Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαθήματα Πιάνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαθήματα Πιάνου
ΣκηνοθεσίαΤζέιν Κάμπιον
ΠαραγωγήMiramax Films
ΣενάριοΤζέιν Κάμπιον
ΠρωταγωνιστέςΧόλι Χάντερ
Χάρβεϊ Καϊτέλ
Σαμ Νιλ
Άννα Πάκουιν
ΜουσικήΜάικλ Νάιμαν
ΤραγούδιMichael Nyman
ΦωτογραφίαΣτιούαρτ Ντράιμπεργκ[1]
ΜοντάζVeronika Jenet
Εταιρεία παραγωγήςJan Chapman Productions, Ciby 2000 και Australian Film Commission
ΔιανομήMOKÉP
Πρώτη προβολήCountry flag 5 Αυγούστου 1993
Country flag 12 Νοεμβρίου 1993
Country flag 16 Δεκεμβρίου 1993
Διάρκεια121 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία[2] και Ηνωμένο Βασίλειο
Γλώσσααγγλικά

Το Μαθήματα Πιάνου (αγγλικά: The Piano) είναι αυστραλιανή δραματική ταινία παραγωγής 1993 σε σκηνοθεσία και σενάριο της Τζέιν Κάμπιον. Πρωταγωνιστούν οι Χόλι Χάντερ, Άννα Πάκουιν, Χάρβεϊ Καϊτέλ και Σαμ Νιλ. Τη μουσική της ταινίας έγραψε ο Μάικλ Νάιμαν. Η Άντα, μια μουγκή γυναίκα, ταξιδεύει μαζί με την κόρη της και το αγαπημένο της πιάνο μέχρι τη Νέα Ζηλανδία για να παντρευτεί έναν πλούσιο γαιοκτήμονα. Σύντομα θα καταλάβει ότι η σχέση της με το νέο της σύζυγο και η ζωή στη Νέα Ζηλανδία δεν είναι όπως τη φαντάστηκε. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν γι' αυτήν όταν ο σύζυγός της πουλάει το πιάνο της σε έναν γείτονα, τον Τζορτζ. Ο Τζορτζ, προτίθεται να της δώσει πίσω το πιάνο κάνοντάς του μαθήματα, κάθως και άλλα ανταλλάγματα. Ενώ στην αρχή η Άντα απεχθάνεται τον Τζορτζ, γρήγορα η σχέση τους θα γίνει ερωτική, κάτι που θα περιπλέξει τα πράγματα.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους της Νέας Ζηλανδίας στις 5 Αυγούστου 1993 και στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 12 Νοεμβρίου 1993. Αποδείχθηκε τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία[3], αποσπώντας πολλές υποψηφιότητες και βραβεία. Κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών[4], έλαβε 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας κερδίζοντας τα βραβεία Πρωτότυπου Σεναρίου, Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της Χάντερ και Β' Γυναικείου Ρόλου για την Πάκουιν.[5] Η Χάντερ βραβεύτηκε επίσης με BAFTA[6] και Χρυσή Σφαίρα[7] Α' Γυναικείου Ρόλου.

Η Άντα Μαγκράθ πηγαίνει στη Νέα Ζηλανδία να παντρευτεί τον Άλιστερ Στιούαρτ. Ταξιδεύει μαζί με την μικρή κόρη της Φλόρα. Η Άντα δεν έχει μιλήσει καθόλου απ' όταν ήταν 6 ετών και εκφράζεται μέσω του πιάνου της και τη νοηματική γλώσσα. Η κόρη της κάνει το διερμηνέα.

Η Άντα, η Φλόρα και τα υπάρχοντά τους, συμπεριλαμβανομένων και του πιάνου, αποβιβάζονται σε μια παραλία της Νέας Ζηλανδίας. Καθώς δεν τους περιμένει κανένας, περνάνε τη νύχτα εκεί. Την επόμενη μέρα φτάνουν ο Άλιστερ μαζί με το πλήρωμά του και τον φίλο του Μπέινς.

Ο Άλιστερ λέει στην Άντα ότι δεν υπάρχει χώρος για το πιάνο στο σπίτι και έτσι το πιάνο έμεινε στην παραλία. Η Άντα τότε δεν κάνει καμία προσπάθεια να τον προσεγγίσει και προσπαθεί απεγνωσμένα να πάρει το πιάνο της πίσω. Χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με τον Άλιστερ, πηγαίνει με τη Φλόρα στον Μπέινς και του ζητά να την πάει στο πιάνο. Αυτός δέχεται και οι τρεις τους περνάνε τη μέρα ακούγοντας την Άντα να παίζει. Ο Μπέινς βρίσκει ελκυστική την Άντα, έτσι παίρνει το πιάνο σπίτι του και προτείνει στην Άντα να του κάνει μαθήματα. Εκείνη δέχεται και πηγαίνει σπίτι του να τον διδάξει. Εκεί, εκπλήσσεται όταν βρίσκει το πιάνο σε τέλειο τόνο, μετά το μεγάλο ταξίδι και ο Μπέινς της λέει ότι προτιμά να ακούσει την ίδια παρά τον εαυτό του να παίζει. Αργότερα, προσφέρεται να της πουλήσει το πιάνο, αφήνοντας τον να κάνει πράγματα που του αρέσουν ενώ αυτή παίζει. Η Άντα δέχεται καθώς και αυτή έλκεται από τον Μπέινς.

Ένα απόγευμα, ο Μπέινς και η Άντα θα ενδώσουν και θα κάνουν έρωτα. Ο Άλιστερ αρχίζει και υποψιάζεται την παράνομη σχέση και τους ανακαλύπτει. Ή Άντα αποφεύγει τον Μπάινς και προσπαθεί να έρθει πιο κοντά με τον Άλιστερ, αν και το κάνει μόνο και μόνο για να τον μπερδέψει, γιατί όταν ο Άλιστερ πάει να την ακουμπήσει, εκείνη αποτραβιέται. Πριν ο Άλιστερ αναχωρίσει για το ταξίδι του, ρωτά την Άντα αν θα επισκεφτεί τον Μπέινς και του απαντάει όχι κουνώντας το κεφάλι της. Τότε της λέει ότι την εμπιστεύεται ότι δε θα πάει να το δει όσο αυτός λείπει.

Λίγο αργότερα, η Άντα στέλνει την κόρη της μαζί με ένα πακέτο, που περιέχει μια εκδήλωση αγάπης, στον Μπέινς. Η Φλόρα έχει αρχίσει να δέχεται τον Άλιστερ σαν πατέρα της και θυμώνει με την απιστία της μητέρας της και δίνει το πακέτο στον Άλιστερ. Μόλις ο Άλιστερ διαβάζει το σημείωμα, επιστρέφει σπίτι και κόβει τον αντίχειρα της Άντα με ένα τσεκούρι, ώστε να μην μπορεί να παίζει πιάνο.

Μετά, ο Άλιστερ διώχνει την Άντα και τη Φλόρα μαζί με τον Μπέινς και διαλύει το γάμο τους. Καθώς πηγαίνουν με τη βάρκα στο πλοίο μαζί με τα πράγματά τους και το πιάνο, η Άντα αισθάνεται ότι το πιάνο καταστρέφεται εφόσον δεν μπορεί πια να παίζει και ρίχνει το πιάνο στη θάλασσα. Καθώς αυτό βυθίζεται, δένει το πόδι της με το σκοινί του πιάνου και αυτό την παρασύρει στο βυθό. Μέσα στη θάλασσα με το πιάνο να την κρατάει, η Άντα αλλάζει γνώμη και βγαίνει στην επιφάνεια.

Στο επίλογο, περιγράφει τη ζωή με τον Μπέινς και τη Φλόρα, στο νέο τους σπίτι, όπου έχει αρχίσει να δίνει μαθήματα πιάνου και το κομμένο δάχτυλο το έχει αντικαταστήσει με ένα μεταλλικό που της έφτιαξε ο Μπέινς.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιλογή ηθοποιού για το ρόλο της Άντα ήταν μια δύσκολη διαδικασία. Η Σιγκούρνι Γουίβερ ήταν η πρώτη επιλογή της Τζέιν Κάμπιον, αλλά τον απέρριψε καθώς η Γουίβερ έκανε ένα διάλειμμα από την υποκριτική εκείνο το διάστημα. Η Τζένιφερ Τζέισον Λι θεωρήθηκε πιθανή για το ρόλο, αλλά δεν μπορούσε να συναντηθεί με την Κάμπιον για να διαβάσει το σενάριο λόγω άλλων επαγγελματικών υποχρεώσεων.[8] Η Ιζαμπέλ Ιπέρ συναντήθηκε με την Κάμπιον και αργότερα δήλωσε ότι μετάνιωσε που δεν έδωσε μάχη για να παρει το ρόλο.[9]

Η επιλογή για το ρόλο της Φλόρα ξεκίνησε αφού η Χόλι Χάντερ πήρε το ρόλο της Άντα. Έγινε μια σειρά ανοιχτών ακροάσεων για κορίτσια από 9 μέχρι 13 ετών, εστιάζοντας σε κορίτσια που ήταν πιο κοντά σε ύψος ώστε να μοιάζουν πιστευτά σαν την κόρη της Άντα.[10]

Με προϋπολογισμό 7.000.000 δολάρια[11], η ταινία Μαθήματα Πιάνου έκανε άνοιγμα τριημέρου στη 13η θέση με 1,3 εκατομμύρια δολάρια[12] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 40,1 εκατομμύρια δολάρια.[12]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα Παραπομπή
Όσκαρ Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα [5]
Σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον Υποψηφιότητα [5]
Πρωτότυπο Σενάριο Τζέιν Κάμπιον Νίκη [5]
Α' Γυναικείου Ρόλου Χόλι Χάντερ Νίκη [5]
Β' Γυναικείου Ρόλου Άννα Πάκουιν Νίκη [5]
Κοστούμια Τζάνετ Πάτερσον Υποψηφιότητα [5]
Μοντάζ Σιμόνα Πάγκι Υποψηφιότητα [5]
Διεύθυνση Φωτογραφίας Στιούαρτ Ντράιμπεργκ Υποψηφιότητα [5]
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερη Ταινία - Δράμα Υποψηφιότητα [7]
Σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον Υποψηφιότητα [7]
Σενάριο Τζέιν Κάμπιον Υποψηφιότητα [7]
Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα Χόλι Χάντερ Νίκη [7]
Β' Γυναικείου Ρόλου Άννα Πάκουιν Υποψηφιότητα [7]
Μουσική Μάικλ Νάιμαν Υποψηφιότητα [7]
Φεστιβάλ Καννών Χρυσός Φοίνικας Νίκη [4]
Καλύτερη Ηθοποιός Χόλι Χάντερ Νίκη [4]
BAFTA Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα [6]
Σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον Υποψηφιότητα [6]
Πρωτότυπο Σενάριο Τζέιν Κάμπιον Υποψηφιότητα [6]
Α' Γυναικείου Ρόλου Χόλι Χάντερ Νίκη [6]
Μουσική Μάικλ Νάιμαν Υποψηφιότητα [6]
Κοστούμια Τζένετ Πάτερσαον Νίκη [6]
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Άντριου ΜακΑλπάιν Νίκη [6]
Φωτογραφία Στιούαρτ Ντράιμπεργκ Υποψηφιότητα [6]
Μοντάζ Βερόνικα Τζένετ Υποψηφιότητα [6]
Ήχος Λι Σμιθ Υποψηφιότητα [6]

Η Χόλι Χάντερ αποτελεί τη μία από τις τρεις ηθοποιούς, μαζί με τις Μάρλι Μάτλιν για την ταινία Παιδιά ενός κατώτερου θεού (Children of a Lesser God, 1986) και Τζέιν Γουάιμαν για την ταινία Σιωπηλή Τραγωδία (Johnny Belinda, 1948), που έχουν κερδίσει το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου με μη ομιλούντα ρόλο.[13]

Η Άννα Πάκουιν που τότε ήταν 11 ετών, αποτελεί τη δεύτερη νεαρότερη ηθοποιό που κερδίζει το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.[14]

  1. www.nytimes.com/movies/movie/119914/The-Piano/awards.
  2. piano-24.
  3. «Μαθήματα Πιάνου στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2012. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Cannes Film Festival Date: May 13 - May 24 1993». festival-cannes.fr. imdb.com. 13–24 Μαΐου 1993. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 «The 66th Academy Awards (1994) Nominees and Winners». oscars.org. 21 Μαρτίου 1994. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 «BAFTA Awards». bafta.org. imdb.com. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Golden Globes, USA». goldenglobes.org. imdb.com. 22 Ιανουαρίου 1994. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  8. «A Pinewood Dialogue With Jennifer Jason Leigh» (PDF). Museum of the Moving Image. 23 Νοεμβρίου 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  9. «Isabelle Huppert: La Vie Pour Jouer - Career/Trivia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  10. Andrew Fish (Καλοκαίρι 2010). «It's In Her Blood: From Child Prodigy to Supernatural Heroine, Anna Paquin Has Us Under Her Spell». Venice Magazine. http://www.venicemag.com/news/index/view/235. Ανακτήθηκε στις 2011-11-09. 
  11. «Box office / business for The Piano». boxofficemojo.com. imdb.com. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  12. 12,0 12,1 «Μαθήματα Πιάνου στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2010. 
  13. «Academy Awards Best Actress Facts & Trivia». filmsite.org. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 
  14. David Germain (25 Φεβρουαρίου 2011). «Debut actresses do well at Oscars; not so for men». msnbc.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]