Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γάιος Καικίλιος Μέτελλος Καπράριος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γάιος Καικίλιος Μέτελλος Καπράριος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση157 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος0ος αιώνας π.Χ.[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Οικογένεια
ΤέκναΚόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κρητικός[3][4]
Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 68 π.Χ.)[5][6]
Γάιος Καικίλιος Μέτελλος[3][7]
Marcus Caecilius Metellus[3][8]
ΓονείςΚόιντος Καικίλιος Μέτελλος Μακεδονικός[5][9]
ΑδέλφιαCaecilia Metella[3][10]
Μάρκος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 115 π.Χ.)[5][11]
Caecilia Metella[3][12]
Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Βαλεαρικός[3][13]
Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Διαδημάτος[3][14]
Καικιλία Μετέλλα
ΣυγγενείςΚόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νουμιδικός (ξάδελφος)[5][15]
ΟικογένειαCaecilii Metelli
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[16]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (113 π.Χ.)[16]
triumvir monetalis (125 π.Χ.)[17]
δεδομένα

Ο Γάιος Καικίλιος Μέτελλος Καπράριος, λατιν.: Gaius Caecilius Metellus Caprarius, (γενν. π. 160 π.Χ.) ήταν ύπατος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας το 113 π.Χ. μαζί με τον Γναίο Παπίριο Κάρβωνα. Υπηρέτησε υπό τον Σκιπίωνα Αιμιλιανό στη Νουμαντία γύρω στο 133 π.Χ. Ήταν πραίτορας το 117 π.Χ. Η ανθυπατεία του στη Θράκη το 112–111 π.Χ. τού χάρισε έναν θρίαμβο. Έγινε τιμητής το 102 π.Χ. με τον εξάδελφό του, Κόιντο Καικίλιο Μέτελλο Νουμιδικό.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Καικίλιου Μέτελλοι ήταν μία εξαιρετικά επιφανής οικογένεια στην ύστερη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Ήταν συντηρητικοί αριστοκράτες, αν και μέλη του πληβείου γένους των Καικιλίων.

Ο Καπράριος ήταν ο μικρότερος γιος τού Κόιντου Κ. Μ. Μακεδονικού. Ο Μακεδονικός ήταν πραίτορας το 148 π.Χ. και ύπατος το 143 π.Χ. Έλαβε τη διοίκηση στη Μακεδονία, όπου νίκησε έναν διεκδικητή τού θρόνου, που ονομαζόταν Ανδρίσκος. Έλαβε θρίαμβο και το παρωνύμιο (cognomen) «Μακεδονικός» γι' αυτή τη νίκη. Έγινε τιμητής (censor) το 131 π.Χ. Ο Μακεδονικός ήταν συντηρητικός αριστοκράτης, και εναντιώθηκε στον Τιβέριο Σ. Γράκχο και τον Γάιο Σ. Γράκχο [18], οι οποίοι παραμέρισαν τη Σύγκλητο και στήριξαν την εξουσία τους στον λαό.

Αργυρό δηνάριο, που κόπηκε από τον Γ. Κ. Μέτελλο Καπράριο το 125 π.Χ. Εμπρός όψη: κεφαλή Αθηνάς, ROMA, Χ (αξία). Οπίσθια όψη: Άρμα (biga) από δύο ελέφαντες, ο Δίας (Jupiter) κρατά τα ηνία και κεραυνό. Επάνω πετά Νίκη με στεφάνι, METELLV[S]. 16 χλστ., 3,9 γραμ.

Ο μεγαλύτερος αδελφός τού Καπράριου ήταν ο Κόιντος Κ. Μ. Βαλεαρικός. Πήγε στη Θεσσαλία για να προμηθευτεί σιτηρά ως αγορανόμος (aedilis) γύρω στο 130 π.Χ. Ήταν πραίτορας το 126 π.Χ. και ύπατος το 123 π.Χ. Στον Βαλεαρικό δόθηκε η εντολή να νικήσει τους κατοίκους των Βαλεαρίδων Νήσων, που ασκούσαν πειρατεία. Νίκησε και θριάμβευσε το 121 π.Χ., λαμβάνοντας το παρωνύμιο «Βαλεαρικός». Έγινε τιμητής το 120 π.Χ.

Ο δεύτερος αδεlφός τού Καπράριου ήταν ο Λεύκιος Κ. Μ. Διαδημάτος. Τού δόθηκε το παρωνύμιο «Διαδημάτος» λόγω του επιδέσμου (εν είδη διαδήματος), που φορούσε σε μία πληγή στο κεφάλι. Διετέλεσε ύπατος το 117 π.Χ. και προώθησε τη βελτίωση των υποδομών στην Ιταλία. [18] Συντηρητικός αριστοκράτης όπως ο πατέρας του, μάλλον εναντιώθηκε στον Γάιο Γράκχο. [18]

Ο τρίτος αδελφός ήταν ο Mάρκος Κ. Μ.. Ήταν κύριος τού νομισματοκοπείου το 127 π.Χ., πραίτορας το 118 π.Χ. και ύπατος το 115 π.Χ. Ο Μάρκος έλαβε την υπατική διοίκηση στην Κορσική και τη Σαρδηνία από το 114 π.Χ. έως το 111 π.Χ. και θριάμβευσε για τη νίκη του εκεί.

Ο Καπράριος είχε δύο αδελφές, και οι δύο ονομάζονταν Καικιλία Μετέλλα. Η μία από αυτές παντρεύτηκε τον Γάιο Σερβίλιο Βατία, ο οποίος ήταν πραίτορας το 114 π.Χ. Η άλλη παντρεύτηκε τον Πόπλιο Κορνήλιο Σκιπίωνα, ο οποίος ήταν ύπατος το 111 π.Χ.

Ο Καπράριος είχε τρεις γιους. Ο ένας ήταν ο Κόιντος Κ. Μ. Κρητικός, ο οποίος ήταν πραίτορας το 74 π.Χ. και ύπατος το 69 π.Χ. Ήταν αρχιερέας (pontifex) από το 73 π.Χ. μέχρι το τέλος του. Στον Κρητικό δόθηκε η ανθυπατική διοίκηση ενάντια στο νησί της Κρήτης, το οποίο βοηθούσε τον Μιθριδάτη ΣΤ΄ και είχε γεμίσει από πειρατές. Υπέταξε το νησί και θριάμβευσε γι' αυτό το 62 π.Χ., λαμβάνοντας το παρωνύμιο «Κρητικός».

Ένας άλλος γιος ήταν ο Λεύκιος Κ. Μ. Ήταν πραίτορας το 71 π.Χ. Διαδέχθηκε τον Γάιο Βέρρες ως κυβερνήτης της Σικελίας το 70 π.Χ. Απεβίωσε ως ύπατος το 68 π.Χ.

Ο Mάρκος Κ. Μ. ήταν ο τρίτος γιος τού Καπράριου. Ήταν πραίτορας τπ 69 π.Χ. και πρόεδρος τού δικαστηρίου εκβιαστών το 69 π.Χ.

Η κόρη του Καπράριου, Καικιλία Μετέλλα, ήταν σύζυγος τού Γάιου Βέρρες. Ο Βέρρες ήταν κυβερνήτης της Σικελίας από το 73 π.Χ. έως το 71 π.Χ. Ήταν επίσης κατηγορούμενος στη δίκη, στην ομιλία τού Κικέρωνα Κατά τού Βέρρε.

Ως τιμητής (censor)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καπράριος έγινε τιμητής το 102 π.Χ. μαζί με τον εξάδελφό του, Κόιντο Κ. Μ. Νουμιδικό. Ο σκοπός των τιμητών ήταν να παρακολουθούν τον κατάλογο μελών της Συγκλήτου, και να απομακρύνουν άτομα από αυτήν, όταν ήταν απαραίτητο. Το αξίωμα τού τιμητή δεν δινόταν κάθε χρόνο όπως άλλα, π.χ. το αξίωμα τού υπάτου.

Ο Nουμιδικός ήταν γιος τού Λεύκιου Κ. Μ. Κάλβου. Ο Nουμιδικός ήταν πιθανότατα κύριος τού νομισματοκοπείου το 117 ή το 116 π.Χ., πραίτορας το 112 π.Χ. και ήταν ύπατος το 109 π.Χ.

Τόσο ο Καπράριος όσο και ο Nουμιδικός ήταν συντηρητικοί αριστοκράτες, σύμφωνα με την οικογενειακή τους ιστορία. Στην τιμητεία τους, ο Nουμιδικός προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκδιώξει τον Λεύκιο Απουλήιο Σατουρνίνο και τον Γάιο Σερβίλιο Γλαυκία από τη Σύγκλητο. Ο Σατουρνίνος ήταν δημοφιλής, ένας πολιτικός που αντλούσε τη δύναμή του από τον λαό. Ήταν πληβείος. Απομακρύνθηκε από τη θέση τού ταμία (quaestor) το 105 ή 104 π.Χ., επειδή ήταν αντίπαλος της Συγκλήτου. Πρότεινε έναν νόμο για τη μείωση των τιμών των σιτηρών, που έλαβε την υποστήριξη τού Γ. Σ. Γλαυκία.

Ο Γλαυκίας ήταν από οικογένεια πατρικίων, αλλά αυτός, όπως και ο Σατουρνίνος, ήταν δημοφιλής. Και οι δύο είχαν την υποστήριξη τού Γάιου Μάριου. Ο Γλαυκίας συνεργάστηκε με τον Σατουρνίνο κατά της Συγκλήτου ως τριβούνος το 101 π.Χ. και πραίτωρ το 100 π.Χ. [18] Ο Γλαυκίας και ο Σατουρνίνος συνωμότησαν, για να κάνουν τον Γλαυκία ύπατο και τον Σατουρνίνο τρι,βούνο το 99 π.Χ. Χρησιμοποίησαν βία σε μία προσπάθεια να επιτύχουν τον στόχο τους, και ο Σατουρνίνος δολοφόνησε τον ανταγωνιστή τού Γλαυκία για την υπατεία. Ο Γλαυκίας και ο Σατουρνίνος φυλακίστηκαν στο κτίριο της Συγκλήτου (Curia) από τον Mάριο, κατόπιν εντολής της Συγκλήτου. Και οι δύο δολοφονήθηκαν από ένα θυμωμένο πλήθος.

Για να πάρει εκδίκηση για την απόπειρα αποβολής από τη Σύγκλητο, ο Σατουρνίνος προσπάθησε να αναγκάσει τον Νουμιδικό να ορκιστεί ότι θα αποδεχτεί έναν νόμο, που έδινε γη στους βετεράνους τού Μάριου. [18] Ο Νουμιδικός αρνήθηκε, και πήγε στην εξορία. Ο Καπράριος αγωνίστηκε για την επιστροφή τού Νουμιδικού το 99 π.Χ.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1701. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1701. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2078. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1701. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2150. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3045. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2175. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1424. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  10. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4054. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  11. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1677. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  12. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4029. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  13. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1635. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  14. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1665. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  15. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1693. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  16. ↑ 16,0 16,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  17. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1701. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2024.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 Salazar, Christine F. Brill's New Pauly: Encyclopedia of the Ancient World Vol 2. Boston: Brill Leiden. 2003. 874-879.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Broughton, T. Robert. Magistrates of the Roman Republic Vol. 1. Νέα Υόρκη: Αμερικανική Φιλολογική Ένωση. 1951. 535.
  • Broughton, T. Robert. Magistrates of the Roman Republic Vol. 2. Νέα Υόρκη: Αμερικανική Φιλολογική Ένωση. 1952. 71, 122, 137.
  • Salazar, Christine F. Brill's New Pauly: Encyclopedia of the Ancient World Vol 1. Βοστώνη: Brill Leiden. 2003. 903.
  • Salazar, Christine F. Brill's New Pauly: Encyclopedia of the Ancient World Vol 2. Βοστώνη: Brill Leiden. 2003. 874–879.
  • Salazar, Christine F. Brill's New Pauly: Encyclopedia of the Ancient World Vol 13. Βοστώνη: Brill Leiden. 2003. 903.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γάιος_Καικίλιος_Μέτελλος_Καπράριος&oldid=10209676"