Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γεώργιος Γκουρτζίεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Γκουρτζίεφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Գեորգի Իվանովիչ Գյուրջիև (Αρμενικά) και Γεώργιος Γεωργιάδης (Ελληνικά)
Γέννηση13  Ιανουαρίου 1866 ή 1872 ή 27  Δεκεμβρίου 1877
Γκιουμρί[1]
Θάνατος29  Οκτωβρίου 1949[2][3][4]
American Hospital of Paris
Αιτία θανάτουκαρκίνος του ήπατος
Τόπος ταφήςAvon Cemetery
ΚατοικίαΑρμενία
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
Αγγλικά[5]
Γαλλικά[5]
Ελληνικά
Ρωσικά[5]
ΣπουδέςTbilisi Theological Seminary
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
συνθέτης
συγγραφέας
σεναριογράφος
χορογράφος
καθηγητής
Αξιοσημείωτο έργοFourth Way
Meetings with Remarkable Men
Ιστότοπος
www.institut-gurdjieff.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γεώργιος Γκουρτζίεφ (Γεώργιος Γεωργιάδης, Գեորգի Գյուրջիև, 13 Ιανουαρίου 1866 - 29 Οκτωβρίου 1949) ήταν Αρμένιος μυστικιστής φιλόσοφος και πνευματικός δάσκαλος, ελληνικής καταγωγής.

Ο Γκουρτζίεφ γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη της Αρμενίας της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας), από πατέρα Πόντιο (Ιωάννη Γεωργιάδη) και μητέρα Αρμένια (Ευδοκία Ελευθεριάδου). Το ακριβές έτος της γέννησής του κυμαίνεται μεταξύ του 1866 και του 1877· δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Μεγάλωσε στο Καρς του Καυκάσου, μέρος της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας, και στα νεανικά του χρόνια ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου (Κεντρική Ασία, Αίγυπτο, Ρώμη, Ελλάδα και αλλού), πριν επιστρέψει στη Ρωσία το 1912.

Το 1912 ο Γκουρτζίεφ αρχίζει να συγκεντρώνει τους μαθητές του και να οργανώνει ομάδες στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη. Την ίδια χρονιά νυμφεύεται την Τζούλια Οστρόφσκα. Το 1916 δέχεται ως μαθητή του τον Πήτερ Ουσπένσκι. Την εποχή της Ρωσικής Επανάστασης (1917), μαζί με ομάδα μαθητών του, αφήνει τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη και μετακινείται στην περιοχή του Καυκάσου και κατόπιν στη Κωνσταντινούπολη.

Το 1922 εγκαθίσταται με πολλούς μαθητές του στο Παρίσι και ιδρύει εκεί το Ινστιτούτο για την αρμονική ανάπτυξη του Ανθρώπου. Το 1924 επισκέπτεται τις Η.Π.Α. και διαλύει το Ινστιτούτο του, χωρίς ωστόσο να σταματήσει να διδάσκει.

Ο Γκουρτζίεφ απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1949 και κηδεύτηκε στο Παρίσι.

Ο Γκουρτζίεφ ποτέ δεν αποκάλυψε την προέλευση της διδασκαλίας του και υποστήριζε, ότι έχει ξεχωριστή προέλευση από κάθε άλλη γνωστή διδασκαλία. Πάντως σε αυτήν αναγνωρίζονται στοιχεία, που υπάρχουν και σε θρησκείες όπως ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός και το Σουφικό Ισλάμ.

Η βασική του θέση και διδασκαλία είναι, ότι ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια του βίου του, ζει σε μία μορφή ύπνου και σχεδόν καθ' ολοκληρία μηχανικά, χωρίς να έχει πραγματική γνώση της εξωτερικής, αλλά κυρίως της εσωτερικής του πραγματικότητας. Από αυτή την κατάσταση ο άνθρωπος μπορεί να δραπετεύσει μέσω δικής του, συνειδητής προσπάθειας και θεληματικής ταλαιπωρίας και με τη βοήθεια ανθρώπων, που έχουν ήδη προχωρήσει πριν από αυτόν σε κάποιον βαθμό προς αυτή την κατεύθυνση. Η ανακάλυψη του τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι «συνειδητή προσπάθεια» και «θεληματική ταλαιπωρία», που χρησιμοποιούσε ο Γκουρτζίεφ, αποτελεί η ίδια τμήμα της διαδικασίας της εξέλιξης του κάθε ανθρώπου.

Το σύστημα διδασκαλίας που πρότεινε, απευθύνεται στην πλειονότητα των ανθρώπων, χωρίς να τίθεται ζήτημα φύλου, καταγωγής, θρησκείας, κ.λπ..

Για τους περισσότερους μελετητές ο Γκουρτζίεφ θα παραμένει ένα αίνιγμα, κάτι που ίσως αποτελούσε και την επιθυμία και του ίδιου, χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να σημαίνει απομάκρυνση από τον κοινό άνθρωπο, αλλά το αντίθετο. Άλλωστε μία από τις φράσεις-διδασκαλία του είναι: «αν θες κάτι δικό σου για πάντα, δώρησέ το», μια φράση κλειδί για την προσφορά στον συνάνθρωπο. Για τον Γ. Γκουρτζίεφ αναφέρει ο Σαμαέλ Αούν Βεόρ ότι «η διδασκαλία του είναι καταπληκτική»[6].

Βιβλία του ιδίου

  • Γ.Γκουρτζίεφ, Ιστορίες του Βεελζεβούλ στον εγγονό του, εκδ. Πύρινος Κόσμος (3 τόμοι)
  • Γ.Γκουρτζίεφ, Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους, εκδ. Χατζηνικολή
  • Γ.Γκουρτζίεφ, Η ζωή είναι πραγματική μόνο όταν «Είμαι», εκδ. Πύρινος Κόσμος
  • Γ.Γκουρτζίεφ, Ο Γκουρτζίεφ μιλά στους μαθητές του, εκδ. Πύρινος Κόσμος (συλλογή ομιλιών του Γκουρτζίεφ)

Ενδεικτική βιβλιογραφία άλλων συγγραφέων

  • Τζων Μπένετ, Γκουρτζίεφ, ένα πολύ μεγάλο αίνιγμα, εκδ. Σωμανους
  • Μωρίς Νικόλ, Ψυχολογικά σχόλια στη διδασκαλία του Γκουρτζίεφ, εκδ. Γαβριηλίδης
  • Πήτερ Ουσπένσκυ, Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού, εκδ. Πύρινος Κόσμος
  • Πήτερ Ουσπένσκυ, Ο τέταρτος δρόμος, εκδ. Πύρινος Κόσμος
  • Πήτερ Ουσπένσκυ, Η ψυχολογία της δυνατής εξέλιξης του ανθρώπου, εκδ. Πύρινος Κόσμος
  • Πήτερ Ουσπένσκυ, Η κοσμολογία της εξελικτικής δυνατότητας του ανθρώπου, εκδ. Πύρινος Κόσμος
  • Τόμας ντε Χαρτμαν, Η ζωή μας με τον κύριο Γκουρτζίεφ, εκδ. Δίον
  • Συλλογικό, Γκουρτζίεφ, εκδ. Ζήτρος
  • Τσέσλαβ Τσέκοβιτς, Γκουρτζίεφ: Ένας δάσκαλος της Ζωής, εκδ. Αρχέτυπο
  • Τσαρλς Στάνλεϊ Νοτ, Διδασκαλίες του Γκουρτζίεφ, εκδ. Αρχέτυπο
  • Ρενέ Ζυμπέρ, Ποιος είσαι κύριε Γκουρτζίεφ, εκδ. Αρχέτυπο
  • Ζαν ντε Σαλτσμαν, Η Πραγματικότητα του Είναι (Ο Τέταρτος Δρόμος του Γκουρτζίεφ), εκδ. Βασδέκης
  • Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους. Κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Γκουρτζίεφ. Σκηνοθεσία: Πήτερ Μπρουκ, 1979
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13894837b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. Itaú Cultural: (Πορτογαλικά) Enciclopédia Itaú Cultural. Itaú Cultural. Σάο Πάολο. pessoa469741/g-i-gurdjieff. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-85-7979-060-7.
  5. 5,0 5,1 5,2 CONOR.SI. 89210467.
  6. Khan Khu, Kwen. Οι απαντήσεις που έδωσε ένας Λάμα. Πειραιάς: AGEAC. σελ. 50. ISBN 978-618-85612-3-6. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]