Οικογένεια Ζόρζι
Η Οικογένεια Ζόρζι ή Τζόρτζι, ιταλ. Zorzi/Giorgi ήταν μία Βενετικής καταγωγής οικογένεια, που ευδοκίμησε κατά τον Μεσαίωνα, ειδικά στα υπολείμματα της Λατινικής αυτοκρατορίας στην Ελλάδα. Εκεί εξουσίαζαν τη μαρκιωνία της Βοδονίτσας (σημερινής Μενδενίτσας, στη Φθιώτιδα) και μετά, μέσω γάμου, το δουκάτο των Αθηνών ως την Οθωμανική κατάκτηση.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπό τον Νικόλαο Α΄ ανέλαβαν τον έλεγχο της Βοδονίτσας το 1335, όταν αυτός νυμφεύτηκε μία από την προηγούμενη Οικογένεια που κατείχε τη Βοδονίτσα, τους Παλλαβιτσίνι. Αυτόν τον διαδέχθηκε ο γιος του Φραγκίσκος Ζόρζι, που κυβέρνησε τη μαρκιωνία για σχεδόν 40 έτη. Το 1414 ο Νικόλαος Β΄ Ζόρζι γιος (ή ανιψιός) του προηγουμένου, ηττήθηκε από τους Οθωμανούς, οι οποίοι κατέλαβαν τη Βοδονίτσα. Ωστόσο ο διάδοχος και θείος του Νικόλαος Γ΄ συνέχισε να χρησιμοποιεί τον τίτλο και να ωφελείται από το κύρος του, που προερχόταν από αυτόν: πάντρεψε την κόρη του Κιάρα Ζόρζι με τον Νέριο Β΄ Ατσαγιόλι δούκα των Αθηνών. Η Κιάρα κυβέρνησε το δουκάτο ως επίτροπος του ανήλικου γιου της Φραγκίσκος Α΄ Ατσαγιόλι.
Γενεαλογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βαρθολομαίος Ζαχαρίας κύριος του Δαμαλά | Γουλιέλμα Παλαβιτσίνι μαρκησία της Βοδονίτσας | Νικόλαος Α΄ ΟΙΚΟΣ ΖΟΡΖΙ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Φραγκίσκος μαρκήσιος της Βοδονίτσας σύζ. Ευφροσύνη Σομμαρίπα των Κυκλάδων | Ιάκωβος | Νικόλαος Γ΄ βαρόνος της Καρύστου, μαρκήσιος της Βοδονίτσας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Στέφανος κύριος της Θεσσαλίας (γιος Συμεών) ΟΙΚΟΣ ΝΕΜΑΝΙΤΣ | κόρη | Ιάκωβος μαρκήσιος της Βοδονίτσας | Νικόλαος Β΄ μαρκήσιος της Βοδονίτσας | Νέριο Β΄ Ατσαγιόλι δούκας των Αθηνών ΟΙΚΟΣ ΑΤΣΑΓΙΟΛΙ | Κιάρα | Βαρθολομαίος Κονταρίνι | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πινακοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Παλάτσο Zorzi Galeoni
-
Παλάτσο Zorzi Bon
-
Παλάτσο Zorzi-Liassidi
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Setton, Kenneth M. Catalan Domination of Athens 1311–1380. Revised edition. Variorum: London, 1975.