Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας

Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας
Γέννηση	7 Ιουλίου 1207 Σάροσπατακ ή Μπρατισλάβα, Βασίλειο της Ουγγαρίας
Κοίμηση	17 Νοεμβρίου 1231 (24 ετών) Μάρμπουργκ, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Τιμάται από	Καθολική Εκκλησία Αγγλικανική Κοινωνία Λουθηρανισμός
Αγιοκατάταξη	27 Μαΐου 1235 από τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄
Εορτασμός	17 Νοεμβρίου
Σύμβολα	Τριανταφυλλιά
Προστάτης	Νοσοκομεία, νοσηλευτές, αρτοποιοί, νύφες, κόμισσες, παιδιά που πεθαίνουν, εξόριστοι, άστεγοι, δαντελοποιοί, χήρες, Τρίτο Τάγμα του Αγίου Φραγκίσκου
Πολιούχος	Ναός της Αγίας Ελισάβετ στο Μάρμπουργκ, Γερμανία
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Η Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας (Árpád-házi Szent Erzsébet, 7 Ιουλίου 1207 - 17 Νοεμβρίου 1231), γνωστή και ως Αγία Ελισάβετ της Θουριγγίας, ήταν πριγκίπισσα του Βασιλείου της Ουγγαρίας και αγαπητή καθολική αγία που υπήρξε από τα πρώτα μέλη του Τρίτου Τάγματος του Αγίου Φραγκίσκου, από το οποίο τιμάται ως η προστάτιδά του.

Η Ελισάβετ παντρεύτηκε σε ηλικία 14 ετών και έμεινε χήρα στα 20.

Η ζωή της

Ήταν κόρη του βασιλιά της Ουγγαρίας Ανδρέα Β΄ και της Γερτρούδης των Άντεχς, κόρης του Μπέρτολντ δούκα της Μερανίας.

Έγινε μεγάλο σύμβολο σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, αφού παντρεύτηκε σε ηλικία 14 ετών, χήρεψε στα 20, εγκατέλειψε τα τεράστια πλούτη της, γινόμενη σύμβολο της χριστιανικής χάρης, και τελικά πεθαίνοντας πολύ πρόωρα μόλις 24 ετών.

Τεσσάρων ετών, αρραβωνιάστηκε τον Λουδοβίκο Δ΄ των Λουδοβικιδών λάντγκραβο της Θουριγγίας, για τον οποίο υπάρχουν αμφιβολίες αν ήταν μεγαλύτερος ή μικρότερος σε σχέση με τον αδελφό του Έρμαν. Τελικά, βάσει των χρονικών του 14ου αιώνα, υπάρχει βεβαιότητα ότι ήταν ο μεγαλύτερος.

Το 1221, παντρεύτηκε το Λουδοβίκο Δ΄, με τον γάμο αρχικά να φαίνεται ευτυχής. Φραγκισκανοί μοναχοί έφθασαν στην Αυλή και η Ελισάβετ, που ήδη ήταν γνώστης της διδασκαλίας του Φραγκίσκου της Ασσίζης, άρχισε και να τη βιώνει. Ο σύζυγός της δεν είχε καμιά αντίρρηση σε αυτό, γιατί πίστευε ότι η βοήθεια στους φτωχούς μπορεί να φέρει την ανταμοιβή στην αιώνια ζωή. Σύμβουλο και εξομολόγο πήρε τον σκληρό Κορράδο του Μάρμπουργκ.

Την Άνοιξη του 1226, όταν πλημμύρες, πανώλη και πείνα θέριζαν τη Θουριγγία, η Ελισάβετ και ο Λουδοβίκος έκαναν σημαντικό έργο, μοιράζοντας τρόφιμα και ρούχα στους φτωχούς. Η Ελισάβετ έχτισε νοσοκομείο με 26 κρεβάτια που το επισκεπτόταν καθημερινά. Η ζωή της άλλαξε σημαντικά προς το χειρότερο τον Σεπτέμβριο του 1227, όταν ο Λουδοβίκος, που υποστήριζε το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β΄ Χοενστάουφεν και πήγαινε να ενωθεί μαζί του στην Ε' Σταυροφορία, πέθανε στο Οτράντο από πανώλη.

Ο Κορράδος είχε τεθεί ως υπερασπιστής της από τον πάπα Γρηγόριο Θ΄ και η Ελισάβετ μετακινήθηκε στο Μάρμπουργκ της Έσσης. Η Ελισάβετ είχε κάνει πολλές υποσχέσεις στον Κορράδο, σε περίπτωση προώρου θανάτου του συζύγου της, αλλά η συμπεριφορά του Κορράδου ήταν πολύ άσχημη απέναντί της, αφού την ξυλοκοπούσε και δεν της επέτρεπε να δει τα τρία της παιδιά. Το δεύτερο παιδί της, η Σοφία (1224 - 1284), παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ δούκα της Βραβάντης και η Γερτρούδη (1227 - 1297), που γεννήθηκε λίγο μετά το τέλος του πατέρα της, έγινε ηγουμένη στο Άλντενμπεργκ.

Απεβίωσε μόλις 24 ετών, στις 17 Νοεμβρίου του 1231, λόγω της κακομεταχείρισης του Κορράδου.

Θρύλοι

Ο ναός του Μάρμπουργκ, τόπος προσκυνήματος της Αγίας Ελισάβετ

Κυκλοφορούν πολλοί θρύλοι γύρω από τη δράση της Ελισάβετ. Γνωστός είναι ο θρύλος, όπου μετέφερε ένα μεγάλο καλάθι με ψωμιά για τους φτωχούς. Ο σύζυγος της ζήτησε να δει τι έχει το συγκεκριμένο καλάθι και ξαφνικά τα ψωμιά μεταμορφώθηκαν σε ρόδα. Προς τιμή του θαύματος κτίσθηκε μεγάλη νεογοτθική εκκλησία στη Βουδαπέστη, στην πλατεία των Ρόδων.

Κατά άλλη μαρτυρία, είχε φασκιώσει έναν λεπρό στο κρεβάτι που μοιραζόταν με τον σύζυγο της. Αυτός ζήτησε να δει ποιος είναι και όταν έσπασαν οι φασκιές αντί για τον λεπρό είδε τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό.

Αγιοποιήθηκε από τον πάπα Γρηγόριο Θ΄ το 1235. Την Πεντηκοστή, στην αντίστοιχη τελετή, την απεκάλεσε σαν τη μεγαλύτερη γυναίκα του γερμανικού Μεσαίωνα. Το σώμα της σε μια χρυσή θήκη έγινε αντικείμενο δημόσιου προσκυνήματος στην εκκλησία του Μάρμπουργκ, όπου παρέμεινε. Αργότερα, η συγκεκριμένη εκκλησία έγινε κέντρο του Τευτονικού τάγματος μέχρι τη διάλυση των Τευτόνων από το Ναπολέοντα Α΄ το 1803.

Υπάρχει και η φήμη ότι η Αγία Ελισάβετ, μέσω της κόρης της, Σοφίας, είναι η γενάρχης των περισσότερων γερμανικών αριστοκρατικών οικογενειών.

300 χρόνια διήρκεσε συνεχώς η λατρεία της στον ναό, ώσπου ένας από τους απογόνους της, ο Φίλιππος Α΄ της Έσσης ο Μεγαλόψυχος έκανε επιδρομή στην εκκλησία του Μάρμπουργκ, διασκόρπισε τα λείψανα της, ώστε να σταματήσει η λατρεία της, και έκανε την εκκλησία κέντρο του Τευτονικού τάγματος. Για να ολοκληρώσει το βέβηλο ανοσιούργημά του, έκλεψε και το Άγιο Δισκοπότηρο, αλλά επανήλθε, όταν αιχμαλωτίστηκε από τον Κάρολο Ε΄ της Γερμανίας. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς πολέμου, έπεσε σε χέρια Σουηδών, ενώ σήμερα βρίσκεται στο μουσείο της Στοκχόλμης.