kan

Siehe auch: KAN, Kan, Kan., kan., kān

Siehe auch:

KAN, Kan, Kan., kan., kān

kan (Schwedisch)

Konjugierte Form

Worttrennung:

kan

Aussprache:

IPA: […]

Hörbeispiele:  kan ^(Info)

Grammatische Merkmale:

• 1. Person Singular Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv
• 2. Person Singular Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv
• 3. Person Singular Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv
• 1. Person Plural Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv
• 2. Person Plural Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv
• 3. Person Plural Präsens Indikativ des Verbs kunna ^→ sv

kan ist eine flektierte Form von kunna. Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag kunna. Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

kan (Türkisch)

Substantiv

Kasus	Singular	Plural
Nominativ	kan	kanlarlar
Akkusativ	kanı	kanları
Dativ	kana	kanlara
Lokativ	kanda	kanlarda
Ablativ	kandan	kanlardan
Genitiv	kanın	kanların
Alle weiteren Formen: Flexion:kan

[1] Bir kesikten çıkan kan

Worttrennung:

kan, Plural: kan·lar

Aussprache:

IPA: [ˈkan]

Hörbeispiele:  kan ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Blut

[2] übertragen: Abstammung

Synonyme:

[2] soy

Beispiele:

[1] Kan görünce bulanır.

Wenn [er/sie/es] Blut sieht, wirds [ihm/ihr] schlecht.

[2] O da benim kanımdandır.

Auch [er/sie/es] ist von meiner Abstammung.

Redewendungen:

[1] ak kan yangısı, aralarında kan olmak, kan ağlamak, kan akıtmak, kan akmak, kan aktarımı, kan alacak damarı bilmek, kan almak, kan beynine çıkmak, kan boğmak, kan çanağı gibi, kan çekmek, kan çıkmak, kan dere gibi akmak, kan dökmek, kan gelmek, kan gitmek, kan gövdeyi götürmek, kan gütmek, kan istemek, kan kardeşi, kan kaybetmek, kan kusturmak, kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek, kan nakli, kan olmak, kan otu, kan oturmak, kan pahası, kan revan içinde kalmak, kan ter içinde kalmak, kan tere batmak, kan tutmak, kan vermek, kan yürümek, kana boyamak, kana bulamak, kana kan, kana susamak, kanı ayaklı, kanı başına çıkmak, kanı başına sıçramak, kanı başına toplanmak, kanı boynuna, kanı bozuk, kanı bozukluk, kanı donmak, kanı içine akmak, kanı ılımak, kanı ısıcak, kanı ısınmak, kanı kaynamak, kanı kurumak, kanı sıcak, kanı sulanmak, kanı temizlenmek, kanına dokunmak, kanına ekmek doğramak, kanına girmek, kanına susamak, kanını emmek, kanını içine akıtmak, kanını kaynatmak, kanını kurutmak, kanını yerde koymak, kanıyla ödemek, yüzünden kan damlamak

Sprichwörter:

[1] akacak kan damarda durmaz; altın leğenin kan kusana ne faydası var?; az mal kan yutturur, çoğu birbirini güttürür; beyler buyruğu yoksula kan ağlatır; çıkacak kan damarda durmaz; her damardan kan alınmaz; kan, kanla yunmaz; kan kus, kızılcık şerbeti içtim de

Wortbildungen:

kan akçesi, kan bankası, kan basıncı, kan bağı, kan bilimi, kan çıbanı, kan davası, kan doku, kan dolaşımı, kan grubu, kan kanseri, kan parası, kan plazması, kan portakalı, kan şekeri, kan taşı, kan zehirlenmesi, kan-beyin bariyeri, kanama, kanayaklı, kanken, kankırmızı, kanla, kanlı, kansa, kansızkardeşkanı, tavşankanı

Übersetzungen

 [1] Blut

Für [1] siehe Übersetzungen zu Blut

 [2] Abstammung

Deutsch: Abstammung f Englisch: descent → en, origins → en Plural

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Türkischer Wikipedia-Artikel „kan“

[1, 2] Türk Dil Kurumu, Güncel Türkçe Sözlük: „kan“

[1, 2] DasSözlük.com, Wörterbuch Türkisch-Deutsch „kan“

[1, 2] PONS Türkisch-Deutsch, Stichwort: „kan“