνικό σπίτι, κουβαλάει και μια πληγή από τον εμφύλιο. (Ακόμη και το δικό μου: Μητέρα ΕΛΑΣίτισα και ΔΣΕ και πατέρας πολυβολητής του Εθνικού Στρατού). Πληγές που κάναμε δεκαετίες να τις επουλώσουμε, να αντιληφθούμε πως και οι μεν και οι δε είχαν αγγλικά όπλα, και πως το τελικό αποτέλεσμα ήταν 70.000 αδελφοί μας Έλληνες, νεκροί. (Κατά κάποιους - που μάλλον δεν έχουν άδικο – αποδεκατίστηκε για μια ακόμη φορά, ο ανθός της Ελλάδας).
Αυτές τις πληγές ξύνουν πάλι οι απόγονοι των Μαυροκορδάτων και των Κωλέτηδων, κατ’ εντολή των αφεντικών τους. Αυτών που υπηρετώντας τα ξένα συμφέροντα, έβαλαν το λιθάρι για τους πρώτους εμφύλιους σπαραγμούς, την ώρα μάλιστα που ο Μπραίμης, έκαιγε και εξανδραπόδιζε την Πελοπόννησο.
Έτσι και σήμερα: Σαμαράδες, Βενιζέλοι, Κουβελαίοι, Τσιπράιοι, Μιχαλολιάκηδες, Παπαρήγες και Καμένοι, χαμογελούν κάτω από το μουστάκι τους, βλέποντας το Λαό, να στρέφει την προσοχή του στις προβοκάτσιες των οργανωμένων ομάδων τους. Και όχι στους πραγματικούς εχθρούς της Πατρίδας, του Λαού, της Κοινωνίας, της Ιστορίας, της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Συνοχής, του Πολιτισμού, της Αξιοπρέπειας μας: Την Τρόϊκα, το ΔΝΤ, τους Σόιμπλε, τη Μέρκελ, το USA Administration, τους τοκογλύφους, τους εμπόρους όπλων, τη Νέα Τάξη.
ακολουθεί το 2ο μέρος