mirror

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
mirror	mirrors

Ουσιαστικό

mirror ^(en)

1. ο καθρέφτης, λεία επιφάνεια που αντανακλά το φως

   ⮡  His face was reflected in the mirror.

   Το πρόσωπό του αντανακλάστηκε στον καθρέφτη.

2. ο καθρέφτης, κάτι που δείχνει πώς είναι κάτι άλλο

   ⮡  TV is a mirror of society.

   Η τηλεόραση είναι καθρέφτης της κοινωνίας.

Πηγές

• mirror - Oxford Learner's Dictionaries