Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μικολάιβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 46°58′00″N 32°00′00″E / 46.96667°N 32.00000°E / 46.96667; 32.00000

Μικολάιβ
Συγκρότημα κατοικιών της σοβιετικής περιόδου στο Μικολάιβ
Παρωνύμιο: Нико
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μικολάιβ
46°58′30″N 31°59′42″E
Χώρα Ουκρανία
ΠεριφέρειαΜικολάιβ
Διοικητική υπαγωγήMykolaiv urban hromada
Ίδρυση1789
Διοίκηση
Έκταση260
Πληθυσμός439.915
Ταχ. κωδ.54000
Τηλ. κωδ.0512
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μικολάιβ (ουκρανικά: Миколаїв) ή Νικολάεφ (ρωσσικά: Николаев) είναι πόλη στη νότια Ουκρανία κοντά στη Μαύρη Θάλασσα στις όχθες του ποταμού Ίνγκουλ (στην αρχαιότητα Παντικάπης). Αποτελεί αξιόλογο λιμάνι και πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας και έχει πληθυσμό 439.915 κατοίκους [1]. Σήμερα το Μικολάιβ αποτελεί ένα σημαντικότατο ναυπηγικό κέντρο της Ουκρανίας (όπως, παλαιότερα, ολόκληρης της Σοβιετικής Ένωσης) και ένα σημαντικό ποτάμιο λιμάνι. Η πόλη έχει τρία μεγάλα ναυπηγεία ένα από τα οποία είναι ικανό να ναυπηγήσει μεγάλα πλοία του πολεμικού ναυτικού. Η πόλη παρέμεινε κλειστή για τους ξένους επισκέπτες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 λόγω πολλών μυστικών έργων του Σοβιετικού Ναυτικού (καθώς και της ομώνυμης βάσης της Πολεμικής Αεροπορίας, του εργοστασίου στροβίλων καθώς και του στρατιωτικού λιμανιού). Η πλειονότητα των πλοίων επιφανείας του Σοβιετικού Ναυτικού συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού αεροπλανοφόρου, του "Κουζνέτζοφ", ναυπηγήθηκαν στα ναυπηγεία του Μικολάιβ. Εκτός από τη βαριά βιομηχανία, η πόλη διαθέτει ανεπτυγμένη τοπική βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων, γαλακτοκομικών προϊόντων και ζυθοποιίας.

Όνομα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη έχει δύο ονόματα, ουκρανικό και ρωσικό. Υπάρχουν πολλές μεταγραφές για κάθε όνομα. Το ουκρανικό όνομα της πόλης είναι Микола́їв, που μεταφράζεται ως Μικολάιβ (Mykolaiv), ή (επίσημα Mykolayiv). Το ρωσικό όνομα, Никола́ев, μεταφράζεται ως Νικολάεφ (Nikolaev ή ως Nikolayev).

Η ίδρυση της πόλης έγινε δυνατή από τις ρωσικές κατακτήσεις κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1787-1792. Ιδρυθείσα από τον πρίγκιπα Γκριγκόρι Ποτέμκιν, το Μικολάιβ ήταν η τελευταία από τις πολλές πόλεις, που ίδρυσε. Στις 27 Αυγούστου 1789,[2] ο Ποτέμκιν διέταξε την ονομασία του κοντά στην προβλήτα στις εκβολές του ποταμού Ινγκούλ, σε ένα ψηλό, δροσερό σημείο με λίγο αέρα, όπου ο ποταμός Ινγκούλ συναντά τον ποταμό Νότιο Μπουγκ. Για να χτίσει την πόλη έφερε χωρικούς, στρατιώτες και Τούρκους αιχμαλώτους. 2.500 εργάζονταν εκεί το 1789. Τα ναυπηγεία κατασκευάστηκαν πρώτα (1788).[3] Ο Ποτέμκιν ονόμασε την πόλη από τον Άγιο Νικόλαο, τον προστάτη των ναυτικών, την ημέρα του οποίου (6 Δεκεμβρίου) είχε κερδίσει στην πολιορκία του Οτσακόβ[4] το 1788. Το όνομα Νικολάεφ είναι γνωστό από την έννομη τάξη (έγγραφο) Αριθμός 1065 από τον πρίγκιπα Ποτέμκιν προς τον Μιχαήλ Φαλέεφ με ημερομηνία 27 Αυγούστου 1789.[5]

Το 1920, μετά την εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας, το επαρχιακό συμβούλιο της Οδησσού (των βουλευτών των εργατών και των αγροτών) ζήτησε από τη σοβιετική ουκρανική κυβέρνηση - την Πανουκρανική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή (VUTSIK) - να μετονομάσει την πόλη του Μικολάιβ σε Βερνολένινσκ. Δεδομένου ότι η πόλη Μικολάιβ ήταν κέντρο περιφέρειας της επαρχίας της Οδησσού, πιθανώς, η αναφορά θα είχε ξεκινήσει από το δημοτικό συμβούλιο της Οδησσού, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπιστεί τεκμηριωμένα στοιχεία για αυτό. Στις 15 Απριλίου 1924 η Ολομέλεια της Κεντρικής Διοικητικής-Εδαφικής Επιτροπής του VUTSIK εξέτασε και απέρριψε την αναφορά της εκτελεστικής επιτροπής της Οδησσού. Ίσως τα μέλη της σοβιετικής κυβέρνησης της Ουκρανίας θεώρησαν ότι το όνομα ακουγόταν πολύ δουλοπρεπές.[6]

Πληροφορίες σχετικά με την υποτιθέμενη μετονομασία του Μικολάιβ διαδόθηκαν από γερμανικούς χάρτες της δεκαετίας του 1920 και του 1930, καθώς και σε γερμανικές εγκυκλοπαιδικές εκδόσεις το 1927 και το 1932, οι οποίες δείχνουν το Βερνολένινσκ στο τμήμα της ΕΣΣΔ στους ευρωπαϊκούς χάρτες. Η πόλη χαρακτηρίστηκε ως Μικολάιβ σε δημοσιεύσεις του ίδιου χάρτη σε άλλες γλώσσες.[6]

Για να ξεχωρίσουμε το Μικολάιβ από την πολύ μικρότερη πόλη Μικολάιβ της δυτικής Ουκρανίας στην περιφέρεια Λβιβ, η τελευταία ονομάζεται μερικές φορές "Μικολάιβ στον Δνείστερο" από τον κύριο ποταμό στον οποίο βρίσκεται, ενώ η πρώτη βρίσκεται στο Νότιο Μπουγκ, έναν άλλο μεγάλο ποταμό, και μπορεί επίσης να ονομάζεται "Μικολάιβ στον Μπουγκ".

Γεωγραφικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μικολάιβ βρίσκεται σε μια χερσόνησο στην περιοχή της στέπας της Ουκρανίας, 65 χιλιόμετρα (40 μίλια) από τη Μαύρη Θάλασσα κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Νότιου Μπουγκ (όπου συναντά τον ποταμό Ινγούλ).[7]

Τόσο ο ποταμός Ινγούλ όσο και ο ποταμός Νότιος Μπουγκ έχουν πολλές στροφές λίγο πριν ενωθούν στη βορειοανατολική γωνία του Μικολάιβ. Αυτό έχει δημιουργήσει πολλές μακρόστενες χερσονήσους ακριβώς βόρεια του Μικολάιβ και το κύριο μέρος του Μικολάιβ βρίσκεται το ίδιο σε μια χερσόνησο σε μια στροφή 180 μοιρών στον ποταμό Νότιο Μπουγκ.

Το Μικολάιβ βρίσκεται σε μια κυρίως επίπεδη περιοχή (η περιοχή παραγωγής σιτηρών στέπας της νότιας Ουκρανίας). Τα πλησιέστερα βουνά στο Μικολάιβ βρίσκονται 300 χιλιόμετρα (186 μίλια) νότια, στο νότιο άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Η έλλειψη ορεινών φραγμών βόρεια του Μικολάιβ σημαίνει ότι πολύ κρύοι άνεμοι της Αρκτικής μπορούν να πνέουν νότια, ανεμπόδιστα από οποιοδήποτε υψόμετρο εδάφους, στο Μικολάιβ το χειμώνα.

Η έκταση της πόλης είναι 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα (100 τετραγωνικά μίλια).[8]

Το Μικολάιβ βρίσκεται στη δεύτερη ζώνη ώρας (ώρα Ανατολικής Ευρώπης).

Οικολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα περιβαλλοντικά ζητήματα του Μικολάιβ είναι χαρακτηριστικά για πολλές πόλεις στην Ουκρανία: η ρύπανση του νερού, του αέρα και των υπόγειων υδάτων, η ποιότητα πόσιμου νερού, ο θόρυβος, η διαχείριση απορριμμάτων και η διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας στην πόλη.[9] Ένα από τα πιο επείγοντα προβλήματα του Μικολάιβ είναι η διάθεση των στερεών οικιακών απορριμμάτων.[10]

Η πόλη έχει 18 διατηρητέες τοποθεσίες, συνολικής έκτασης περίπου 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων:[11]

  • Ο ζωολογικός κήπος του Μικολάιβ
  • Τα μνημεία της τέχνης τοπίου: Πάρκο Περεμόχι, Κήπος του Λαού, Πάρκο των 68 Αλεξιπτωτιστών, Πλατεία, The Sivašskij, The Boulevard Bunker, Linea (Line) Park, Πάρκο των Νέων Ηρώων, Πάρκο Νέων στην περιοχή Ινγούλ[12]
  • Πλατεία Μνήμης Βοτανικού Φυσικού Μνημείου
  • Το όριο της προστατευμένης φύσης Ντούμπκι
  • Το καταφύγιο του δάσους Μπαλαμπανόβκα
  • Το Υδρολογικό Απόθεμα Ταμιευτήρα
  • Το Τουρκικό Σιντριβάνι Υδρολογικό Φυσικό Μνημείο
  • Το Ντούμπκα (δρυς) 4 Βοτανικό Μνημείο Φύσης

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα της πόλης είναι μετρίως ηπειρωτικό με ήπιους χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια.[7][13] Η μέση θερμοκρασία του Μικολάιβ είναι 10 °C (50 °F). Η χαμηλότερη μέση θερμοκρασία είναι τον Ιανουάριο −3,1 °C (26 °F), η υψηλότερη τον Ιούλιο 22,3 °C (72 °F).[13]

Το Μικολάιβ έχει μέσο όρο βροχόπτωσης 472 mm (19 ίντσες) ετησίως, με τη χαμηλότερη βροχόπτωση τον Οκτώβριο και τη μεγαλύτερη βροχόπτωση τον Ιούλιο. Το Μικολάιβ έχει χιονοκάλυψη κάθε χρόνο, αλλά το ύψος του είναι χαμηλό.[13]

Η μέση σχετική υγρασία είναι 73% κατά τη διάρκεια του έτους. Η χαμηλότερη υγρασία είναι τον Αύγουστο (60%) και το υψηλότερο ποσοστό υγρασίας τον Δεκέμβριο (86%).[13]

Οι άνεμοι που επικρατούν προέρχονται από Βορρά. Η λιγότερο συχνή πηγή ανέμου είναι ο Νοτιοανατολικός. Η μέγιστη ταχύτητα ανέμου είναι τον Φεβρουάριο, η χαμηλότερη είναι από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο. Τον Ιανουάριο, η μέση ταχύτητα ανέμου είναι 4,1 m/s (μέτρα ανά δευτερόλεπτο) ενώ τον Ιούλιο, ο μέσος όρος είναι 3,1 m/s.[13]

Κλιματικά δεδομένα Mykolaiv (1981–2010, extremes 1900–2015)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 14.0 18.1 24.1 32.3 37.4 37.8 40.0 40.1 36.5 32.9 23.4 15.6 40,1
Μέση Μέγιστη °C (°F) 0.9 2.0 7.7 15.8 22.6 26.5 29.3 29.0 22.7 15.6 7.5 2.5 15,2
Μέση Μηνιαία °C (°F) −1.9 −1.5 3.1 10.2 16.4 20.5 23.1 22.6 16.9 10.6 4.0 −0.4 10,3
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −4.5 −4.5 −0.5 5.4 11.0 15.2 17.5 16.8 11.9 6.4 1.1 −3 6,1
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −29.7 −28.8 −20.8 −7.9 −1.2 4.2 9.4 4.6 −1.4 −13.4 −18.2 −24.6 −29,7
Υετός mm (ίντσες) 27,6 29,6 26 28,5 44,3 49,9 48,3 34,2 41,6 32,4 34,1 31,9 428,4
% υγρασίας 84.2 82.2 76.6 67.9 64.1 64.8 60.8 59.2 67.4 75.1 84.0 86.1 72,7
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1.0 mm) 5.7 5.5 5.5 5.4 6.0 6.6 5.5 3.8 4.8 4.6 5.0 6.1 64,5
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 69 74 122 181 263 289 308 295 232 168 69 52 2.122
Πηγή #1: World Meteorological Organization[14]
Πηγή #2: European Climate Assessment & Dataset (extremes 1900–2015),[15][16][17][18][19][20][α] NOAA (sun, 1961–1990)[21]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Station ID for the Mykolaiv is 254

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ citypopulation Ukraine-Cities. Major Cities
  2. ↑ Kruchkov Yuriy Ivanovich "Старый Николаев и окрестности. Топонимический словарь-справочник." ["Old Nikolaev and neighborhoods. Toponymic dictionary-reference."] (in Russian). Page 37: " Еще ранее здесь находилась земляная крепость (редут) Новогригорьевская (см.). Судостроительная верфь называлась «Новая верфь», «Ингульская верфь», «Уст ьИнгульск», «Верфь на Ингуле»; занималась вначале только ремонтом судов. Ордером №1065 от 27 августа 1789 г. Потемкин повелел «нововозводимую верфь на Ингулеименовать городом Николаев»."
  3. ↑ Багалей, Дмитрий (14 Ιουνίου 2019). Колонизация Новороссийского края и первые шаги его по пути культуры. Litres. ISBN 978-5-04-000641-0. 
  4. ↑ Montefiore, Simon. "Potemkin: Catherine The Great’s Imperial Partner," Vintage Books, 2000, p.277
  5. ↑ «Ордера князя Потемкина-Таврического 1788 - 1791 гг. М.Л. Фалееву - Библиотека "Феникс". История Новороссии». sites.google.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Верноленинск /Wernoleninsk, Wiernoleninsk,Vernoleninsk/». Фаберова дача (στα Ρωσικά). 12 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Николаев Общие сведения - Официальный портал Николаевского городского совета». web.archive.org. 4 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  8. ↑ «Николаев Nikolaev. Socio-economic characteristics - Official portal of The Nikolaev City Council». web.archive.org. 24 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ Состояние окружающей природной среды Archived 4 May 2012 at the Wayback Machine, gorsovet.mk.ua
  10. ↑ «Николаев Поведение с отходами - Официальный портал Николаевского городского совета». web.archive.org. 4 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. ↑ «Николаев Объекты природно-заповедного фонда - Официальный портал Николаевского городского совета». web.archive.org. 4 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. ↑ «Занедбаний дитячий майданчик, саморобні лавки та будки: як виглядає єдиний та орендований парк "Юність" в Інгульському районі Миколаєва - mykolaiv-future.com.ua» (στα Ουκρανικά). 13 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Погода в Николаеве на сегодня ⋆ Прогноз погоды Николаев сейчас ⇒ Температура воздуха, Украина | METEOPROG.UA». www.meteoprog.ua. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. 
  14. ↑ «World Meteorological Organization Climate Normals for 1981–2010». World Meteorological Organization. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021. 
  15. ↑ «Climatology Maps: Mean of daily maximum temperature». European Climate Assessment & Dataset. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  16. ↑ «Climatology Maps: Mean of daily mean temperature». European Climate Assessment & Dataset. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  17. ↑ «Climatology Maps: Mean of daily minimum temperature». European Climate Assessment & Dataset. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  18. ↑ «Climatology Maps: Precipitation Sum». European Climate Assessment & Dataset. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  19. ↑ «Climatology Maps: Wet Days (RR>=1.0 mm)». European Climate Assessment & Dataset. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  20. ↑ «Indices data: Minimum of daily minimum temperature and Maximum of daily maximum temperature». European Climate Assessment & Dataset. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2016. 
  21. ↑ «Nikolaev (Mykolaiv) Climate Normals 1961–1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μικολάιβ&oldid=10660030"