Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έρολ Φλιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Έρολ Φλιν, όπως διαμορφώθηκε από τον Fotis A. (συζήτηση | συνεισφορές) στις 17:55, 23 Μαΐου 2024. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
Έρολ Φλιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Ιουνίου 1909[1][2][3]
Battery Point
Θάνατος14  Οκτωβρίου 1959[1][2][3]
Βανκούβερ[4]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΦόρεστ Λόουν Μεμόριαλ Παρκ
ΚατοικίαΧόμπαρτ
Μπαρνς (1923–1925)
Σίδνεϊ
Παπούα Νέα Γουινέα
Νορθάμπτον (1933–1934)
Λος Άντζελες
Πορτ Αντόνιο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής (1942–1959)
Αυστραλία
Ύψος186 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5][6]
ΣπουδέςSHORE – Sydney Church of England Grammar School
The Hutchins School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
καρατερίστας
σεναριογράφος
ηθοποιός ταινιών
σκηνοθέτης κινηματογράφου
συγγραφέας
σκηνοθέτης
ΕργοδότηςWarner Bros.
Περίοδος ακμής1932 - 1959
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝόρα Έντινγκτον (1943–1949)
Λιλί Νταμιτά (1935–1942)
Πατρίς Γουάιμορ (1950–1959)
ΣύντροφοςΜπέβερλι Άαδλαντ
ΤέκναSean Flynn
Rory Flynn
ΓονείςTheodore Thomson Flynn
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Έρρολ Λέσλι Φλυν (αγγλικά: Errol Leslie Flynn, 20 Ιουνίου 1909[8] – 14 Οκτωβρίου 1959) ήταν Αυστραλός ηθοποιός του κινηματογράφου γεννημένος στην Αυστραλία. Έγινε γνωστός για τους ρομαντικούς ηρωικούς ρόλους του στις ταινίες του Χόλιγουντ και τον επιδεικτικό τρόπο ζωής του. Το 1942 αποπλάνησε μια ανήλικη κοπέλα. Το συμβάν αυτό τον οδήγησε στα δικαστήρια, όπου αθωώθηκε, έχοντας όμως ήδη κλονίσει το Χόλιγουντ.

Καταγωγή και νεαρή ηλικία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έρρολ Φλυν γεννήθηκε στο Χόμπαρτ της Τασμανίας, όπου ο πατέρας του Θίοντορ Τόμσον Φλυν ήταν λέκτορας (1909) και αργότερα καθηγητής (1911) της βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας (UTAS). Το όνομα της μητέρας του ήταν αρχικά Λίλυ Μαίρυ Γιανγκ, αλλά μόλις παντρεύτηκε άλλαξε το Λίλυ Μαίρυ σε Μαρέλ (Marelle).[9] Ο Φλιν περιέγραφε την οικογένεια της μητέρας του ως ναυτικούς[10] και σ' αυτό το γεγονός φαίνεται να οφείλεται το ενδιαφέρον του για τα πλοία και τη θάλασσα, καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Παρά τους ισχυρισμούς του Φλυν, τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν καταγόταν από κανένα από τους στασιαστές του Μπάουντυ.[11][12] Οι γονείς του παντρεύτηκαν στον αγγλικανικό Ναό του Αγίου Ιωάννη στο Μπάλμεϊν Νορθ του Σίδνεϋ, στις 23 Ιανουαρίου 1909.[13][14] Οι γονείς του είχαν γεννηθεί στην Αυστραλία από Ιρλανδούς, Άγγλους και Σκώτους προγόνους οι οποίοι είχαν φθάσει στην Τασμανία ως κατάδικοι, πολύ πριν τη γέννηση του Φλυν.[11][15] Το 1926, όταν ο Φλιν ζούσε στο Τσάτσγουντ του Σίδνεϊ, παρακολουθούσε το Αγγλικανικό Σχολείο του Σίδνεϊ (Sydney Church of England Grammar School),[16] όπου ήταν συμμαθητής του μετέπειτα πρωθυπουργού της Αυστραλίας Τζον Γκόρτον (John Gorton).[17] Εκδιώχθηκε από το σχολείο εξαιτίας της εμπλοκής του σε καβγάδες και, σύμφωνα με ισχυρισμούς, της σύναψης ερωτικής σχέσης με μια πλύντρια του σχολείου.[18] Εκδιώχθηκε επίσης και από αρκετά άλλα σχολεία της Τασμανίας. Σε ηλικία 20 ετών μετακόμισε στη Νέα Γουινέα όπου αγόρασε μια φυτεία καπνού, επιχείρηση η οποία απέτυχε. Επίσης απέτυχε σε μια επιχείρηση εξόρυξης χαλκού, την οποία ξεκίνησε στους λόφους κοντά στην κοιλάδα Λαλόκι (Laloki Valley), πίσω από τη σημερινή πρωτεύουσα Πορτ Μόρεσμπι.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Φλιν έφυγε για το Ηνωμένο Βασίλειο και το 1933 κατάφερε να πιάσει δουλειά ως ηθοποιός στη θεατρική εταιρεία του Νορθάμπτον όπου εργάσθηκε για επτά μήνες στο Βασιλικό Θέατρο της πόλης. Επίσης έπαιξε το 1934 στο φεστιβάλ του Μάλβερν (Malvern Festival), στη Γλασκώβη και στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου.[19]

Το 1933 πρωταγωνίστησε στην αυστραλιανή ταινία In the Wake of the Bounty που σκηνοθέτησε ο Τσαρλς Σόουβελ (Charles Chauvel). Το 1935 εμφανίστηκε στην ταινία Murder at Monte Carlo που γυρίστηκε στα βρετανικά στούντιο Τέντινγκτον της Warner Bros., ταινία η οποία πλέον θεωρείται απωλεσθείσα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αυτής της ταινίας τον ανακάλυψε ένα στέλεχος της εταιρείας, υπέγραψε συμβόλαιο και μετανάστευσε στις Η.Π.Α. ως ηθοποιός επί συμβολαίω. Το 1942 ο Φλιν έλαβε την αμερικανική ιθαγένεια.

Ο Φλιν στον ρόλο του κάπτεν Μπλαντ στην ομώνυμη ταινία του 1935

Ο Έρολ Φλιν έκανε αμέσως αίσθηση με τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο του στην ταινία Κάπτεν Μπλαντ το 1935. Γρήγορα καθιερώθηκε ως ηθοποιός σε ρόλους όπου υποδυόταν τον άφοβο, ρομαντικό, ριψοκίνδυνο και ικανό ξιφομάχο ήρωα, που προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά μιας όμορφης γυναίκας, σώζοντας ταυτόχρονα την κοινωνία από τα νύχια ενός θρασύδειλου κακού. Η επόμενη ταινία του ήταν Η επέλασις της ελαφράς ταξιαρχίας το 1936. Μετά την εμφάνισή του στον ρόλο τού Μάιλς Χέντον στην ταινία Πρίγκηψ και πτωχός (The Prince and the Pauper) το 1937, ερμήνευσε τον πλέον επιτυχημένο ρόλο του, υποδυόμενος τον Ρομπέν των Δασών στην ομώνυμη ταινία το 1938. Άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες του ήταν Αι αερομαχίαι του Δυτικού Μετώπου (τίτλος επανέκδοσης Αποστολή θανάτου) (The Dawn Patrol) όπου εμφανίστηκε μαζί με τον στενό φίλο του Ντέιβιντ Νίβεν το 1938, Ο κατακτητής το 1939, Ο αετός των θαλασσών (The Sea Hawk) το 1940 και Δον Ζουάν (Adventures of Don Juan) το 1948.

Ο Φλιν έχοντας εκπαιδευθεί στην ξιφομαχία από τους καλύτερους δασκάλους ξιφομαχίας των ηθοποιών του Χόλυγουντ, είχε γίνει ικανότατος στο να μάχεται με ταχύτητα, όπως φαίνεται στις ταινίες Ο Ρομπέν των Δασών, Ο αετός των θαλασσών και Κάπτεν Μπλαντ.[20]

Ο Φλιν συμπρωταγωνίστησε με την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ σε οκτώ ταινίες: Κάπτεν Μπλαντ (Captain Blood, 1935), Η επέλασις της ελαφράς ταξιαρχίας (The Charge of the Light Brigade, 1936), Ο Ρομπέν των Δασών (The Adventures of Robin Hood, 1938), Μοντέρνος Καζανόβας (Four's a Crowd, 1938), Ο κατακτητής (Dodge City, 1939), Ελισάβετ και Έσσεξ (τίτλος επανέκδοσης Βασίλισσα Ελισάβετ) (The Private Lives of Elizabeth and Essex, 1939), Σάντα Φε (Santa Fe Trail, 1940) και Η επέλασις των δραγώνων (They Died with Their Boots On, 1941). Αν και ο Φλιν γνώριζε την έλξη την οποία ασκούσε πάνω της, οι ισχυρισμοί του ιστορικού του κινηματογράφου Ρούντι Μπέλμερ ότι είχαν ένα ρομαντικό ειδύλλιο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Ο Ρομπέν των Δασών αμφισβητήθηκαν από την ίδια τη ντε Χάβιλαντ. Σε μια συνέντευξη στο τηλεοπτικό κανάλι Turner Classic Movies, ανέφερε ότι η σχέση τους ήταν πλατωνική, κυρίως διότι ο Φλιν ήταν ήδη παντρεμένος με τη Λίλι Νταμίτα. Η ταινία Ο Ρομπέν των Δασών ήταν η πρώτη ταινία του Φλιν που γυρίστηκε σε Technicolor.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Ελισάβετ και Έσσεξ (1939), ο Φλιν και η συμπρωταγωνίστριά του Μπέτι Ντέιβις μάλωσαν εκτός γυρισμάτων, γεγονός το οποίο υποτίθεται ότι οδήγησε τη Ντέιβις να τον χτυπήσει δυνατότερα από ότι έπρεπε στο γύρισμα μιας σκηνής. Αν και οι σχέσεις τους ήταν πάντοτε τεταμένες, η Warner Bros. τους έβαλε να συμπρωταγωνιστήσουν δύο φορές. Η εκτός σκηνής σχέση τους αργότερα αποκαταστάθηκε, με αποτέλεσμα να υπογραφεί συμβόλαιο για τη συμμετοχή τους στους πρωταγωνιστικούς ρόλους της ταινίας Όσα παίρνει ο άνεμος, χωρίς όμως αυτό να υλοποιηθεί.

Ο Φλιν ως λοχαγός Νέλσον στην ταινία του 1945 Λαίλαψ στην Μπούρμα (Objective, Burma!).

Μετά την είσοδο των Η.Π.Α. στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο Φλιν συχνά κατηγορήθηκε επειδή δεν κατατάχθηκε, ενώ συνέχιζε να ερμηνεύει ρόλους πολεμικών ηρώων σε ταινίες. Στην πραγματικότητα, είχε προσπαθήσει να καταταγεί σε όλους τους κλάδους για στρατιωτική υπηρεσία, αλλά είχε απορριφθεί από παντού λόγω υγείας.[21] Η αποτυχία των κινηματογραφικών στούντιο να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατηγορία, οφειλόταν, στην πραγματικότητα, στην επιθυμία τους να κρύψουν την κακή κατάσταση της υγείας του. Ο Φλιν, όχι μόνο είχε μεγαλοκαρδία, η οποία είχε φέρει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον μία καρδιακή προσβολή, αλλά υπέφερε επίσης από φυματίωση, πόνους στην πλάτη (τους οποίους από μόνος του αντιμετώπιζε με χρήση μορφίνης, και αργότερα ηρωίνης), και κρίσεις ελονοσίας από την οποία είχε προσβληθεί στη Νέα Γουινέα.

Τη δεκαετία του 1950 ο Φλιν είχε γίνει μια κακή απομίμηση του εαυτού του. Η κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών είχε ως αποτέλεσμα να φαίνεται πρόωρα γερασμένος, ενώ και το πρόσωπό του ήταν πρησμένο. Παρ' όλα αυτά κέρδισε την αναγνώριση στον ρόλο ενός άχρηστου μπεκρή στην ταινία Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (The Sun Also Rises, 1957), και στον ρόλο του ειδώλου του Τζον Μπάριμορ (John Barrymore) στην ταινία Too Much, Too Soon (1958). Η αυτοβιογραφία του My Wicked, Wicked Ways κυκλοφόρησε λίγο μετά τον θάνατό του και περιέχει χιουμοριστικά ανέκδοτα σχετικά με το Χόλυγουντ. Σύμφωνα με τον βιβλιοκριτικό Σάιμον Κάτερσον, το βιβλίο "παραμένει μία από τις πιο συγκλονιστικές και αποκρουστικές αυτοβιογραφίες που έχει γραφτεί ποτέ από ένα αστέρα του Χόλυγουντ ή οποιοδήποτε άλλον γι' αυτό το θέμα".[22] Ο Φλιν ήθελε να ονομάσει το βιβλίο In Like Me, αλλά ο εκδότης του αρνήθηκε. Το 1984, το CBS γύρισε μια τηλεταινία βασισμένη στην αυτοβιογραφία του, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Ντάνκαν Ρεγκίρ (Duncan Regehr) στον ρόλο του Φλιν.

Το 1956 ο Φλιν πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά The Errol Flynn Theatre γυρισμένη στην Αγγλία, στην οποία παρουσίαζε τα επεισόδια και μερικές φορές εμφανιζόταν σ' αυτά.[23]

Ο Φλιν και η Μπέβερλι Άαντλαντ (Beverly Aadland) συναντήθηκαν με τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ (Stanley Kubrick) για να συζητήσουν για την κοινή εμφάνισή τους στην ταινία Λολίτα.[24] Η περιπετειώδης νουβέλα του Showdown εκδόθηκε το 1946. Το πρώτο του βιβλίο Beam Ends είχε εκδοθεί το 1937.

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1933 In the Wake of the Bounty Φλέτσερ Κρίστιαν
1935 Murder at Monte Carlo Ντάιτερ
The Case of the Curious Bride Γκρέγκορι Μόξλεϊ
Don't Bet on Blondes Ντέιβιντ Βαν Ντούσεν
Captain Blood Κάπτεν Μπλαντ Πίτερ Μπλαντ
1936 The Charge of the Light Brigade Η επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας Τζέφρι Βίκερς
1937 Green Light δρ Νιούελ Πέιτζ
The Prince and the Pauper Πρίγκηψ και πτωχός Μάιλς Χέντον
Another Dawn Ο κυκλών Ντένι Ρόαρκ
The Perfect Specimen Εκατομμυριούχος τυχοδιώκτης Τζέραλντ Μπέρεσφορντ Γουίκς
1938 The Adventures of Robin Hood Ο Ρομπέν των Δασών Ρομπέν των Δασών
Four's a Crowd Μοντέρνος Καζανόβας Μπομπ Λάνσφορντ
The Sisters Οι αδελφές Φρανκ Μέντλιν
The Dawn Patrol Οι αερομαχίες του δυτικού μετώπου Κόρτνεϊ
1939 Dodge City Ντοτζ Σίτι Γουέιντ Χάτον
The Private Lives of Elizabeth and Essex Ελισάβετ και Έσσεξ κόμης του Έσσεξ
1940 Virginia City Βιρτζίνια Σίτι Κέρι Μπράντφορντ
The Sea Hawk Ο αετός των θαλασσών Τζέφρι Θορπ
Santa Fe Trail Σάντα Φε Τζεμπ Στιούαρτ
1941 Footsteps in the Dark Ο ιππότης της νύχτας Φράνσις Μονρόε Γουόρεν Γ΄
Dive Bomber Αεροπλάνον καθέτου εφορμήσεως Νταγκ Λι
They Died with Their Boots On Η επέλαση των Δραγόνων Τζορτζ Άρμστρονγκ Κάστερ
1942 Desperate Journey Ηρωική εξόρμηση Τέρενς Φορμπς
Gentleman Jim Ο τολμηρός τζέντλεμαν Τζέιμς Τζ. Κορμπέτ
1943 Edge of Darkness Ανταρσία Γκάναρ Μπρογκ
Thank Your Lucky Stars Έρολ Φλιν
Northern Pursuit Ο κατάσκοπος του Βορρά Στιβ Βάγκνερ
1944 Uncertain Glory Μπροστά στη λαιμητόμο Ζαν Πικάρ
1945 Objective, Burma! Λαίλαψ στην Μπούρμα Τσακ Νέλσον
San Antonio Σαν Αντόνιο Κλέι Χάρντιν
1946 Never Say Goodbye Ποτέ δεν είν' αργά Φιλ Γκέιλι
1947 Cry Wolf Τρικυμία ψυχών Μαρκ Κάλντγουελ
Escape Me Never Μη μου ξαναφύγεις Σεμπάστιαν Ντιμπρόκ
1948 Silver River Άνευ διαταγών Μάικ Μακόμπ
Adventures of Don Juan Οι περιπέτειες του Δον Ζουάν Δον Ζουάν
1949 It's a Great Feeling Δεσποινίς Φιφή Τζέφρι Μπουσντίνκλ / γαμπρός
That Forsyte Woman Ο θρύλος του Φορσάιθ Σόαμς Φορσάιθ
1950 Montana Μοντάνα Μόργκαν Λέιν
Rocky Mountain Ο άρχων της ερήμου Λέιφ Μπάρστοου
Kim Μαχμπάμπ Αλή / Κοκκινογένης
1951 Adventures of Captain Fabian Η ταβέρνα της Νέας Ορλεάνης Μάικλ Φάμπιαν
1952 Mara Maru Γκρέγκορι Μέισον
Against All Flags Ο αετός της Μαδαγασκάρης Μπράιαν Χοκ
1953 The Master of Ballantrae Ο σκλάβος επαναστάτης Τζέιμι Ντιούρι
1954 Il maestro di Don Giovanni Διασταυρούμενα σπαθιά Ρέντσο
Lilacs in the Spring Τζον Μπομόν (Μπο)
1955 The Dark Avenger Αδάμαστοι ήρωες Εδουάρδος του Γούντστοκ
King's Rhapsody Βασιλική ραψωδία Ριχάρδος, βασιλιάς της Λορεντίας
1957 Istanbul Λαθρέμποροι της Σταμπούλ Τζέιμς Μπρέναν
The Big Boodle Η Κούβα στις φλόγες Νεντ Σέργουντ
The Sun Also Rises Ο ήλιος ανατέλλει ξανά Μάικ Κάμπελ
1958 Too Much, Too Soon Τζον Μπάριμορ
The Roots of Heaven Οι ρίζες του ουρανού Φορσάιθ
1959 Cuban Rebel Girls Αμερικανός ανταποκριτής

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11902986c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Errol-Flynn. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11902986c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. CONOR.SI. 31720291.
  7. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  8. McNulty, Thomas (2004). «One: from Tasmania to Hollywood 1909–1934». Errol Flynn: the life and career. McFarland. σελ. 5. ISBN 978-0-7864-1750-6. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2009. 
  9. Ο Φλιν την ονομάζει πάντοτε Μαρέλ στην αυτοβιογραφία του.
  10. "seafaring folk", Flynn, My Wicked, Wicked Ways, σ.33.
  11. 11,0 11,1 Fasano,Debra.:[1] Αρχειοθετήθηκε 2013-05-24 στο Wayback Machine.,"Young Blood - The Making of Errol Flynn", 2009. ISBN 978-0-9806703-0-1
  12. Flynn, My Wicked, Wicked Ways, σ.33. "She was a descendant of Midshipman Ned Young." (Ήταν απόγονος του ανθυποπλοίαρχου Νεντ Γιανγκ.)
  13. «Flynn, Errol Leslie (1909 - 1959)». Australian Dictionary of Biography Online. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2010. 
  14. «Biography for Errol Flynn». imdb.com. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2010. 
  15. Flynn, My Wicked, Wicked Ways, σ.25.
  16. Moore,John Hammond: "Young Errol:Flynn before Hollywood", 1975. ISBN 0-207-13158-9
  17. Shaw, John (22 Μαΐου 2002). «New York Times, 22 Μαΐου 2002». Nytimes.com. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2010. 
  18. «My Wicked, Wicked Ways (essay)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2010. 
  19. Connelly, Gerry (1998). Errol Flynn in Northampton. Domra Publications. ISBN 978-095-2441724. 
  20. «TheOneRing.net, TORn exclusive with 'Reclaiming The Blade,' Director, May 15th, 2009 by MrCere». Theonering.net. 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
  21. Thomas, Tony Errol Flynn: The Spy Who Never Was
  22. "remains one of the most compelling and appalling autobiographies written by a Hollywood star, or anyone else for that matter." Caterson, Simon, "Genius for living driven by lust for death", Australian Literary Review, 3 Ιουνίου 2009, ανάκτηση 21 Απριλίου 2010 http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,25542210-25132,00.html Αρχειοθετήθηκε 2009-08-17 στο Wayback Machine.
  23. http://www.imdb.com/title/tt0050015/
  24. Robert Osborne (5 Ιουνίου 2007). «Errol Flynn's daughter remembers notorious dad». Reuters. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010.