Ŕ

Ŕ ŕ su grafemy dolnoserbskego a teke słowakskego alfabeta, lěcrownož toś ten pismik we dwěma alfabetoma kradu hynakše wěcy wóznamjenijo.

W słowakšćinje pismik Ŕ ŕ wužywa se za markěrowanje dłujkego konsonanta, kenž móžo złóžki twóriś (tak pomjenjony dłujki sonant).

W dolnoserbšćinje pak pismik ŕ wóznamjenijo měke (palatalizěrowane) r a wužywa se na kóńcu měkich maskulinowych i femininumowych substantiwow, na pś. jaščeŕ, njetopyŕ, pjepjeŕ (mask.) a ceŕ, paśeŕ, twaŕ (fem.). Toś ten pismik wužywa se teke w serbskich a zeserbšćonych słowach ze sufiksom -aŕ a -eŕ, na pś. amtaŕ, casnikaŕ, faraŕ, gribaŕ (-aŕ), źěłaśeŕ (-eŕ). Dokulaž w dolnoserbskej pisnej rěcy pismik ŕ se wužywa jano na kóńcu słowow, w dolnoserbskem alfabeśe dajo jano małki pismik ŕ, wjeliki njejo how typiski.

Do 19. stolěśa jo se toś ten pismik teke w górnoserbskej rěcy wužywał.

Literatura

• Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17-18.

Serbski alfabet

Aa Bb Cc Čč Ćć Dd Dźdźg) Ee ě Ff Gg Hh Ii Jj Kk Łł Ll Mm Nn ń Oo ó Pp Qq Rr řg) ŕd) Ss Šš Śśd) Tt Uu Vv Ww Xx Yy Zz Žž Źźd)

g) Jano górnoserbski d) Jano dolnoserbski