Μικρή αναδρομή στην ιστορία μας! ~ Εγχοιρίδιο

Aπό DimX,

Ελληνίδες Έλληνες! Η ώρα τις αλήθειας έφτασε και οι φωνές πληθαίνουν! Αναδεύεται ολόκληρη η επικαιρότητα και μεταμορφωθήκαμε εις οικονομικούς γκουρού, πρωθυπουργούς, δικαστές, εφοριακούς, διπλωμάτες, κατήγορους, κατηγορούμενους, θύτες και θύματα. Ωραία. Και γεμίσαν τα δελτία με αναλύσεις και φωνές και το μελάνι ρέει άφθονο για τα χάλια μας, και γίνανε ομάδα μεγάλη, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, οι μεν, οι δεν και η Τζούλια και αποφασίσανε να πασχίσουν για το καλό μας, που λέει και ο φίλος μου ο Μηλιώκας. Χαμός. Και ευτυχώς που βρέθηκαν όλοι αυτοί να μας σώσουν και να φωνάξουν για μας και τη τσέπη μας! Επιτυχία! Καταφέραμε να δανειστούμε. Συγχαρητήρια συνέλληνες!

Οπότε είπα και εγώ να σταματίσω να διαβάζω τα συμπαθητικά αρθράκια των γκουρού και να γράψω τα δικά μου έτσι για να περνάει η ώρα και να ξεμουδιάσουν και τα χέρια μου. Αλλά μη το πείτε πουθενά γιατί δε θα με διαβάσει κανείς αμα μάθουν πως δεν είμαι γκουρού. Και θα στεναχωρηθώ. Έλεγα λοιπόν από μέσα μου εκεί που περίμενα το λεωφορείο.. Κάνει ζέστη! Και γιατί κάνει ζέστη; Γιατί ζούμε στην Ελλάδα! Ναι, το βρήκα! Αίτιο – αιτιατό. Σωστός! Και κατόπιν σκέφτηκα: Τι άλλο κάνει η Ελλάδα; Δανείζεται. Και γιατί δανείζεται; Γιατί... Επειδή... εεεεμ... Αλήθεια, γιατί;;

Κάποιοι θα μου πείτε χρωστάμε, κάνουμε, δείχνουμε, χρειαζόμαστε και πρέπει. Και πριν ήταν φτηνό το χρήμα και τώρα ακριβό και spread και μπλα μπλα μπλα.. Κάτι σα τη βενζίνη δλδ (και μη πει κανείς ότι άμα δεν μπορείς να αγοράσεις βενζίνη τι το θές το αμάξι γιατί αμφισβητείτε τα επιτεύγματα τις μεταπολίτευσης και δε κάνει). Ναι, αλλά αυτό συμβαίνει τώρα και πλέον και στο εξής κύριοι. Εγώ ψάχνω να βρώ γιατί πήραμε το πρώτο δάνειο πέραν από τα δάνεια που πήραμε για λόγους εθνικής υπόστασης, κυριαρχίας και αντιμετώπισης κρίσεων, πολέμων κτλ. Αυτά ναι, δεν μπορούσε κάποιος να τα παρακάμψει. Πώς φτάσαμε όμως να παίρνουμε δάνεια προκειμένου να χάσουμε όσα πετύχαμε με τα πρώτα;

Χάριν σάτυρας, αγανάκτησης και χιούμορ αυτές τις περίεργες μέρες ας δούμε λίγο πιο παλιά, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι πως εφτάσαμεν ως εδώ. Το παρόν δεν είναι ιστορικό έγγραφο και να μην χρησιμοποιηθεί ως σύγγραμα σε σχολεία και πανεπιστήμια. Με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματος δλδ. Τα ονόματα και οι καταστάσεις που παραθέτονται είναι συμπτωματικά (είναι;) και παρακαλώ συγχωρέστε με για τις ανακρίβειες. Επίσης μπορείτε να διαδώσετε ή και να συνεχίσετε το κείμενό μου γιατί μπορεί να βαρεθώ να γράψω τη συνέχεια! Α και αν σας βρει κάποιος Νίκος, να του πείτε πως αυτός με αντιγράφει και η ιδέα ήταν δικιά μου και οτί εγώ ήρθα πρώτος (όποιος κατάλαβε κατάλαβε).

Ξεκινάμε λοιπόν.

Σωτήριον έτος 1821 μ.Χ. Όλη η βαλκανική βρίσκεται υπό οθωμανική κατοχή. Όλη; Όχι! Γιατί κάπου στο Μοριά (στσ Πελοπόννησος, είπαμε να μαθαίνουν και οι καινούριοι) βρέθηκανε κάτι τύποι οπού το παίζανε κατεκτημένοι αλλά δεν το νιώθαν κιόλας. Όπως και πολλοί άλλοι πέρα από το Μοριά γιατί μόδα ήτανε, σα το freddo. Οπότε τον ωραίο Μάρτη που τους έκανε καλό καιρό, μαζευτήκανε οι προεστοί και οι λοιπές φίρμες για τη νέα σαιζόν και είπανε:

-Ρε σεις θα πάμε για πικνίκ τώρα που ανοίξαν οι μέρες;

-Ευχαρίστως κύρη μου αλλά να..

-Τι;

-Οι Τούρκοι.

-Ε, τί; Θα τους δώκουμε μεζέ.

-Όχι κύρη μου, θέλουν αυτοί να βγούνε και εμάς στο μαντρί. Φιρμάνι.

-Πώς; Ανεπίτρεπτον.

-Αίσχος!

-Και τι θα κάνομε; Αυτό το χαβά θα χωμε και το καλοκαίρι; Θα με φάει η Δέσπω θα θέλει πλαζ.

-ΌΧΙ!

-Επανάστασις! Ντού!

Οπότε σκώθηκαν τα φλάμπουρα, πέσαν πιστολιές, σπαθιές, κλωτσιές, μπουνιές και ντομάτες ενίοτε, ανάψανε τα αίματα, άφριζε ο σουλτάνος που πιάστηκαν τα παλληκάρια του με φράουλες και καλαθάκια αντί για ντουφέκια, διασκεδάζανε και οι ξένοι που χαζεύανε και τρώγανε ποπ-κορν.

Όμως, άμα είδαν να κουράζονται οι ραγιάδες και να νικάνε οι άλλοι που πήραν στο μεταξύ μεταγραφή τον Ιμπραΐμ τον Αιγύπτιο φορ, σκεφτήκαν:

-Ρε σεις, καλά του τη χαλάγαν τη μανέστρα του σουλτάνου τούτοι δω..

-Ορθώς λέγεις.

-Να τους κάνουμε κράτος ειδεμή θα γίνουν κρέας και θα τους χάσουμε!

-Μπα;

-Ναι καλέ, θα τους εγκρίνουμε και δάνειο.

-Με ευνοϊκούς όρους;

-Ευνοϊκότατους.

-Αααα. Μέσα.

Στείλανε που λέτε κάτι ναυαρχαίους για διαιτητές, οι οποίοι βρήκαν τα καράβια του Μπραΐμη Ναυαρίνου γωνία να τους κλείνουνε το δρόμο και τα κάναν οδοντογλυφίδες, εντελώς και κατά λάθος, περιμένοντας τη τροχαία. Χάσανε οι άλλοι τα καράβια τους μαζί με τα αυγά και τα πασχάλια και είδανε ότι τελείωσε το πανηγύρι. Πέσανε λοιπόν οι τζίφρες, του στείλανε και του σουλτάνου FW για να ξέρει να μη βαράει, να μαζέψει και τον Μπραΐμη και να τον δώσει δανεικό, βγάλανε και σύνορα, δε σε μπάζω δε με μπάζεις, δώσανε τα χέρια, γεννηθήτω ΕΛΛΑΣ.

Βρήκαν και CEO με μάστερ από το εξωτερικό και μέγα εισαγωγέα πατάτας ονόματι Καποδίστρια, τον βάλανε και ανάμεσα στο ‘Εθνικό και Πανεπιστήμιο Αθηνών’, και τα έπραττε καλά, κατά το δοκούν και το πρέπον. Είδαν όμως τα κόμματα πως χάνουν το κουμάντο και οτι θέλει περισσότερο χαρτί για να χωρέσουν τον Καποδίστρια στο ψηφοδέλτιο, τα μετρήσαν οτι δε βγαίνουν, ορμάνε και τον μουντάρουνε και τέζα. Ακούνε τα μαντάτα οι ξένοι, λένε γκουτ, αφού δε τη παλεύετε μόνοι σας με τους δικούς σας, ΔιορίζομεΝ όΤτο και ‘Βαυαρία’ Εταιρεία Διαχείριση Κινδύνου ΑΕ να σας φυλάνε από κάθε κακό. Αλλιώς ντάνειο καπούτ και τραβάτεν στας αγκοράς.

Είδανε που λέτε τα spread, μασήσανε οι δικοί μας, οπότε κατέφτασεν ο γαμπρός και έδινε κάθε μέρα πάρτυ από τη χαρά του που έγινε βασιλεύς. Μια, δυό, τρείς, βαρεθήκανε οι γειτόνοι τη φασαρία και τους μεθυσμένους, τραβάνε και του χτυπάνε.

-Λέγετε, μπίτε;

-Μεσιέ, ενοχλάτε.

-Όττο είμαι ότι θέλω κάνω. Και στην εντεκάδα όποιους γκουστάρω εγώ.

-Τότε θα βάλομε το ΠΑΜΕ να σας φράξει το γκαράζ.

-Και λοιπόν;

-Δε θα δύνανται να φύγουν οι μουσαφιραίοι και θα ξερνάνε εντός.

-Και τι θέλετε;

-Σύνταγμα. Και τον Νικοπολίδη στα δοκάρια.

-Σύνταγμα όσο θέλετε, αλλά Νικοπολίδης γιοκ. Αντέ εμπάτε για μπύρεν.

Γεννηθήτω λοιπόν Σύνταγμα. Αυτό ρε παιδία με το άρθρο 16; Ναι αυτό, και μεγάλωσε, πλήθυνε και έγινε ανταπόκριση με τη γραμμή 2. Και θεσπίστηκε η διατάραξη κοινής ησυχίας, έβαλε και ο Όττος μoνωτικά, γερμανικής τεχνολογίας, όλα καλά. Πολλοί βέβαια ακόμα ισχυρίζονται ότι πρόκειται για προϊόν μέθης οπότε η τήρησή του έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του καθενός, εξ’ ου και οι παραβάσεις. Αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.

Όλα καλά είπα; Ναι αλλά είχα ξεχάσει το γαμπρό που από τα πάρτυ και τη μπύρα ξέχασε και το λίγο management που ήξερε και ξόδευε πολλά. Οπότε δεν έφτανε το χρήμα για όλους, σταμάτησε να τους καλεί και στα πάρτυ, τα πήραν μια και καλή οι δικοί μας και του δώσανε κλωτσιά, συστημένο μαζί με τη Βαυαρία κλπ ΑΕ που έπαιρναν Cayenne με leasing. Οπότε καθήσανε πάλι κάτω και τα ζυγιάσανε.

-Το δάνειο μας το κόψαν;

-Όχι.

-Το Σύνταγμα μας έμεινε η το στείλαμε μαζί με τη Βαυαρία;

-Ποιό; Α όχι ρε, δεν χρειάστηκε πουθενά και το φυλάξαμε.

-Φέρτο εδώ.

-Δε παίζει, δε το βρίσκω.

-Καλά, άμα το βρεις γράψε μέσα ‘Εκλογές’ και στείλε μου PM.

-Τι είναι πάλι τούτο;

-Θα δείς.

Και γίναν λοιπόν διάφορα καλά και γίναν και εκλογές και έβγαινε πότε ο ένας πότε ο άλλος και να σου και ο κυρ Χαρίλαος κάποια στιγμή (στσ Τρικούπης, να μαθαίνετε και κάτι στραβάδια). Ωραίος τύπος ο Χαρίλαος, μερακλής, παίρνει χαρτί και γράφει: "Τις πταίει;" Ελα ντες. Ακόμα ψάχνουμε. Αρεσε λοιπόν το παιχνίδι βρείτε τον πταίχτη και πήρε τα ηνία του κράτους και ξεκίνησε:

-Κατασκευάσομεν Τρένο.

- ?

-Τρένο είπα, σαν και της Ευρώπης.

-ΟΣΕ;

-Περίπου.

-Έγινε.

-Πως έγινε ρε μπαγλαμά; Τούτες δω οι γραμμές είναι στενότερες από τα έξω, άσε που το κουτσό μουλάρι μου πάει πιο γρήγορα. Δεν είδες τα ISO πριν τα στήσεις;

-Τα είδα αλλά δε χώραγε από τα Τέμπη. Άσε που καίει και λιγότερο.

-Α ναι;

Και έξυσε τη φαλάκρα του.

-Και πώς θα πηγαίνουμε στας Ευρώπας;

-Δια θαλάσσης.

-Πως ωρέ, που θα βγαίνω απο το Πειραιά και θα κάνω το γύρο του θριάμβου με τη μαούνα;

(στσ Ισθμός δε σημαίνει γέφυρα και στάση, ήταν ξηρά κάποτε και έφραζε τον πλου)

-ΑΑΑΑ μη το πεις μη το πεις!!

-Δε το λέω.

-Θα σκάψωμεν! Εύρηκα!

-Μπράβο αφεντικό.

-Ξεκόλλα και φέρε το φτυάρι. Έχεις δουλειά να κάνεις.