Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικηφόρος Α΄ Ιεροσολύμων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικηφόρος Α΄ Ιεροσολύμων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θάνατος11ος αιώνας
Ιερουσαλήμ
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΧριστιανός Ιερέας
Αξιοσημείωτο έργοΑνοικοδόμηση Παναγίου Τάφου
ΠροκάτοχοςΘεόφιλος Α'
ΔιάδοχοςΙωαννίκιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠατριάρχης Ιεροσολύμων (από 1020)

Ο Νικηφόρος Α' ήταν πατριάρχης της Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ από το 1020 έως το 1048.

Ήταν ελληνικής καταγωγής και καταγόταν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Διορίστηκε από τον Φατιμιδικό χαλίφη αλ-Χακίμ. Την εποχή του διορισμού του ήταν κατασκευαστής των οχυρών για τον χαλίφη. Λίγο ύστερα από την εκλογή του, ο Πατριάρχης Νικηφόρος επισκέφθηκε τον Αλ-Χακίμ στην πρωτεύουσά του στην Αίγυπτο. Τον παρακάλεσε να προστατεύσει τους Χριστιανούς που διώκονταν στους Αγίους Τόπους όσο και τον ίδιο. Ο Χαλίφης συμφώνησε να παράσχει προστασία. Μετά τον θάνατο του Αλ-Χακίμ το 1021, ο αυτοκράτορας Ρωμανός Γ' Αργυρός και ο Αλί αζ-Ζαχίρ, ο γιος του Αλ-Χακίμ, συμφώνησαν ειρήνη το 1030.

Ανοικοδόμηση της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο μεταξύ, ο Πατριάρχης Νικηφόρος συνέχισε την ανοικοδόμηση της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου που ανακαινιζόταν -χτίστηκε μετά την καταστροφή του το 1009. Στην προσπάθεια ανοικοδόμησης, ο Πατριάρχης Νικηφόρος έλαβε βοήθεια από τον Ιωαννίκο , ο οποίος αργότερα θα τον διαδεχόταν. Ωστόσο, το 1034, η Ιερουσαλήμ επλήγη από σεισμό που προκάλεσε σημαντικές ζημιές στην πόλη και την Εκκλησία του Παναγίου Τάφου. Η ανοικοδόμηση της εκκλησίας προχωρούσε αργά. Το 1042, με την άνοδό του στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ' Μονομάχος χρηματοδότησε τελικά την ανοικοδόμηση της Εκκλησίας, καθώς και άλλων χριστιανικών εκκλησιαστικών μονάδων στους Αγίους Τόπους, βάσει της συνθήκης που συνήψε νωρίτερα ο Αλί αζ-Ζαχίρ και ο αυτοκράτορας Ρωμανός Γ'[1].

  1. Ousterhout, Robert (1989-03-01). «Rebuilding the Temple: Constantine Monomachus and the Holy Sepulchre». Journal of the Society of Architectural Historians 48 (1): 66–78. doi:10.2307/990407. ISSN 0037-9808. http://dx.doi.org/10.2307/990407. 
  • Εγκυκλοπαίδεια «Υδρία», 1986
  • Denis Deriev: The History of the Church of Jerusalem. Ιούνιος 1998, ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017 (Αγγλικά)
  • Amnon Linder: Στο: Joshua Prawer, Haggai Ben-Shammai (Hrsg.): . NYU Press, New York City 1996, ISBN 0-8147-6639-0, σελ. 129, 131.