Πυρκαγιά σε τρένο στο Σακουράγκι-τσο
| πυρκαγιά σε τρένο στο Σακουράγκι-τσο | |
|---|---|
 Το φλεγόμενο τρένο | |
| Χώρος | Σακουράγκι-τσο |
| Ώρα | 13:42΄΄ |
| Ημερομηνία | 24 Απριλίου 1951 |
| Τοποθεσία | Σακουράγκι-τσο, Γιοκοχάμα |
| Τύπος | πυρκαγιά σε τρένο |
| Αίτια | Βραχυκύκλωμα λόγω επικρεμάμενου καλωδίου τροφοδοσίας με ρεύμα |
| Θάνατοι | 106 |
| Τραυματισμοί | 92 |
| Καταστροφές | ολοσχερής καταστροφή του τρένου |
Η πυρκαγιά σε τρένο στο Σακουράγκι-τσο (桜木町[事故, Σακουράγκι-τσο τζίκο) της Ιαπωνίας εκδηλώθηκε στις 24 Απριλίου 1951, όταν ένα τρένο της γραμμής Κέιχιν 63 (σήμερα τμήμα της γραμμής Νεγκίσι) που πλησίαζε στον σταθμό Σακουράγκι-τσο στη Γιοκοχάμα, κτύπησε ένα από τα εναέρια καλώδια, προκαλώντας βραχυκύκλωμα, το οποίο με τη σειρά του προκάλεσε πυρκαγιά που σκότωσε 106 και τραυμάτισε 92 άτομα. [1]
Το δυστύχημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη συγκεκριμένη ημέρα, τα συνεργεία συντήρησης αντικαθιστούσαν με νέους τους ηλεκτρικούς μονωτές των εναέριων καλωδίων όταν στη 1:38΄ μ.μ. ένα εναέριο καλώδιο (από το οποίο επικρεμόταν το καλώδιο τροφοδοσίας ρεύματος) κόπηκε κατά τύχη, επιτρέποντας στο καλώδιο τροφοδοσίας να "κρεμάσει". Τέσσερα λεπτά αργότερα, ένα τρένο της σειράς MoHa 63 με 5 βαγόνια (1271B) πλησίασε από τον σταθμό της Γιοκοχάμα και άλλαξε γραμμή 50 μέτρα πριν από το Σακουράγκι-τσο , αλλά ο παντογράφος του προπορευόμενου βαγονιού έλξης εμπλέχθηκε στο κρεμασμένο σύρμα τροφοδοσίας. Ο οδηγός προσπάθησε να κατεβάσει τον παντογράφο, αλλά αυτός έπεσε στο πλάι και χτύπησε στο ξύλινο περίβλημα, προκαλώντας σπινθήρες που προκάλεσαν φωτιά στην οροφή, η οποία εξαπλώθηκε γρήγορα στο υπόλοιπο βαγόνι.
Τα 150 άτομα που βρίσκονταν μέσα στο βαγόνι δεν κατάφεραν να ανοίξουν τις ηλεκτρικές πόρτες. Η πόρτα σύνδεσης με το δεύτερο βαγόνι άνοιγε μόνο προς τα μέσα, κάτι αδύνατον με το πλήθος των επιβατών που είχαν πανικοβληθεί. Τέλος, τα παράθυρα της άμαξας ήταν πολύ μικρά για να διαφύγουν: τα βαγόνια της σειράς 63, σχεδίασης της πολεμικής περιόδου, χρησιμοποιούσαν πολλά μέτρα μείωσης του κόστους, ένα από τα οποία ήταν σχέδιο παραθύρων με τρεις υαλοπίνακες, από τους οποίους μπορούσαν να ανοίξουν μόνον ο κάτω και ο επάνω. Με σκοπό να αποφύγει το κόστος ενός μεγάλου, πλήρους μεγέθους υαλοπίνακα, αυτό το σχέδιο άφηνε ανοίγματα πολύ μικρά για να περνούν άνθρωποι. Ως εκ τούτου, οι επιβάτες παγιδεύτηκαν. Το πρώτο βαγόνι, που κατασκευάστηκε αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από εύφλεκτα υλικά (ένα ακόμη μέτρο μείωσης του κόστους ήταν η ξύλινη οροφή αυτών των βαγονιών), καταστράφηκε ολοσχερώς από τη φωτιά μέσα σε δέκα λεπτά, σκοτώνοντας 106 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 92.
Ανταπόκριση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η έκθεση έρευνας είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της πυροπροστασίας όλων των οχημάτων αυτών και τη δημιουργία διαδρόμων μεταξύ των βαγονιών. Παρόλο που οι ηλεκτροκίνητες πόρτες είχαν χειροκίνητα χειριστήρια τοποθετημένα κάτω από τα καθίσματα των επιβατών, αυτά δεν ήταν καλά σεσημασμένα. Η αναφορά είχε ως αποτέλεσμα να σημανθούν τα χειριστήρια αυτά με κόκκινη σήμανση.
Αυτό το ατύχημα προκάλεσε επίσης την παραίτηση του Χιντέο Σίμα, διευθυντή του τμήματος τροχαίου υλικού του σιδηροδρόμου, το 1951. Ο Σίμα αργότερα προσλήφθηκε στους Ιαπωνικούς Εθνικούς Σιδηροδρόμους το 1955 για να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το πρώτο τρένο υψηλής ταχύτητας της Ιαπωνίας Σινκανσέν. [2]
Μμνημείο για τα θύματα του δυστυχήματος κατασκευάστηκε στη συνέχεια στο Sōji-ji στο Τσουρούμι-κου της Γιοκοχάμα . [3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Saito, Masao. «Japanese Railway Safety and the Technology of the Day». Japan Railway & Transport Review (33): 4–13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 3, 2016. https://web.archive.org/web/20160303203411/http://www.jrtr.net/jrtr33/f04_sai.html. Ανακτήθηκε στις August 3, 2008.
- ↑ Salpukas, Aigis (March 20, 1998). «Hideo Shima, a Designer of Japan's Bullet Train, Is Dead at 96». New York Times. https://www.nytimes.com/1998/03/20/business/hideo-shima-a-designer-of-japan-s-bullet-train-is-dead-at-96.html. Ανακτήθηκε στις September 21, 2010.
- ↑ 林正己. 大本山總持寺境内にある鉄道事故関係慰霊碑等について (στα Japanese). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2012.