Γεντζέγιουφ
Συντεταγμένες: 50°38′N 20°18′E / 50.633°N 20.300°E
| Γεντζέγιουφ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Γεντζέγιουφ | ||
| Χώρα | Πολωνία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Gmina Jędrzejów | |
| Έκταση | 11,37 km² | |
| Πληθυσμός | 14.592 (31 Μαρτίου 2021)[1] | |
| Ταχ. κωδ. | 28-300 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Γεντζέγιουφ (πολωνικά: Jędrzejów, λατινικά: Andreiow) είναι πόλη και η πρωτεύουσα του Πόβιατ Γεντζέγιουφ στο Βοεβοδάτο Τιμίου Σταυρού στην Πολωνία. Βρίσκεται περίπου 35 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Κιέλτσε. Ο πληθυσμός του είναι 16.139 κάτοικοι (2011). Η προέλευση του ονόματος της πόλης είναι άγνωστη. Πιθανώς πήρε το όνομά του από έναν άνδρα που ονομαζόταν Γέντζεϊ (Jędrzej), μέλος της ευγενής οικογένειας Λις, ο οποίος κατοικούσε σε αυτήν την περιοχή.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα πρώτα χρόνια του Βασιλείου της Πολωνίας, υπήρχε ένας οικισμός της Μπζεζνίτσα στην τοποθεσία Γεντζέγιουφ. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά το έτος 1153, σε έγγραφο που εκδόθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο του Γκνιέζνο, Γιάνικ. Στο έγγραφο, αναφέρεται η ίδρυση ενός Κιστερκιανού μοναστηριού που είναι γνωστό σήμερα ως η Εκκλησία του Βιντσέτι Καντουούμπεκ. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από Γάλλους Κιστερκιανούς, οι οποίοι ήρθαν στο Γεντζέγιουφ από το Αβαείο του Μοριμόντ μεταξύ 1143 και 1153. Η τοποθεσία του μοναστηριού, που ήταν το χωριό Μπζεζνίτσα, γράφτηκε με το όνομα Brysinch. Τον 12ο αιώνα, το όνομα του χωριού άλλαξε σε Γεντζέγιουφ, αλλά ένα από τα ποτάμια της περιοχής φέρει το όνομα Μπζεζνίτσα.[2]
Το 1166, διοργανώθηκε στο Γεντζέγιουφ ένα συμβούλιο της πριγκίπισσας και των επισκόπων του Οίκου των Πιάστ, για να τιμήσει την ευλογία της ενοριακής εκκλησίας του Αγίου Αδαλβέρτου της Πράγας, η οποία είχε αναδιαμορφωθεί από τους Κιστερκιανούς. Σε ένα έγγραφο που αναφέρει αυτό το συμβάν, εμφανίζονται τα ονόματα Andrzeiow, Andreiow και Andreow. Το Γεντζέγιουφ βρισκόταν στο όριο μεταξύ δύο επαρχιών της Ελάσσονος Πολωνίας - της Γης της Κρακοβίας και της Γης του Σαντόμιες. Το όριο σημαδεύτηκε από τον ποταμό Νίντα. Το 1195, κατά την περίοδο που ήταν γνωστή ως Κατακερματισμός της Πολωνίας (βλ. Ιστορία της Πολωνίας κατά τη διάρκεια του Οίκου των Πιάστ), πραγματοποιήθηκε εδώ μια μάχη ανάμεσα σε δύο πρίγκιπες του Οίκου των Πιάστ, τον Λέσεκ Α΄ το Λευκό και τον Μιέσκο Γ΄ τον Γηραιό. Το 1218, ο Επίσκοπος Βιντσέτι Καντουούμπεκ παραιτήθηκε από τη θέση του και εγκαταστάθηκε στη Μονή του Γεντζέγιουφ, όπου πέθανε το 1223. Με την πάροδο του χρόνου, οι προσκυνητές άρχισαν να επισκέπτονται τον τάφο του, όπου μεταξύ εκείνων που προσευχήθηκαν εδώ, ήταν ο Βασιλιάς Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι στο δρόμο του για τη Μάχη της Βιέννης.
Χρυσή Εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό έλαβε τα δικαιώματα του Μαγδεμβούργου στις 16 Φεβρουαρίου 1271, από τον Πρίγκιπα Μπολέσλαφ Ε΄ τον Αγνό. Το καθεστώς πόλης επιβεβαιώθηκε από πολλούς Πολωνούς βασιλιάδες, συμπεριλαμβανομένου του Σιγισμούνδου Α΄ της Πολωνίας, οι οποίοι το 1510 επέτρεπαν εβδομαδιαίες εορτές και τρεις αγορές το χρόνο. Ο Γεντζέγιουφ ευημερούσε, με ένα δημαρχείο και άλλα δημόσια κτίρια που κατασκευάστηκαν εδώ τον 15ο και 16ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της Πολωνικής Χρυσής Εποχής. Το 1581, η πόλη είχε 77 τεχνίτες, συμπεριλαμβανομένων 20 τσαγκάρηδων, 10 αρτοποιών και 5 κρεοπωλείων. Το Γεντζέγιουφ έκανε εμπόριο με την πόλη της Κρακοβίας, όπου πούλησε ντόπια προϊόντα, όπως κερί μέλισσας, μέλι και πίσσα. Τον Ιανουάριο του 1576, οι υποστηρικτές του Στέφανου Μπάτορυ κάλεσαν ένα συμβούλιο στο Γεντζέγιουφ, καθώς η πόλη αποτελούσε σημαντικό διοικητικό κέντρο, όπου πραγματοποιήθηκαν τα σέιμικ. Το Γεντζέγιουφ καταλήφθηκε, λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τον σουηδικό στρατό του Βασιλιά Κάρολου ΙΒ΄, κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου. Επιπλέον, στα μέσα του 18ου αιώνα, μεγάλα τμήματα του μοναστηριού κάηκαν, για να ξαναχτιστούν σε μπαρόκ στιλ. Στη δεκαετία του 1790, κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο, ο Ταντέους Κοστσιούσκο σταμάτησε εδώ πριν από τη Μάχη του Στσεκοτσίνι, συναντώντας τον Γιούζεφ Πινιατόφσκι (27 Ιουνίου 1794). Μετά τους διαμελισμούς της Πολωνίας (1795), ο Γεντζέγιουφ ανήκε για λίγο στην Αυστριακή Δυτική Γαλικία, και από το 1815-1915, ήταν μέρος του υπό ρωσικού ελέγχου Βασιλείου της Πολωνίας.[3]
Το 1819, το αβαείο έκλεισε, αλλά οι μοναχοί κατοικούσαν στο συγκρότημα μέχρι το 1855, όταν πέθανε ο τελευταίος κιστερκιανός μοναχός, ο Βίλχελμ Ουλάφσκι. Το 1858, οι Φραγκισκανοί μετακόμισαν στο αβείο, αλλά οι Ρώσοι τους έδιωξαν το 1870, ανοίγοντας ένα κολέγιο δασκάλων στο μοναστήρι. Οι Κιστερκιανοί δεν επέστρεψαν μέχρι το 1945. Οι κάτοικοι του Γεντζέγιουφ υποστήριξαν ενεργά τη Νοεμβριανή Εξέγερση και στα κελάρια του μοναστηριού άνοιξε ένα πολωνικό στρατιωτικό νοσοκομείο, με 400 κρεβάτια. Η περιοχή της πόλης ήταν ένα από τα κέντρα της Ιανουαριανής Εξέγερσης, με περισσότερες από 30 μάχες και συμπλοκές με τους Ρώσους να γίνονται εδώ. Το 1867 ο Γεντζέγιουφ έγινε έδρα ενός πόβιατ, αλλά το 1870 η ρωσική κυβέρνηση την αφαίρεσε από τον χάρτη της πόλης, μετατρέποντας τον Γεντζέγιουφ σε ένα χωριό (το οποίο παρέμεινε μέχρι το 1916).
Στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, η πόλη ανήκε στο Βοεβοδάτο Κιέλτσε. Κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία, το Γεντζέγιουφ δεν καταστράφηκε, αλλά στο Ολοκαύτωμα, η Εβραϊκή μειονότητα δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς. Το Γεντζέγιουφ ήταν ένα σημαντικό κέντρο του Εσωτερικού Στρατού (δείτε επίσης Δημοκρατία του Πίντσουφ). Οι μονάδες του Κόκκινου Στρατού μπήκαν στην πόλη στις 14 Ιανουαρίου 1945.
Οικονομία και τουρισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Γεντζέγιουφ είναι ένα κέντρο υπηρεσιών και βιομηχανίας τσιμέντου. Η πόλη διαθέτει επίσης ζυθοποιείο, του οποίου οι παραδόσεις χρονολογούνται από τα τέλη του 18ου αιώνα. Το Γεντζέγιουφ είναι γνωστό για το Μουσείο Ρολογιών Πσιπκόφστσι, που άνοιξε το 1962. Διαθέτει ένα ξενοδοχείο το οποίο χρησιμοποιείται επίσης ως φοιτητική εστία. Η πόλη έχει δύο ιστορικές εκκλησίες, με την ενοριακή εκκλησία του Βιντσέτι Καντουούμπεκ που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από την οικογένεια Γκριφίτα στα μέσα του 12ου αιώνα. Ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές - το 1166, στα μέσα του 15ου αιώνα και στα τέλη του 18ου αιώνα. Νότια του Γεντζέγιουφ, υπάρχει ένας πύργος δικτυωτού πλέγματος ύψους 100 μέτρων που χρησιμοποιείται για συνδέσεις ραδιοφώνου. Υπάρχει επίσης ένας στενός σιδηρόδρομος που κάνει δρομολόγια προς το Πίντσουφ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αξιοσημείωτοι κάτοικοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ράφαου Γκζιμπ (γενν. το 1983), ποδοσφαιριστής
- Βιντσέτι Καντουούμπεκ (περ. 1150-1223), χρονογράφος
- Στανίσουαφ Κονάρσκι (1700-1773), ποιητής, δραματουργός
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /052615302024-0947030?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Początki Jędrzejowa». umjedrzejow.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ «Historia miejscowości». sztetl.org.pl (στα Πολωνικά).
