Κόκκινο Δημαρχείο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κόκκινο Δημαρχείο | |
|---|---|
| Rotes Rathaus | |
.jpg) | |
 | |
 | |
| Είδος | δημαρχείο[1] |
| Αρχιτεκτονική | νεοαναγεννησιακή αρχιτεκτονική και Rundbogenstil[2] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 52°31′7″N 13°24′30″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Μίττε[3] |
| Τοποθεσία | Μίττε[3] |
| Χώρα | Γερμανία[4] |
| Έναρξη κατασκευής | 1869[3] |
| Ύψος | 74 μέτρα[2] και 27 μέτρα[2] |
| Αρχιτέκτονας | Hermann Friedrich Waesemann |
| Χρηματοδότης | Βερολίνο[3] |
| Προστασία | Heritage monument in Berlin[3] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Με την ονομασία Κόκκινο Δημαρχείο (γερμ. Rotes Rathaus) είναι γνωστό το δημαρχείο του Βερολίνου, που βρίσκεται στην κεντρική περιοχή Μίτε της πόλεως, στην ομώνυμη οδό (Rathausstraße, δηλαδή «Οδός Δημαρχείου») και κοντά στην Αλεξάντερπλατς. Αποτελεί την έδρα του κυβερνήτη-δημάρχου και της τοπικής κυβερνήσεως του Ομόσπονδου Κρατιδίου του Βερολίνου, γνωστής ως Γερουσίας του Βερολίνου. Το όνομα του κτίσματος χρονολογείται από την κατασκευή του τον 19ο αιώνα και προέρχεται από τα κόκκινα τούβλα με τα οποία είναι κτισμένη η πρόσοψή του. Δεν έχει σχέση με το γεγονός ότι μεταπολεμικά βρισκόταν στο κομμουνιστικό Ανατολικό Βερολίνο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το δημαρχείο του Βερολίνου κτίστηκε από το 1861 μέχρι το 1869, στον αρχιτεκτονικό ρυθμό της ακμής της βορειοϊταλικής Αναγεννήσεως. Αρχιτέκτονας ήταν ο Χέρμαν Φρήντριχ Βαίζεμαν (Hermann Friedrich Waesemann, 1813-1879). Πρότυπό του ήταν το παλαιό δημαρχείο της πόλεως Τορν, του σημερινού Τόρουν της Πολωνίας, αλλά η αρχιτεκτονική του πύργου του θυμίζει τον πύργο του ναού της Παναγίας του Λαν, στη βόρεια Γαλλία. Το δημαρχείο αντικατέστησε αρκετά μεμονωμένα κτίσματα που χρονολογούνταν από τον Μεσαίωνα και σήμερα καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο.
Το Κόκκινο Δημαρχείο υπέστη σοβαρές ζημιές από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ξαναχτίστηκε με βάση το αρχικό του σχέδιο από το 1951 μέχρι το 1956. Το Neues Stadthaus στην Parochialstraße, το οποίο σώθηκε από τους βομβαρδισμούς και προπολεμικώς στέγαζε την έδρα της δημοτικής εταιρείας ασφάλειας πυρός του Βερολίνου Feuersozietät, χρησίμευσε ως το προσωρινό δημαρχείο για όλους τους τομείς του κατεχόμενου Βερολίνου μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1948. Το ανακατασκευασμένο Κόκκινο Δημαρχείο χρησίμευσε ως το δημαρχείο του Ανατολικού Βερολίνου, ενώ το Δημαρχείο του Σένεμπεργκ χρησίμευε ως το δημαρχείο του Δυτικού Βερολίνου. Μετά όμως την επανένωση της Γερμανίας, η έδρα της διοικήσεως του επανενωμένου Βερολίνου έγινε επισήμως και πάλι το Κόκκινο Δημαρχείο, την 1η Οκτωβρίου 1991.
-
Ο πύργος και το ρολόι του Κόκκινου Δημαρχείου -
Το Κόκκινο Δημαρχείο τη νύχτα -
Το Δημαρχείο όπως φαίνεται από τον Πύργο της Τηλεοράσεως -
Το Κόκκινο Δημαρχείο πίσω από το Συντριβάνι του Ποσειδώνος -
Η είσοδος του Κόκκινου Δημαρχείου -
Το παλαιό δημαρχείο του Τόρουν, έμπνευση για το Κόκκινο Δημαρχείο
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 8171. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Berlin cultural heritage database. 09011264. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2023.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Gregor Gosciniak: «Berlin City Hall» στο CityMayors.com
- Πανόραμα 360° μπροστά από το Δημαρχείο