Αριοσοφία
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αριοσοφία ονομάζεται το ιδεολογικό σύστημα εσωτερικής φύσης με πρωτοπόρο τον Γκουίντο φον Λιστ, που αντλεί επιρροές από το γερμανικό ρομαντισμό και τη θεοσοφία. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο φον Λιστ χρησιμοποίησε τη θεοσοφική θρησκευτική θεωρία παρερμηνεύοντάς την, ώστε να βρει ιδεολογική βάση για τα εθνοφυλετικά και συντηρητικά πιστεύω του. Αργότερα, ο Γιέργκ Λαντζ φον Λίμπενφελς συνέχισε την εξέλιξη της αριοσοφικής διδασκαλίας (θεοζωολογία). Οι αριοσοφιστικές ιδέες βρήκαν εκ νέου οπαδούς μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε διάφορους νεογερμανικούς, δεξιούς συνδέσμους, όπως π.χ. στο τάγμα Armanenorden, το οποίο ίδρυσε ο Αδόλφος Σλάιπφερ (Adolf Schleipfer) το 1976, ή στο Artgemeinschaft όπου προεδρεύει σήμερα ο Γιούργκεν Ρίγκερ.
Θεμελιώδη στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο πλαίσιο της αριοσοφίας συνθέτονται οι ρατσιστικές θεωρίες του Αρθούρου ντε Γκομπινώ (Αρτύρ ντε Γκομπινώ Arthur de Gobineau, κοινωνικός δαρβινισμός) με την αποκρυφιστική μελέτη των ρούνων και τη θεοσοφική πολιτιστική θεωρία της Έλενας Μπλαβάτσκυ. Το κεντρικό αξίωμα είναι η ύπαρξη της άριας φυλής, ένα είδος τέλειας φυλής θεανθρώπων, στην Ευρώπη του απώτερου παρελθόντος, η οποία ήταν η περισσότερο εξελιγμένη από όλες. Με το αξίωμα αυτό, οι αριοσοφιστές δικαιολογούν την υποτιθέμενη ανωτερότητα των απογόνων της άριας φυλής σε σχέση με άλλους λαούς. Ως απόγονοι των αρίων υπολογίζονται τα ευρωπαϊκά φύλα και μεταξύ αυτών κυρίως οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Γερμανοί.
Επομένως η κάθε γενετική ανάμιξη με ξένα φύλα σημαίνει την εξασθένιση της «ηρωικής άριας φυλής» και πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, ο φον Λιστ πρότεινε την ανάλογη καλλιέργεια «αριοποίησης» και τη στείρωση των κατωτέρων φυλών. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί μια θεμελιώδης αντίθεση μεταξύ αριοσοφίας και της θεωρίας του Γκομπινώ, ο οποίος μεν υποστήριζε ότι η άρια φυλή ήταν η ανώτατη φυλή αλλά επίσης υποστήριζε ότι λόγω ανάμιξης με άλλες φυλές ανήκει στο παρελθόν και έχει χαθεί.
Η αριοσοφική θεωρία είναι η ιδεολογική βάση της «φυλετικής υγιεινής», η οποία αποτελούσε βασικό αίτημα των εθνικοσοσιαλιστών.
Αριοσοφία και θεοσοφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενώ δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ δυο αυτών διδασκαλιών, ο Γκουίντο φον Λιστ χρησιμοποιεί την θεοσοφική πολιτιστική θεωρία ερμηνεύοντάς την έτσι ώστε να βρει ιδεολογική βάση για τον ρατσισμό της διδασκαλίας του. Η θεωρία πολιτισμού των θεοσοφιστών υποστηρίζει την άποψη, ότι η ανθρωπότητα εξελίχθηκε φυλετικά, από φυλές χαμηλού επιπέδου σε όλο και υψηλότερα στάδια, με υψηλότατο την «άρια φυλή». Οι φυλές αυτές πάλι διαιρούνται σε υποφυλές. Σε αντίθεση με τον φον Λιστ, οι θεοσοφιστές χρησιμοποιούν τον όρο της «φυλής» ως υποθετικό όρο. Η σημερινή φυλή (η πέμπτη) κατά τους θεοφιστές έχει τη ρίζα της στην Ατλαντίδα και είναι χωρισμένη σε πέντε υποφυλές, οι οποίες βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξέλιξης, με ανώτατη την άρια φυλή. Στο σημείο αυτό ο φον Λιστ βρίσκει περιθώριο να τεκμηριώσει τον μυστικιστικό ρατσισμό και τον κοινωνικό δαρβινισμό που υποστηρίζει.
Ενώ όμως οι θεωρίες του φον Λιστ είναι επηρεασμένες πολύ από τη θεοσοφία, διαφέρουν σε βασικά σημεία. Πρόκειται δηλαδή για παρερμηνεία ή και κατάχρηση της θεοσοφίας.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Nicholas Goodrick-Clarke, Οι αποκρυφιστικές ρίζες του Ναζισμού, Μετάφραση Κώστας Μαντάς, Εκδόσεις Περισκόπιο, Αθήνα 2006