Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βία κατά των γυναικών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιασμοί ανά 100.000 πληθυσμο (2018)[1]
Γυναικοκτονίες ανά 100.000 πληθυσμό. (2019)[1]

Η βία κατά των γυναικών συμβαίνει σε όλο τον κόσμο σε καθημερινή βάση και σε διαφορετικά πλαίσια. Μπορεί να είναι ψυχολογική ή/και σωματική ή/και σεξουαλική.[2] Ο ΠΟΥ χαρακτηρίζει τη βία κατά των γυναικών ως έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία των γυναικών παγκοσμίως.[3] Από το 1999 ορίστηκε η 25η Νοεμβρίου ως διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.[4]

Τις τελευταίες δεκαετίες, η ευαισθητοποίηση ενάντια στη βία με θύματα γυναίκες αυξήθηκε έντονα, γεγονός που οδήγησε σε μείωση του αριθμού των περιπτώσεων.[5]

Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η πιο κοινή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως (δημοσιεύσεις της UNICEF). Σύμφωνα με μια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο θα ξυλοκοπηθεί, θα βιαστεί ή θα υποστεί βία σε κάποιο σημείο της ζωής της.

  • Ενδοοικογενειακή βία
  • Σεξουαλική βία κατά των γυναικών. Σε όλο τον κόσμο, μία στις πέντε γυναίκες θα είναι θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής τους. Στην Ινδία, μια γυναίκα βιάζεται κάθε 21 λεπτά. «Ο αριθμός των μη αναφερόμενων περιπτώσεων είναι πιθανό να είναι πολύ υψηλότερος», εκτιμά η Ινδολόγος Dorothea Riecker.[3]
  • Ο βιασμός ως όπλο πολέμου χρησιμοποιήθηκε από τη δεκαετία του 1990 στη Βοσνία, τη Ρουάντα, το Κονγκό, τη Λιβερία και τη Συρία. Η σεξουαλική βία στον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο έχει ερευνηθεί από τη δεκαετία του 1990.
  • Στις προσφυγικές ροές, για παράδειγμα από τη Συρία προς την Ευρώπη, οι γυναίκες και τα κορίτσια κινδυνεύουν ιδιαίτερα να πέσουν θύματα βίας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας.
  • Οι φόνοι λόγω προίκας
  • Δολοφονίες «τιμής της οικογένειας»[6][7][8]
  • Αναγκαστικός γάμος[9][10]
  • Βία κατά τον τοκετό [11]
  • Η γυναικοκτονία, η άμβλωση των γυναικείων εμβρύων μετά την προγεννητική επιλογή φύλου, η βρεφοκτονία των κοριτσιών ή η συστηματική παραμέληση των κοριτσιών είναι ευρέως διαδεδομένες στη Νότια και Ανατολική Ασία, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Στο Μεξικό, η απαγωγή, ο βιασμός και η δολοφονία γυναικών είναι γνωστές με τον όρο "feminicido". Τα εγκλήματα συνήθως δεν τιμωρούνται, επικρίνουν τα Ηνωμένα Έθνη και τις ομάδες δικαιωμάτων των γυναικών. (Βλέπε επίσης: Δολοφονίες γυναικών στη Σιουδάδ Χουάρες )
  • Εμπορία ανθρώπων και καταναγκαστική πορνεία
  • Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων: οι κύριες περιοχές κατανομής είναι η Δυτική και η βορειοανατολική Αφρική (π.χ. Β. Αίγυπτος) καθώς και Υεμένη, Ιράκ, Ινδονησία και Μαλαισία.
  • Οι επιθέσεις οξέων σε γυναίκες είναι ιδιαίτερα συχνές στα κράτη της Νότιας Ασίας
  • Λιθοβολισμός, μια συλλογική μορφή εκτέλεσης στην οποία καταδικάζονται συγκεκριμένα σε γυναίκες για μοιχεία ή σεξουαλική επαφή πριν από το γάμο. Σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράν, η Υεμένη, η Νιγηρία, η Σαουδική Αραβία και το Σουδάν, η λιθοβολία ασκείται βάσει του θρησκευτικού νόμου της Σαρία.[12]
  • Διακρίσεις εις βάρος χηρών

Η ιστορία της βίας κατά των γυναικών παραμένει ασαφής στην επιστημονική λογοτεχνία. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε πολλά είδη βίας κατά των γυναικών (συγκεκριμένα βιασμοί, σεξουαλικές επιθέσεις, ενδοοικογενειακές βίες). [13][14]

  1. 1,0 1,1 «womanstats». 
  2. «Agentur der Europäischen Union für Grundrechte, 5. März 2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Gewalt gegen Frauen, Bundeszentrale für Politische Bildung, 25. November 2014
  4. Gewalt gegen Frauen 2014 Hintergründe zum Aktionstag, abgerufen am 26. März 2016.
  5. Why Crime Rates Are Falling Throughout the Western World. 43. scholarship.law.umn.edu. 2014. σελίδες 5–6. 
  6. In: Nafis Sadik: The State of World Population, UNFPA, 2000, S. 29 (pdf)
  7. Wolfram Reiss: Die eigene Tochter wegen der Schande töten, „Ehrenmorde“ in der islamischen Welt, in: Wolfgang Mazal (Hrsg.): Familie und Religion, aktuelle Beiträge aus der interdisziplinären Familienforschung, Budrich UniPress, Opladen, 2010, S. 309.
  8. Dietrich Oberwittler, Julia Kasselt: Ehrenmorde in Deutschland 1996–2005. Eine Untersuchung auf der Basis von Prozessakten, Luchterhand, Köln 2011, ISBN 978-3-472-08045-9, S. 90.
  9. Sanyukta Mathur, Margaret Greene, Anju Malhotra: Too Young to Wed. The Lives, Rights, and Health of Young Married Girls, International Center for Research on Women, 2003, S. 2–3 (pdf)
  10. Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend (Hrsg.): Lebenssituation, Sicherheit und Gesundheit von Frauen in Deutschland, pdf Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. Seite 130-131.
  11. The global epidemic of abuse and disrespect during childbirth: History, evidence, interventions, and FIGO's mother-baby friendly birthing facilities initiative. 131 Suppl 1. 10 Οκτωβρίου 2015. σελίδες S49–52. 
  12. Iran: Stop Stoning Forever Campaign. Weitere Informationen zu Gewalt gegen Frauen im Iran Αρχειοθετήθηκε 2021-01-30 στο Wayback Machine..
  13. Watts, Charlotte; Zimmerman, Cathy (2002-04). «Violence against women: global scope and magnitude» (στα αγγλικά). The Lancet 359 (9313): 1232–1237. doi:10.1016/S0140-6736(02)08221-1. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0140673602082211. 
  14. Watts, Charlotte; Zimmerman, Cathy (6 April 2002). «Violence against women: global scope and magnitude». The Lancet (Elsevier) 359 (9313): 1232–1237. doi:10.1016/S0140-6736(02)08221-1. PMID 11955557. https://archive.org/details/sim_the-lancet_2002-04-06_359_9313/page/1232.