Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 17°03′N 61°48′W / 17.05°N 61.8°W / 17.05; -61.8

Αντίγκουα και Μπαρμπούντα
Antigua and Barbuda

Σημαία
Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Each Endeavouring, All Achieving
Με την προσπάθεια του καθενός, πετυχαίνουμε όλοι
Εθνικός ύμνος: Fair Antigua, We Salute Thee
Ωραία Αντίγκουα, σε χαιρετούμε1
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Η θέση της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (πράσινο)
και μεγαλύτερη πόληΣαιντ Τζονς
17°7′N 61°51′W / 17.117°N 61.850°W / 17.117; -61.850 (Σαιντ Τζονς)
Αγγλικά
Ενιαία Συνταγματική Κοινοβουλευτική Μοναρχία
Κάρολος Γ΄
Ρόντνεϊ Ουίλιαμς
Γκαστόν Μπράουν
Ανεξαρτησία
από Ην. Βασίλειο
Σύνταγμα
1η Νοεμβρίου 1981
1η Νοεμβρίου 1981
 • Σύνολο
 • % Νερό
Ακτογραμμή
442,6[1] km2 (198η)
αμελητέο
193 km
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2024 
 • Απογραφή 2011 
 • Πυκνότητα 
103.603[2] (202η) 
86.295[3]  
234,4 κατ./km2 (63η) 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
 • Ολικό  (2017)
 • Κατά κεφαλή 
2,372 δισ. $[4]  
25.998 $[4]  
ΑΕΠ (ονομαστικό)
 • Ολικό  (2017)
 • Κατά κεφαλή 
1,454 δισ. $[4]  
15.932 $[4]  
ΔΑΑ (2021)Σταθερό 0,788[5] (71η) – υψηλός
ΝόμισμαΔολάριο Ανατολικής Καραϊβικής (XCD)
AST (UTC -4)
ISO 3166-1AG
Internet TLD.ag
Οδηγούν στααριστερά
Κωδικός κλήσης+261
1 To God Save The Queen είναι επίσημα εθνικός ύμνος, ωστόσο δεν χρησιμοποιείται παρά μόνο σε εκδηλώσεις που αφορούν τη βασίλισσα και τον γενικό διοικητή.

Η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα (αγγλικά: Antigua and Barbuda‎‎) είναι νησιωτική χώρα στην Καραϊβική με έκταση 442,6 τ.χλμ. και πληθυσμό 103.603[2] κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2024 (κατατάσσεται 202η στον κόσμο). Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Σαιντ Τζονς. Απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία το 1981. Αρχηγός του Κράτους είναι ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται από τον Γενικό Κυβερνήτη.

Ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αντίγκουα είναι ισπανική λέξη που σημαίνει «αρχαία» και η Μπαρμπούντα επίσης και σημαίνει «γενειοφόρος».[6] Το νησί της Αντίγκουας αρχικά ονομαζόταν Wadadli από τους Αραουάκους και είναι τοπικά γνωστό με αυτό το όνομα σήμερα. Οι Καραΐβοι πιθανώς ονόμαζαν την Μπαρμπούντα Wa'omoni. Ο Χριστόφορος Κολόμβος, ενώ έπλεε το 1493, ίσως το ονόμασε Σάντα Μαρία ντε λα Αντίγκουα (Santa Maria de la Antigua), προς τιμήν μιας εικόνας στον ισπανικό καθεδρικό ναό της Σεβίλλης. Η λέξη «γενειοφόρος» για την Μπαρμπούντα θεωρείται ότι αναφέρεται είτε στους άντρες κατοίκους του νησιού, είτε στη γενειοφόρο συκή που υπάρχει εκεί.

Φυσική γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δορυφορική φωτογραφία της χώρας του 2002.

Η χώρα αποτελείται από δύο σημαντικά νησιά: την Αντίγκουα και την Μπαρμπούντα. Υπάρχει ακόμα και το ακατοίκητο νησί Ρεντόντα. Βρίσκονται στη μέση των Υπήνεμων Νησιών, στα ανατολικά της Καραϊβικής. Συνορεύει ανατολικά με τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, βορειανατολικά με το Μοντσερράτ και βόρεια με τη Γουαδελούπη, ενώ στα ανατολικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό.

Η Αντίγκουα έχει έκταση 280 τετρ. χλμ. και είναι πεδινή. Οι ακτές της πλαισιώνονται κατά μεγάλο μέρος από κοραλλιογενείς υφάλους. Το ψηλότερο σημείο της είναι 402 μ. Η Μπαρμπούντα είναι επίσης κοραλλιογενής με ψηλότερο σημείο τα 62μ. Περιλαμβάνει στο δυτικό της τμήμα τη λιμνοθάλασσα Κόδριγκτον. Η Ρεντόντα αν και ακατοίκητη έχει αξιόλογο ορυκτό πλούτο (φωσφάτα).

Τα νησιά που περιλαμβάνονται στο κράτος της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα είναι τα εξής:

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προ-αποικιακή περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτοι κάτοικοι της Αντίγκουας ήταν κυνηγοί-συλλέκτες της αρχαϊκής εποχής, ιθαγενής Αμερικανοί που ονομάζονταν Κίμπονεϊ.[6][7][8] Η χρονολόγηση με άνθρακα τοποθετεί τους πρώτους οικισμούς γύρω στο 3100 π.Χ.[εκκρεμεί παραπομπή] Ακολούθησαν οι Αραουάκοι και έπειτα, η χώρα αποικίστηκε από τους πολεμοχαρείς Καραΐβους.

Ευρωπαϊκή άφιξη και εγκατάσταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε τα νησιά το 1493.[7][8] Οι Ισπανοί, αρχικά, δεν αποίκισαν την Αντίγκουα παρά μόνο μετά από έναν συνδυασμό ευρωπαϊκών και αφρικανικών ασθενειών, υποσιτισμού και δουλείας που τελικά εξαφάνισαν το μεγαλύτερο μέρος του αυτόχθονου πληθυσμού. Η ευλογιά ήταν ίσως ο μεγαλύτερος δολοφόνος.[9]

Οι Άγγλοι εγκαταστάθηκαν στην Αντίγκουα το 1632.[7][8] Ο Χριστόφορος Κόντρινγκτον εγκαταστάθηκε στην Μπαρμπούντα το 1685.[7][8] Στο νησί, αρχικά, καλλιεργήθηκε ο καπνός και στη συνέχεια το ζαχαροκάλαμο σε φυτείες στις οποίες εργάζονταν ένας μεγάλος αριθμός Αφρικανών σκλάβων από τη Δυτική Αφρική, οι οποίοι σύντομα ξεπέρασαν σε πληθυσμό τους Ευρωπαίους αποίκους.[7]

Αποικιακή εποχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αντίγκουα το 1823.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωάννη στην πρωτεύουσα της χώρας.

Οι Άγγλοι διατήρησαν τον έλεγχο των νησιών, αποκρούοντας μια απόπειρα γαλλικής επίθεσης το 1666.[7] Οι βάναυσες συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι σκλάβοι οδήγησαν σε εξεγέρσεις το 1701 και 1729 και μια σχεδιασμένη εξέγερση το 1736 με επικεφαλής τον πρίγκιπα Klaas, αν και ανακαλύφθηκε πριν ξεκινήσει και εκτελέστηκαν οι ηγέτες.[10] Η δουλεία καταργήθηκε στη Βρετανική Αυτοκρατορία το 1833, επηρεάζοντας την οικονομία.[7][8] Η οικονομία επιδεινώθηκε από φυσικές καταστροφές όπως ο σεισμός του 1843 και ο τυφώνας του 1847.[7] Εξόρυξη πραγματοποιήθηκε στο νησί της Ρεντόντας, ωστόσο αυτή σταμάτησε το 1929 και έκτοτε το νησί παρέμεινε ακατοίκητο.[11]

Η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα ήταν μέρος της αποικίας των βρετανικών Υπήνεμων Νήσων, και αργότερα έγινε μέρος της βραχύβιας Ομοσπονδίας Δυτικών Ινδιών από το 1958 έως το 1962.[7][8] Η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα στη συνέχεια έγιναν συνδεδεμένη πολιτεία του Ηνωμένου Βασιλείου με πλήρη εσωτερική αυτονομία στις 27 Φεβρουαρίου του 1967.[7] Στη δεκαετία του 1970 κυριαρχούσαν οι συζητήσεις σχετικά με το μέλλον των νησιών και τον ανταγωνισμό μεταξύ του Βερ Μπερντ (Vere Bird) του Εργατικού Κόμματος της Αντίγκουα (ALP) (πρωθυπουργός από το 1967 έως το 1971 και από το 1976 έως του 1981) και του Προοδευτικού Εργατικού Κινήματος (PLM) του Τζορτζ Ουόλτερ (πρωθυπουργός από το 1971 έως το 1976). Τελικά η Αντίγκουα και η Μπαρμπούντα απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία την 1η Νοεμβρίου του 1981. Ο Βερ Μπερντ έγινε πρωθυπουργός της νέας χώρας.[7] Η χώρα επέλεξε να παραμείνει εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, διατηρώντας τη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ ως αρχηγό του κράτους, που εκπροσωπείται τοπικά από έναν γενικό κυβερνήτη.

Μετά την ανεξαρτησία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δύο πρώτες δεκαετίες της ανεξαρτησίας της Αντίγκουας κυριαρχούνταν πολιτικά από την οικογένεια Μπερντ και το ALP, με τον Βερ Μπερντ να κυβερνά από το 1981 έως το 1994, ακολουθούμενος από τον γιο του Λέστερ Μπερντ από το 1994 έως το 2004.[7] Παρόλο που παρείχαν ένα βαθμό πολιτικής σταθερότητας και ενίσχυσαν τον τουρισμό στη χώρα, οι κυβερνήσεις των Μπερντ συχνά κατηγορήθηκαν για διαφθορά, κρονητισμό και χρηματοοικονομική αδικοπραγία.[7][8] Ο Βερ Μπερντ Τζούνιορ, ο μεγαλύτερος γιος, αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το υπουργικό συμβούλιο το 1990 μετά από ένα σκάνδαλο στο οποίο κατηγορήθηκε για λαθρεμπόριο ισραηλινών όπλων σε διακινητές ναρκωτικών της Κολομβίας.[8][12][13] Ένας άλλος γιος, ο Ίβορ Μπερντ, καταδικάστηκε για πώληση κοκαΐνης το 1995.[14][15]

Το 1995 ο τυφώνας Λούις προκάλεσε σοβαρές ζημιές στην Μπαρμπούντα.[16]

Η κυριαρχία του ALP στην πολιτική της Αντίγκουας τελείωσε με τις γενικές εκλογές της Αντίγκουας το 2004, τις οποίες κέρδισε το United Progressive Party (UPP) με επικεφαλής τον Μπάλντουιν Σπένσερ.[7] Ωστόσο, το UPP έχασε τις γενικές εκλογές της Αντίγκουας το 2014, με το ALP να επιστρέφει στην εξουσία υπό τον Γκαστόν Μπράουν.[17]

Το μεγαλύτερο μέρος της Μπαρμπούντας καταστράφηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2017 από τον τυφώνα Ίρμα, ο οποίος έφερε ανέμους με ταχύτητες που φτάνουν τα 295 χλμ. / ώρα. Η καταιγίδα προκάλεσε ζημιές ή κατέστρεψε το 95% των κτιρίων και των υποδομών του νησιού, αφήνοντας την Μπαρμπούντα «σχεδόν κατοικήσιμη» σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Γκαστόν Μπράουν. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του νησιού εκκενώθηκαν στην Αντίγκουα.[18] Εν μέσω των ακόλουθων προσπαθειών ανοικοδόμησης στην Μπαρμπούντα που εκτιμάται ότι κοστίζουν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια,[19] η κυβέρνηση ανακοίνωσε σχέδια για ανάκληση ενός παλαιού νόμου περί κοινοτικής ιδιοκτησίας της γης επιτρέποντας στους κατοίκους να αγοράσουν γη. Μια κίνηση που έχει επικριθεί ως προώθηση της «καταστροφής του καπιταλισμού».[20]

Διοικητική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Ενορίες και ανεξάρτητες περιοχές της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Το νησί της Αντίγκουας χωρίζεται σε 6 ενορίες (parishes):

Όνομα Πληθυσμός
1. Άγιος Γεώργιος 4473
2. Άγιος Ιωάννης 14121
3. Αγία Μαρία 5303
4. Άγιος Παύλος 6117
5. Άγιος Πέτρος 3622
6. Άγιος Φίλιππος 2964
Ενορίες της Αντίγκουας
Ενορίες της Αντίγκουας

Το νησί της Μπαρμπούντα (με 1.241 κατοίκους) και το ακατοίκητο νησί της Ρεντόντας αποτελούν δύο εξαρτημένες περιοχές. Η πρωτεύουσα της νησιωτικής χώρας, το Σαιντ Τζονς, έχει 21.514 κατοίκους.

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπάλντουιν Σπένσερ, πρωθυπουργός από το 2004.

Πολίτευμα της χώρας είναι Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με ομοσπονδιακό σύστημα στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας. Αρχηγός του Κράτους είναι ο Βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και αντιπροσωπεύεται από τον Γενικό Κυβερνήτη που σήμερα είναι η Λουίζ Λέικ-Τακ. Αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο Πρωθυπουργός.

Το Κοινοβούλιο αποτελείται από τη Γερουσία, η οποία έχει 17 μέλη, διορισμένα από τον Γενικό Κυβερνήτη και την 17μελή Βουλή των Αντιπροσώπων, της οποίας τα μέλη εκλέγονται από τον λαό με καθολική ψηφοφορία για πενταετή θητεία. Στις εκλογές, που έγιναν στις 23 Μαρτίου 2004 το προσωποπαγές Εργατικό Κόμμα της Αντίγκουα πήρε τέσσερις έδρες (από το 1949 κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου), ενώ το Ενωμένο Προοδευτικό Κόμμα 13 έδρες. Οι εκλογές εκείνες σήμαναν το τέλος της μακροβιότερης κυβέρνησης στη χώρα (από το 1994, όταν πρωθυπουργός έγινε ο Λέστερ Μπερντ[21]).

Τη δικαστική εξουσία ασκεί το Ανώτατο Δικαστήριο της Ανατολικής Καραϊβικής, με έδρα την Αγία Λουκία. Ένας δικαστής είναι κάτοικος των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα. Το 2001 καταργήθηκε το Ανακτοβούλιο.

Γενικοί Κυβερνήτες των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Γενικός Κυβερνήτης των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Πρωθυπουργοί των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Πρωθυπουργός των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Εκλογές στην Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Άμυνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βασιλική Αμυντική Δύναμη της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα αριθμεί μόλις 170 μέλη και είναι η μοναδική στρατιωτική δύναμη στη χώρα.

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περισσότερο από το μισό του ΑΕΠ σχετίζεται με τον τουρισμό. Ο μισός πληθυσμός απασχολείται σε τουριστικές επιχειρήσεις. Η μέση ετήσια κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη ήταν 11.000 δολάρια ΗΠΑ το 2002.

Η γεωργία περιλαμβάνει κηπευτικά, μάνγκο, πεπόνια, ανανάδες και σε πολλές περιπτώσεις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου. Επίσης, οι κάτοικοι ασχολούνται με τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, την αλιεία και την κτηνοτροφία. Υπάρχουν επίσης διυλιστήρια επεξεργασίας πετρελαίου και βιομηχανίες.

Το νόμισμα της χώρας είναι το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής.

Δημογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας (περισσότερο από 90%) είναι έγχρωμοι, με καταγωγή από την Αφρική. Υπάρχει επίσης και μια μειονότητα Πορτογάλων και λευκών βρετανικής, λιβανέζικης και συριακής καταγωγής. Ιρλανδοί, Βρετανοί και Εβραίοι συμπληρώνουν το μωσαϊκό των εθνοτήτων στη χώρα.

Υπάρχουν επίσης μετανάστες στη χώρα από τη Δομινίκα, τη Γουιάνα και την Τζαμάικα. Υπάρχουν επίσης περίπου 4.500 Αμερικανοί.

Κατά συντριπτική πλειοψηφία, της τάξης του 97% οι κάτοικοι ακολουθούν το Χριστιανικό δόγμα και σχεδόν το 45% είναι Αγγλικανοί. Οι υπόλοιποι είναι Ρωμαιοκαθολικοί, Μάρτυρες του Ιεχωβά (512 μέλη[22]), Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών (209 μέλη[23]) και οπαδοί άλλων εκκλησιαστικών ομάδων. Το 18,4% του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 2% μόνο του συνολικού πληθυσμού ζει στην Μπαρμπούντα. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 76,5 χρόνια (74,9 χρόνια οι άνδρες και 78,0 οι γυναίκες).[24]

Σχεδόν το 40% των κατοίκων ζει στις πόλεις. Εκτός από την πρωτεύουσα Σαιντ Τζονς, άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ολ Σαιντς και η Λιμπερτά στην Αντίγκουα και η παραθαλάσσια Κόδριγκτον στην Μπαρμπούντα.

Η επίσημη γλώσσα του κράτους και της εκπαίδευσης είναι τα αγγλικά, ωστόσο πολλοί ντόπιοι ομιλούν κρεολική διάλεκτο. Η προφορά των κατοίκων στην Μπαρμπούντα είναι κατά τι διαφορετική από αυτήν των Αντιγκουανών. Ομιλούνται επίσης τα ισπανικά σε περιοχές (κοινότητες) μεταναστών από τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Οι κυριότερες πόλεις της χώρας είναι η Σαιντ Τζονς, η Ολ Σαιντς, η Λίμπερτα, η Πότερ'ς Βίλλατζ, η Μπόλαντς, η Σουίτιζ, η Σίβιου Φαρμ, η Πίγκοτς και η Πάρχαμ.

Πολιτισμός και Αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καρναβαλιστές.

Η οικογένεια και η θρησκεία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ζωή των κατοίκων της χώρας. Η χώρα κατέχει το ρεκόρ Γκίνες σε γάμους κατά κεφαλήν διεθνώς. Κάθε Αύγουστο, πλήθη συρρέουν στο περίφημο καρναβάλι στην Αντίγκουα, σε ανάμνηση της αποτίναξης της δουλείας στις Βρετανικές Δυτικές Ινδίες. Στο καρναβάλι αυτό χορεύουν το καλίψο, τη ρέγκε και το σόκα. Στην Μπαρμπούντα γίνεται ένα άλλο καρναβάλι, που ονομάζεται καριμπάνα.

Η κουζίνα της χώρας έχει για εθνικό φαγητό το φούντζι, το οποίο φτιάχνεται σχεδόν εξολοκλήρου από καλαμπόκι. Οι ενήλικοι πίνουν μπίρα και ρούμι. Ποτά στο νησί φτιάχνονται από καρύδα και φραγκοστάφυλο μεταξύ άλλων.

Το Μουσείο και παλαιό δικαστήριο της πρωτεύουσας, ο αγγλικανικός καθεδρικός ναός (1834), η πόλη Νέλσον Ντόκγιαρντ, το οχυρό Τζέιμς (1703) είναι μερικά από τα μνημεία που θυμίζουν έντονα το αγγλοκρατούμενο παρελθόν. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης το λιμάνι Ίνγλις, το οχυρό Μπέρκλι του 18ου αιώνα και η περιοχή Χάρμονι Χιλ, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει την πινακοθήκη με τα έργα τέχνης των παραδοσιακών καλλιτεχνών. Οι Αντιγκουανοί έχουν να επιδείξουν αξιοζήλευτα έργα παραδοσιακής κεραμικής, τέχνη που καλλιεργήθηκε από τους Αφρικανούς δούλους τον 18ο αιώνα.

Στην Μπαρμπούντα αξιοθέατα είναι τα ερείπια της Οικίας Χάιλαντ, που αποτελούσε το σπίτι των Κόδριγκτον από τον 17ο μέχρι και τον 18ο αιώνα. Το φρούριο Μαρτέλο παρουσιάζει επίσης τουριστικό ενδιαφέρον.

Στο νησί Γκρέιτ Μπέρντ απαντάται το φίδι δρομέας της Αντίγκουας (Antigua Racer Snake), που είναι και το σπανιότερο φίδι στον κόσμο. Μόνο 200 περίπου είδη ζουν σήμερα. Το Εθνικό Πάρκο του Ναυπηγείου Νέλσον θα αποζημιώσει τους φυσιολάτρες. Στη λίμνη Κόδριγκτον της Μπαρμπούντας υπάρχει το Φυσικό Καταφύγιο της Φρεγάτας, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη αποικία φρεγατών στον κόσμο.

Επικοινωνίες και Μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη χώρα κυκλοφορούν δύο καθημερινής κυκλοφορίας εφημερίδες, η Daily Observer και η Antigua Sun. Υπάρχουν αρκετοί τοπικοί και περιφερειακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, ενώ διαθέσιμα είναι πολλά προγράμματα της αμερικανικής τηλεόρασης.

Το οδικό δίκτυο της χώρας φτάνει τα 1.165 χλμ., εκ των οποίων σχεδόν τα 400 χλμ. ήταν ασφαλτοστρωμένα το 2002. Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Στο νησί λειτουργούν 3 αεροδρόμια, σύμφωνα με στοιχεία του 2005. Το σύγχρονο λιμάνι του Σεντ Τζονς εξυπηρετεί τους τουρίστες όπως και το αεροδρόμιο Κούλιτζ.

Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το επίπεδο αλφαβητισμού στη χώρα είναι υψηλό (90%). Η Αντίγκουα προωθεί την οικοδόμηση ενός νέου σύγχρονου Ιατρικού Κέντρου, του Mt. St. John Medical Centre. Στην Αντίγκουα υπάρχουν δύο ιατρικές σχολές.

Διεθνείς σχέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νησιωτική χώρα είναι μέλος της Κοινότητας των Χωρών της Καραϊβικής, του ΟΗΕ, του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου, του Οργανισμού των Κρατών της Ανατολικής Καραϊβικής και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ συμπεριλαμβάνεται η Ρεντόντα
  2. ↑ 2,0 2,1 «Population estimates». Statistics Division. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024. 
  3. ↑ Απογραφή 2011
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Αντίγκουα και Μπαρμπούντα». ΔΝΤ. 
  5. ↑ Human Development Report 2021-22: Uncertain Times, Unsettled Lives: Shaping our Future in a Transforming World (PDF). hdr.undp.org. United Nations Development Programme. 8 Σεπτεμβρίου 2022. σελίδες 272–276. ISBN 978-9-211-26451-7. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «The World Factbook – Central America:: Antigua and Barbuda». cia.gov. Central Intelligence Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2009. 
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 David Lawrence Niddrie Janet D. Momsen Richard Tolson. «Antigua and Barbuda». Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/place/Antigua-and-Barbuda. Ανακτήθηκε στις 8 July 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 «Antigua and Barbuda : History». The Commonwealth. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019. 
  9. ↑ Austin Alchon, Suzanne (2003). A pest in the land: new world epidemics in a global perspective. University of New Mexico Press. σελίδες 62–63. ISBN 0-8263-2871-7. 
  10. ↑ «Antigua's Disputed Slave Conspiracy of 1736». Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019. 
  11. ↑ Kras, Sara Louise (2008). The History of Redonda. Antigua and Barbuda. Cultures of the World. 26. Marshall Cavendish. σελ. 18. ISBN 9780761425700. a cableway using baskets was built to transfer the mined phosphate to a pier for shipping 
  12. ↑ «Antiguan Quits in Weapons Scandal». Sun-Journal. 26 April 1990. https://news.google.com/newspapers?id=bAsgAAAAIBAJ&pg=1313,5601929&dq=vere+bird+jr&hl=en. Ανακτήθηκε στις 4 July 2011. 
  13. ↑ «Antigua-Barbuda: Government Finally Orders Probe of Arms Shipment». IPS-Inter Press Service. 25 April 1990. 
  14. ↑ Massiah, David (7 May 1995). «Younger Brother of Prime Minister Lester Bird Is Arrested on Cocaine Charges». Associated Press Worldstream. Associated Press. 
  15. ↑ Massiah, David (8 May 1995). «Prime Minister Lester Bird Promises No Intervention in Brother's Arrest». Associated Press Worldstream. Associated Press. 
  16. ↑ «20th Anniversary of Hurricane Luis». Anumetservice.wordpress.com. 5 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2017. 
  17. ↑ Charles, Jacqueline. «Browne becomes new prime minister of Antigua, youngest ever». The Miami Herald. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2014. 
  18. ↑ Panzar, Javier; Willsher, Kim (9 September 2017). «Hurricane Irma leaves Caribbean Islands Devastated». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/nation/la-na-irma-islands-20170909-story.html. Ανακτήθηκε στις 11 September 2017. 
  19. ↑ John, Tara (11 Σεπτεμβρίου 2017). «Hurricane Irma Flattens Barbuda, Leaving Population Stranded». Time. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. 
  20. ↑ Boger, Rebecca; Perdikaris, Sophia (11 February 2019). «After Irma, Disaster Capitalism Threatens Cultural Heritage in Barbuda» (στα αγγλικά). NACLA. https://nacla.org/news/2019/02/12/after-irma-disaster-capitalism-threatens-cultural-heritage-barbuda. Ανακτήθηκε στις 1 September 2020. 
  21. ↑ Πολιτικά των Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Αρχειοθετήθηκε 2008-10-31 στο Wayback Machine., επίσημος ιστότοπος της Κοινοπολιτείας.
  22. ↑ Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 178
  23. ↑ "Facts and Statistics", mormonnewsroom.org
  24. ↑ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, τόμος 6, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντίγκουα_και_Μπαρμπούντα&oldid=10818745"