λῖς

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

λῖς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λῖς αρσενικό

• επικός τύπος του λέων

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 11 (Λ. Ἀγαμέμνονος ἀριστεία.), στίχ. 480 (480-481)

  ἐπί τε λῖν ἤγαγε δαίμων | σίντην· θῶες μέν τε διέτρεσαν, αὐτὰρ ὁ δάπτει·

  αλλά η μοίρα κακοποιό τούς στέρνει εκεί λιοντάρι | και απ᾽ τον τρόμον τ᾽ αγριόσκυλα σκορπίζονται και αυτό το κατατρώγει.

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 172 (172-173)

  ἤδη γάρ σφιν ἔκειτο μέγας λῖς, ἀμφὶ δὲ κάπροι | δοιοί, ἀπουράμενοι ψυχάς·

  Κιόλας ένα λιοντάρι μέγα κείτονταν και γύρω του δυο κάπροι, | έχοντας χάσει τις ζωές τους.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ※  3ος κε αιώνας ⌘ Οππιανός ο εξ Απαμείας, Κυνηγετικά, 4.179, @scaife.perseus

  αἶψα δʼ ἐπιστρεφθεὶς μεγαλήνωρ ἠΰκομος λῖς

  ※  3ος κε αιώνας ⌘ Οππιανός ο εξ Απαμείας, Κυνηγετικά, 4.80, @scaife.perseus

  ἔνθα περὶ σπήλυγγας ἐρίβρομος ἠΰκομος λῖς

  εκεί σε σπηλιές λιοντάρι με βροντερή φωνή και ωραίο τρίχωμα

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : λίς

Πηγές

• λίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λῖς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.