“Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί”

Από Kοnstantino Zeus,

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης..

Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί τόση αστυνόμευση έξω από την πολυτεχνειούπολη;

Από MakisH,

Τους τελευταίους (πολλούς) μήνες είναι ιδιαίτερα έντονη η παρουσία των ΜΑΤ έξω από την πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Γιατί όμως, έπειτα από τόσους μήνες από τον πυροβολισμό της κλούβας τόσο έντονη η παρουσία της αστυνομίας στο σημείο;

Κατά καιρούς συναντά κανείς στο μήκος από την έξοδο Κοκκινοπούλου έως τη διασταύρωση με τη λεωφόρο Κατεχάκη (Κανελοπούλου για την ακρίβεια) 4-5 ανθρώπους των ΜΑΤ με τα όπλα περασμένα στους ώμους.

Σήμερα έβγαλε ανακοίνωση η πρυτανεία του ΕΜΠ στην οποία δηλώνει τη δυσαρέσκειά της για το φαινόμενο. Μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Ας αφήσουμε στην άκρη τα περί παραβίασης του ασύλου κτλ. Θα θέσω το εξής ερώτημα: Γιατί κάθε φορά που περνάω από το σημείο πρέπει να βλέπω οπλισμένους ανθρώπους μπροστά μου; Δεν είναι προκλητική αυτή η στάση; Δεν αντιλέγω ως προς την αστυνόμευση. Καλά κάνει και υπάρχει αστυνόμευση και μακάρι να υπήρχε (σωστή) αστυνόμευση παντού. Δεν μπορεί όμως να γίνεται πιο διακριτικά;

Και, έλεος, πέρα από όλα αυτά, ποιός σκέφτηκε να τοποθετήσει εκεί αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι το καλοκαίρι αναγκάζονταν και βγάζανε τα κράνη τους από τη ζέστη. Μάλιστα από ό,τι καταλάβαινε κανείς ήταν ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι. Λείπουν οι θέσεις για αγκαρίες; Ή μήπως κάποιοι θέλουν να προκαλέσουν ώστε να σημειωθούν νέα επεισόδεια;

Τρομάζω και μόνο στη σκέψη του να έβλεπα αυτό το φαινόμενο μέσα στους δρόμους της πολυτεχνειούπολης. Και για να προλάβω κάποιους, δεν χρειάζεται κανείς να έχει λερωμένη τη φωλιά του για να φοβάται έναν οπλισμένο άνθρωπο.

Διαβάστε περισσότερα...

Μήπως υποβαθμίζουμε τα πτυχία μας;

Από MakisH,

Πολύς λόγος γίνεται για το κατά πόσο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια-κολλέγια που θα λειτουργήσουν στη χώρα μας θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των πτυχίων των δημόσιων ιδρυμάτων. Επειδή όμως αντιδρούμε μονίμως μόνο στα σημεία στα οποία μας εστιάζουν τα κόμματα και τα ΜΜΕ, δεν έχουμε σκεφτεί το στοιχειώδες: Μήπως εμείς οι ίδιοι υποβαθμίζουμε τα δικά μας πτυχία;

Αντίστοιχα, πολλή φασαρία γίνεται για το αν θα πρέπει το πτυχίο 5ετούς φοίτησης των εδώ πολυτεχνείων να αντιστοιχεί με πτυχίο επιπέδου MSc (Master of Science), σύμφωνα με τα αντίστοιχα έτη φοίτησης στο εξωτερικό για την απόκτησή του. Ας μην είμαστε τόσο τυπικοί στις απόψεις μας και ας κοιτάξουμε και λίγο λοξότερα από την κατεύθυνση που μας στρέφουν.

Οι σπουδές στο δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο στοιχειώνονται, δυστυχώς, από τα εξής φαινόμενα:

1.  πολλά πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά γύρω στον ένα μήνα παραπάνω ανά ακαδημαϊκό έτος (υπό ήπιες συνθήκες) τα τελευταία χρόνια λόγω καταλήψεων, ενώ παράλληλα χάνονται πολλές ώρες μαθημάτων λόγω συνελεύσεων, απεργιών κτλ

2.  στα αμφιθέατρα παρίσταται μόνο το 50% των φοιτητών στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στη χειρότερη παύουμε να μετράμε με ποσοστά αλλά με τα δάχτυλα

3.  οι εξετάσεις είναι τέτοιου στυλ όπου σε αρκετά μαθήματα μπορεί κανείς να αποκτήσει το πολυπόθητο 5ρι με μισή ώρα ανάγνωσης παλιών θεμάτων στο τέλος του εξαμήνου, ενώ στα περισσότερα μαθήματα (εξαρτάται από τη σχολή) μπορεί κανείς να αποκτήσει αξιοπρεπέστατο βαθμό μονάχα με διάβασμα 2-3 ημερών πριν την εξέταση. Με λίγα λόγια, όποιος διαθέτει τα κατάλληλα πανεπιστημιακά βοηθήματα, μπορεί άνετα να πάρει πτυχίο, όχι από το σπίτι του (τηλεκπαίδευση) αλλά από την… καφετέρια ( ! ) με διάβασμα μόλις λίγων ωρών όλο το έτος

4.  χαριστικούς βαθμούς στα εργαστήρια και στις εργασίες, μόνο και μόνο για να πάρουν τα παιδιά ακόμα ευκολότερα πτυχίο. Παράλληλα, κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν τις ώρες της υποχρεωτικής παρακολούθησης των εργαστηρίων,παραπονούμενοι για «εντατικοποίηση των σπουδών». Χαρακτηριστική είναι η πρόταση στον κανονισμό λειτουργίας των εργαστηρίων φυσικής του ΕΜΠ: «υπενθυμίζουμε στους συναδέλφους ότι η κλίμακα βαθμολογίας είναι 0-10 και όχι 5-10»

Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι αν κάποιος διδάσκων ή υποψήφιος διδάκτορας τολμήσει να αντιταχθεί στα δυο τελευταία φαινόμενα, θα βρει αυτόματα απέναντί του τη δυσαρέσκεια της φοιτητικής κοινότητας. Μήπως τελικά οι «προοδευτικοί» και οι «επαναστάτες» είναι τελικά οι πιο οπισθοδρομικοί;

Πώς θέλουμε να έχουμε ποιότητα μαθημάτων όταν επικρατούν αυτές οι συνθήκες; Πώς θέλουμε να μας δέχονται στο εξωτερικό για μεταπτυχιακά όταν έχουμε τέτοια πτυχία; Πώς θέλουμε να είναι ψηλά στην κατάταξη το πανεπιστήμιό μας, όταν τόσες βδομάδες παραμένει κλειστό, χωρίς εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο;

Τι επιχειρήματα θα έχουμε να αντιτάξουμε στη λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων, όταν το δημόσιο πανεπιστήμιο έχει αυτά τα χάλια; Και το χειρότερο είναι ότι αυτά τα χάλια τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι κάθε χρόνο. Μήπως με τη μορφή αντίδρασης που επιλέγουμε, ενισχύουμε τα επιχειρήματα όσων προσπαθούν να δώσουν χώρο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Στα ιδιωτικά πανεπιστήμια/κολλέγια/ΚΕΣ (ή όπως θέλετε πείτε τα, το πρόβλημα είναι το ίδιο) οι φοιτητές παρακολουθούν ανελλιπώς εντατικά μαθήματα και δίνουν σοβαρές εξετάσεις, αποκτώντας ένα πτυχίο με αντίκρισμα.  Και ας μην ακούσω για «λαδωμένα» πτυχία, γιατί θα πρέπει να θυμίσω ότι στα δημόσια πανεπιστήμια γίνονται πολύ περισσότερα. Αν και συνήθως δεν χρειάζονται, γιατί πλέον πτυχίο αποκτά κανείς πολύ εύκολα. Το θέμα είναι ποιος θα πάρει ένα άχρηστο πτυχίο και ποιος θα πάρει ένα πτυχίο με αληθινό αντίκρισμα.Πτυχίο με αληθινό αντίκρισμα δεν θα πάρει μόνο ο φοιτητής του ιδιωτικού, αλλά και ο πραγματικός φοιτητής του δημόσιου πανεπιστημίου: αυτός που κάθε μέρα μαθαίνει κάτι καινούργιο στο πανεπιστήμιο, πέρα από την τρέχουσα τιμή του καφέ στο κυλικείο.

Είναι πραγματικά θλιβερό που στην Ελλάδα σεβόμαστε μονάχα ό,τι πληρώνουμε.

Διαβάστε περισσότερα...