Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1951)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το 1951, η FIA διοργάνωσε το 2ο παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1. Ξεκίνησε στις 27 Μαΐου με το Ελβετικό Γκραν Πρι και ολοκληρώθηκε στις 28 Οκτωβρίου με αυτό της Ισπανίας. Νικητής αναδείχτηκε ο Χουάν Μανουέλ Φάντζιο.
Σύνοψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αν και οι οδηγοί της Alfa Romeo κατέκτησαν 4 από τους 8 αγώνες και ο Φάνζτιο τον τίτλο του πρωταθλητή, η Φερράρι με τους καινούριους κινητήρες 4,5 λίτρων με υπερτροφοδότηση κατάφερε να απειλήσει την κυριαρχία της πρώτης, προειδοποιώντας για αυτά που θα ακολουθούσαν την επόμενη χρονιά. Η Φερράρι κατάφερε να κερδίσει 3 αγώνες.
Αγώνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, δεν υπήρχε ο αγώνας του Μονακό, αλλά υπήρχαν αυτοί της Γερμανίας και της Ισπανίας. Άλλα 14 ανεπίσημα γκραν πρι διεξήχθησαν στην Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία και στην Ολλανδία. Στο Indianapolis 500 πήραν μέρος μόνο Αμερικάνοι οδηγοί.
Οι επίσημοι αγώνες και οι νικητές σε κάθε έναν από αυτούς:
Αγώνας | Πίστα | Ημερομηνία | Ταχύτερος Γύρος | Νικητής | Ομάδα | Ελαστικά | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Γκραν Πρι Ελβετίας | Circuit Bremgarten | 27 Μαΐου | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Άλφα Ρομέο | Πιρέλι |
2 | Indianapolis 500 | Indianapolis Motor Speedway | 30 Μαΐου | Λι Γουάλαρντ | Λι Γουάλαρντ | Kurtis Kraft-Offenhauser | Φάιερστοουν |
3 | Γκραν Πρι Βελγίου | Circuit de Spa-Francorchamps | 17 Ιουνίου | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Τζουζέπε Φαρίνα | Άλφα Ρομέο | Πιρέλι |
4 | Γκραν Πρι Γαλλίας | Reims-Gueux | 1 Ιουλίου | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο / Λουίτζι Φαγκιόλι |
Άλφα Ρομέο | Πιρέλι |
5 | Γκραν Πρι Βρετανίας | Silverstone Circuit | 14 Ιουλίου | Τζουζέπε Φαρίνα | Χοσέ Φροϊλάν Γκονσάλες | Φερράρι | Πιρέλι |
6 | Γκραν Πρι Γερμανίας | Nürburgring | 29 Ιουλίου | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Αλμπέρτο Ασκάρι | Φερράρι | Πιρέλι |
7 | Γκραν Πρι Ιταλίας | Autodromo Nazionale Monza | 16 Σεπτεμβρίου | Τζουζέπε Φαρίνα | Αλμπέρτο Ασκάρι | Φερράρι | Πιρέλι |
8 | Γκραν Πρι Ισπανίας | Pedralbes Circuit | 28 Οκτωβρίου | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Άλφα Ρομέο | Πιρέλι |
Βαθμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι κανόνες ήταν οι ίδιοι με την πρώτη χρονιά. Οι 5 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3 και 2. 1 επιπλέον βαθμό κέρδιζε ο οδηγός με τον ταχύτερο γύρο. Μόνο οι καλύτερες 4 βαθμολογίες κάθε οδηγού μετρούσαν για το πρωτάθλημα. Σε περίπτωση που ένας οδηγός αντικαθιστούσε κάποιον άλλον στην διάρκεια του αγώνα, και τελικά βρισκόταν μέσα στις 5 βαθμολογούμενες θέσεις, και οι δύο οδηγοί μοιράζονταν τους βαθμούς. 83 οδηγοί έλαβαν μέρος στο πρωτάθλημα. Από αυτούς οι 42 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιο από αυτούς. Οι οδηγοί που κατάφεραν να πάρουν κάποιο βαθμό είναι φαίνονται στον παρακάτω πίνακα.
Οδηγός | Ομάδα | Βαθμοί | |
---|---|---|---|
1 | Χουάν Μανουέλ Φάντζιο | Άλφα Ρομέο | 31 (37) |
2 | Αλμπέρτο Ασκάρι | Φερράρι | 25 (28) |
3 | Χοσέ Φρόιλαν Γκονζάλεζ | Φερράρι | 24 (27) |
4 | Τζουζέπε Φαρίνα | Άλφα Ρομέο | 19 (22) |
5 | Λουίτζι Βιλλορέσι | Φερράρι | 15 (18) |
6 | Πίερο Ταρούφι | Φερράρι | 10 |
7 | Λι Γουάλαρντ | Kurtis Kraft-Offenhauser | 9 |
8 | Φέλις Μπονέτο | Άλφα Ρομέο | 7 |
9 | Μάικ Ναζάρουκ | Kurtis Kraft-Offenhauser | 6 |
10 | Ρέτζιναντ Πάρνελ | Ferrari / BRM | 5 |
11 | Λουίτζι Φαγκιόλι | Άλφα Ρομέο | 4 |
12 | Κονσάλβο Σανεσί | Άλφα Ρομέο | 3 |
13 | Λουίς Ροσιέρ | Τάλμποτ Λάγκο | 3 |
14 | Άντι Λίνντεν | Kurtis Kraft-Offenhauser | 3 |
15 | Μάνι Αγιούλο | Kurtis Kraft-Offenhauser | 2 |
16 | Τζακ ΜακΓκράθ | Kurtis Kraft-Offenhauser | 2 |
17 | Τόουλο ντε Γραφενριέντ | Μαζεράτι | 2 |
18 | Ιβ Ζιρώ-Καμπαντούς | Τάλμποτ Λάγκο | 2 |
19 | Μπόμπι Μπόλ | Shroeder-Offenhauser | 2 |