Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζεράρ Ντεπαρντιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Gérard Depardieu 1991.jpg|right|thumb|200px|Ο Ντεπαρντιέ το 1991]]
[[Αρχείο:Gérard Depardieu 1991.jpg|right|thumb|200px|Ο Ντεπαρντιέ το 1991]]
[[Αρχείο:Gérard Depardieu 2001.jpg|right|thumb|200px|Ο Ντεπαρντιέ το 2001]]
[[Αρχείο:Gérard Depardieu 2001.jpg|right|thumb|200px|Ο Ντεπαρντιέ το 2001]]
Ο '''Ζεράρ Ντεπαρντιέ''' ([[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: ''Gérard Xavier Marcel Depardieu'', [[27 Δεκεμβρίου]] [[1948]]) είναι [[Γαλλία|Γάλλος]], πολιτογραφημένος [[Ρωσία|Ρώσος]], [[ηθοποιός]] του [[κινηματογράφος|κινηματογράφου]].<ref name=tov/> Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες,<ref name=cli/> ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.<ref name=lar/>
Ο '''Ζεράρ Ντεπαρντιέ''' ([[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: ''Gérard Xavier Marcel Depardieu'', [[27 Δεκεμβρίου]] [[1948]] - ) είναι [[Γαλλία|Γάλλος]], πολιτογραφημένος [[Ρωσία|Ρώσος]], [[ηθοποιός]] του [[κινηματογράφος|κινηματογράφου]].<ref name=tov/> Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες,<ref name=cli/> ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.<ref name=lar/>


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο [[Σατωρού]]. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.<ref name="tov">{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2008/11/24/culture/zerar-nteparntie-2/|title=ΖΕΡΑΡ ΝΤΕΠΑΡΝΤΙΕ|ημερομηνία=2008-11-24|website=ΤΟ ΒΗΜΑ|language=el|accessdate=2024-05-27}}</ref> Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,<ref name=cli/> ενώ στα 15 του πήγε στο [[Παρίσι]], για να σπουδάσει τη [[Υποκριτική|δραματική τέχνη]]. To [[1965]], έπαιξε για πρώτη φορά σε [[κινηματογραφική ταινία]], η οποία ήταν [[Ταινία μικρού μήκους|μικρού μήκους]] και είχε τίτλο ''Le Beatnik et le Minet''.<ref name="lar">^ [[Πάπυρος Larousse Britannica]], τόμος 39, σελ. 479</ref> Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο [[θίασος|θίασο]] του [[Ζαν-Λουί Κοσέ]] και, έπειτα, συμμετείχε στην [[τηλεοπτική σειρά]] ''Rendez vous a Badenberg''. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους [[ρυφύς Μπυτέιγ|Ρυφύς]] και [[Ρομάν Μπυτέιγ]], με τους οποιούς έπαιξε στο [[θέατρο]] "''Café de la Gare''".<ref name=tov/> Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε μεγάλου μήκους ταινίες,<ref name=lar/> όπως το ''[[Ναταλί Γκρανζέ]]'' ([[1972]]) της [[Μαργκερίτ Ντυράς]], η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.<ref name=tov/>


Το [[1974]], έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία ''[[Ο χορός των διεφθαρμένων]]'' του [[Μπερτράν Μπλιε]], ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του [[φεστιβάλ Καννών|Φεστιβάλ των Καννών]]. Το [[1976]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ορνέλλα Μούτι]] στην ταινία ''[[Η τελευταία γυναίκα]]''<ref name=cli/> και στο ''[[1900 (ταινία)|1900]]'', του [[Μπερνάρντο Μπερτολούτσι]].<ref name=lar/> Το [[1980]], κέρδισε το [[βραβεία Σεζάρ|βραβείο Σεζάρ]], χάρις στην ερμηνεία του στο ''[[Το τελευταίο μετρό|Τελευταίο μετρό]]'', στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την [[Κατρίν Ντενέβ]]<ref name=cli/> και [[σκηνοθέτης]] ήταν ο [[Φρανσουά Τρυφώ]]. Μέσα στην ίδια χρονιά συνεργάστηκε, και πάλι, με τον Μωρίς Πιαλά, για την ταινία ''[[Λούλου (ταινία)|Λούλου]]''.
Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο [[Σατωρού]]. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.<ref name=tov>^ Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=89589 ΤΟ ΒΗΜΑ]</ref> Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,<ref name=cli/> ενώ στα 15 του πήγε στο [[Παρίσι]], για να σπουδάσει τη [[δραματική τέχνη]]. To [[1965]], έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική [[Κινηματογραφική ταινία|ταινία]], η οποία ήταν μικρού μικρού μήκους και είχε τίτλο "''Le Beatnik et le Minet''".<ref name=lar>^ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 39, σελ. 479</ref> Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο [[θίασος|θίασο]] του [[Ζαν-Λουί Κοσέ]] και, έπειτα, συμμετείχε στην [[τηλεοπτική σειρά]] "''Rendez vous a Badenberg''". Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους [[ρυφύς Μπυτέιγ|Ρυφύς]] και [[Ρομάν Μπυτέιγ]], με τους οποιούς έπαιξε στο [[θέατρο]] "''Café de la Gare''".<ref name=tov/> Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε μεγάλου μήκους ταινίες,<ref name=lar/> όπως το "''[[Ναταλί Γκρανζέ]]''" ([[1972]]) της [[Μαργκερίτ Ντυράς]], η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.<ref name=tov/>


Το [[1981]], πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Ντανιέλ Βιν]], ''[[Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ]]'' και το [[1982]], στο ''[[δαντών (ταινία 1982)|Δαντών]]'', του [[Αντρέι Βάιντα]].<ref name=lar/> Το [[1985]], κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού, στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας]], αφού πρωταγωνίστησε στο ''Police'' του [[Μωρίς Πιαλά]]. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο ''[[Ζαν ντε Φλορέτ]]'' του [[Κλοντ Μπερί]]. Το [[1987]], συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία ''Κάτω από τον ήλιο του Σατανά'', συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την [[Σαντρίν Μπονέρ]], ενώ το [[1988]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ιζαμπέλ Ατζανί]] στο ''[[Καμίλ Κλωντέλ (ταινία)|Καμίλ Κλοντέλ]]''. Το [[1990]], συνεργάστηκε με τον [[Ζαν-Πωλ Ραπενό|Ζαν-Πολ Ραπενό]] για την ταινία ''[[Συρανό ντε Μπερζεράκ (ταινία, 1990)|Συρανό ντε Μπερζεράκ]]'', χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε βραβείο Σεζάρ, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα [[βραβεία Όσκαρ|βραβείο Όσκαρ]]. Την ίδια χρονιά κέρδισε [[Χρυσό Γάντι]] του καλύτερου ηθοποιού,<ref name=cli/> πρωταγωνιστώντας στην ταινία του [[Πίτερ Γουέαρ]] ''[[Η πράσινη κάρτα]]''.
Το [[1974]], έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία "''[[Ο Χορός των Διεφθαρμένων]]''" του [[Μπερτράν Μπλιε]], ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του [[φεστιβάλ Καννών|Φεστιβάλ των Καννών]]. Το [[1976]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ορνέλλα Μούτι]] στην ταινία "''[[Η τελευταία γυναίκα]]''"<ref name=cli/> και στο "''[[1900 (ταινία)|1900]]''", του [[Μπερνάρντο Μπερτολούτσι]].<ref name=lar/> Το [[1980]], κέρδισε το [[βραβεία Σεζάρ|βραβείο Σεζάρ]], χάρις στην ερμηνεία του στο "''[[Το τελευταίο μετρό]]''", στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την [[Κατρίν Ντενέβ]]<ref name=cli/> και [[σκηνοθέτης]] ήταν ο [[Φρανσουά Τρυφώ]]. Μέσα στην ίδια χρονιά συνεργάστηκε, και πάλι, με τον Μωρίς Πιαλά, για την ταινία "''[[Λούλου]]''".


Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του [[γκιγιόμ Ντεπαρντιέ|Γκιγιόμ]], στην ταινία ''[[Όλα τα πρωινά του κόσμου]]'' του [[Αλέν Κορνό]].<ref name=tov/> Το [[1992]], στην ταινία ''[[1492: Χριστόφορος Κολόμβος]]'' είχε τον ρόλο του [[χριστόφορος Κολόμβος|Χριστόφορου Κολόμβου]].<ref name=cli/> Το [[1994]], πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Υβ Ανζελό]] ''[[Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ]]''<ref name=lar/> και στο ''Διακοπές με τον μπαμπά μου''. Το [[1996]], έπαιξε στο ''[[Άμλετ (ταινία 1996)|Άμλετ]]''. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του [[Λεγεώνα της Τιμής|Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής]]. Το [[1998]], πρωταγωνίστησε στην ταινία ''[[Το σιδηρούν προσωπείον]]'' (μαζί με τους [[Τζέρεμι Άιρονς]], [[Λεονάρντο Ντι Κάπριο]], [[τζον Μάλκοβιτς|Τζων Μάλκοβιτς]], [[Γκάμπριελ Μπερν]] και [[Χιου Λώρι]]). Το [[1999]], είχε τον ρόλο του [[Οβελίξ]] στην ταινία ''[[Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα]]'', συμπρωταγωνιστώντας με τον [[Κριστιάν Κλαβιέ]]. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Σεζάρ, κερδίζοντας τα τρία από αυτά.<ref name=cli/> Το [[2000]], έπαιξε στο ''[[vatel (ταινία)|Vatel]]'' του [[Ρόλαντ Ζοφέ]].<ref name=lar/> και συμπρωταγωνίστησε με την [[Γκλεν Κλόουζ]] στην ταινία ''[[Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας]]''.
Το [[1981]], πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Ντανιέλ Βιν]], "''[[Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ]]''" και το [[1982]], στο "''[[δαντών (ταινία 1982)|Δαντών]]''", του [[Αντρέι Βάιντα]].<ref name=lar/> Το [[1985]], κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού, στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας]], αφού πρωταγωνίστησε στο "''Police''" του [[Μωρίς Πιαλά]]. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο "''[[Ζαν ντε Φλορέτ]]''" του [[Κλωντ Μπερρί]]. Το [[1987]], συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία "''Κάτω από τον ήλιο του σατανά''", συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την [[Σαντρίν Μπονέρ]], ενώ το [[1988]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ιζαμπέλ Αντζανί]] στο "''[[Καμίλ Κλωντέλ (ταινία)|Camille Claudel]]''". Το [[1990]], συνεργάστηκε με τον [[Ζαν-Πωλ Ραππενώ]] για την ταινία "''[[Συρανό ντε Μπερζεράκ (ταινία 1990)|Συρανό ντε Μπερζεράκ]]''", χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε το βραβείο Σεζάρ, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα [[βραβεία Όσκαρ|βραβείο Όσκαρ]]. Την ίδια χρονιά κέρδισε το [[Χρυσό Γάντι]] του καλύτερου ηθοποιού,<ref name=cli/> πρωταγωνιστώντας στην ταινία του [[Πίτερ Ουϊαρ]], "''[[Η πράσινη κάρτα]]''".


Το [[2002]], είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία ''[[Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα]]'', στην οποία έπαιξε και η [[Μόνικα Μπελλούτσι|Μόνικα Μπελούτσι]] και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη [[Γαλλία]]. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία ''Μεταξύ αγνώστων'', με τη [[Σοφία Λόρεν]] και τον [[Μάλκολμ ΜακΝτάουελ]].<ref name=cli/> Το [[2004]], έπαιξε στο ''[[Ο χρόνος που κυλά]]'' του [[Αντρέ Τισενέ]] και την επόμενη χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπερτράν Μπλιε για το ''[[Πόσο μ' αγαπάς;]]''<ref name=lar/> Το [[2006]], πρωταγωνίστησε στο ''[[Παρίσι, σ' Αγαπώ|Παρίσι, σ' αγαπώ]]''. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, του απονεμήθηκε [[βραβείο Στανισλάφσκι]], στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας]], για την καριέρα του στο χώρο της [[υποκριτική]]ς. Το [[2008]], ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το ''[[Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ταινία)|Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες]]'', μαζί με τους [[Κλοβίς Κορνιγιάκ]] και [[Αλέν Ντελόν]]. Η ταινία αυτή είχε [[Προϋπολογισμός|προϋπολογισμό]] 78 εκατομμύρια [[ευρώ]]. Το [[2010]], πρωταγωνίστησε στις ταινίες ''Μαμούθ'' και ''Potiche'' (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).<ref name=cli/> Το [[2012]], πρωταγωνίστησε στο ''[[Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία]]''<ref name=ath>^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία [http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/?id=10020102 Αθηνόραμα]</ref> και στο ''[[Ο άνθρωπος που γελά]]''.<ref>{{Citation|title=L'homme qui rit|url=https://www.imdb.com/title/tt1946289/|publisher=Incognita Films, EuropaCorp, France 3 Cinéma|date=2012-12-26|accessdate=2024-05-27|first=Gérard|last=Depardieu|first2=Marc-André|last2=Grondin|first3=Emmanuelle|last3=Seigner}}</ref>
Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του [[γκιγιόμ Ντεπαρντιέ|Γκιγιώμ]], στην ταινία "''[[Όλα τα πρωινά του κόσμου]]''" του [[Αλαίν Κορνώ]].<ref name=tov/> Το [[1992]], στην ταινία "''1492: Conquest of Paradise''" είχε τον ρόλο του [[χριστόφορος Κολόμβος|Χριστόφορου Κολόμβου]].<ref name=cli/> Το [[1994]], πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Υβ Ανζελό]], "''[[Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ]]''"<ref name=lar/> και στο "''My Father the Hero''". Το [[1996]], έπαιξε στο "''[[Hamlet]]''". Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του "[[ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής|Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής]]". Το [[1998]], πρωταγωνίστησε στην ταινία "''[[Το Σιδηρούν Προσωπείον]]''" (μαζί με τους [[Τζέρεμυ Άιρονς]], [[Λεονάρντο Ντι Κάπριο]], [[τζον Μάλκοβιτς|Τζων Μάλκοβιτς]], [[Γκάμπριελ Μπερν]] και [[Χιου Λώρι]]). Το [[1999]], είχε τον ρόλο του [[Οβελίξ]] στην ταινία "''[[Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα]]''", συμπρωταγωνιστώντας με τον [[Κριστιάν Κλαβιέ]]. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Σεζάρ, κερδίζωντας τα τρία από αυτά.<ref name=cli/> Το [[2000]], έπαιξε στο "''[[vatel (ταινία)|Vatel]]''" του [[Ρόλαντ Ζοφέ]].<ref name=lar/> και συμπρωταγωνίστησε με την [[Γκλεν Κλόουζ]] στην ταινία "''[[Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας]]''".

Το [[2002]], είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία "''[[Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα|Αστερίξ και Οβελίξ: επιχείρηση Κλεοπάτρα]]''", στην οποία έπαιξε και η [[Μόνικα Μπελλούτσι]] και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία "''Between Strangers''", με τη [[Σοφία Λόρεν]] και τον [[Μάλκολμ ΜακΝτάουελ]].<ref name=cli/> Το [[2004]], έπαιξε στο "''[[Ο χρόνος που κυλά]]''" του [[Αντρέ Τισενέ]] και την επόμενη χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπερτράν Μπλιε για το "''[[Πόσο μ'αγαπάς;]]''".<ref name=lar/> Το [[2006]], πρωταγωνίστησε στο "''Paris, je t'aime''". Την ίδια χρονιά, μάλιστα, του απονεμήθηκε το [[βραβείο Στανισλάφσκι]], στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας]], για την καριέρα του στο χώρο της [[υποκριτική]]ς. Το [[2008]], ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το "''[[Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ταινία)|Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες]]''", μαζί με τους [[Κλοβί Κορνιγιάκ]] και [[αλέν Ντελόν|Αλαίν Ντελόν]]. Η ταινία αυτή είχε προϋπολογισμό 78 εκατομμύρια [[ευρώ]]. Το [[2010]], πρωταγωνίστησε στις ταινίες "''Mammuth''" και "''Potiche''" (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).<ref name=cli/> Το [[2012]], πρωταγωνίστησε στο "''[[Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία]]''"<ref name=ath>^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία [http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/?id=10020102 Αθηνόραμα]</ref> και στο "''[[Ο άνθρωπος που γελά]]''".<ref>^ L'homme qui rit (2012) [http://www.imdb.com/title/tt1946289/ Imdb.com]</ref>
===Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας===
===Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας===
Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο [[Βέλγιο]], μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του [[Φρανσουά Ολλάντ]] για την υψηλή [[φορολογία|φορολόγηση]] των πλουσίων.<ref name=nea/> Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας [[Ζαν-Μαρκ Αιρώ]] χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική [[υπηκοότητα]],<ref name=tse/> με τις ηθοποιούς Κατρίν Ντενέβ και [[Μπριζίτ Μπαρντό]] να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο πρόεδρος της [[Ρωσία]]ς, [[Βλαντίμιρ Πούτιν]], δήλωσε ότι, δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό διαβατήριο.<ref name=nea>^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4777355 ΤΑ ΝΕΑ]</ref> Ο εκπρόσωπός του, όμως, δήλωσε άγνοια για τη δήλωση αυτή, καθώς και για τις προθέσεις του, ενώ ο πρόεδρος της [[Τσετσενία]]ς γνωστοποίησε πως, θα υποδεχόταν με χαρά το Γάλλο ηθοποιό.<ref name=tse>^ «Ασυλο» από την Τσετσενία στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.tovima.gr/world/article/?aid=489554 ΤΟ ΒΗΜΑ]</ref> Εκτός από τη βελγική και τη ρωσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαινόταν για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του [[Μαυροβούνιο|Μαυροβουνίου]].<ref name=bom>^ Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/263271/o-poytin-esteile-rosiko-diavatirio-ston-zerar-nteparntie Newsbomb.gr]</ref> Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική υπηκοότητα.<ref>^ Ρώσος πολίτης με εντολή Πούτιν ο Ντεπαρντιέ [http://www.lifo.gr/now/world/21048 Lifo.gr]</ref>
Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο [[Βέλγιο]], μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του [[Φρανσουά Ολλάντ]] για την υψηλή [[φορολογία|φορολόγηση]] των πλουσίων.<ref name=nea/> Ο [[πρωθυπουργός της Γαλλίας]] [[Ζαν-Μαρκ Αιρώ]] χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική [[υπηκοότητα]],<ref name=tse/> με τις ηθοποιούς [[Κατρίν Ντενέβ]] και [[Μπριζίτ Μπαρντό]] να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο [[Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας|πρόεδρος της Ρωσίας]], [[Βλαντίμιρ Πούτιν]], δήλωσε ότι, δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό [[διαβατήριο]].<ref name=nea>^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4777355 ΤΑ ΝΕΑ]</ref> Ο εκπρόσωπός του, όμως, δήλωσε άγνοια για τη δήλωση αυτή, καθώς και για τις προθέσεις του, ενώ ο πρόεδρος της [[Τσετσενία]]ς γνωστοποίησε πως, θα υποδεχόταν με χαρά το Γάλλο ηθοποιό.<ref name="tse">{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2012/12/19/world/asylo-apo-tin-tsetsenia-ston-zerar-nteparntie/|title=«Ασυλο» από την Τσετσενία στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ|ημερομηνία=2012-12-19|website=ΤΟ ΒΗΜΑ|language=el|accessdate=2024-05-27}}</ref> Εκτός από τη βελγική και τη ρωσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαινόταν για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του [[Μαυροβούνιο|Μαυροβουνίου]].<ref name="bom">{{Cite web|url=https://www.newsbomb.gr/kosmos/story/263271/o-poytin-esteile-rosiko-diavatirio-ston-zerar-nteparntie|title=Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ|last=Newsbomb|ημερομηνία=2012-12-19|website=Newsbomb|language=el|accessdate=2024-05-27}}</ref> Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική υπηκοότητα.<ref>{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/now/world/rosos-politis-me-entoli-poytin-o-nteparntie|title=Ρώσος πολίτης με εντολή Πούτιν ο Ντεπαρντιέ {{!}} LiFO|ημερομηνία=2013-01-03|website=www.lifo.gr|language=el|accessdate=2024-05-27}}</ref>


==Προσωπική ζωή==
==Προσωπική ζωή==
Γραμμή 22: Γραμμή 21:
Είναι νυμφευμένος με την [[Ελιζαμπέτ Γκινιό]].<ref name=tov/>
Είναι νυμφευμένος με την [[Ελιζαμπέτ Γκινιό]].<ref name=tov/>


Το 2008, πέθανε ο -επίσης ηθοποιός- γιος του, Γκιγιώμ, από οξεία [[πνευμονία]].
Το 2008, πέθανε ο -επίσης ηθοποιός- γιος του, [[Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ]], από οξεία [[πνευμονία]].


Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα έχει επιζήσει από αεροπορικό ατύχημα, πενταπλό [[μπάι-πας]] και περισσότερα από 15 ατυχήματα με [[μοτοσυκλέτα]].<ref name=cli>^ Who is who: Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.clickatlife.gr/story/whoiswho/-zerar-nteparntie?id=1997738 Clickatlife.gr]</ref>
Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα έχει επιζήσει από [[αεροπορικό ατύχημα]], πενταπλό [[μπάι-πας]] και περισσότερα από 15 ατυχήματα με [[μοτοσικλέτα]].<ref name="cli">{{Cite web|url=https://www.clickatlife.gr/story/whoiswho/-zerar-nteparntie?id=1997738|title=Η σελίδα δεν βρέθηκε|website=www.clickatlife.gr|language=el|accessdate=2024-05-27}}</ref>


Φέρεται να είχε πολύ καλές σχέσεις με τον [[Μιχαήλ Γκορμπατσώφ]] και τον [[Φρανσουά Μιτεράν]].<ref name=tov/>
Φέρεται να είχε πολύ καλές σχέσεις με τον [[Μιχαήλ Γκορμπατσόφ]] και τον [[Φρανσουά Μιτεράν]].<ref name=tov/>


Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος στον [[Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι στο Παρίσι|Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι]] στο Παρίσι<ref>{{Cite web|url=https://www.valeursactuelles.com/clubvaleurs/societe/info-va-depardieu-ete-baptise-chretien-orthodoxe-la-cathedrale-russe-de-paris-ce-vendredi-123322|title=[Info VA] Depardieu a été baptisé chrétien orthodoxe à la cathédrale russe de Paris ce vendredi|last=Kedroff|first=Jean|last2=Bucco|first2=Amaury|website=Valeurs actuelles|language=fr|accessdate=2020-09-06}}</ref>.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 βαπτίστηκε [[Ορθόδοξη Εκκλησία|χριστιανός ορθόδοξος]] στον [[Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι στο Παρίσι|Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι]] στο [[Παρίσι]].<ref>{{Cite web|url=https://www.valeursactuelles.com/clubvaleurs/societe/info-va-depardieu-ete-baptise-chretien-orthodoxe-la-cathedrale-russe-de-paris-ce-vendredi-123322|title=[Info VA] Depardieu a été baptisé chrétien orthodoxe à la cathédrale russe de Paris ce vendredi|last=Kedroff|first=Jean|last2=Bucco|first2=Amaury|website=Valeurs actuelles|language=fr|accessdate=2020-09-06}}</ref>


==Φιλμογραφία==
==Φιλμογραφία==
Γραμμή 37: Γραμμή 36:
! Επίσημος τίτλος της ταινίας
! Επίσημος τίτλος της ταινίας
! Ελληνικός τίτλος
! Ελληνικός τίτλος
!Ρόλος
! Σημειώσεις
! Σημειώσεις
|-
|-
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
| ''Le Beatnik et le Minet''
| ''Le Beatnik et le Minet''
|
|
|[[Γενιά Μπιτ|μπίτνικ]]
|
|
|-
|-
| 1971
| rowspan="2" | 1971
| ''Un peu de soleil dans l'eau froide''
| ''Un peu de soleil dans l'eau froide''
| ''[[Λίγος ήλιος στο κρύο νερό]]''
| ''[[Λίγος ήλιος στο κρύο νερό]]''
|Πιερ
|
|-
|''Le cri du cormoran, le soir au-dessus des jonques''
|
|Ανρί
|
|-
| rowspan="4" |1972
|''Le viager''
|''Πώς να τα εκατοστίσετε και να θάψετε τους κληρονόμους σας''
|Βικτόρ
|
|
|-
|-
| 1972
| ''Nathalie Granger''
| ''Nathalie Granger''
| ''[[Ναταλί Γκρανζέ]]''
| ''[[Ναταλί Γκρανζέ]]''
|πωλητής
|
|-
|''Le tueur''
|''Ο επιθεωρητής Λε Γκουέν στα ίχνη του δολοφόνου''
|
|
|
|-
|-
| 1972
| ''La Scoumone''
| ''La Scoumone''
| ''[[Αγάπη για τον έρωτα]]''
| ''[[Αγάπη για τον έρωτα]]''
|διαρρήκτης
|
|
|-
|-
| rowspan="4" |1973
| 1974
|''Au rendez-vous de la mort joyeuse''
|
|Μπερέτι
|
|-
|''L'affaire Dominici''
|
|Ζεζέ Περάν
|
|-
|''Deux hommes dans la ville''
|[[Δύο ξένοι στην ίδια πόλη|''Δύο ξένοι στην ίδια πόλη'']]
|ταραξίας
|
|-
|''Rude journée pour la reine''
|
|Φαμπιάν
|
|-
| rowspan="5" | 1974
| ''Les Valseuses''
| ''Les Valseuses''
| ''[[Ο Χορός των Διεφθαρμένων]]''
| ''[[Ο χορός των διεφθαρμένων]]''
|Ζαν Κλοντ
|
|
|-
|-
|''La femme du Gange''
| 1974
|
|
|άντρας στην παραλία
| ''[[Η Παλιοπαρέα]]''
|
|
|-
|-
|''Stavisky...''
| 1975
|''Στραβίνσκι''
|εφευρέτης
|
|
|-
| ''[[Ληστεία Τρίτου Βαθμού]]''
|''Les gaspards''
|
|ταχυδρόμος
|
|
|-
|-
|''Vincent, François, Paul... et les autres''
| 1975
|''[[Η παλιοπαρέα]]''
|Ζαν Λαβαλέ
|
|
|-
| ''[[Ερωτικό Τρίο]]''
| rowspan="2" | 1975
|''Pas si méchant que ça''
| ''[[Ληστεία τρίτου βαθμού]]''
|Πιερ Βοσέ
|
|-
|''7 morts sur ordonnance''
|''Επτά εγκλήματα κατ' εντολήν''
|δρ Μπεργκ
|
|-
| rowspan="5" |1976
|''Maîtresse''
|
|Ολιβιέ
|
|-
|''Je t'aime moi non plus''
|''Εγώ δεν σ' αγαπώ''
|χωρικός
|
|
|-
|-
| 1976
| ''1900''
| ''[[1900 (ταινία)|1900]]''
| ''[[1900 (ταινία)|1900]]''
|
|Ολμό Νταλκό
|
|-
|''Barocco''
|
|Σαμσόν / δολοφόνος
|
|
|-
|-
| 1976
| ''La Dernière Femme''
| ''La Dernière Femme''
| ''[[Η Τελευταία Γυναίκα]]''
| ''[[Η τελευταία γυναίκα]]''
|Ζεράρ
|
|
|-
|-
| 1977
| rowspan="8" | 1977
| ''Dites-lui que je l'aime''
| ''Dites-lui que je l'aime''
|
|
|
|
|-
|''René la canne''
|''3 συμπαθητικοί κατεργαραίοι''
|Ρενέ Μπορνιέ
|
|-
|''Violanta''
|
|Φορτουνάτ
|
|-
|''Dites-lui que je l'aime''
|''Το αίνιγμα''
|Νταβίντ Μαρτινό
|
|-
|''Die linkshändige Frau''
|''Η αριστερόχειρη γυναίκα''
|άντρας
|
|-
|''La nuit, tous les chats sont gris''
|
|Φιλίπ Λαρσέ
|
|-
|''Baxter, Vera Baxter''
|
|Μισέλ Κερ
|
|-
|''Le camion''
|
|Εκείνος
|
|
|-
|-
| 1978
| rowspan="3" | 1978
| ''Préparez vos mouchoirs''
| ''Préparez vos mouchoirs''
|''Ετοιμάστε τα μαντίλια σας''
|Ραούλ
|
|
|-
|''Le sucre''
|''Δύο τρελοί απατεώνες''
|Ραούλ Ρενό Ομκούρ
|
|
|-
|-
|''Ciao maschio''
| 1980
|''Γεια σου πίθηκε''
|Ζεράρ Λαφαγιέτ
|
|-
| rowspan="3" |1979
|''Les chiens''
|
|Μορέλ
|
|-
|''L'ingorgo''
|''Το μεγάλο μποτιλιάρισμα''
|Φράνκο
|
|-
|''Buffet froid''
|
|Αλφόνς Τραμ
|
|-
| rowspan="6" | 1980
| ''Loulou''
| ''Loulou''
| ''[[Λούλου]]''
| ''[[Λούλου]]''
|Λούλου
|
|
|-
|-
|''Le Dernier Métro''
| 1980
|''[[Το τελευταίο μετρό]]''
| ''Le Dernier Métro''
|Μπερνάρ Γκρανζέ
| ''[[Το τελευταίο μετρό]]''
|
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το πρώτο του βραβείο Σεζάρ
|-
|''Inspecteur la Bavure''
|''Ο αστυνόμος Μπαρούφας''
|Ροζέ Μορζινί
|
|-
|''Je vous aime''
|''Οι άντρες της ζωής μου''
|Πατρίκ
|
|-
|''Temporale Rosy''
|
|Ραούλ Λαμάρ
|
|-
|''Mon oncle d'Amérique''
|''Ο θείος μου από την Αμερική''
|Ρενέ Ραζενό
|
|-
|-
| 1981
| rowspan="4" | 1981
| ''Le Retour de Martin Guerre''
| ''Le Retour de Martin Guerre''
| ''[[Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ]]''
| ''[[Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ]]''
|
|
|-
|''Le choix des armes''
|''Οι δύο δραπέτες''
|Μίκυ
|
|-
|''La chèvre''
|''Ξανθός, γρουσούζης, γκαφατζής''
|Καμπανά
|
|
|-
|-
| 1981
| ''La Femme d'à côté''
| ''La Femme d'à côté''
| ''[[Η Γυναίκα της Διπλανής Πόρτας]]''
| ''[[Η γυναίκα της διπλανής πόρτας]]''
|Μπερνάρ Κουντρέ
|
|
|-
|-
| 1982
| rowspan="2" |1982
| ''Danton''
|''Le grand frère''
|
| ''[[δαντών (ταινία)|Δαντών]]''
|Ζεράρ Μπεργκέρ
|
|
|-
|-
|''Le retour de Martin Guerre''
| 1985
|
|Αρνό ντι Τιλ
|
|-
| rowspan="3" |1983
|''Les compères''
|''Οι κρεβατοκυνηγοί''
|Ζαν Λουκά
|
|-
|''La lune dans le caniveau''
|''Το φεγγάρι στον υπόνομο''
|Ζεράρ Ντελμάς
|
|-
|''Danton''
|''[[Υπόθεση Δαντών]]''
|Δαντών
|
|-
| rowspan="3" |1984
|''Fort Saganne''
|
|Σαρλ Σαγκάν
|
|-
|''Le tartuffe''
|''Ταρτούφος''
|Ταρτούφος
|
|-
|''Rive droite, rive gauche''
|''Η απέναντι όχθη''
|Πολ Σενάνκ
|
|-
| rowspan="2" | 1985
| ''Police''
| ''Police''
|''Τμήμα δίωξης ναρκωτικών''
|Λουί Βενσάν Μανζάν
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
|-
|''Une femme ou deux''
|
|Ζιλιέν Σεσάκ
|
|
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
|-
|-
| 1986
| rowspan="5" | 1986
| ''Tenue de soirée''
| ''Tenue de soirée''
|''Βραδινό ένδυμα''
|Μπομπ
|
|
|-
|''Je hais les acteurs''
|
|κρατούμενος
|
|-
|''Rue du Départ''
|
|πατέρας της Κλάρας
|
|-
|''Les fugitifs''
|
|Ζαν Λουκά
|
|
|-
|-
| 1986
| ''Jean de Florette''
| ''Jean de Florette''
| ''[[Ζαν ντε Φλορέτ]]''
| ''[[Ζαν ντε Φλορέτ]]''
|Ζαν ντε Φλορέτ
|
|
|-
|-
| 1987
| 1987
| ''Sous le soleil de Satan''
| ''Sous le soleil de Satan''
| ''[[Κάτω από τον ήλιο του σατανά]]''
| ''[[Κάτω από τον ήλιο του Σατανά (ταινία)|Κάτω από τον ήλιο του Σατανά]]''
|Ντονισάν
|
|-
| rowspan="2" |1988
|''Drôle d'endroit pour une rencontre''
|
|Σαρλ
|
|
|-
|-
| 1988
| ''Camille Claudel''
| ''Camille Claudel''
| ''[[Καμίλ Κλωντέλ (ταινία)|Καμίλ Κλωντέλ]]''
| ''[[Καμίλ Κλωντέλ (ταινία)|Καμίλ Κλωντέλ]]''
|[[Ογκίστ Ροντέν]]
|
|
|-
|-
| 1989
| rowspan="2" |1989
|''Deux''
| ''Trop belle pour toi''
|
|
|Μαρκ Λαμπέρ
|
|-
| ''Trop belle pour toi''
|''Πολύ όμορφη για σένα''
|Μπερνάρ Μπαρτελεμί
|
|
|-
|-
| 1990
| rowspan="3" | 1990
| ''Cyrano de Bergerac''
| ''Cyrano de Bergerac''
| ''[[Συρανό ντε Μπερζεράκ (ταινία 1990)|Συρανό ντε Μπερζεράκ]]''
| ''[[Συρανό ντε Μπερζεράκ (ταινία, 1990)|Συρανό ντε Μπερζεράκ]]''
|''Συρανό ντε Μπερζεράκ''
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε βραβείο Σέζαρ, βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και προτάθηκε και για βραβείο Όσκαρ
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε βραβείο Σέζαρ, βραβείο καλύτερου ηθοποιού
στο Φεστιβάλ Καννών και προτάθηκε και για βραβείο Όσκαρ
|-
|''Uranus''
|
|Λεοπόλντ Λαζενές
|
|-
|-
| 1990
| ''Green Card''
| ''Green Card''
| ''[[Η πράσινη κάρτα]]''
| ''[[Πράσινη κάρτα (ταινία)|Πράσινη κάρτα]]''
|Ζορζ
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού
| Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού
|-
|-
| 1991
| rowspan="3" | 1991
| ''Tous les matins du monde''
| ''Tous les matins du monde''
| ''[[Ολα τα πρωινά του κόσμου]]''
| ''[[Όλα τα πρωινά του κόσμου]]''
|[[Μαρέν Μαραί|Μαρέν Μαρέ]]
|
|-
|''Mon père, ce héros''
|''Ο μπαμπάς μου, ο ήρωας''
|Αντρέ Αρνέλ
|
|-
|''Merci la vie''
|''Σ' ευχαριστώ, ζωή''
|δρ Βορμ
|
|
|-
|-
| 1992
| 1992
| ''1492: Conquest of Paradise''
| ''1492: Conquest of Paradise''
| [[1492: Χριστόφορος Κολόμβος]]
| [[1492: Χριστόφορος Κολόμβος|''1492: Χριστόφορος Κολόμβος'']]
|[[Χριστόφορος Κολόμβος]]
|
|-
| rowspan="2" |1993
|''Hélas pour moi''
|
|Σιμόν Ντοναντιέ
|
|
|-
|-
| 1993
| ''Germinal''
| ''Germinal''
| ''[[ζερμινάλ (ταινία)|Ζερμινάλ]]
| ''[[ζερμινάλ (ταινία)|Ζερμινάλ]]''
|Τουσέν Μαό
|
|-
| rowspan="4" |1994
|''My Father the Hero''
|''Διακοπές με τον μπαμπά μου''
|Αντρέ Αρνέλ
|
|-
|''Una pura formalità''
|''Απλή διατύπωση''
|Ονόφ
|
|-
|''La machine''
|''Η μηχανή''
|δρ Μαρκ Λακρουά
|
|
|-
|-
| 1994
| ''Le Colonel Chabert''
| ''Le Colonel Chabert''
| ''[[Συνταγματάρχης Σαμπέρ (ταινία)|Συνταγματάρχης Σαμπέρ]]''
| ''[[Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ]]''
|Σαμπέρ
|
|
|-
|-
| rowspan="5" |1995
| 1994
|''Les cent et une nuits de Simon Cinéma''
| ''My Father the Hero''
|''Εκατό και μία νύχτες''
|Ζεράρ Ντεπαρντιέ
|
|
|-
|''Le hussard sur le toit''
|''Ο ουσσάρος στη στέγη''
|αστυνόμος
|
|-
|''Le garçu''
|''Το αγοράκι''
|Ζεράρ
|
|-
|''Les anges gardiens''
|''Φύλακες άγγελοι''
|Αντουάν Καρκό
|
|-
|''Élisa''
|
|Ζακ Λεμποβίτς
|
|-
| rowspan="5" |1996
|''Unhook the Stars''
|''Χάρισέ μου τ' άστρα''
|Μπιγκ Τόμι
|
|-
|''Bogus''
|''Ο φανταστικός μου φίλος''
|Μπόγκους
|
|
|-
|-
| 1996
| ''The Secret Agent''
| ''The Secret Agent''
|''Μυστικός πράκτορας''
|Οσιπόν
|
|
|-
|''Le plus beau métier du monde''
|''Ο πιο καλός καθηγητής''
|Λοράν Μονιέ
|
|
|-
|-
| 1996
| ''Hamlet''
| ''Hamlet''
|''Άμλετ''
|Ρεϊνάλντο
|
|
|-
|1997
|''XXL''
|
|
|Ζαν Μπουρνταλού
|
|-
| rowspan="3" |1998
|''La parola amore esiste''
|''Λόγια αγάπης''
|Λεβί
|
|-
|''Bimboland''
|
|Λοράν Γκασπάρ
|
|
|-
|-
| 1998
| ''The man in the iron mask''
| ''The man in the iron mask''
| ''[[Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα]]''
| ''[[Το Σιδηρούν Προσωπείον]]''
|Πόρθος
|
|
|-
|-
| 1999
| rowspan="2" | 1999
| ''Astérix et Obélix contre César''
| ''Astérix et Obélix contre César''
| ''[[Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα]]''
| ''[[Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα]]''
|[[Οβελίξ]]
| Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία César
| Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία César
|-
|-
|''Un pont entre deux rives''
| 2000
|
| ''Vatel''
|Ζορζ
|
|-
| rowspan="5" |2000
|''Mirka''
|''Θαμμένο μυστικό''
|Στριξ
|
|-
|''Tutto l'amore che c'è''
|
|Μολότοφ
|
|-
|''Les acteurs''
|''Ηθοποιοί εν δράσει''
|Ζεράρ Ντεπαρντιέ
|
|-
| ''[[vatel (ταινία)|Vatel]]''
| ''[[vatel (ταινία)|Vatel]]''
|
|Φρανσουά Βατέλ
|
|-
|''Zavist bogov''
|
|Μπερνάρ
|
|
|-
|-
| 2001
| rowspan="6" | 2001
| ''102 Dalmatians''
| ''102 Dalmatians''
| ''[[Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας]]''
| ''[[Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας]]''
|Ζαν Πιερ Λε Πελτ
|
|
|-
|-
|''Concorrenza sleale''
| 2002
|
|καθηγητής Άντζελο
|
|-
|''CQ''
|
|Αντρεζέι
|
|-
|''Streghe verso nord''
|
|Ντεπαρντιέ
|
|-
|''Vidocq''
|''Vidocq, η μάσκα του τρόμου''
|Βιντόκ
|
|-
|''Le placard''
|''Κρυφό ταλέντο''
|Φελίξ Σαντινί
|
|-
| rowspan="6" | 2002
| ''Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre''
| ''Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre''
| ''[[Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα|Αστερίξ και Οβελίξ: επιχείρηση Κλεοπάτρα]]''
| ''[[Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα]]''
|[[Οβελίξ]]
|
|
|-
|-
| 2002
| ''I am Dina''
| ''I am Dina''
|''Αυτή είναι η ιστορία μου''
|Ζακόμπ
|
|
|-
|''Aime ton père''
|
|Λέο Σέπερντ
|
|
|-
|-
|''City of Ghosts''
| 2002
|''Η πόλη των φαντασμάτων''
| ''Between Strangers''
|Εμίλ
|
|
|-
|''Blanche''
|
|Νταρτανιάν
|
|-
| ''Between Strangers''
|''Μεταξύ αγνώστων''
|Μαξ
|
|
|-
|-
| 2003
| rowspan="7" | 2003
| ''Le pacte du silence''
| ''Le pacte du silence''
|
|
|Ζοακίμ
|
|
|-
|-
| 2003
| ''Nathalie...''
| ''Nathalie...''
|
|
|
|
|
|-
|-
|''Crime Spree''
| 2003
| ''Last holiday''
|''Η σπείρα''
|Ντανιέλ Φορέ
|
|
|-
|''Nathalie...''
|''Ναταλί''
|Μπερνάρ
|
|-
|''Tais-toi!''
|''Οι σπεσιαλίστες''
|Κουέντιν
|
|-
|''Les clefs de bagnole''
|
|τυροκόμος
|
|-
| ''Bon voyage''
|''Γοητευτικοί ταξιδιώτες''
|Ζαν Ετιέν Μποφόρ
|
|-
| rowspan="5" |2004
|''RRRrrrr!!!''
|''Γκρρρ!!! Προϊστορικά εγκλήματα''
|αρχηγός
|
|-
|''San Antonio''
|''Πράκτορες για δέσιμο''
|Μπεριριέ
|
|-
|''Nouvelle-France''
|
|πατήρ Τομά Μπλοντό
|
|-
|''36 quai des orfèvres''
|''Βρόμικος κόσμος''
|Ντενί Κλάιν
|
|
|-
|-
| 2004
| ''Les Temps qui changet''
| ''Les Temps qui changet''
| ''[[Ο χρόνος που κυλά]]''
| ''[[Ο χρόνος που κυλά]]''
|Αντουάν Λαβό
|
|-
| rowspan="5" |2005
|''La vie de Michel Muller est plus belle que la vôtre''
|
|Ζεράρ Ντεπαρντιέ
|
|-
|''Je préfère qu'on reste amis''
|
|Σερζ
|
|-
|''Boudu''
|
|Μπουντί
|
|-
|''Olé!''
|''Ολέ!''
|Φρανσουά Βεμπέρ
|
|
|-
|-
| 2005
| ''Combien tu m'aimes''
| ''Combien tu m'aimes''
| ''[[Πόσο μ'αγαπάς;]]''
| ''[[Πόσο μ' αγαπάς;]]''
|Σαρλί
|
|-
| rowspan="3" |2006
|''Last Holiday''
|
|Ντιντιέ
|
|
|-
|-
| 2006
| ''Paris, je t’ aime''
| ''Paris, je t’ aime''
|[[Παρίσι, σ' Αγαπώ|''Παρίσι, σ' αγαπώ'']]
|αφεντικό
|
|
|-
|''Quand j'étais chanteur''
|
|Αλέν Μορό
|
|
|-
|-
| rowspan="2" |2007
| 2006
| ''Quand j'étais chanteur''
|''La Môme''
|[[Ζωή σαν Τριαντάφυλλο|''Ζωή σαν τριαντάφυλλο'']]
|Λουί Λεπλέ
|
|
|-
|''Michou d'Auber''
|
|Ζορζ
|
|
|-
|-
| 2008
| rowspan="8" | 2008
| ''Astérix aux jeux olympiques''
| ''Astérix aux jeux olympiques''
| ''[[Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ταινία)|Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες]]''
| ''[[Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ταινία)|Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες]]''
|[[Οβελίξ]]
|
|-
|''Disco''
|''Ντίσκο''
|Ζαν Φρανσουά
|
|-
|''Sans arme, ni haine, ni violence''
|
|Μαρσεγιέζος νονός
|
|-
|''L'instinct de mort''
|''Υπ' αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος: Μέρος 1ο''
|Γκιντό
|
|-
|''Bouquet final''
|''Συλλυπητήρια προσλαμβάνεστε''
|Ουγκό
|
|-
|''Hello Goodbye''
|
|Αλέν Γκαάς
|
|-
|''Les enfants de Timpelbach''
|''Τα παιδιά του Τίμπελμπαχ''
|στρατηγός Ιγκόρ
|
|
|-
|-
| 2008
| ''Babylon A.D.''
| ''Babylon A.D.''
|
|
|Γκόρσκι
|
|-
| rowspan="4" |2009
|''Diamant 13''
|
|Ματ
|
|-
|''Bellamy''
|''Ύποπτος για φόνο''
|Πολ Μπελαμί
|
|-
|''À l'origine''
|''Στην αρχή''
|Αμπέλ
|
|-
|''Coco''
|
|καρδιολόγος
|
|-
| rowspan="7" |2010
|''L'autre Dumas''
|''Ο άλλος Δουμάς''
|[[Αλέξανδρος Δουμάς (πατέρας)|Αλέξανδρος Δουμάς]]
|
|-
|''La tête en friche''
|''Απογεύματα με τη Μαργαρίτα''
|Ζερμέν Σαζ
|
|-
|''Glenn, the Flying Robot''
|
|ρεπόρτερ
|
|
|-
|-
| 2010
| ''Mammuth''
| ''Mammuth''
|''Μαμούθ''
|Σερζ Πιλαρντόζ
|
|
|-
|''Pozdnyaya lyubov''
|
|Γκιοργκούι
|
|-
|''Je n'ai rien oublié''
|
|Κονράν Λανγκ
|
|
|-
|-
| 2010
| ''Portiche''
| ''Portiche''
|
|
|Μορίς Μπαμπέν
|
|-
| rowspan="2" |2011
|''Un baiser papillon''
|''Το φιλί της πεταλούδας''
|γιατρός
|
|-
|''Rasputin''
|''Ρασπούτιν''
|[[Γκριγκόρι Ρασπούτιν]]
|
|-
| rowspan="4" |2012
|''Le grand soir''
|
|Ζουβενάλ
|
|
|-
|-
| 2012
| ''Asterix & Obelix: Au Service de sa Majeste''
| ''Asterix & Obelix: Au Service de sa Majeste''
| ''[[Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία]]''
| ''[[Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία]]''
|[[Οβελίξ]]
|
|
|-
|-
| 2012
| ''L'homme qui rit''
| ''L'homme qui rit''
| ''[[Ο άνθρωπος που γελά]]''
| ''[[Ο άνθρωπος που γελά]]''
|Ούρσους
|
|
|-
|-
|''Life of Pi''
|[[Η Ζωή του Πι (ταινία)|''Η ζωή του Πι'']]
|μάγειρας
|
|-
|2013
|''Turf''
|
|κύριος Πολ
|
|}
|}


Έκδοση από την 10:55, 27 Μαΐου 2024

Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gérard Depardieu (Γαλλικά)[1]
Προφορά
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1948[2][3][4]
Σατωρού[5]
ΚατοικίαΣατωρού[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσία (από 2013)[7][8][9]
Γαλλία[1]
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα[10]
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών[1], ηθοποιός θεάτρου[1], σκηνοθέτης κινηματογράφου[11][12][1], παραγωγός ταινιών[13][12][1], τηλεοπτικός παραγωγός[14][1], επιχειρηματίας[13][15], ηθοποιός[1], ηθοποιός φωνής[16] και τραγουδιστής[17][1]
ΣύζυγοςΕλιζαμπέτ Ντεπαρντιέ (1971–1996)
ΣύντροφοςΚαρόλ Μπουκέ (1997–2005)
Καρίν Σιλά (2005–2023)
Μάγδα Βαβρούσοβα (από 2024)
ΤέκναΖυλί Ντεπαρντιέ, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, Ροξάν Ντεπαρντιέ και Jean Depardieu[18]
ΓονείςΡενέ Ντεπαρντιέ και Αν Ντεπαρντιέ
ΑδέλφιαΑλαίν Ντεπαρντιέ
ΣυγγενείςDelphine Depardieu (ανιψιά)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1996)[19], Ιππότης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (1985), Volpi Cup for Best Actor, 7 d'Or, Lumière Award, Lyon Festival of cinema, βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1981), National Society of Film Critics Award for Best Actor (1983), Βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ (1990), Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών (1990), βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1991), London Film Critics Circle Award for Actor of the Year (1992), Stanislavsky Award (2006), Lumières Award for Best Actor (2007) και Golden Lion for Lifetime Achievement (1997)[20]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Ο Ντεπαρντιέ το 1991
Ο Ντεπαρντιέ το 2001

Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Xavier Marcel Depardieu, 27 Δεκεμβρίου 1948 - ) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.[21] Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες,[22] ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.[23]

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο Σατωρού. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.[21] Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,[22] ενώ στα 15 του πήγε στο Παρίσι, για να σπουδάσει τη δραματική τέχνη. To 1965, έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, η οποία ήταν μικρού μήκους και είχε τίτλο Le Beatnik et le Minet.[23] Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο θίασο του Ζαν-Λουί Κοσέ και, έπειτα, συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά Rendez vous a Badenberg. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους Ρυφύς και Ρομάν Μπυτέιγ, με τους οποιούς έπαιξε στο θέατρο "Café de la Gare".[21] Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε μεγάλου μήκους ταινίες,[23] όπως το Ναταλί Γκρανζέ (1972) της Μαργκερίτ Ντυράς, η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.[21]

Το 1974, έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία Ο χορός των διεφθαρμένων του Μπερτράν Μπλιε, ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών. Το 1976, συμπρωταγωνίστησε με την Ορνέλλα Μούτι στην ταινία Η τελευταία γυναίκα[22] και στο 1900, του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.[23] Το 1980, κέρδισε το βραβείο Σεζάρ, χάρις στην ερμηνεία του στο Τελευταίο μετρό, στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την Κατρίν Ντενέβ[22] και σκηνοθέτης ήταν ο Φρανσουά Τρυφώ. Μέσα στην ίδια χρονιά συνεργάστηκε, και πάλι, με τον Μωρίς Πιαλά, για την ταινία Λούλου.

Το 1981, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Ντανιέλ Βιν, Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ και το 1982, στο Δαντών, του Αντρέι Βάιντα.[23] Το 1985, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αφού πρωταγωνίστησε στο Police του Μωρίς Πιαλά. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο Ζαν ντε Φλορέτ του Κλοντ Μπερί. Το 1987, συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία Κάτω από τον ήλιο του Σατανά, συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την Σαντρίν Μπονέρ, ενώ το 1988, συμπρωταγωνίστησε με την Ιζαμπέλ Ατζανί στο Καμίλ Κλοντέλ. Το 1990, συνεργάστηκε με τον Ζαν-Πολ Ραπενό για την ταινία Συρανό ντε Μπερζεράκ, χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε βραβείο Σεζάρ, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα βραβείο Όσκαρ. Την ίδια χρονιά κέρδισε Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού,[22] πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Πίτερ Γουέαρ Η πράσινη κάρτα.

Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του Γκιγιόμ, στην ταινία Όλα τα πρωινά του κόσμου του Αλέν Κορνό.[21] Το 1992, στην ταινία 1492: Χριστόφορος Κολόμβος είχε τον ρόλο του Χριστόφορου Κολόμβου.[22] Το 1994, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Υβ Ανζελό Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ[23] και στο Διακοπές με τον μπαμπά μου. Το 1996, έπαιξε στο Άμλετ. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 1998, πρωταγωνίστησε στην ταινία Το σιδηρούν προσωπείον (μαζί με τους Τζέρεμι Άιρονς, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζων Μάλκοβιτς, Γκάμπριελ Μπερν και Χιου Λώρι). Το 1999, είχε τον ρόλο του Οβελίξ στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα, συμπρωταγωνιστώντας με τον Κριστιάν Κλαβιέ. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Σεζάρ, κερδίζοντας τα τρία από αυτά.[22] Το 2000, έπαιξε στο Vatel του Ρόλαντ Ζοφέ.[23] και συμπρωταγωνίστησε με την Γκλεν Κλόουζ στην ταινία Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας.

Το 2002, είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα, στην οποία έπαιξε και η Μόνικα Μπελούτσι και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία Μεταξύ αγνώστων, με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ.[22] Το 2004, έπαιξε στο Ο χρόνος που κυλά του Αντρέ Τισενέ και την επόμενη χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπερτράν Μπλιε για το Πόσο μ' αγαπάς;[23] Το 2006, πρωταγωνίστησε στο Παρίσι, σ' αγαπώ. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, του απονεμήθηκε βραβείο Στανισλάφσκι, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, για την καριέρα του στο χώρο της υποκριτικής. Το 2008, ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μαζί με τους Κλοβίς Κορνιγιάκ και Αλέν Ντελόν. Η ταινία αυτή είχε προϋπολογισμό 78 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010, πρωταγωνίστησε στις ταινίες Μαμούθ και Potiche (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).[22] Το 2012, πρωταγωνίστησε στο Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία[24] και στο Ο άνθρωπος που γελά.[25]

Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας

Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο Βέλγιο, μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του Φρανσουά Ολλάντ για την υψηλή φορολόγηση των πλουσίων.[26] Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζαν-Μαρκ Αιρώ χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική υπηκοότητα,[27] με τις ηθοποιούς Κατρίν Ντενέβ και Μπριζίτ Μπαρντό να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε ότι, δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό διαβατήριο.[26] Ο εκπρόσωπός του, όμως, δήλωσε άγνοια για τη δήλωση αυτή, καθώς και για τις προθέσεις του, ενώ ο πρόεδρος της Τσετσενίας γνωστοποίησε πως, θα υποδεχόταν με χαρά το Γάλλο ηθοποιό.[27] Εκτός από τη βελγική και τη ρωσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαινόταν για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του Μαυροβουνίου.[28] Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική υπηκοότητα.[29]

Προσωπική ζωή

Είναι νυμφευμένος με την Ελιζαμπέτ Γκινιό.[21]

Το 2008, πέθανε ο -επίσης ηθοποιός- γιος του, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, από οξεία πνευμονία.

Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα έχει επιζήσει από αεροπορικό ατύχημα, πενταπλό μπάι-πας και περισσότερα από 15 ατυχήματα με μοτοσικλέτα.[22]

Φέρεται να είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Φρανσουά Μιτεράν.[21]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος στον Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι στο Παρίσι.[30]

Φιλμογραφία

Έτος Επίσημος τίτλος της ταινίας Ελληνικός τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1965 Le Beatnik et le Minet μπίτνικ
1971 Un peu de soleil dans l'eau froide Λίγος ήλιος στο κρύο νερό Πιερ
Le cri du cormoran, le soir au-dessus des jonques Ανρί
1972 Le viager Πώς να τα εκατοστίσετε και να θάψετε τους κληρονόμους σας Βικτόρ
Nathalie Granger Ναταλί Γκρανζέ πωλητής
Le tueur Ο επιθεωρητής Λε Γκουέν στα ίχνη του δολοφόνου
La Scoumone Αγάπη για τον έρωτα διαρρήκτης
1973 Au rendez-vous de la mort joyeuse Μπερέτι
L'affaire Dominici Ζεζέ Περάν
Deux hommes dans la ville Δύο ξένοι στην ίδια πόλη ταραξίας
Rude journée pour la reine Φαμπιάν
1974 Les Valseuses Ο χορός των διεφθαρμένων Ζαν Κλοντ
La femme du Gange άντρας στην παραλία
Stavisky... Στραβίνσκι εφευρέτης
Les gaspards ταχυδρόμος
Vincent, François, Paul... et les autres Η παλιοπαρέα Ζαν Λαβαλέ
1975 Pas si méchant que ça Ληστεία τρίτου βαθμού Πιερ Βοσέ
7 morts sur ordonnance Επτά εγκλήματα κατ' εντολήν δρ Μπεργκ
1976 Maîtresse Ολιβιέ
Je t'aime moi non plus Εγώ δεν σ' αγαπώ χωρικός
1900 Ολμό Νταλκό
Barocco Σαμσόν / δολοφόνος
La Dernière Femme Η τελευταία γυναίκα Ζεράρ
1977 Dites-lui que je l'aime
René la canne 3 συμπαθητικοί κατεργαραίοι Ρενέ Μπορνιέ
Violanta Φορτουνάτ
Dites-lui que je l'aime Το αίνιγμα Νταβίντ Μαρτινό
Die linkshändige Frau Η αριστερόχειρη γυναίκα άντρας
La nuit, tous les chats sont gris Φιλίπ Λαρσέ
Baxter, Vera Baxter Μισέλ Κερ
Le camion Εκείνος
1978 Préparez vos mouchoirs Ετοιμάστε τα μαντίλια σας Ραούλ
Le sucre Δύο τρελοί απατεώνες Ραούλ Ρενό Ομκούρ
Ciao maschio Γεια σου πίθηκε Ζεράρ Λαφαγιέτ
1979 Les chiens Μορέλ
L'ingorgo Το μεγάλο μποτιλιάρισμα Φράνκο
Buffet froid Αλφόνς Τραμ
1980 Loulou Λούλου Λούλου
Le Dernier Métro Το τελευταίο μετρό Μπερνάρ Γκρανζέ
Inspecteur la Bavure Ο αστυνόμος Μπαρούφας Ροζέ Μορζινί
Je vous aime Οι άντρες της ζωής μου Πατρίκ
Temporale Rosy Ραούλ Λαμάρ
Mon oncle d'Amérique Ο θείος μου από την Αμερική Ρενέ Ραζενό
1981 Le Retour de Martin Guerre Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ
Le choix des armes Οι δύο δραπέτες Μίκυ
La chèvre Ξανθός, γρουσούζης, γκαφατζής Καμπανά
La Femme d'à côté Η γυναίκα της διπλανής πόρτας Μπερνάρ Κουντρέ
1982 Le grand frère Ζεράρ Μπεργκέρ
Le retour de Martin Guerre Αρνό ντι Τιλ
1983 Les compères Οι κρεβατοκυνηγοί Ζαν Λουκά
La lune dans le caniveau Το φεγγάρι στον υπόνομο Ζεράρ Ντελμάς
Danton Υπόθεση Δαντών Δαντών
1984 Fort Saganne Σαρλ Σαγκάν
Le tartuffe Ταρτούφος Ταρτούφος
Rive droite, rive gauche Η απέναντι όχθη Πολ Σενάνκ
1985 Police Τμήμα δίωξης ναρκωτικών Λουί Βενσάν Μανζάν Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
Une femme ou deux Ζιλιέν Σεσάκ
1986 Tenue de soirée Βραδινό ένδυμα Μπομπ
Je hais les acteurs κρατούμενος
Rue du Départ πατέρας της Κλάρας
Les fugitifs Ζαν Λουκά
Jean de Florette Ζαν ντε Φλορέτ Ζαν ντε Φλορέτ
1987 Sous le soleil de Satan Κάτω από τον ήλιο του Σατανά Ντονισάν
1988 Drôle d'endroit pour une rencontre Σαρλ
Camille Claudel Καμίλ Κλωντέλ Ογκίστ Ροντέν
1989 Deux Μαρκ Λαμπέρ
Trop belle pour toi Πολύ όμορφη για σένα Μπερνάρ Μπαρτελεμί
1990 Cyrano de Bergerac Συρανό ντε Μπερζεράκ Συρανό ντε Μπερζεράκ Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε βραβείο Σέζαρ, βραβείο καλύτερου ηθοποιού

στο Φεστιβάλ Καννών και προτάθηκε και για βραβείο Όσκαρ

Uranus Λεοπόλντ Λαζενές
Green Card Πράσινη κάρτα Ζορζ Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού
1991 Tous les matins du monde Όλα τα πρωινά του κόσμου Μαρέν Μαρέ
Mon père, ce héros Ο μπαμπάς μου, ο ήρωας Αντρέ Αρνέλ
Merci la vie Σ' ευχαριστώ, ζωή δρ Βορμ
1992 1492: Conquest of Paradise 1492: Χριστόφορος Κολόμβος Χριστόφορος Κολόμβος
1993 Hélas pour moi Σιμόν Ντοναντιέ
Germinal Ζερμινάλ Τουσέν Μαό
1994 My Father the Hero Διακοπές με τον μπαμπά μου Αντρέ Αρνέλ
Una pura formalità Απλή διατύπωση Ονόφ
La machine Η μηχανή δρ Μαρκ Λακρουά
Le Colonel Chabert Συνταγματάρχης Σαμπέρ Σαμπέρ
1995 Les cent et une nuits de Simon Cinéma Εκατό και μία νύχτες Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Le hussard sur le toit Ο ουσσάρος στη στέγη αστυνόμος
Le garçu Το αγοράκι Ζεράρ
Les anges gardiens Φύλακες άγγελοι Αντουάν Καρκό
Élisa Ζακ Λεμποβίτς
1996 Unhook the Stars Χάρισέ μου τ' άστρα Μπιγκ Τόμι
Bogus Ο φανταστικός μου φίλος Μπόγκους
The Secret Agent Μυστικός πράκτορας Οσιπόν
Le plus beau métier du monde Ο πιο καλός καθηγητής Λοράν Μονιέ
Hamlet Άμλετ Ρεϊνάλντο
1997 XXL Ζαν Μπουρνταλού
1998 La parola amore esiste Λόγια αγάπης Λεβί
Bimboland Λοράν Γκασπάρ
The man in the iron mask Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα Πόρθος
1999 Astérix et Obélix contre César Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα Οβελίξ Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία César
Un pont entre deux rives Ζορζ
2000 Mirka Θαμμένο μυστικό Στριξ
Tutto l'amore che c'è Μολότοφ
Les acteurs Ηθοποιοί εν δράσει Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Vatel Φρανσουά Βατέλ
Zavist bogov Μπερνάρ
2001 102 Dalmatians Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας Ζαν Πιερ Λε Πελτ
Concorrenza sleale καθηγητής Άντζελο
CQ Αντρεζέι
Streghe verso nord Ντεπαρντιέ
Vidocq Vidocq, η μάσκα του τρόμου Βιντόκ
Le placard Κρυφό ταλέντο Φελίξ Σαντινί
2002 Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα Οβελίξ
I am Dina Αυτή είναι η ιστορία μου Ζακόμπ
Aime ton père Λέο Σέπερντ
City of Ghosts Η πόλη των φαντασμάτων Εμίλ
Blanche Νταρτανιάν
Between Strangers Μεταξύ αγνώστων Μαξ
2003 Le pacte du silence Ζοακίμ
Nathalie...
Crime Spree Η σπείρα Ντανιέλ Φορέ
Nathalie... Ναταλί Μπερνάρ
Tais-toi! Οι σπεσιαλίστες Κουέντιν
Les clefs de bagnole τυροκόμος
Bon voyage Γοητευτικοί ταξιδιώτες Ζαν Ετιέν Μποφόρ
2004 RRRrrrr!!! Γκρρρ!!! Προϊστορικά εγκλήματα αρχηγός
San Antonio Πράκτορες για δέσιμο Μπεριριέ
Nouvelle-France πατήρ Τομά Μπλοντό
36 quai des orfèvres Βρόμικος κόσμος Ντενί Κλάιν
Les Temps qui changet Ο χρόνος που κυλά Αντουάν Λαβό
2005 La vie de Michel Muller est plus belle que la vôtre Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Je préfère qu'on reste amis Σερζ
Boudu Μπουντί
Olé! Ολέ! Φρανσουά Βεμπέρ
Combien tu m'aimes Πόσο μ' αγαπάς; Σαρλί
2006 Last Holiday Ντιντιέ
Paris, je t’ aime Παρίσι, σ' αγαπώ αφεντικό
Quand j'étais chanteur Αλέν Μορό
2007 La Môme Ζωή σαν τριαντάφυλλο Λουί Λεπλέ
Michou d'Auber Ζορζ
2008 Astérix aux jeux olympiques Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες Οβελίξ
Disco Ντίσκο Ζαν Φρανσουά
Sans arme, ni haine, ni violence Μαρσεγιέζος νονός
L'instinct de mort Υπ' αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος: Μέρος 1ο Γκιντό
Bouquet final Συλλυπητήρια προσλαμβάνεστε Ουγκό
Hello Goodbye Αλέν Γκαάς
Les enfants de Timpelbach Τα παιδιά του Τίμπελμπαχ στρατηγός Ιγκόρ
Babylon A.D. Γκόρσκι
2009 Diamant 13 Ματ
Bellamy Ύποπτος για φόνο Πολ Μπελαμί
À l'origine Στην αρχή Αμπέλ
Coco καρδιολόγος
2010 L'autre Dumas Ο άλλος Δουμάς Αλέξανδρος Δουμάς
La tête en friche Απογεύματα με τη Μαργαρίτα Ζερμέν Σαζ
Glenn, the Flying Robot ρεπόρτερ
Mammuth Μαμούθ Σερζ Πιλαρντόζ
Pozdnyaya lyubov Γκιοργκούι
Je n'ai rien oublié Κονράν Λανγκ
Portiche Μορίς Μπαμπέν
2011 Un baiser papillon Το φιλί της πεταλούδας γιατρός
Rasputin Ρασπούτιν Γκριγκόρι Ρασπούτιν
2012 Le grand soir Ζουβενάλ
Asterix & Obelix: Au Service de sa Majeste Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία Οβελίξ
L'homme qui rit Ο άνθρωπος που γελά Ούρσους
Life of Pi Η ζωή του Πι μάγειρας
2013 Turf κύριος Πολ

Παραπομπές

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  3. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerard-Depardieu. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6zc884f. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ www.telegraph.co.uk/culture/film/7981900/Juliette-Binoche-and-Gerard-Depardieu-Une-entente-thats-far-from-cordiale.html.
  6. ↑ www.magcentre.fr/63826-depardieu-un-petit-francais-ne-a-chateauroux.
  7. ↑ eng.kremlin.ru/news/4833.
  8. ↑ www.telegraph.co.uk/news/worldnews/vladimir-putin/9783711/Vladimir-Putin-welcomes-Gerard-Depardieu-to-Russia.html.
  9. ↑ www.telegraph.co.uk/culture/film/film-news/10059602/Gerard-Depardieu-set-to-star-alongside-Liz-Hurley-in-new-Russian-thriller.html.
  10. ↑ www.rtl.fr/culture/medias-people/gerard-depardieu-deja-russe-et-francais-l-acteur-est-desormais-aussi-dubaiote-7900129718.
  11. ↑ digiguide.tv/celebrity/G%C3%A9rard+Depardieu/39314/.
  12. ↑ 12,0 12,1 www.nytimes.com/movies/person/530448/G-rard-Depardieu/filmography.
  13. ↑ 13,0 13,1 www.gettyimages.com/detail/news-photo/french-born-russian-actor-grard-depardieu-recording-the-news-photo/482277325.
  14. ↑ www.goldstar.com/events/santa-monica-ca/cyrano-de-bergerac-1.
  15. ↑ www.bloomberg.com/bw/articles/2012-12-17/depardieu-will-give-up-french-citizenship-over-taxes.
  16. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2019.
  17. ↑ www.rtbf.be/article/gerard-depardieu-sa-discrete-carriere-de-chanteur-aura-bientot-40-ans-10380993.
  18. ↑ www.parismatch.be/actualites/people/2022/07/01/il-est-parfait-jean-le-fils-de-16-ans-de-gerard-depardieu-se-fait-remarquer-2BVUJK44TFEIDPD4GELW3N7NAE/.
  19. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. Ανακτήθηκε στις 15  Φεβρουαρίου 2024.
  20. ↑ (Ιταλικά) www.labiennale.org/it/storia-della-mostra-del-cinema.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 «ΖΕΡΑΡ ΝΤΕΠΑΡΝΤΙΕ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 24 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  22. ↑ 22,00 22,01 22,02 22,03 22,04 22,05 22,06 22,07 22,08 22,09 «Η σελίδα δεν βρέθηκε». www.clickatlife.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 ^ Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 39, σελ. 479
  24. ↑ ^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία Αθηνόραμα
  25. ↑ Depardieu, Gérard; Grondin, Marc-André; Seigner, Emmanuelle (2012-12-26), L'homme qui rit, Incognita Films, EuropaCorp, France 3 Cinéma, https://www.imdb.com/title/tt1946289/, ανακτήθηκε στις 2024-05-27 
  26. ↑ 26,0 26,1 ^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ΤΑ ΝΕΑ
  27. ↑ 27,0 27,1 ««Ασυλο» από την Τσετσενία στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 19 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  28. ↑ Newsbomb (19 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  29. ↑ «Ρώσος πολίτης με εντολή Πούτιν ο Ντεπαρντιέ | LiFO». www.lifo.gr. 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  30. ↑ Kedroff, Jean· Bucco, Amaury. «[Info VA] Depardieu a été baptisé chrétien orthodoxe à la cathédrale russe de Paris ce vendredi». Valeurs actuelles (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζεράρ_Ντεπαρντιέ&oldid=10588239"