ωραίο

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ωραίο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο ωραίος

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈɾe.o/

Ουσιαστικό

ωραίο ουδέτερο

• η ιδιότητα του ωραίου, το στοιχείο που προκαλεί ευχαρίστηση, αναγνώριση ή αποδοχή

Μεταφράσεις

    ωραίο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ωραίο

1. αιτιατική ενικού του ωραίος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ωραίος