Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νέλσον Ολιβέιρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νέλσον Ολιβέιρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Nélson Oliveira (Πορτογαλικά)
Γέννηση8  Αυγούστου 1991[1]
Μπαρσέλος
Χώρα πολιτογράφησηςΠορτογαλία
Ύψος186 cm Edit this on Wikidata
Βάρος79 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠορτογαλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Περίοδος ακμής2010
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Πρίγκηπα Ενρίκε[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νέλσον Μιγκέλ Κάστρο Ολιβέιρα (πορτογαλικά:Nélson Miguel Castro Oliveira) (8 Αυγούστου 1991) είναι Πορτογάλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για τον παοκ

Έχει 70 συμμετοχές, συνδυαστικά, σε όλες τις μικρές Εθνικές ομάδες της Πορτογαλίας. Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Πορτογαλίας το 2012 και αργότερα εκείνο το έτος ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στους ημιτελικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπενφίκα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Μπαρσέλος, Πορτογαλία,[3] ολοκλήρωσε τη νεανική σταδιοδρομία του στη Μπενφίκα, έχοντας φτάσει εκεί στην ηλικία των 5 από τη Μπράγκα και ήταν ένας παραγωγικός σκόρερ και για τους δύο συλλόγους. Έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα σε φιλικό αγώνα στην περίοδο προετοιμασίας της σεζόν 2015–16 εναντίον της Εστορίλ και μάλιστα ήταν στην αποστολή για έναν αγώνα του Γιουρόπα Λιγκ ενάντια στη Νάπολι, αλλά τελικά επέστρεψε στην ομάδα βρέφων.

Δανεισμοί σε πορτογαλικές ομάδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ίδιο συνέβη και τη σεζόν 2017–18. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2019 έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του - και το ντεμπούτο του στην Πριμέιρα Λίγα - αγωνιζόμενος με δανεισμό μέχρι τον Ιούνιο στη Ρίο Άβε. Ο πρώτος του αγώνας ήρθε στις 7 Φεβρουαρίου, καθώς έπαιξε στα τελευταία 10 λεπτά της νίκης με 2–0 επί της Λεϊσόες.

Ο δανεισμός του αρχικά παρατάθηκε για ολόκληρη τη σεζόν 2017–18, αλλά στις 12 Αυγούστου 2018 μετακινήθηκε στην Πάσος ντε Φερέιρα, με την ίδια μορφή.[4] Σκόραρε στο ντεμπούτο του στις 12 Σεπτεμβρίου, στην ισοπαλία με 1–1 εναντίον της Μαρίτιμο και τον επόμενο μήνα βοήθησε την Πάσος να κάνει την ανατροπή εναντίον της Ναβάλ (2–1), σημειώνοντας το νικηφόρο γκολ με τα πόδια.

Ο Ολιβέιρα με τη Μπενφίκα εναντίον της Ζενίτ στο Τσάμπιονς Λιγκ, 2012.

Στις 14 Οκτωβρίου 2017, έκανε το επίσημο ντεμπούτο του για τη Μπενφίκα, παίζοντας 45 λεπτά στη νίκη με 2–0 επί της Πορτιμονένσε για το Κύπελλο Πορτογαλίας.[5] Στις 18 Ιανουαρίου του επόμενου έτους, έπαιξε ολόκληρο τον αγώνα εναντίον της Σάντα Κλάρα για το Λιγκ Καπ Πορτογαλίας, σκοράροντας στην εντός έδρας νίκη με 2–0.[6] Τον επόμενο μήνα, για την ίδια διοργάνωση - η Πορτογαλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφάσισε ότι για τη διοργάνωση, τουλάχιστον δύο διεθνής παίκτες θα έπρεπε να εμφανιστούν σε ένα παιχνίδι για 45 λεπτά - άνοιξε το σκορ εναντίον της Μαρίτιμο (3–0).[7]

Στις 6 Μαρτίου 2022, έκανε το ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ, παίζοντας μόνο δέκα λεπτά, σημειώνοντας όμως το τελευταίο γκολ στην εντός έδρας νίκη με 2–0 επί της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, με τη Μπενφίκα να προκρίνεται στα προημιτελικά με συνολικό σκορ 4–3.[8]

Ντεπορτίβο Λα Κορούνια (δανεισμός)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ολιβέιρα παρουσιάζεται από τη Ντεπορτίβο τον Ιούλιο του 2012.

Στις 31 Ιουλίου, εντάχθηκε στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια με μονοετή δανεισμό για τη σεζόν 2012–13, μαζί με αρκετούς συμπατριώτες του.[9]

Στις 20 Αυγούστου, στον εναρκτήριο αγώνα της Πριμέρα ντιβισιόν εναντίον της Οσασούνα, σημείωσε το πρώτο του γκολ για τους Γαλικιανούς, σκοράροντας ύστερα από μία αντεπίθεση στο 90ο λεπτό για να κάνει το 2–0 για τους φιλοξενούμενους.[10] Στις 19 Μαΐου 2013, βρέθηκε σε διαμάχη με τους Ultras, καθώς τους έκανε χειρονομία να σωπάσουν μετά το γκολ του εναντίον της Εσπανιόλ. Αργότερα ζήτησε συγγνώμη για τις πράξεις του.[11] Κατά τη διάρκεια του δανεισμού του, ενήργησε ως εφεδρικός του βετεράνου Ρίκι.

Σταντ Ρενναί (δανεισμός)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουλίου 2013, δανείστηκε στη Σταντ Ρενναί της Λιγκ 1 για τη σεζόν 2013–14, με τους Γάλλους να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τη μετακίνηση μόνιμη μετά το τέλος της σεζόν.[12] Σημείωσε το πρώτο του γκολ στη δεύτερη εμφάνισή του, στην ήττα με 1–2 εναντίον της Νις.[13]

Ο Ολιβέιρα σκόραρε δύο φορές για τη Ρενναί στις 24 Αυγούστου 2013, στην εκτός έδρας νίκη με 2–1 επί της Εβιάν.[14] Σκόραρε και πάλι δύο φορές, αυτή τη φορά εναντίον της Τουλούζ, σε μία νίκη με 5–0 στις 26 Οκτωβρίου 2013. [15] Μια εβδομάδα αργότερα, σημείωσε το έβδομο γκολ της σεζόν στην ισοπαλία με 1–1 εναντίον της Μαρσέιγ.[16] Μετά από μια τετράμηνη ξηρασία γκολ, βρήκε πάλι τα δίχτυα ενάντια της Τουλούζ, στην ήττα με 3–2 στις 15 Μαρτίου 2014.[17] Συμμετείχε στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας 2013–14, μπαίνοντας ως αλλαγή στην ήττα με 2–0 εναντίον της Γκανγκάμπ.[18]

Σουόνσι Σίτι (δανεισμός)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού έπαιρνε σπάνια χρόνο συμμετοχής, στις 23 Δεκεμβρίου 2014 η Μπενφίκα ανακοίνωσε τον δανεισμό του στη Σουόνσι Σίτι της Πρέμιερ Λιγκ μέχρι το τέλος της σεζόν,[19] η οποία τον απέκτησε για να αντικαταστήσει τον Γουίλφριντ Μπονί, ο οποίος επρόκειτο να χάσει όλους τους αγώνες του Ιανουαρίου, λόγω υποχρεώσεων με την Εθνική Ακτής Ελεφαντοστού στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής.[20] Έκανε το ντεμπούτο του στις 10 Ιανουαρίου, αντικαθιστώντας τον Γκίλφι Σίγκουρσον για τα 16 τελευταία λεπτά μιας ισοπαλίας με 1–1 εναντίον της Γουέστ Χαμ.[21] Μια εβδομάδα αργότερα, με το Μπονί να έχει πωληθεί στη Μάντσεστερ Σίτι, ο Ολιβέιρα ξεκίνησε βασικός μαζί με το Μπαφετιμπί Γκομί στην ήττα με 0–5 εναντίον της πρωτοπόρου του πρωταθλήματος Τσέλσι.[22] Στις 25 Απριλίου 2015, σημείωσε το πρώτο του γκολ για τη Σουόνσι, ισοφαρίζοντας τον αγώνα καθώς έκαναν την ανατροπή κερδίζοντας με 3–2 τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ.[23]

Νότιγχαμ Φόρεστ (δανεισμός)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2015, εντάχθηκε στη Νότιγχαμ Φόρεστ της Τσάμπιονσιπ, με δανεισμό για το υπόλοιπο της σεζόν 2015-16.[24] Έκανε το ντεμπούτο του οκτώ μέρες αργότερα εναντίον της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, αντικαθιστώντας τον Κάιλ Εμπεσίλιο στο 69ο λεπτό και σημειώνοντας το νικηφόρο γκολ στη νίκη με 2–1.[25]

Είχε μια σειρά αγώνων στο αρχικό σχήμα, αλλά δεν σκόραρε ξανά μέχρι τις 6 Νοεμβρίου, σημειώνοντας το μοναδικό γκολ του αγώνα εναντίον της τοπικής αντιπάλου Ντέρμπι Κάουντι.[26]

Έφτασε συνολικά τα πέντε γκολ, μετά από ένα χαμηλό φαλτσαριστό σουτ εναντίον της Μίλτον Κέινς Ντονς ΦΚ.[27] Μια εβδομάδα αργότερα, σκόραρε εναντίον της Λιντς.[28] Ολοκλήρωσε τη σεζόν ως ο κορυφαίος σκόρερ της ομάδας με εννέα γκολ.

Νόριτς Σίτι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Αυγούστου 2016 επέστρεψε για άλλη μια φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο, προσχωρώντας στη Νόριτς Σίτι, υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο και γίνοντας η πέμπτη προσθήκη της Νόριτς στη μεταγραφική περίοδο.[29] Σημείωσε το πρώτο γκολ του για την ομάδα σε μια ισοπαλία με 2–2 εναντίον της Λιντς για το Λιγκ Καπ στις 25 Οκτωβρίου 2016.[30] Σημείωσε το πρώτο γκολ του στο πρωτάθλημα στις 3 Δεκεμβρίου 2016, στη νίκη με 5-0 εναντίον της Μπρέντφορντ.[31] Στους επόμενους τέσσερεις αγώνες, βρήκε τα δίχτυα σε τρεις περιπτώσεις, εναντίον των Μπάρνσλεϊ,[32] Άστον Βίλα [33] και Ρέντινγκ[34] αντίστοιχα.

Στις 2 Ιανουαρίου 2017, σημείωσε το πρώτο του επαγγελματικό χατ τρικ, στη νίκη με 3–0 εναντίον της Ντέρμπι Κάουντι.[35] Στον επόμενο αγώνα, δέχτηκε την πρώτη του κόκκινη κάρτα, αφού χύμηξε στον αμυντικό της Ρόδεραμ, Κιρκ Μπρόουντφουτ.[36] Επέστρεψε από την τιμωρία και σκόραρε με κεφαλιά εναντίον της Γουίγκαν Αθλέτικ στις 7 Φεβρουαρίου 2017.[37]

Στις αρχές Φεβρουαρίου, υπέστη τραυματισμό στο πόδι που τον έβγαλε εκτός αγωνιστικής δράσης για πέντε εβδομάδες.[38] Επέστρεψε από τον τραυματισμό στις 18 Μαρτίου 2017, παίζοντας ως αλλαγή στον αγώνα εναντίον της Μπάρνσλεϊ.[39] Σκόραρε ξανά στη νίκη με 7–1 εναντίον της Ρέντινγκ στις 8 Απριλίου 2017.[40] Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 15 γκολ σε 32 αγώνες, σε όλες τις διοργανώσεις (συμπεριλαμβανομένου του Φούτμπολ Λιγκ Τρόφι) για τη Νόριτς, που αποτέλεσαι ρεκόρ σταδιοδρομίας για τον Ολιβέιρα.[41]

Ολοκλήρωσε την πρώτη του περίοδο προετοιμασίας (σεζόν 2017–18) με τη Νόριτς, σημειώνοντας 5 γκολ σε 8 αγώνες. Αφού σημείωσε στα τελευταία λεπτά το γκολ της ισοφάρισης εναντίον της Φούλαμ την πρώτη αγωνιστικής της σεζόν, αφού είχε μπει ως αλλαγή, έβγαλε τη φανέλα του και έδειξε το όνομα του προς τον προπονητή του Ντάνιελ Φάρκε. Μετά τον αγώνα, ο Φάρκε έριξε τους τόνους, λέγοντας ότι τα συναισθήματα έβγαλαν το καλύτερο από αυτόν αφού είχε μείνει στον πάγκο.[42] Ολοκλήρωσε τη σεζόν 2017–18 με 8 γκολ σε 36 αγώνες (10 ως αλλαγή), τελειώνοντας ως ο δεύτερος κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου, πίσω από τον Τζέιμς Μάντισον.[43]

Την επόμενη σεζόν βρέθηκε εκτός ομάδας από τον προπονητής Ντάνιελ Φάρκε, αφού δεν κατάφερε να πάρει μεταγραφή κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.[44]

Ρέντινγκ (δανεισμός)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Ιανουαρίου 2019, εντάχθηκε στη Ρέντινγκ, επίσης στη Τσάμπιονσιπ, μέχρι το τέλος της σεζόν.[45] Έκανε το ντεμπούτο του στις 29 Ιανουαρίου 2019 και σκόραρε στην ισοπαλία με 1–1 εναντίον της Μπόλτον.[46]

Στις 2 Φεβρουαρίου 2019, τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον της Άστον Βίλα καθώς μονομαχούσε για την μπάλα με τον αμυντικό της Βίλα Τάιρον Μινγκς, ο Ολιβέιρα έπεσε στο έδαφος, με το Μινγκς να πατάει στο πρόσωπό του.[47] Υπέστη άσχημες πληγές στο πρόσωπο του και μία σπασμένη μύτη και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ρόιαλ Μπέρκσαϊρ για θεραπεία.[48] Ο Μινγκς αργότερα απολογήθηκε στον Ολιβέιρα μέσω του Twitter, επιμένοντας ότι δεν ήταν σκόπιμο.[49] [50] Τόσο ο ίδιος, όσο και ο προπονητής της Ρέντινγκ, Χοσέ Μανουέλ Γκόμες, δήλωσαν ότι ο Μινγκς θα μπορούσε να αποφύγει να έρθει σε επαφή.[48] [51] Καθώς ο διαιτητής Γκέοφ Έλτρινγκχαμ (Geoff Eltringham) είχε δει το περιστατικό και αποφάσισε πως ήταν συμπτωματικό, δεν ελήφθησαν αναδρομικές ενέργειες.[52] Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Έλτρινγκχαμ υποβιβάστηκε σε αγώνες της Φούτμπολ Λιγκ 2.

Στις 2 Μαρτίου 2019, σημείωσε ένα σημαντικό γκολ σε μία εκτός έδρας νίκη με 1–2 επί της υποβιβασμένης Ίπσουιτς Τάουν, αφού αποδοκιμαζόταν συνεχώς από τους οπαδούς των γηπεδούχων για το περιστατικό με το πάτημα του Μινγκς. Όντας πρώην παίκτης της Νόριτς Σίτι, πανηγύρισε μπροστά από την εξέδρα τους.

ΑΕΚ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Ιουλίου 2019, η AEK ανακοίνωσε την απόκτηση του με διετές συμβόλαιο.[53]

ΠΑΟΚ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Ιουλίου 2021, εντάχθηκε στον ΠΑΟΚ με ελεύθερη μεταγραφή, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο.[54]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικές Νέων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει εκπροσωπήσει την Εθνική Πορτογαλίας Κ-17 στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-17 του 2008. Το 2009 επιλέχθηκε στην Εθνική Πορτογαλίας Κ-19 για το προκριματικό τουρνουά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ-19 του 2009, αλλά η ομάδα απέτυχε να εξασφαλίσει μια θέση στους τελικούς στην Ουκρανία. Το επόμενο έτος, στην ίδια κατηγορία, εκπροσώπησε τη Πορτογαλία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-19 του 2010, σημειώνοντας ένα γκολ στη νίκη 2–0 επί της Ιταλίας.[55]

Στις 22 Μαΐου 2011 επιλέχθηκε στην Εθνική Πορτογαλίας Κ-20 για το Φεστιβάλ Ποδοσφαίρου της Τουλόν του 2011,[56] όπου έπαιξε σε τρεις αγώνες και σημείωσε ένα γκολ. Βοηθούσε επίσης την ομάδα να τερματίσει δεύτερη στο Παγκόσμιο Κύπελλο U20 του ίδιου έτους που πραγματοποιήθηκε στην Κολομβία, σημειώνοντας 4 γκολ - συμπεριλαμβανομένου ενός στον τελικό εναντίον της Βραζιλίας, μία νίκη με 2–3 στην παράταση - και δίνοντας 2 ασίστ. Έλαβε το βραβείο Παίκτης του αγώνα δύο φορές, επιπροσθέτως του βραβείου Ασημένια Μπάλα για τον δεύτερο καλύτερο παίκτη στο τουρνουά.

Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Πορτογαλίας Κ-21 στις 6 Οκτωβρίου 2011, σε έναν για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ-21 του 2013 εναντίον της Πολωνίας. Στις 11 Νοεμβρίου, για την ίδια διοργάνωση, σκόραρε εναντίον της Μολδαβίας (εντός έδρας νίκη με 5–0).

Εθνική Ανδρών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Φεβρουαρίου 2012 κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Πορτογαλίας, για ένα φιλικό αγώνα με την Πολωνία πέντε ημέρες αργότερα.[57] Αντικατέστησε το Νανί για τα τελευταία δέκα λεπτά του ισόπαλου αγώνα με 0–0 στη Βαρσοβία[58] και τελικά κατάφερε να είναι μέλος της τελικής 23αδας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012.[59]

Αγωνίστηκε 20 λεπτά στον εναρκτήριο αγώνα του ομίλου εναντίον της Γερμανίας, αφού μπήκε ως αλλαγή στη θέση του Έλντερ Ποστίγκα, στην ήττα με 0–1.[60] Έκανε ακόμα τρεις συμμετοχές στη διοργάνωση, μέχρι τον αποκλεισμό στα ημιτελικά.

Στον επόμενο αγώνα της Πορτογαλίας μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012 σημείωσε το πρώτο διεθνές του γκολ, σε μία νίκη με 2–0 εναντίον του Παναμά.[61]

Μετά από απουσία σχεδόν δύο ετών, κλήθηκε από το Φερνάντο Σάντος για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 εναντίον των Νήσων Φερόε και της Ουγγαρίας.[62] Αντικατέστησε τον Αντρέ Σίλβα στο 81ο λεπτό και 3 λεπτά αργότερα σημείωσε το πέμπτο και τελευταίο γκολ στη νίκη της Πορτογαλίας με 5–1 επί των Νήσων Φερόε.[63]

Τρόπος παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίζεται ως κεντρικός επιθετικός, γνωστός για το κράτημα της μπάλας, τη δύναμη και την τεχνική του, και το 2012 αναφέρθηκε ως ο «Καντονά της Πορτογαλίας», λόγω της ομοιότητας στον τρόπο παιχνιδιού του με του Ερίκ Καντονά.[64][65]

Στατιστικά σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ομάδα Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Ευρώπη Άλλες Σύνολο
Κατηγορία Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ
Ρίο Άβε (δαν.) 2009–10 Πριμέιρα Λίγα 10 0 2 0 - - - - 12 0
Σύνολο 10 0 2 0 0 0 2 0 12 0
Πσός ντε Φερέιρα (δαν.) 2010–11 Πριμέιρα Λίγα 23 4 1 0 - - 7 1 31 5
Σύνολο 23 4 1 0 0 0 7 1 31 5
Μπενφίκα 2011–12 Πριμέιρα Λίγα 12 0 3 0 2 1 5 2 22 3
2014–15 0 0 1 0 1 0 0 0 2 0
Σύνολο 12 0 4 0 3 1 5 2 24 3
Ντεπορτίβο Λα Κορούνια (δαν.) 2012–13 Πριμέρα Ντιβισιόν 30 4 1 0 - - - - 31 4
Σύνολο 30 4 1 0 0 0 0 0 31 4
Σταντ Ρενναί (δαν.) 2013–14 Λιγκ 1 30 8 5 0 - - 1 0 36 8
Σύνολο 30 8 5 0 0 0 1 0 36 8
Σουόνσι Σίτι (δαν.) 2014–15 Πρέμιερ Λιγκ 10 1 1 0 - - - - 11 1
Σύνολο 10 1 1 0 0 0 0 0 11 1
Νότιγχαμ Φόρεστ (δαν.) 2015–16 Τσάμπιονσιπ 28 9 1 0 - - 0 0 29 9
Σύνολο 28 9 1 0 0 0 0 0 29 9
Νόριτς Σίτι 2016–17 Τσάμπιονσιπ 28 11 0 0 - - 2 1 30 12
2017–18 37 8 2 0 - - 1 0 40 8
Σύνολο 65 19 2 0 0 0 3 1 70 20
Ρέντινγκ (δαν.) 2018–19 Τσάμπιονσιπ 10 3 0 0 - - 0 0 10 3
Σύνολο 10 3 0 0 0 0 0 0 10 3
ΑΕΚ 2019–20 Σούπερ Λιγκ 1 2 2 0 0 1 0 0 0 3 2
Σύνολο 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Σύνολο σταδιοδρομίας 218 48 17 0 4 1 18 4 257 53

Με εθνική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική ομάδα Έτος Συμ. Γκολ
Πορτογαλία 2012 8 1
2013 6 0
2014 0 0
2015 2 0
2016 0 0
2017 1 1
Σύνολο 17 2

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σταντ Ρενναί
Μπενφίκα
  • Λιγκ Καπ Πορτογαλίας: 2011–12
Πάσος ντε Φερέιρα
  • Λιγκ Καπ Πορτογαλίας 2η θέση: 2010–11
Πορτογαλία Κ-20
Ατομικές

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 72768. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ www.ordens.presidencia.pt?idc=153.
  3. ↑ «Barcelenses premiados e distinguidos na Mostra de Artesanato» (στα Πορτογαλικά). Câmara Municipal de Barcelos. Αύγουστος 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2013. 
  4. ↑ Nélson Oliveira assegurado Αρχειοθετήθηκε 2010-08-15 στο Wayback Machine.; A Bola, 12 Αυγούστου 2010 (πορτογαλικά)
  5. ↑ «Taca: Portimonense 0–2 Benfica». PortuGOAL. 14 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-22. https://web.archive.org/web/20120422050250/http://portugoal.net/index.php/more-portuguese-cup-news/28351-taca-portimonense-0-2-benfica. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  6. ↑ «Taca da Liga round-up». PortuGOAL. 18 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2012. https://web.archive.org/web/20120122223458/http://www.portugoal.net/index.php/more-carlsberg-cup-news/30840-taca-da-liga-round-up. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2012. 
  7. ↑ «Taca da Liga semi-finals set». PortuGOAL. 5 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-07. https://archive.today/20120907064432/http://www.portugoal.net/index.php/league-cup/group-stage-two/31120-taca-da-liga-semi-finals-set. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2012. 
  8. ↑ «Benfica progress at Zenit's expense». UEFA.com. 6 Μαρτίου 2012. http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2012/matches/round=2000264/match=2007673/postmatch/report/index.html. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012. 
  9. ↑ «Nélson Oliveira: "El Deportivo es una gran oportunidad para mí"» (στα ισπανικά). ABC. 31 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-12-24. https://web.archive.org/web/20141224072856/http://www.abc.es/agencias/noticia.asp?noticia=1223295. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. 
  10. ↑ «Depor start with a win». ESPN Soccernet. 20 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-20. https://web.archive.org/web/20180620024532/http://www.espn.com/soccer/report?cc=5739&id=348501. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. 
  11. ↑ «Nelson Oliveira Apologies to Teammates for Poor Attitude». ESPN Soccernet. 23 Μαΐου 2013. http://www.espnfc.us/story/1456144/nelson-oliveira-apologises-to-teammates-for-poor-attitude.. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013. 
  12. ↑ «Nelson Oliveira, nouvel attaquant du SRFC» [Νέλσον Ολιβέιρα, ο νέος επιθετικός της Ρενναί] (στα Γαλλικά). Rennes' official website. 26 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2013. 
  13. ↑ «Nélson Oliveira marca na derrota do Rennes em Nice para a Liga francesa» (στα Πορτογαλικά). Expresso. 17 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  14. ↑ «Evian 1–2 Rennes». ESPN FC. 24 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2013. 
  15. ↑ «Τουλούζ 0–5 Ρενναί». ESPN FC. 26 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2013. 
  16. ↑ «Ρενναί 1–1 Μαρσέιγ». ESPN FC. 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2013. 
  17. ↑ «Ρενναί 2–3 Τουλούζ». ESPN FC. 15 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2014. 
  18. ↑ «MATCH STATS STADE RENNAIS FC – EA GUINGAMP». Λιγκ 1. 3 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014. 
  19. ↑ «Nélson Oliveira emprestado ao Swansea até ao final da época» [Ο Νέλσον Ολιβέιρα δανείστηκε στη Σουόνσι μέχρι το τέλος της σεζόν] (στα Πορτογαλικά). Μπενφίκα. 23 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2014. 
  20. ↑ «Swans seal Oliveira loan deal». Σουόνσι Σίτι. 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ Χένσον, Μάικ (10 Ιανουαρίου 2015). «Swansea 1–1 West Ham». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/30663870. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  22. ↑ Ρόουλινγκς, Όουεν (17 Ιανουαρίου 2015). «Swansea 0–5 Chelsea». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/30758437. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. 
  23. ↑ Μαγκόουαν, Άλιστερ (25 Απριλίου 2015). «Newcastle 2–3 Swansea». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/32363167. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2015. 
  24. ↑ «Nottingham Forest confirm capture of Nelson Oliveira and Ryan Mendes on loan». 4 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2019. 
  25. ↑ «QPR 1–2 Nottm Forest». BBC Sport. 12 Σεπτεμβρίου 2015. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/34160256. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2015. 
  26. ↑ «Forest 1–0 Derby». Νότιγχαμ Φόρεστ. 6 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2015. 
  27. ↑ «Forest 2–1 MK Dons». Νότιγχαμ Φόρεστ. 19 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2015. 
  28. ↑ «Φόρεστ 1–1 Λιντς». Νότιγχαμ Φόρεστ. 27 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2015. 
  29. ↑ «Nelson Oliveira: Norwich City sign striker from Benfica for undisclosed fee». BBC Sport. 30 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016. 
  30. ↑ «Our man of the match: Leeds (EFL Cup)». 25 Οκτωβρίου 2016. http://readnorwich.com/2016/10/26/our-man-of-the-match-leeds-efl-cup/. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016. 
  31. ↑ «Norwich City ended a run of five successive Championship defeats with a comprehensive win over Brentford.». BBC Sport. 3 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2016. 
  32. ↑ «Barnsley secured a first home league win since 27 August by inflicting Norwich's sixth defeat in seven games». BBC Sport. 10 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2016. 
  33. ↑ «Nelson Oliveira scored for the third successive match as Norwich beat Aston Villa to earn just their second victory in their last eight Championship games». BBC Sport. 13 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2016. 
  34. ↑ «Third-placed Reading inflicted an eighth defeat in 10 Championship games on struggling Norwich to keep up the pressure on the top two». BBC Sport. 26 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2016. 
  35. ↑ «Nelson Oliveira's superb hat-trick emphatically ended Derby's 10-match unbeaten Championship run and relieved the pressure on Norwich boss Alex Neil». BBC Sport. 2 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2017. 
  36. ↑ «Alex Neil slams Nelson Oliveira for his Rotherham red mist in Norwich City's 2–1 Championship defeat». PinkUn. 14 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2017. 
  37. ↑ «Norwich missed the chance to climb into the Championship's top six after Omar Bogle's second-half double earned struggling Wigan a point». BBC. 17 Φεβρουαρίου 2017. 
  38. ↑ «Alex Neil reveals Nelson Oliveira injury blow after Norwich City's thrilling 2–2 Championship draw against Newcastle United». EDP24. 14 Φεβρουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2017. 
  39. ↑ «Νόριτς 2 – 0 Μπάρνσλεϊ». NorwichVital.Football. 19 Μαρτίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2017. 
  40. ↑ «REVIEW: CITY 7–1 READING». canaries.co.uk. 4 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  41. ↑ «Games played by Nelson Oliveira in 2016/2017». Soccerbase. 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  42. ↑ «Nelson Oliveira's angry celebration after his equaliser for Norwich v Fulham». Sky Sports. 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2017. 
  43. ↑ «Games played by Nelson Oliveira in 2017/2018». Soccerbase. 14 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  44. ↑ «No thaw for Nelson Oliveira». ThePinkUn. 14 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. 
  45. ↑ «Nelson Oliveira: Reading sign Norwich City's Portugal striker on loan». BBC Sport. 22 Ιανουαρίου 2019. https://www.bbc.co.uk/sport/football/46965116. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  46. ↑ «Bolton 1–1 Reading». BBC. 29 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2019. 
  47. ↑ Γκάλαχερ, Ντέρμοτ (4 Φεβρουαρίου 2019). «Ref Watch: Dermot Gallagher ponders whether Tyrone Mings deliberately stamped on Nelson Oliveira». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  48. ↑ 48,0 48,1 «Nelson Oliveira thanks medical staff for treatment on facial injuries as wife demands ban for Tyrone Mings». The Independent. 4 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  49. ↑ «Tyrone Mings apologises after brutal stamp on Reading's Oliveira leaves face streaming with blood». The Sun. 3 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  50. ↑ «Tyrone Mings sends message to Nelson Oliveira after horrific stamp». Metro.co.uk. 3 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019. 
  51. ↑ «Reading release shocking new footage of Tyrone Mings' stamp on Nelson Oliveira». Metro.co.uk. 7 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  52. ↑ «Tyrone Mings: Aston Villa defender will not face action over Nelson Oliveira incident». BBC Sport. 4 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  53. ↑ «ΑΕΚ: Ολιβέιρα διετίας στην Ένωση». www.sport24.gr. 20 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2019. 
  54. ↑ «ΠΑΟΚ: Ανακοινώθηκε ο Ολιβέιρα». sport24.gr. 9 Ιουλίου 2021. 
  55. ↑ «Sub-19: Portugal bate Itália na estreia do Europeu» [Κ-19: Η Πορτογαλία κερδίζει την Ιταλία στον εναρκτήριο αγώνα του Euro] (στα Πορτογαλικά). Mais Futebol. 18 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2012. 
  56. ↑ «Torneio Toulon: Rodolfo Lourenço e Thierry Moutinho em estreia» (στα Πορτογαλικά). Futebol 365. 22 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2012. 
  57. ↑ Paulo Bento promove estreia de Nélson Oliveira Αρχειοθετήθηκε 2012-02-27 στο Wayback Machine.; A Bola, 24 ΦεβρουαρίουFebruary 2012 (πορτογαλικά)
  58. ↑ «Poland mark Warsaw milestone with Portugal draw». UEFA.com. 29 Φεβρουαρίου 2012. http://www.uefa.com/uefaeuro/news/newsid=1761303.html#poland+portugal+draw. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2012. 
  59. ↑ «Nélson Oliveira, Miguel Lopes e Custódio na lista para o Euro-2012» (στα Πορτογαλικά). A Bola. 14 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2012. 
  60. ↑ Gomez gives Germany edge over Portugal; UEFA.com, 9 Ιουνίου 2012
  61. ↑ «Ronaldo on target as Portugal beats Panama 2–0». Sports Illustrated. 15 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-02. https://archive.today/20130102063947/http://sports.sportsillustrated.cnn.com/seri/story.asp?i=20120815220031150000101. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2012. 
  62. ↑ «Norwich City striker Nelson Oliveira earns Portugal recall for World Cup qualifiers». Eastern Daily Press. 24 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2017. 
  63. ↑ «Portugal strike continues Norwich City striker Nelson Oliveira's fine form». Eastern Daily Press. 31 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2017. 
  64. ↑ «Portugal's Cantona' stakes claim for start». Four Four Two. 21 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  65. ↑ «Nelson Oliveira: Scout Report». Sports Keeda. 15 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2018. 
  66. ↑ «Ordens Honoríficas Portuguesas» [Πορτογαλικά Τιμητικά Τάγματα] (στα Πορτογαλικά). Πρόεδρος της Πορτογαλίας. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέλσον_Ολιβέιρα&oldid=10761222"