Μουσείο Αμερικής της Μαδρίτης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μουσείο Αμερικής της Μαδρίτης | |
---|---|
Museo de América[1] | |
Είδος | μουσείο τέχνης, εθνικό μουσείο και μουσείο[1] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°26′17″N 3°43′19″W |
Διοικητική υπαγωγή | Μαδρίτη[1] |
Χώρα | Ισπανία[2] |
Έναρξη κατασκευής | 19 Απριλίου 1941 |
Ολοκλήρωση | 13 Ιουλίου 1944 |
Αρχιτέκτονας | Luis Moya Blanco |
Προστασία | Κληρονομιά πολιτιστικού ενδιαφέροντος |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Μουσείο Αμερικής (στα ισπανικά Museo de America) της Μαδρίτης είναι ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα στην Ισπανική πρωτεύουσα. Σχεδιάσθηκε το 1941 και περιλαμβάνει περισσότερα από 20.000 εκθέματα, τα οποία προέρχονται όχι μόνο από τις πρώην ισπανικές κτήσεις αλλά από το σύνολο των παλαιών χωρών της Αμερικανικής ηπείρου. Το Μουσείο εδρεύει στη Λεωφόρο Reyes Catolicos 6 της Μαδρίτης και το εισιτήριο (ενηλίκων) τιμάται στα 3 ευρώ.
Η έκθεση του μουσείου μοιράζεται σε δυο ορόφους και είναι δομημένη με βάση διαφορετικές θεματικές ενότητες. Στον πρώτο όροφο ο επισκέπτης πληροφορείται τα γενικά στοιχεία της Αμερικής όσον αφορά στην αντίληψη των Ευρωπαίων για αυτήν, αλλά και στην πραγματική κατάσταση και τις κοινωνίες των λαών της και στο δεύτερο όροφο ενημερώνεται για το θρησκευτικό τους προσανατολισμό και την μεταξύ τους επαφή, μέσα από την εξελικτική τους πορεία. Μεταξύ των εκθεμάτων υπάρχουν γλυπτά, υφαντά, μουσικά όργανα, οικιακά σκεύη, αγροτικά εργαλεία, κοσμήματα, όπλα, ζωγραφιές, κεραμικά είδη, ειδώλια κλπ σε διάφορα σημεία υπάρχουν ενημερωτικές προβολές και φωτογραφικό υλικό, πέρα από τις αναπαραστάσεις φυσικού μεγέθους που αφορούν σε σκηνές της καθημερινής ζωής όπως η απομίμηση της καλύβας (οικία των ιθαγενών Japuru) ενώ στο χώρο υποδοχής λειτουργούν παιδότοπος και βιβλιοθήκη.
Κορυφαία εκθέματα της έκθεσης αποτελούν το αγαλματίδιο του Casiques από το θησαυρό των Quimbaya της Κολομβίας (περ. 1.000 μ.Χ.), η πύλινη τεφροδόχος των Μάγιας (600 – 900 μ.Χ.), το κάλυμμα κεφαλής των ινδιάνων Karaja της Βραζιλίας, η μούμια των Paracas του Περού (400 π.Χ. – 100 μ.Χ.), το χρωματιστό κράνος των ινδιάνων Tlingit της Νότιας Αλάσκα, ο κώδικας του Tudela των Αζτέκων (περ. 1553 μ.Χ.), ο ορειχάλκινος τελετουργικός πέλεκυς των Ίνκας (1200 – 1530 μ.Χ.), η μάσκα του (μάγου – ιερέα) Σαμάνου της φυλής Tapirare της Βραζιλίας και ο γυναικείος χιτώνας huipil της Γουατεμάλα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διεθνής Οδηγός “A Dorling Kindersley Book” (“Top 10 Madrid”), Λονδίνο, 2003, σελ. 34-35.