Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°8′10.9″N 23°37′9.5″E / 41.136361°N 23.619306°E
Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών | |
---|---|
Είδος | μοναστήρι |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°8′11″N 23°37′10″E |
Θρήσκευμα | Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως |
Θρησκευτική υπαγωγή | Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Σερρών |
Χώρα | Ελλάδα |
Έναρξη κατασκευής | 1270 |
Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα και διατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα[1] |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών κτίστηκε το 1270 και αποτελεί ένα εκπληκτικής ομορφιάς μνημείο της Βυζαντινής τέχνης.
Βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων περίπου βορειοανατολικά της πόλης των Σερρών. [2] Ο κεντρικός ναός είναι λιθόκτιστος και υπάρχουν πολλές βυζαντινές τοιχογραφίες. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και χρονολογείται από το 1804.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το Βυζάντιο στην Άλωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ιωαννίκιος ήταν ο πρώτος κτήτωρ της Μονής. Το 1300 ο ανιψιός του, ο Ιωακείμ, έκτισε τον καθολικό ναό και την Τράπεζα για να γευματίζουν οι μοναχοί καθώς και ψηλά τείχη γύρω από την Μονή. Το 1345 οι Σέρβοι κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της Μονής. Το 1371 λίγο πριν από την οριστική κατάληψη των Σερρών από τους Τούρκους, οι μοναχοί κατάφεραν να πείσουν τον Σουλτάνο Μουράτ Α΄ να απαλλάξει τη μονή από την πληρωμή έγγειου φόρου. Στη μονή εκάρη μοναχός σε ηλικία τριανταπέντε ετών, το 1444, ο άγιος Ραφαήλ. [3]
Γεννάδιος Σχολάριος και άγιος Γρηγόριος ο Ωρολογάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1457 ως το 1462 στη μονή μόνασε ο πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης Γεννάδιος Σχολάριος, ο οποίος και έμεινε εκεί ως το θάνατο του. Από το 1894 έως το 1901 διετέλεσε επίσημος εκπρόσωπος της Μονής ο Άγιος Γρηγόριος ο Ωρολογάς, ο μετέπειτα εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Κυδωνιών Μικράς Ασίας, ο οποίος ταυτόχρονα εκείνα τα έτη υπηρετούσε ως ιεροκήρυξ και καθηγητής του Γυμνασίου Σερρών.
Η σύληση των κειμηλίων από τους Βούλγαρους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1917 η βιβλιοθήκη της Μονής λεηλατήθηκε από τους Βούλγαρους, οι οποίοι έστειλαν στη Βουλγαρία 24 Ευαγγέλια, 200 σπάνια χειρόγραφα σε χαρτί, 1500 παλιά βιβλία, και πολλά πολύτιμα ιερά αντικείμενα. Οι Βούλγαροι απέσπασαν παράνομα όχι μόνο τα κειμήλια της Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών, αλλά και πλήθος έτερων ελληνικών κειμηλίων από τη Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης της Μητροπόλεως Δράμας, τη Μονή Παναγίας Καλαμούς Ξάνθης και τη Μονή Παναγίας Αρχαγγελιώτισσας Ξάνθης. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι Ιερές Μητροπόλεις καθώς και οι αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν διατυπώσει επισήμως αίτημα για την επιστροφή των κλαπέντων ελληνικών κειμηλίων.
Η αναβίωση της Μονής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1986 εγκαταστάθηκε στη μονή γυναικεία αδελφότητα, που σε συνεργασία με τη 12η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καβάλας έχει αναλάβει το έργο της συντήρησης και αναστήλωσης της μονής.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2010, η μονή χτυπήθηκε από πυρκαγιά που κατέστρεψε το αρχονταρίκι, το παλιό εκθετήριο, την τράπεζα, το μαγειρείο, τον ξενώνα και τους αποθηκευτικούς χώρους, προκαλώντας συνολικά ζημιές αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ [4].
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ο άγιος Γρηγόριος Ωρολογάς από το 1894 έως το 1901 επίσημος εκπρόσωπος της Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.arxaiologikoktimatologio .gov .gr /el /monuments _info?id=154011&type=Monument. - ↑ «Μονή Τιμίου Προδρόμου». Ιστοσελίδα Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2011.
- ↑ Άγιος Ραφαήλ greece.terrabook[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Σέρρες: Τα 2 εκατομμύρια ευρώ αγγίζουν οι ζημιές από την πυρκαγιά στο μοναστήρι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2010.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Diehl, Ch. Destructions commises par les Bulgares lors de l'évacuation de la Macédoine orientale. – Comptes-rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 62e année, N. 6, 1918. pp. 485-486
- Laurent, V.: A. Guillou. Les Archives de Saint-Jean- Prodrome sur le mont Mènécée. – Revue des études byzantines, 1957, T. 15 (1957), pp. 266-269
- Longnon, J.: André GUILLOU. Les Archives de Saint-Jean-Prodrome sur le mont Ménécée. Paris, Presses universitaires de France, 1955. (Bibliothèque byzantine, série « Documents », n° 3.), Bibliothèque de l'école des chartes, 1957, vol. 115, n° 1, pp. 246-248
- Dujčev, I. Le cartulaire A du monastère de Saint-Jean-Prodrome sur le mont Ménécée retrouvé. – Revue des études byzantines, T. 16 ( 1958), pp. 169-171
- Nowack G. Un manuscrit hagiographique de l'ancien fonds du monastère du Prodrome (Serrès). – Revue des études byzantines, T. 16 (1958). pp. 143-157
- Laurent V. Remarques sur le cartulaire du couvent de Saint-Jean Prodrome sur le mont Ménécée. Le codex A et la copie dite de Chrysanthe Notaras. – Revue des études byzantines, T. 18 (1960). pp. 293-299
- Leroy-Molinghen, A.: Cartulary A of the Saint John Prodromos Monastery. Facsimile edition with an introduction by Ivan Dujcev. – Revue belge de philologie et d'histoire, 1975, vol. 53, n° 3, p. 1042
- Beldiceanu, N. Marġarid : un timar monastique. – Revue des études byzantines, T. 33 (1975), pp. 227-255[νεκρός σύνδεσμος]
- Géhin Paul: Papazoglou, G. Ἡ βιβλιοθήκη καί τά χειρόγραφα τῆς μονῆς τοῦ τιμίου Προδρόμου Σερρῶν. - Revue des études byzantines, T. 52 (1994), p. 335
- Marc VERDURE. Recherches sur les actes du monastère Saint-Jean Prodrome sur le mont Ménoikion (Serrès, XIIIe-XVe siècle). Thèse soutenue en 2002