Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλμπέρ-Ερνέστ Καριέ-Μπελέζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλμπέρ-Ερνέστ Καριέ-Μπελέζ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Albert-Ernest Carrier-Belleuse (Γαλλικά)
Γέννηση12  Ιουνίου 1824[1][2][3]
Anizy-le-Château[4]
Θάνατος3  Ιουνίου 1887[4][2][3]
Σέβρες[4]
Τόπος ταφήςSaint Germain-en-Laye Old Communal Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης
Αξιοσημείωτο έργοThe Abduction of Hippodameia
Οικογένεια
ΣύζυγοςLouise-Anne Adnot
ΤέκναLouis-Robert Carrier-Belleuse
Pierre Carrier-Belleuse
Suzanne Carrier-Belleuse
Henriette Carrier-Belleuse
Marie Carrier-Belleuse
Jeanne Carrier-Belleuse
Clément Carrier-Belleuse
Octavie Carrier-Belleuse
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1884)[4]
Ιππότης του Τάγματος του Λεοπόλδου (1869)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλμπέρ-Ερνέστ Καριέ-Μπελέζ (γαλλικά: Albert-Ernest Carrier-Belleuse‎‎, 1824 - 1887) ήταν Γάλλος γλύπτης. Υπήρξε ένας από τους πιο παραγωγικούς καλλιτέχνες του 19ου αιώνα στη Γαλλία και γνώρισε μεγάλη επιτυχία κατά τη Δεύτερη Αυτοκρατορία, με την προσωπική υποστήριξη του Ναπολέοντα Γ΄. Το έργο του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την ιταλική Αναγέννηση και την τεχνοτροπία του 18ου αιώνα.[7]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καριέ-Μπελέζ γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1824 στο Ανιζί-λε-Σατώ, Αιν (Ω-ντε-Φρανς). Ξεκίνησε την εκπαίδευσή του ως μαθητευόμενος χρυσοχόος. Υπήρξε μαθητής του Νταβίντ ντ' Ανζέ και σπούδασε για μικρό διάστημα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Η καριέρα του διακρίνεται για την ευελιξία και την εργασία του εκτός Γαλλίας: εργάστηκε στην Αγγλία μεταξύ 1850 και 1855 σε εργοστάσιο κεραμικών και στις Βρυξέλλες γύρω στο 1871, όπου ταξίδεψε με τον Ωγκύστ Ροντέν, ο οποίος εργάστηκε ως βοηθός του μεταξύ 1864 και 1870 και βοήθησε στα αρχιτεκτονικά γλυπτά του Καριέ-Μπελέζ για το Χρηματιστήριο των Βρυξελλών.[8]

Ο Καριέ-Μπελέζ φιλοτέχνησε πολλά έργα από τερακότα, το πιο διάσημο από τα οποία είναι Η απαγωγή της Ιπποδάμειας που απεικονίζει την ελληνική μυθολογική σκηνή ενός Κένταυρου που απήγαγε την Ιπποδάμεια την ημέρα του γάμου της με τον Πειρίθου.

Από το 1857 εξέθετε γλυπτά μεγάλης κλίμακας στο Σαλόν, όπου κέρδισε μετάλλια και παραγγελίες από σημαντικούς πελάτες. Ο αυτοκράτορας Ναπολέων Γ' του ανέθεσε δημόσια έργα κατά τη μαζική ανοικοδόμηση του Παρισιού από το 1851 έως το 1870. Ο Καριέ-Μπελέζ είχε εξαιρετική ικανότητα στο συνδυασμό των ιστορικών στοιχείων με τις νέες τεχνολογίες και τη διαδικασία της μαζικής παραγωγής.[9]

Κοιμωμένη Ήβη, 1869, μουσείο Ορσέ

Το 1875 έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Εθνικό Εργοστάσιο των Σεβρών, θέση που διατήρησε έως τον θάνατό του. Η διοίκησή του χαρακτηρίζεται από την ανανέωση των συλλογών, τον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου και την επέκταση της παραγωγής. Συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση και βελτίωση των διακοσμητικών και βιομηχανικών τεχνών: το εργαστήριό του στο Παρίσι, όπου μαθήτευσαν και εργάστηκαν πολλοί καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και ο Ωγκύστ Ροντέν, παρήγαγε τεράστια ποσότητα διακοσμητικών αγαλματιδίων, που είχαν εμπορική επιτυχία και επιρροή για δεκαετίες.[10]

Το 1862, ο Καριέ-Μπελέζ ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εθνικής Εταιρείας Καλών Τεχνών. Το 1873, συμμετείχε στην κατασκευή της όπερας του Παρισιού που κατασκεύασε ο φίλος του Σαρλ Γκαρνιέ. Δημιούργησε τις δύο μνημειώδεις χάλκινες μορφές με τους πυρσούς που πλαισιώνουν τη μεγάλη σκάλα στην κεντρική αίθουσα και τις Καρυάτιδες στο τζάκι του μεγάλου φουαγιέ.

Το 1885 τιμήθηκε με το παράσημο του αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής. [11]

Τα έργα που δημιούργησε πριν από το 1868 έφεραν πάντα την υπογραφή «Carrier» ή «A. Carrier», αλλά μετά το 1868 η υπογραφή του άλλαξε σε «Carrier-Belleuse».

Ο Καριέ-Μπελέζ πέθανε στο Παρίσι στις 4 Ιουνίου 1887. Δύο από τους γιους του έγιναν επίσης καλλιτέχνες.

Καλλιτεχνικό στυλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του περιλαμβάνει όλα τα είδη γλυπτικής, όσον αφορά τη θεματολογία και τα υλικά, και στην τεχνοτροπία του ενσωμάτωσε και αναβίωσε ένα εύρος στυλ: στοιχεία ρεαλιστικά, νεο-μπαρόκ πληθωρικότητα και ροκοκό κομψότητα.[12]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14639602w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Albert-Ernest Carrier-Belleuse». (Ολλανδικά) RKDartists. 106506.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Albert Ernest Carrier-Belleuse». (Αγγλικά) Carrier-Belleuse, Albert Ernest. 16  Δεκεμβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Carrier-Belleuse, Albert-Ernest» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2016.
  5. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/791d2352-3989-47b9-8917-40cdc62f4836. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2016.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14639602w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. . «nga.gov/collection/artist-Albert-Ernest Carrier-Belleuse». 
  8. . «getty.edu/art/collection/artists/3298/albert-ernest-carrier-belleuse-french-1824-1887/». 
  9. . «artnet.com/artists/albert-ernest-carrier-belleuse/». 
  10. . «web.archive.org/http://www.rwnaf.org/albert-ernest_carrier-belleuse». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. . «britannica.com/biography/Albert-Carrier-Belleuse». 
  12. . «taylorandgraham.com/artists/-albert-ernest-carrier-belleuse/». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]