Μετάβαση στο περιεχόμενο

Amanita caesarea

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμανίτης ο καισαρικός

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Μύκητες
Συνομοταξία: Βασιδιομύκητες (Basidiomycota)
Ομοταξία: Αγαρικομύκητες (Agaricomycetes)
Τάξη: Αγαρικώδη (Agaricales)
Οικογένεια: Αμανιτοειδή (Amanitaceae)
Γένος: Αμανίτης (Amanita)
Είδος: A. caesarea
Διώνυμο
Amanita caesarea (Αμανίτης ο καισαρικός)
(Scop.) Pers. (1801)
Συνώνυμα
  • Agaricus caesareus Scop. (1772)

Ο Αμανίτης ο καισαρικός (Amanita caesarea), ευρέως γνωστό ως "καισαρικό" ενώ είναι γνωστό και με τις λαϊκές ονομασίες "Αυγουλομουλάτκο" (στον Χολομώντα), "Κοκκινούσκα" (στα Γρεβενά), "Αυγό"[1], είναι εδώδιμο μανιτάρι που συναντάται καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων και έχει χαρακτηριστικό πορτοκαλί καπέλο.  

Ονομασία και ταξινόμηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Η πρώτη επιστημονική καταγραφή του μανιταριού είναι αυτή του Ιταλού μυκητολόγου Giovanni Antonio Scopoli το 1772 το κατέταξε ως Agaricus caesareus,[2] Κατατάχθηκε στο γένος Amanita από τον Persoon το 1801.[3] Το κοινό όνομά του έχει προέλευση από τα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Αποτέλεσε αγαπημένο έδεσμα των αυτοκρατόρων και συγκεκριμένα του Κλαύδιου.
 A. caesarea
Το μανιτάρι αυτό έχει έντονο πορτοκαλοκόκκινο καπέλο με σχήμα σφαιρικό στην αρχή που καταλήγει επίπεδο στην ωριμότητα. Συνήθως φτάνει τα 15 εκατοστά, αλλά δεν αποκλείεται να φτάσει και τα 20. Τα ελάσματά του είναι ελεύθερα και έχουν χρώμα κρεμο-κιτρινωπό. Το πόδι έχει ύψος 8 -15 εκατοστά και πάχος ως 3 εκατοστά. Είναι κυλινδρικό και έχει το χρώμα των ελασμάτων. Εμφανίζει μεγάλο και κρεμαστό δακτυλίδι το οποίο έχει γραμμώσεις στην πάνω του πλευρά και στην κάτω του είναι λείο. Στη βάση του ποδιού βρίσκεται η κυπελόμορφη λευκή θήκη (βόλβα). Το αποτύπωμα των σπόρων του είναι λευκό. 


  1. Αμανίτης ο καισαρικός. alekati.gr
  2. Scopoli JA. (1772). Flora Carniolica exhibiens Plantas Carnioliae Indigenas et Distributas in Classes, Genera, Species, Varietates ordine Linnaeano. Vol. 2 (στα Λατινικά). Vienna: Johann Paul Krauss. σελ. 419. 
  3. Persoon CH. (1801). Synopsis Methodica Fungorum (στα Λατινικά). Gottingae. σελ. 252. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]