Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όλεγκ Σεντσόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όλεγκ Σεντσόφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Олег Геннадiйович Сенцов (Ουκρανικά)
Γέννηση13  Ιουλίου 1976[1]
Συμφερόπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΟυκρανία (από 1991)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυκρανικά[2]
Ρωσικά[2]
ΣπουδέςΕθνικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
σεναριογράφος
παραγωγός ταινιών
σκηνοθέτης
συγγραφέας[3]
σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[3]
Αξιοσημείωτο έργοGámer
Περίοδος ακμής2011
Οικογένεια
ΑδέλφιαNatalia Kaplan
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςOrder For Courage (2014)
Order For Courage (2015)
Βραβείο Ζαχάρωφ (2018)
Shevchenko National Prize (2016)
επίτιμος πολίτης του Παρισιού (2018)
Prize of the Platform of European Memory and Conscience
list of honorary citizens of Paris, France (2018)
Order for Bravery 3rd Class of Ukraine[4]
Order for Bravery 1st Class of Ukraine[4]
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Όλεγκ Γεννάντγιεβιτς Σεντσόφ (ουκρανικά: Олег Геннадійович Сенцов‎‎, Oleh Hennadiovych Sentsov) είναι ουκρανός σκηνοθέτης και συγγραφέας, από την Κριμαία, γνωστός για την ταινία Gamer του 2011. Μετά τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας συνελήφθη στην Κριμαία και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση από ρωσικό δικαστήριο με την κατηγορία του σχεδιασμού σχεδίαση τρομοκρατικών ενεργειών.[5] Η καταδίκη του είναι ευρέως αποδεκτή ως «κατασκευασμένη»

Από τις 14 Μαΐου 2018, άρχισε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τη φυλάκιση 65 Ουκρανών πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία, απαιτώντας την απελευθέρωσή τους.[6][7] Τελείωσε την απεργία πείνας στις 5 Οκτωβρίου, λόγω ανησυχιών για την υγεία και την απειλή σίτισης δια της βίας.[8][9] Ο Σεντσόφ τιμήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το Βραβείο Ζαχάρωφ στις 25 Οκτωβρίου 2018.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όλεγκ Γεννάντγιεβιτς Σεντσόφ γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1976, στη Συμφερόπολη, της Περιφέρειας της Κριμαίας, της Ουκρανικής Σοβιετικής Δημοκρατίας.[10][11][12][13] Την περίοδο 1993-1998 ήταν φοιτητής οικονομικών στο Κίεβο. Οι δύο πρώτες του ταινίες μικρού μήκους ήταν η «Μια Τέλεια Μέρα για Μπανανόψαρο» (2008) και «Το Κέρατο του Ταύρου» (2009). Η ταινία Gamer, η πρώτη του μεγάλη ταινία, παρουσιάστηκε στο Rotterdam International Film Festival το 2012. Η επιτυχία σε αυτό και σε άλλα φεστιβάλ, τον βοήθησε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για την επικείμενη ταινία Rhino, παραγωγή η οποία είχε αναβληθεί λόγω της ενασχόλησής του με το κίνημα διαμαρτυρίας Euromaidan. Ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει γυρίσματα το καλοκαίρι του 2014.[14]

Μετά τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 2013 με τις διαδηλώσεις του κινήματος Euromaidan ο Σεντσόφ έγινε ακτιβιστής του "AutoMaidan" και κατά τη διάρκεια της κρίσης της Κριμαίας του 2014 βοήθησε στην παράδοση τροφίμων και τις προμηθειών για τα ουκρανικά στρατεύματα που ήταν παγιδευμένα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Κριμαίας. Ο Σεντσόφ δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας.[nb 1]

Σύλληψη και δίκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλληψη και κράτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σέντοφ συνελήφθη στις 11 Μαΐου 2014 στην Κριμαία, με την υποψία της "συνωμοσίας για τρομοκρατικές πράξεις".[18] Μαζί με τους Γεννάντυ Αφανάσυεφ, Αλεξέι Τσιρνίγκο, και τον Αλεξάντερ Κολτσένκο, ήταν ένας από τους τέσσερις Ουκρανούς πολίτες που κρατήθηκαν από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, η οποία τους κατηγόρησε ότι επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις σε γέφυρες, γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος και δημόσια μνημεία στις πόλεις της Κριμαίας Συμφερούπολη, Γιάλτα και Σεβαστούπολη. Αυτές οι κατηγορίες επισύρουν ποινή φυλάκισης 20 ετών.

Μετά την κράτηση του Σέντοφ χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες για τρεις εβδομάδες,[19] η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας κατηγόρησε τους τέσσερις Ουκρανούς ότι είναι μέρος "τρομοκρατικής ομάδας, για να προκαλέσουν εκρήξεις με αυτοσχέδιους συσκευές στις 9 Μαΐου, 2014 κοντά στο μνημείο της Αιώνιας Φλόγας και το μνημείο του Λένιν στη Συμφερόπολη και να βάλει φωτιά στα γραφεία της δημόσιας υπηρεσίας της Ρωσικής Κοινότητας της Κριμαίας και το γραφείο του κόμματος Ενωμένη Ρωσία στη Συμφερούπολη στις 14 Απριλίου και 18 Απριλίου, 2014". Οι Σέντοφ, Αφανάσυεφ, Τσιρνίγκο, και Κολτσένκο κατηγορήθηκαν επίσης για ένταξη σε Ουκρανική εθνικιστική παραστρατιωτική ομάδα, Δεξιός Τομέας, Τον ισχυρισμό αρνήθηκαν και ο Σεντσόφ και ο Δεξιός Τομέας. Οι Ρώσοι εισαγγελείς δήλωσαν ότι ο Σεντσόφ, ομολόγησε για τις τρομοκρατικές ενέργειες ενώ ο σκηνοθέτης και ο δικηγόρος του, Ντμίτρι Ντίτζε, ο οποίος υπερασπίστηκε και τις Pussy Riot, αρνήθηκαν την ομολογία. Και αυτός και ο Σεντσόφ έχουν δηλώσει ότι ο Σεντσόφ ξυλοκοπήθηκε και απειλήθηκε με βιασμό για να εξαναγκαστεί σε ομολογία. Σύμφωνα με τον Σεντσόφ οι δικηγόροι και οι ερευνητές αρνήθηκαν να ανοίξει υπόθεση για τις κατηγορίες του για βασανιστήρια, λέγοντας ότι τις μελανιές προκάλεσε από μόνος του και ότι του άρεσε ο σαδο-μαζοχισμός.

Στις Ουκρανικές αρχές είχε απαγορευτεί από τους Ρώσους ομολόγους τους για να επικοινωνήσουν ή να βοηθήσουν τον Σεντσόφ.[20] Σύμφωνα με τον Σεντσόφ, του έχει στερηθεί η ιθαγένεια της Ουκρανίας.

Δίκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σεντσόφ οδηγήθηκε σε δίκη για τρομοκρατία στη Ρωσία στις 21 Ιουλίου 2015 μέσα σε διεθνή κατακραυγή και ανοικτή επιστολή στάλθηκε από επιφανείς Ευρωπαίους σκηνοθέτες, του Pedro Almodóvar, Κεν Λόουτς, Béla Tarr, και Wim Wenders.[21]

Ο κύριος μάρτυρας κατηγορίας, Γεννάντυ Αφανάσυεφ, απέσυρε την κατάθεσή του στο δικαστήριο στις 31 Ιουλίου, λέγοντας ότι δόθηκε υπό πίεση.[22] Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Αφανάσυεφ, ο κατηγορούμενος είχε βασανιστεί, μεταξύ άλλων και με ηλεκτρικό ρεύμα.[23]

Ρωσικό δικαστήριο στο Rostov-on-Don καταδίκασε τον Σεντσόφ σε 20 χρόνια στη φυλακή, στις 25 Αυγούστου.[24][25] Ήταν τότε φυλακισμένος στο Γιακούτσκ.[26] Ο Σεντσόφ αρχικά εξέτισε την ποινή του στο Ρωσικό Ομοσπονδιακό Υποκείμενο Δημοκρατία των Σαχά. Το Σεπτέμβριο του 2017 φέρεται να είχε μεταφερθεί στη βορειότερη Ρωσική φυλακή στον Αυτόνομο Θύλακα Γιάμαλων Νένετς.[27] Σταμάτησε να δέχεται επισκέψεις από την οικογένειά του μετά την παρατήρηση ότι όταν οι επισκέπτες φεύγουν οι άλλοι κρατούμενοι «πέφτουν σε τρομερά βαθιά κατάθλιψη». Τον Οκτώβριο του 2016 η Ρωσία αρνήθηκε να εκδώσει τον Σεντσόφ στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι είναι Ρώσος πολίτης.

Κράτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σεντσόφ είναι φυλακισμένος στη Σωφρονιστική Αποικία Labytnangi[28] στην Αυτόνομη Περιοχή Γιάμαλο-Νένετς στο Βόρειο τμήμα της Ρωσίας. Στις 14 Μαΐου 2018, έκανε απεργία πείνας διαρκείας διαμαρτυρόμενος για τη φυλάκιση όλων των Ουκρανών πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία και απαιτώντας την απελευθέρωσή τους.[29]

Αντιδράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουκρανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τη συνήγορο του πολίτη της Ουκρανίας, Βαλέρια Lutkovska, η απόφαση του δικαστηρίου του Ροστόφ προς τους Ουκρανούς Όλεγκ Σεντσόφ και Αλεξάντρ Κολτσένκο συνιστά διάκριση για την εθνική καταγωγή.[30]

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας, σε δήλωση στην ιστοσελίδα του, ονομάζει τη δίκη «δικαστική παρωδία».[31]

Ρωσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουνίου 2014, στη Ρωσίας, το Προεδρικό Συμβούλιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα προσέφυγε στον Αναπληρωτή Γενικός Εισαγγελέας Βίκτορ Γκριν να επανεξετάσει τις συνθήκες γύρω από τις συλλήψεις των Σεντσόφ και και του συναδέλφου του ακτιβιστή Αλεξάντρ Κολτσένκο. Η απάντηση, που αναρτήθηκε στον ιστότοπο του συμβουλίου, δήλωσαν οι εισαγγελείς δεν βρήκαν λόγους για την τροποποίηση της κράτησης κανενός από τους δυο υπόπτους.

Περισσότερα από 60 μέλη της ρωσικής ομάδας Kέντρο Μολυβιού[32] και αρκετές μεγάλοι Ρώσοι σκηνοθέτες εξέφρασαν την υποστήριξή τους, συμπεριλαμβανομένου των Nikita Mikhalkov, Andrey Zvyagintsev και Αλεξάντερ Σοκούροφ.[33][34]

Του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Memorial, δήλωσε ότι οι Σεντσόφ και Κολτσένκο είναι πολιτικοί κρατούμενοι στη Ρωσία.[35]

Διεθνώς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδίκασαν την κράτηση του Σεντσόφ και ζήτησε την απελευθέρωσή του.[36]

Η ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, κα Federica Mogherini, δήλωσε ότι «η ΕΕ θεωρεί ότι η υπόθεση είναι κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και στοιχειώδη πρότυπα της δικαιοσύνης».[37]

Κυβερνήσεις της Δύσης, η Διεθνής Αμνηστία, ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημία Κινηματογράφου Μάικ Ντάουνι περιέγραψαν τη διαδικασία ως μια δίκη-παρωδία.[38][39][40][41]

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ονόμασαν την καταδίκη ως "πλάνη", δηλώνοντας ότι "οι Σεντσόφ και Κολτσένκο είχαν στοχοποιηθεί από τις αρχές λόγω της αντίθεσης της Ρωσίας στην απόπειρα προσάρτησης της Κριμαίας." Λέγοντας ότι οι Σεντσόφ και Κολτσένκο είχαν ληφθεί «όμηροι στην ουκρανική επικράτεια», καλεί τη ρωσική Ομοσπονδία να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με την υπογραφή των συμφωνιών του Μινσκ από την άμεση απελευθέρωση του Όλεγκ Σεντσόφ, Αλεκσάντρ Κολτσένκο, Νάντια Σαβτσένκο, και όλα τα άλλων υπόλοιπων ομήρων".[42]

Ο ειδικός απεσταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικών υποθέσεων είπε σε μια δήλωση ότι ήταν συγκλονισμένος από τη σοβαρότητα των ποινών και κάλεσε τη Ρωσία να συμμορφωθεί με τα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καλή μεταχείριση των κρατουμένων.

Οι Ευρωπαίοι σκηνοθέτες Ανιέσκα Χόλαντ, Κεν Λόουτς, Μάικ Λι, και Πέδρο Αλμοδόβαρ συνυπόγραψαν στις 10 Ιουνίου 2014 επιστολή από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου προς τις ρωσικές αρχές, απαιτώντας οι κατηγορίες εναντίον του Σεντσόφ να διαγραφούν και να διερευνηθούν οι καταγγελίες για βασανιστήρια.[43][44] Ο Ιρανός σκηνοθέτης Mohsen Makhmalbaf αφιέρωσε την αποδοχή του Βραβείου Robert Bresson Βραβείο το 2015 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας στον Σεντσόφ, αποκαλώντας την καταδίκη του "μεγάλη αδικία" και την ποινή «μια κίνηση για να εκφοβιστεί όλη τη ρωσική κοινωνία, ιδιαίτερα οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες».[45]

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε ψήφισμα για την άμεση αποφυλάκιση του Σεντσόφ και των άλλων Ουκρανών πολιτικών κρατουμένων.[46] Πριν από την ψηφοφορία, όλες οι μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όταν συζητήθηκε η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία, ζήτησαν την απελευθέρωση του Σεντσόφ και 158 άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στη χώρα. Οι συμμετέχοντες στη συζήτηση τόνισαν την ανάγκη να συνεχιστούν οι κυρώσεις στο Κρεμλίνο, και κάλεσαν τους Ευρωπαίους ηγέτες και διπλωμάτες να μην πάνε στη Ρωσία για να παρακολουθήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο άρχιζε στις 14 Ιουνίου.[47]

Το Sejm της Πολωνίας ενέκρινε ψήφισμα στις 15 Ιουνίου 2018, απαιτώντας την απελευθέρωση των Ουκρανών που κρατούνται στη Ρωσία για πολιτικούς λόγους. Στο ψήφισμα βουλευτές ζήτησαν ιδίως, να απελευθερωθούν οι Όλεγκ Σεντσόφ, Αλεκσάντρ Κολτσένκο, ο Ρόμαν Σουστσένκο.[48]

Στον Σεντσόφ χορηγήθηκε ο τίτλος του επίτιμου δημότη από το Παρίσι στις 24 Σεπτεμβρίου 2018. [49] Ο Σεντσόφτιμήθηκε με το Βραβείο Ζαχάρωφ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 25 Οκτωβρίου 2018, σε μια κίνηση που περιγράφεται από Τον Guardian ως μια επίπληξη από την ΕΕ για τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σεντσόφ είναι πατέρας δύο παιδιών, της Αλίνα (2003) και του Βλάντισλαβ (2004).[50][51]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Δεδομένου ότι η Ουκρανία έχασε τον έλεγχο της χερσονήσου στη Ρωσία τον Μάρτιο του 2014, το καθεστώς της Κριμαίας και της πόλης της Σεβαστούπολης βρίσκεται υπό αμφισβήτηση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Η Ουκρανία και η πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας θεωρούν την Κριμαία ως μια αυτόνομη δημοκρατία της Ουκρανίας και τη Σεβαστούπολη ως μία από τις πόλεις της Ουκρανίας με ειδικό καθεστώς, ενώ η Ρωσία θεωρεί την Κριμαία ως ομοσπονδιακό θέμα της Ρωσίας και της Σεβαστούπολης να είναι μία από τις τρεις ομοσπονδιακές πόλεις της Ρωσίας.[15][16][17]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031548. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2018980126. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2018980126. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2022.
  5. ↑ Ukrainian Filmmaker Remains Behind Bars Despite Growing Support, Radio Free Europe/Radio Liberty (June 26, 2014)
  6. ↑ Grater, Tom (25 Αυγούστου 2018). «Oleg Sentsov 12 days into hunger strike». Screen Daily. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2018. 
  7. ↑ «Ten reasons you should give a damn why Oleg Sentsov's hunger strike matters». Meduza. 2018-06-08. https://meduza.io/en/feature/2018/06/08/ten-reasons-you-should-give-a-damn. Ανακτήθηκε στις 2018-06-10. 
  8. ↑ «EU rebukes Putin with human rights prize to jailed Ukrainian film-maker». The Guardian. 25 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018. 
  9. ↑ Oliver Carroll (5 Οκτωβρίου 2018). «Ukrainian filmmaker Oleg Sentsov ends 145-day hunger strike in Russian jail». The Independent. 
  10. ↑ «Short Bio» (στα Ολλανδικά). International Film Festival Rotterdam. 
  11. ↑ «Almodovar, Leigh petition Putin on jailed Ukrainian Oleg Sentsov». Los Angeles Times. 10 Ιουνίου 2014. 
  12. ↑ «Foreign Ministry invites to join the rally in support Sentsov» (στα Ουκρανικά). Ukrayinska Pravda. 13 Ιουλίου 2017. 
  13. ↑ «"Pardon my son": Sentsov's mother appeals to Putin». UNIAN. 13 Ιουλίου 2018. 
  14. ↑ «The Court extended the arrest in Moscow Ukrainian director» (στα Ουκρανικά). Ukrayinska Pravda. 7 Ιουλίου 2014. 
  15. ↑ Gutterman, Steve (18 Μαρτίου 2014). «Putin signs Crimea treaty, will not seize other Ukraine regions». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2014. 
  16. ↑ «Ukraine crisis: Timeline». www.bbc.co.uk. 13 Νοεμβρίου 2014. 
  17. ↑ «UN General Assembly adopts resolution affirming Ukraine's territorial integrity». China Central Television. 28 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2018. 
  18. ↑ «Oleg Sentsov: I was tortured and humiliated» (στα Ουκρανικά). Ukrayinska Pravda. 7 Ιουλίου 2014. 
  19. ↑ «For Ukrainian director Oleg Sentsov, a battle with no end in sight». Los Angeles Times. 16 Ιουλίου 2014. 
  20. ↑ «Russia does not even because of arrested Ukrainian director Sentsov» (στα Ουκρανικά). Ukrayinska Pravda. 20 Ιουνίου 2014. 
  21. ↑ Luhn, Alec. «Ukrainian film director Oleg Sentsov goes on trial for terrorism in Russia». Guardian. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2015. 
  22. ↑ «Процесс Сенцова. Допрос Афанасьева». МедиаЗона. 31 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  23. ↑ «Осужденный по делу «крымских террористов» Афанасьев рассказал о пытках после задержания и давлении после отказа от показаний в суде» [Convicted in the case about "Crimean terrorists" Afanasyev has told about tortures after his detention and pressure after his refusal to testify in court]. Mediazona. 5 Αυγούστου 2015. 
  24. ↑ «Russia Jails Ukraine Director Sentsov on Terror Charges». BBC. 25 Αυγούστου 2015. 
  25. ↑ Walker, Shaun. «Russian court jails Ukrainian film-maker for 20 years over terror offences». www.theguardian.com. The Guardian. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2015. 
  26. ↑ «Oleh Sentsov and Oleksandr Kolchenko are acknowledged as citizens of Ukraine». Ukraine Today. 24 Μαρτίου 2016. 
  27. ↑ «Ukrainian Filmmaker Sentsov Reportedly To Be Transferred To Russian Far North Prison». RadioFreeEurope/RadioLiberty. 
  28. ↑ «ФКУ ИК-8 УФСИН России по Ямало-Ненецкому автономному округу». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2018. 
  29. ↑ «"Вместе и до конца": режиссер Сенцов, осужденный в России на 20 лет колонии, объявил голодовку, требуя освободить 64 украинца» (στα Ρωσικά). Newsru. 16 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2018. 
  30. ↑ «Lutkovska sees in the Sentsov's case a discrimination on national origin». Ukrinform. 4 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. 
  31. ↑ Kishkovsky, Sophia (2015-08-25). «Russia Gives Ukrainian Filmmaker Oleh Sentsov a 20-Year Sentence». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2015/08/26/world/europe/russian-court-sentences-ukrainian-filmmaker-to-20-years-in-prison.html. Ανακτήθηκε στις 2015-09-05. 
  32. ↑ «More than 60 members of the "PEN Center" signed a letter to Putin to release Ukrainian political prisoner». 112 Ukraine. 25 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2018. 
  33. ↑ «Ukraine film director Sentsov in 'terror' trial in Russia». BBC News. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2015. 
  34. ↑ «Putin on revision of Sentsov verdict: "Appropriate conditions should ripen». UNIAN. 2 Δεκεμβρίου 2016. 
  35. ↑ «"Мемориал" считает Олега Сенцова и Александра Кольченко политзаключенными». www.memo.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2015. 
  36. ↑ «US calls on Russia to immediately release detained Ukrainian citizens Savchenko and Sentsov». Interfax Ukraine. 18 Οκτωβρίου 2014. 
  37. ↑ «European Union - EEAS (European External Action Service) | Statement by High Representative/Vice-President Mogherini on the sentencing by a Russian court of Ukrainian citizens O. Sentsov and O. Kolchenko». eeas.europa.eu. 25 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  38. ↑ «Ukrainian Filmmaker Tells Russian Court He Will "Suffer or Die" for His Beliefs». The Guardian. 19 Αυγούστου 2015. 
  39. ↑ «Controversial Trial of Ukrainian Filmmaker Closes in Russia». The Telegraph. 19 Αυγούστου 2015. 
  40. ↑ Bodfan Ovcharuk (10 Αυγούστου 2015). «The System Does Not Forgive" – Crimean Activists Hauled before a Russian Military Court». Amnesty International. 
  41. ↑ «Russian Federation: Drop terror charges against Ukrainian activists: Oleh Sentsov and Aleksandr Kolchenko». www.amnesty.org. 30 Ιουλίου 2015. EUR 46/2202/2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  42. ↑ «Sentencing of Oleh Sentsov and Oleksandr Kolchenko». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  43. ↑ «Ken Loach, Mike Leigh and others call for release of Ukrainian director». The Guardian. 10 Ιουνίου 2014. 
  44. ↑ «European Film Academy: Help Us to Help Oleg Sentsov !». www.europeanfilmacademy.org. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  45. ↑ «Mohsen Makhmalbaf voices support for imprisoned fellow director Oleg Sentsov». The Guardian. 7 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2015. 
  46. ↑ «European Parliament Urges Russia To Release Sentsov, 'Political Prisoners'». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). 14 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2018. 
  47. ↑ «European Parliament to call for release of political prisoners:» (στα αγγλικά). Greens/EFA. 2018-06-13. https://www.greens-efa.eu/en/article/press/european-parliament-to-call-for-release-of-political-prisoners/. Ανακτήθηκε στις 2018-06-15. 
  48. ↑ Roś, Edyta. «Sejm podjął uchwałę ws. uwolnienia obywateli Ukrainy więzionych z przyczyn politycznych» (στα pl). gazetaprawna.pl. http://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1138682,sejm-podjal-uchwale-ws-uwolnienia-obywateli-ukrainy-wiezionych-z-przyczyn-politycznych.html. Ανακτήθηκε στις 2018-06-15. 
  49. ↑ «Sentsov becomes honorary citizen of Paris». Interfax-Ukraine. 24 Σεπτεμβρίου 2018. 
  50. ↑ Sergatskova, Ye. (16 Μαΐου 2014). «Олег Сенцов, жертва теракта» [Oleg Sentsov, a victim of terrorist action]. Colta. 
  51. ↑ «Letter from Ukrainian film-maker Oleg Sentsov smuggled out of prison». The Guardian. 12 Σεπτεμβρίου 2016. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όλεγκ_Σεντσόφ&oldid=10048912"