Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπιμπάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°11′N 4°26′E / 36.183°N 4.433°E / 36.183; 4.433

Μπιμπάν
Ο οικισμός Σουρ Ελ-Γκοζλάν και πίσω τα όρη Μπιμπάν
Χάρτης
Ύψος1.862 μέτρα
ΟροσειράΆτλας Τελλ
ΧώρεςΑλγερία και Γαλλία
Τοπογραφικός χάρτης της Καβυλίας στην περιοχή των Μπιμπάν

Τα Μπιμπάν (αραβικά: البيبان‎‎, καβυλιακά: Tiggoura, γαλλικά: Chaîne des Bibans‎‎ ή Les Bibans) είναι οροσειρά στη βόρεια Αλγερία, που συνορεύει νότια με την Καβυλία.

Οι υψηλότερες κορυφές είναι η Μανσουρά (αραβικά: جبل منصورة‎‎) με υψόμετρο 1.862 μ. και η Σουκσούτ (αραβικά: جبل شوكشوط‎‎) με υψόμετρο 1.832 μ.. Βρίσκεται στα ανατολικά του Άτλαντα της Μπλιντά και στα δυτικά των ορέων Χοντνά. Τα Μπιμπάν είναι υπο-οροσειρά του Άτλαντα του Τελλ, μέρος του ορεινού συστήματος του Άτλαντα.

Τα στρατηγικά ορεινά περάσματα των Σιδηρών Πυλών βρίσκονται στην περιοχή και έδωσαν το όνομά τους στα όρη Μπιμπάν. Το σημαντικότερο φαράγγι είναι το βαθύ Μπαμπ αλ-Καμπίρ (Μεγάλη Πύλη), το οποίο διασχίζει το Ουαντί Σεμπά, και μέσω του οποίου περνά η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ Αλγερίου και Κωνσταντίνης. Το Μπαμπ αλ-Σαγκίρ (Μικρή Πύλη) του Οαντί Μπουκτούν βρίσκεται 3,5 χλμ ανατολικά.[1]

Ορισμένοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι η οροσειρά ήταν γνωστή ως Ελ Ουενουγκά πριν από τον γαλλικό αποικισμό της Αλγερίας.[2] Παραδοσιακά αυτά τα βουνά έχουν κατοικηθεί από τους Καβύλους. Σήμερα ο πληθυσμός των Καβύλων βρίσκεται στο κεντρικό και στο ανατολικό τμήμα της περιοχής, ενώ το δυτικό άκρο φιλοξενεί κοινότητες αραβοφώνων. Οι ντόπιοι εξασκούν την εκτροφή αιγών και τη μελισσοκομία, καθώς και την καλλιέργεια ελιών για την παραγωγή ελαιολάδου. Αρχαία ελαιοτριβεία έχουν διατηρηθεί σε μερικούς οικισμούς.

Προστατευόμενες περιοχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εθνικό Πάρκο του Σαχαριανού Άτλαντα έκτασης 200.000 εκταρίων είναι προστατευόμενη περιοχή η οποία βρίσκεται κοντά στο Χαμάμ Νταλά στη νοτιοανατολική πλευρά της περιοχής, 15 χλμ βόρεια από την πόλη Μ'Σιλά.[3] Ιδρύθηκε το 1992, είναι καταφύγιο για εκατοντάδες γαζέλες του Κυβιέ.[4]

  1. Nodier, Charles (2004). Journal de l'expédition des portes de fer. Paris: SERRE EDITEUR. σελ. 324. ISBN 978-2-906431-76-8. 
  2. Youssef Benoudjit, La Kalaa des Béni Abbès : au xvie siècle, Dahlab, 1997, (ISBN 9961611322)
  3. «Algeria.com | Saharan Atlas Region - Algeria». Algeria.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2020. 
  4. David P. Mallon, Steven Charles Kingswood eds. Antelopes: North Africa, the Middle East, and Asia. σελ. 27