Διονύσης Μινάρδος
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 1922 | ||
| Τόπος γέννησης | Πειραιάς, Ελλάδα | ||
| Ημερ. θανάτου | 1992 | ||
| Τόπος θανάτου | Πειραιάς, Ελλάδα | ||
| Θέση | Μέσος | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1938-1943 | Εθνικός Πειραιώς | ||
| 1944-1953 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 23 | (3) |
| 1953-1955 | Α.Ε. Μοσχάτου | ||
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1948-1950 | Ελλάδα | 7 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1958-1959 | ΠΑΟΚ | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Διονύσης Μινάρδος (Πειραιάς, 1922 - 1992) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια προπονητής ποδοφαίρου.
Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή και από το 1938 έως το 1943 ανήκε στον Εθνικό Πειραιώς. Κατά το δεύτερο εξάμηνο εκείνου του έτους τον διεκδίκησε ο γείτονας Ολυμπιακός, στον οποίον τελικά εντάχθηκε "επίσημα" (με τις αθλητικές αρχές σε αδράνεια επί Κατοχής) στις αρχές του 1944.[1] Με τη φανέλα του Ολυμπιακού αγωνίστηκε συνολικά σε 119 επίσημους αγώνες, σημειώνοντας 23 συμμετοχές και 3 τέρματα στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, 78 συμμετοχές (άγνωστος αριθμός τερμάτων) στο πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραιώς και 18 συμμετοχές και 2 τέρματα στο κύπελλο Ελλάδος,[2] ενώ σημείωσε 149 συμμετοχές σε φιλικούς αγώνες με ελληνικές και ξένες ομάδες.[2]
Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην Α.Ε. Μοσχάτου, παίρνοντας μεταγραφή στην ομάδα του Μοσχάτου το καλοκαίρι του 1953.[3]
Εθνική Ελλάδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρίστηκε 7 φορές διεθνής με την Ελλάδα και συγκεκριμένα ήταν παρών σε όλες τις συναντήσεις της πρώτης μεταπολεμικής διετίας 1948-Φεβρουάριος 1950.[4] Επιλέχθηκε, αφενός για τον παρθενικό αγώνα εθνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος κατόπιν 10 χρόνων Β' Π.Π και Εμφυλίου,[5] αφετέρου στην ευρύτερη νίκη της μέχρι σήμερα ιστορίας της, ένα φιλικό 8-0 επί της Συρίας το 1949.[6]
Προπονητική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εγκατέλειψε την ενεργό δράση ως παίκτης το 1952 και ασχολήθηκε με την προπονητική. Μεταξύ άλλων, διετέλεσε τεχνικός του ΠΑΟΚ την περίοδο 1958-59, τελευταία πριν την καθιέρωση της Α' εθνικής κατηγορίας. Τα επόμενα χρόνια διετέλεσε προπονητής σε διάφορα σωματεία του Πειραιά, όπως στους Αργοναύτη και Σαρωνικό Αίγινας, αλλά και σε ομάδες από την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως ο Ολυμπιακός Βόλου.[7]
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Πειραιώς[8]
- 1947, 1948 και 1951
- 1947, 1951 και 1952 — στο τελευταίο δεν αγωνίστηκε κατά τον πρώτο ή τον επαναληπτικό τελικό[9]
- 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951 και 1952.
Ως ποδοσφαιριστής του Εθνικού ΕΠΣ Πειραιώς
- 1 πρωτάθλημα Πειραιώς:
- 1939.
Παραπομπές - σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου", Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», Αθήνα 1957, σελ. 57
- ↑ 2,0 2,1 "Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Στάθης Αρβανίτης, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 35, 83 και 348
- ↑ «Τα κατατεθέντα χθες το βράδυ εις την Ε.Π.Ο. δελτία των μετεγγραφέντων ποδοσφαιριστών», εφ. Αθλητική Ηχώ, φύλλο Σαββάτου 1/8/1953, σελ. 4
- ↑ Διονύσης Μινάρδος, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info
- ↑ Ελλάδα - Τουρκία 1:3
- ↑ 25 Νοεμβρίου, γήπεδο Παναθηναϊκού [1]
- ↑ «Ο ΜΙΝΑΡΔΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ», εφ. Αθλητική Ηχώ, 8/4/1970, σελ. 6
- ↑ ""Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 24
- ↑ ""Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 333
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Ιστορία του Ολυμπιακού, Εκδόσεις Γ.Χ. Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
- Θρύλος • πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Ηλιοτρόπιο, Αθήνα 1997, ISBN 960-3420-49-2
- Χρυσός Θρύλος, Εκδόσεις Art Press, Αθήνα 1997
- Εθνική Ελλάδος • Πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Παπαζήση Αθήνα 2001, ISBN 960-0210-82-9
- Ολυμπιακός • Ένα αρχείο, μία ιστορία, Εκδόσεις Μίλητος 1998, ISBN 960-8460-09-3
- Αλμανάκ, περιοδικό «ΕΙΚΟΝΕΣ», Αθήνα 1991
- 80 χρόνια, 80 μορφές, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2005, ISBN 960-4420-21-6