Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας
| Πέτρος Β΄ | |
|---|---|
 η σφραγίδα του Πέτρου Β': PETRUS DEI GRATIA REGIS ARAGONENSIS, DOMINUS MONTPISPESSULANI | |
βασιλιάς της Αραγωνίας και κόμης της Βαρκελώνης  | |
| Περίοδος | 1196 - 1213 |
| Προκάτοχος | Αλόνσος Β' |
| Διάδοχος | Ιάκωβος Α' |
| Γέννηση | Ιούλιος 1178 Ουέσκα |
| Θάνατος | 12 Σεπτεμβρίου 1213 (ετών 35) Μυρέ |
| Τόπος ταφής | μονή Αγ. Χουάν ντε Σιγιένα |
| Σύζυγος | Μαρία του Μονπελιέ |
| Επίγονοι | Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας |
| Οίκος | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Πατέρας | Αλφόνσος Β' |
| Μητέρα | Σάντσα των Ιβρέα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας ή Πέτρος ο Καθολικός (Ισπανικά : Pedro II de Aragon, Ουέσκα, 1178 - 12 Σεπτεμβρίου 1213) ήταν Βασιλιάς της Αραγωνίας και Κόμης της Βαρκελώνης (1196 - 1213). Ο Πέτρος Β΄ ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Αραγωνίας Αλφόνσου του Τροβαδούρου και της Σάντσας της Καστίλης κόρης του Βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσου του Αυτοκράτωρ.[1] Ορκίστηκε υποτέλεια στην Αγία Έδρα και στέφτηκε βασιλιάς από τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄, ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Αραγωνίας που έγινε η στέψη του από τον πάπα γι'αυτό πήρε το προσωνύμιο "Καθολικός".[2][3] Την πρώτη δεκαετία του 13ου αιώνα κατέγραψε μια σειρά από διατάγματα σχετικά με τις ιδιοκτησίες και τα προνόμια στην Κομητεία της Σερδάνια και στην Ρουσιγιόν.
Γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε στον τρίτο της γάμο την Μαρία του Μονπελιέ κόρη και διάδοχο του Γουλιέλμου Η΄ του Μονπελιέ με την Ευδοκία Κομνηνή του Μονπελιέ την εγγονή του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού.[4] Απέκτησε έναν γιο τον Ιάκωβο αλλά Πέτρος Β΄ την χώρισε σύντομα, η Μαρία σύντομα γνώρισε λατρεία σαν Αγία για την ευσέβεια και την φιλανθρωπία της αλλά δεν αγιοποιήθηκε ποτέ, πέθανε στην Ρώμη (1213). Ο Πέτρος Β΄ και η Μαρία γέννησαν πιθανότατα τον Οκτώβριο του 1205 και μια κόρη την "Σάντσα".[5] Άλλες πηγές καταγράφουν την γέννηση της Σάντσας το 1206, ο συγγραφέας Μαρκ Γκρέγκορυ Πιγκ (γεν. 1963) γράφει ότι γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1208 κάτι απίθανο επειδή την ίδια χρονιά γεννήθηκε ο γιος του ζεύγους Ιάκωβος.[6]
Η Σάντσα αρραβωνιάστηκε λίγες μέρες μετά την γέννηση της με τον Ραϋμόνδο γιο του κόμη Ραϋμόνδου ΣΤ΄ της Τουλούζης με προίκα το Μονπελιέ σύμφωνα με έγγραφα που βρέθηκαν (1850).[7] Η μητέρα της Μαρία αρχικά δεν συμφωνούσε με τον αρραβώνα αλλά ύστερα από πίεση αναγκάστηκε να το δεχτεί.[5] Ο αδελφός της Ιάκωβος δεν αναφέρει ωστόσο τίποτα σχετικά με την Σάντσα που είχε μάλλον πεθάνει έναν χρόνο μετά την γέννηση της.[5]
Η Σταυροφορία των Αλβιγηνών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέτρος Β΄ της Αραγωνίας συμμετείχε στην "μάχη της Λας Νάβας δε Τολόσα" (1212) που είχε καθοριστικό ρόλο στην κυριαρχία των Μαυριτανών στην Ιβηρική χερσόνησο.[10] Το Στέμμα της Αραγωνίας είχε εξαπλωθεί σημαντικά σε ολόκληρη την νοτιοδυτική Γαλλία αλλά την εποχή του Πέτρου Β΄ βρισκόταν υπό τον έλεγχο των κομήτων της Τουλούζης. Η αίρεση των Καθαρών είχε απορρίψει τις εξουσίες της Καθολικής εκκλησίας, ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ ζήτησε από τον Γάλλο βασιλιά Φίλιππο Αύγουστο να τους καταστείλει. Η Σταυροφορία των Αλβιγηνών ξεκίνησε υπό την ηγεσία του Σίμον ντε Μοντφόρ και είχε σαν αποτέλεσμα την σφαγή 20.000 ανθρώπων αδιακρίτως και από τις δυο πλευρές.
Θάνατος στη μάχη του Μυρέ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πέτρος Γ΄ επιστρέφοντας το φθινόπωρο του 1212 από τη "μάχη της Λας Νάβας δε Τολόσα" είδε ότι ο Σίμον ντε Μοντφόρντ είχε κατακτήσει την Τουλούζη και είχε εκδιώξει τον κόμη Ραϋμόνδο ΣΤ΄ που ήταν γαμπρός του αφού είχε παντρευτεί την αδελφή του Ελεονώρα και υποτελής του. Ο Πέτρος ξεκίνησε νέα εκστρατεία, διέσχισε τα Πυρηναία και έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1213 στο Μυρέ έτοιμος να αντιμετωπίσει τους Γάλλους.[9] Ο Ραϋμόνδος ΣΤ΄ της Τουλούζης του ζήτησε να αποφύγει να δώσει ανοιχτή μάχη και να εξοντώσει τους Γάλλους με άλλους τρόπους αλλά ο βασιλιάς της Αραγωνίας το αρνήθηκε. Στην μάχη του Μυρέ που ακολούθησε (12 Σεπτεμβρίου 1213) οι δυνάμεις της Αραγωνίας αποδιοργανώθηκαν πλήρως με την επίθεση του Σίμον ντε Μοντφόρντ. Ο Πέτρος Β΄ σε μια προσπάθεια να δώσει μάχη μόνος του έπεσε στο έδαφος και σκοτώθηκε.[9] Οι Αραγωνέζικες δυνάμεις όταν είδαν τον θάνατο του βασιλιά τους βρέθηκαν σε τόσο μεγάλο πανικό που συνετρίβησαν ολοκληρωτικά, η αριστοκρατία της Τουλούζης που ήταν υποτελής του Στέμματος της Αραγωνίας είχε ηττηθεί οριστικά.[9]
Απώλεια της Οξιτανίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι στρατιωτικές εκστρατείες κατέστρεψαν την Οξιτανία και τον μεγάλο πολιτισμό της. Με την "Συνθήκη του Μω-Παρισίων" που ακολούθησε μετά την "μάχη του Μυρέ" (1229) ολόκληρη η Οξιτανία ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας και κυβερνήθηκε από τον Οίκο των Καπετιδών. Τον Πέτρο Β΄ διαδέχθηκε ο μοναδικός γιος που είχε με την Μαρία του Μονπελιέ Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας ή Ιάκωβος ο Κατακτητής.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1204 τη Μαρία, κόρη του Γουλιέλμου Η΄ κυρίου του Μονπελιέ και της Ευδοκίας Κομνηνής. Είχε τέκνα:
- Ιάκωβος Α΄ 1208-1276, βασιλιάς της Αραγωνίας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Antonio Ubieto Arteta, Creación y desarrollo de la Corona de Aragón, Zaragoza, Anubar (Historia de Aragón), 1987, σσ. 187-188.
- ↑ Crown of Aragon, Robyn Slagle, The Spanish Empire: A Historical Encyclopedia, Vol. I, ed. H. Micheal Tarver and Emily Slape, (ABC-CLIO, 2016), 9.
- ↑ Moore, John Clare (2003). "Chapter 6: Jews and Heretics (1205-1207)". Pope Innocent III (1160/61-1216): To Root Up and Plant. The Medieval Mediterranean. Brill. σ. 135.
- ↑ Damian J. Smith, Crusade, Heresy and Inquisition in the Lands of the Crown of Aragon (c.1167-1276), (Brill, 2010), 31.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Nique, Christian (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)"
- ↑ Pegg (2008). A Most Holy War: The Albigensian Crusade and the Battle for Christendom. Oxford.
- ↑ André Germaine (1996) [1884]. Preface, le Liber instrumentorum memorialium (in French). Translated by Rouquette. la Société archéologique de Montpellier.; cited in Nique (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)" (Στα Γαλλικά).
- ↑ Alvira Cabrer, Martín (2008). Muret 1213. La batalla decisiva de la cruzada contra los cátaros. Barcelona: Ariel. σσ. 128–129.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 A Global Chronology of Conflict, Vol. I, ed. Spencer Tucker, (ABC-CLIO, 2010), 269.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Alvira Cabrer, Martín (2008). Muret 1213. La batalla decisiva de la cruzada contra los cátaros. Barcelona: Ariel
- André Germaine (1996) [1884]. Preface, le Liber instrumentorum memorialium (in French). Translated by Rouquette. la Société archéologique de Montpellier.; cited in Nique (2013). "Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213)" (Στα Γαλλικά).
- Damian J. Smith, Crusade, Heresy and Inquisition in the Lands of the Crown of Aragon (c.1167-1276), (Brill, 2010)
- Sumption, Jonathan. The Albigensian Crusade. 2000.
- Martín Alvira-Cabrer, 12 de Septiembre de 1213: El Jueves de Muret, Universitat de Barcelona, Barcelona, 2002 (Στα Ισπανικά).
- Martín Alvira-Cabrer, Muret 1213. La batalla decisiva de la Cruzada contra los Cátaros, Ariel, Barcelona, 2008 and 2013 (Στα Ισπανικά).
- Martín Alvira-Cabrer, Pedro el Católico, Rey de Aragón y Conde de Barcelona (1196-1213). Documentos, Testimonios y Memoria Histórica, 6 vols., Zaragoza, Institución *Moore, John Clare (2003). "Chapter 6: Jews and Heretics (1205-1207)". Pope Innocent III (1160/61-1216): To Root Up and Plant. The Medieval Mediterranean. Brill.
- Fernando el Católico (CSIC), 2010 (on line) (Στα Ισπανικά).
- Nique, Christian (2013), Les deux visages de Marie de Montpellier (1182-1213) (Στα Γαλλικά).
