| dbo:abstract
|
- Jarilo je východoslovanská folklórní postava a také označení svátku při němž vystupuje. S mnoha jinými slovanskými folklórními postavami, představovanými buď převlečenými lidmi nebo umělými figurami, zpravidla mužského pohlaví, někdy ženského, jej spojuje jeho plodnostní aspekt. Jedná se o východoslovanského Kostromu a Kupalo, západoslovanskou Moranu a jihoslovanského Germana, Kalojana, Perperunu a Zeleného Juraje. Po Jarilovi také pojmenovala sovětská astronomka Ludmila Černychová planetku . (cs)
- Jarilo (russ: Ярило) oder Jarovit, auch Yarilo ist in der slawischen Mythologie Sohn des Donnergottes Perun und seiner Gattin, der Göttin Mokosch. Seine Tiergestalt ist ein Pferd und er wird mit der Farbe grün (Vegetation) assoziiert. Er kommt im Jahreszyklus aus der Ferne, feurigen und nassen Ganges, um sich mit seiner Schwester Mara/Morana in heiliger Ehe zu vereinen und dadurch die Fruchtbarkeit im Frühling zu entfesseln. Seine christliche Interpretation sind der Heilige Georg und Johannes, derer Festtage auf die jedes Jahr wiederkehrenden Vegetations- und Reifezyklen kalendarisch passend fallen. (de)
- Στη σλαβική μυθολογία, ο Γιαρίλο (κυριλλ. Ярило, Јарило, πολ. Jaryło, κροατ. Juraj, Đorđe) ήταν μεγάλη θεότητα της γονιμότητας, της νεότητας και της άνοιξης. Η ιστορική πηγή που αναφέρει τη θεότητα αυτή είναι μια βιογραφία του 12ου αιώνα του Γερμανού επισκόπου Όθωνα της Βαμβέργης, ο οποίος πήγε να εκχριστιανίσει σλαβικές φυλές κι έτυχε να βρεθεί σε μια γιορτή προς τιμήν του θεού Γκέροβιτ, κάτι που επιβεβαιώνει ότι η ίδια θεότητα εμφανιζόταν να λατρεύεται ανά περιοχές και με το όνομα Γιάροβιτ ως θεός του πολέμου και της σοδειάς. (el)
- Yarilo (Cirílico: Ярило o Ярила; en polaco, Jaryło; en croata, Jura or Juraj; en serbio, Đurilo; eslavo: Jarovit), de manera alterna Jarilo, Larilo, o Gerovit, es un Dios eslavo[cita requerida] de la vegetación, la fertilidad y la primavera. El prefijo eslavo jar o yar significa primavera o verano. (es)
- Yarilo (ou Jarilo, Jaryla, Yarylo, Yarovit, Iarilo, Gerovit ) est, dans la mythologie slave, le dieu de la végétation, de la fertilité , du printemps, et de l'amour charnel. (fr)
- Jarylo (Kiril: о atau а; Polandia: Jaryło; Serbo-Kroasia: Jarilo, арило; Belarusia: а), atau Yaryla, Iarilo, atau Gerovit, adalah dewa vegetasi, kesuburan, dan dewa musim semi Slavik. Satu-satunya sumber bersejarah yang menyebutkan dewa ini adalah biografi abad ke-12 seorang uskup Jerman, Otto dari Bamberg. Selama ekspedisinya di suku-suku pagan Slav Wendish dan Polabia, dia mengadakan festival untuk menghormati dewa perang Gerovit di kota Wolgast dan Havelberg. Gerovit kemungkinan besar adalah serapan bahas aJerman dari nama Slavia Jarovit. Sampai abad ke-19 di Rusia, Belarusia, dan Serbia, festival rakyat yang disebut Jarilo dirayakan pada akhir musim semi atau awal musim panas. Peneliti awal mitologi Slavia mengakui di dalamnya peninggalan upacara pagan untuk menghormati dewa musim semi. Di Kroasia utara dan Slovenia selatan, khususnya White Carniola, festival musim semi serupa disebut Jurjevo, Zeleni Juraj atau Zeleni Jurij (George Hijau), yang sesuai namanya, didedikasikan untuk St. George, dan cukup mirip dengan festival Jarilo di negara-negara Slavik lainnya. (in)
- Jarylo (Cyrillic: Ярило, Ярила; Serbo-Croatian: Jarilo, Јарило; Belarusian: Ярыла), alternatively Yaryla, Iarilo, Juraj, Jurij, or Gerovit, is a East and South Slavic god of vegetation, fertility and springtime. (en)
- Jarilo of Jarovit is in de Slavische mythologie de god van het voorjaar en vruchtbaarheid. Hij wordt voorgesteld als een jonge knaap die op een wit paard rijdt doorheen het land. Hij houdt in de ene hand een bos rogge en in de andere een mensenhoofd. Volgens het geloof wordt de bodem waarover Jarilo rijdt gezegend met vruchtbaarheid. Jarilo is de zoon van Peroen en Mokosj, en de tweelingbroer van Marena. Hij werd meteen na zijn geboorte ontvoerd door de god Veles, die hem naar de onderwereld bracht en hem daar opvoedde. Zijn naam is afkomstig van de Oerslavische stam *jarъ, die oorspronkelijk kwam van de Proto-Indo-Europese stam *yeh₁r, die voorjaar, kracht en jeugdige fut betekent. Het Nederlandse woord "jaar" is ook afkomstig van diezelfde stam. Een Wit-Russische tekst uit de 18e eeuw vertelt over een oud voorjaarsritueel waarbij een vrouw op een wit paard rond een houten paal cirkelt terwijl een menigte van vrouwen liederen zang. De vrouw op het paard zou de personificatie zijn van Jarilo. In een van de liederen wordt er over hem gezongen: Na de kerstening van de Slavische volkeren werd Jarilo geïdentificeerd met Sint-Joris, want hun feestdagen vielen tijdens dezelfde periode en Sint-Joris werd ook vaak voorgesteld op een wit paard. (nl)
- Jarilo (Jaryło, Jarylo, Ярило, Erilo) è il dio della fertilità, della giovinezza, della forza e della primavera nella mitologia slava. Veniva raffigurato come un giovane uomo vestito di bianco, con lunghi boccoli biondi, scalzo, con un fascio di grano in una mano, e nell'altra una testa. Talvolta era rappresentato su un cavallo bianco. La sua festa cadeva, a seconda delle versioni, il 21 marzo o il 27 marzo ed era una celebrazione della fine dell'inverno e del ritorno della primavera, quindi della rinascita della vita. Ancora a metà del XIX secolo veniva celebrata in Bielorussia. I funerali di Jarylo venivano, invece, celebrati alla fine di giugno, dopo la festa del solstizio d'estate. Con il Cristianesimo la sua figura confluì in quella di San Giorgio. (it)
- Jaryło, Jaryła, Jaruna – słowiańskie bóstwo płodności i wiosny, poświadczone w folklorze Słowian wschodnich i południowych. Informacje na temat Jaryły pochodzą z XVIII i XIX-wiecznych materiałów etnograficznych, brak jest wcześniejszych wzmianek na temat tego bóstwa. Zgodnie z zapisem w kronice miasta Woroneża z 1765 roku święto ku czci Jaryły obchodzono 23 lub 27 kwietnia według kalendarza juliańskiego (15 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego), do czasu aż zostało zakazane przez miejscowego biskupa. W wyobrażeniach ludowych Jaryłę wyobrażano sobie jako bosego młodzieńca w białej szacie, jadącego na białym koniu. Na głowie miał wianek, w prawej ręce trzymał głowę ludzką, w lewej zaś kłosy żyta. W wersji schrystianizowanej utożsamiano go ze św. Jerzym. Pochodzący z 1846 roku zapis obrzędu powitania wiosny obchodzonego na Białorusi informuje o korowodzie dziewcząt, z których jedna, posadzona na koniu uwiązanym do słupa, odgrywała postać Jaryły. Zgromadzone śpiewały pieśń: Włóczył się Jaryło / Po całym świecie / Rodził żyto w polu / Płodził ludziom dzieci / A gdzież on nogą / Tam żyto kopą / A gdzież on na ziarnie / Tam kłos zakwitnie Cały obrzęd stanowił echo prastarych obrzędów płodnościowych, czego świadectwem jest folklorystyczny motyw zastąpienia „starego” Jaryły przez „młodego”, często po stoczonej walce. Jaryło umierał wraz z nadejściem lata, wtedy to młode mężatki sporządzały kukłę wyobrażającą bóstwo i urządzały jej symboliczny pogrzeb. Ze względu na podobieństwo źródłosłowu imienia bóstwa, część badaczy doszukiwała się jego związku z połabskim Jarowitem, który z kolei ma wiele cech wspólnych z lechickim Jaszą, co skłania niektórych badaczy do stawiania teorii, łączących tę trójkę, jako odmiany regionalne dawnego prasłowiańskiego boga. (pl)
- ヤリーロ（英:Jarilo/Yarilo、ロシア語:Ярило）とは、スラヴ神話に登場する神の1柱。ヤリーラ (Yarila)、イアリロ (Iarilo)、ゲロヴィト (Gerovit) などとも呼ばれる。植物、肥沃、春を司る神であり、戦争や収穫の神ともされる。男性神。 (ja)
- Jarilo är kärlekens och åkerbrukets gud i slavisk mytologi. Jarilo framställdes i konsten som en ung man på en vit häst. Han ska ha varit en väldigt vacker och viril man och i fruktbarhetsritualer begravdes symboliskt en avgudabild av honom. Jarilo dog och återuppstod varje år därför att hans livscykel följde vetets livscykel. När vetet grönskade hölls stora festiviteter då Jarilo återkom ifrån de dödas rike. Jarilo dyrkades även långt efter kristendomens införande och många döpte sina söner till Jaroslav till gudens ära. (sv)
- Yarilo era o deus eslavo da fertilidade e do sexo. Era adorado sobretudo na época da Primavera, quando uma das virgens da aldeia era coroada sua rainha, na esperança de garantir que as sementes recém plantadas dessem frutos abundantes. (pt)
- Яри́ла (Яри́ло) — персонификация одного из летних праздников в славянском народном календаре (преимущественно — Верхнее Поволжье, южнорусские губернии). Имя Ярилы, как и многие другие славянские слова с корнем -яр-, связано с представлением о весеннем плодородии (ср. рус. яровой, ярый; укр. ярь, болг. яра́ и польск. jаr, jarz — «весна», схожие слова с тем же корнем есть и у других южных и западных славян). (ru)
- Яри́ло — давній слов'янський персонаж, що уособлював родючу силу весняного сонця. За рідкісними винятками, не згадувався як бог. У балтійських слов'ян Ярилу відповідає Яровит. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Jarilo je východoslovanská folklórní postava a také označení svátku při němž vystupuje. S mnoha jinými slovanskými folklórními postavami, představovanými buď převlečenými lidmi nebo umělými figurami, zpravidla mužského pohlaví, někdy ženského, jej spojuje jeho plodnostní aspekt. Jedná se o východoslovanského Kostromu a Kupalo, západoslovanskou Moranu a jihoslovanského Germana, Kalojana, Perperunu a Zeleného Juraje. Po Jarilovi také pojmenovala sovětská astronomka Ludmila Černychová planetku . (cs)
- Στη σλαβική μυθολογία, ο Γιαρίλο (κυριλλ. Ярило, Јарило, πολ. Jaryło, κροατ. Juraj, Đorđe) ήταν μεγάλη θεότητα της γονιμότητας, της νεότητας και της άνοιξης. Η ιστορική πηγή που αναφέρει τη θεότητα αυτή είναι μια βιογραφία του 12ου αιώνα του Γερμανού επισκόπου Όθωνα της Βαμβέργης, ο οποίος πήγε να εκχριστιανίσει σλαβικές φυλές κι έτυχε να βρεθεί σε μια γιορτή προς τιμήν του θεού Γκέροβιτ, κάτι που επιβεβαιώνει ότι η ίδια θεότητα εμφανιζόταν να λατρεύεται ανά περιοχές και με το όνομα Γιάροβιτ ως θεός του πολέμου και της σοδειάς. (el)
- Yarilo (Cirílico: Ярило o Ярила; en polaco, Jaryło; en croata, Jura or Juraj; en serbio, Đurilo; eslavo: Jarovit), de manera alterna Jarilo, Larilo, o Gerovit, es un Dios eslavo[cita requerida] de la vegetación, la fertilidad y la primavera. El prefijo eslavo jar o yar significa primavera o verano. (es)
- Yarilo (ou Jarilo, Jaryla, Yarylo, Yarovit, Iarilo, Gerovit ) est, dans la mythologie slave, le dieu de la végétation, de la fertilité , du printemps, et de l'amour charnel. (fr)
- Jarylo (Cyrillic: Ярило, Ярила; Serbo-Croatian: Jarilo, Јарило; Belarusian: Ярыла), alternatively Yaryla, Iarilo, Juraj, Jurij, or Gerovit, is a East and South Slavic god of vegetation, fertility and springtime. (en)
- ヤリーロ（英:Jarilo/Yarilo、ロシア語:Ярило）とは、スラヴ神話に登場する神の1柱。ヤリーラ (Yarila)、イアリロ (Iarilo)、ゲロヴィト (Gerovit) などとも呼ばれる。植物、肥沃、春を司る神であり、戦争や収穫の神ともされる。男性神。 (ja)
- Jarilo är kärlekens och åkerbrukets gud i slavisk mytologi. Jarilo framställdes i konsten som en ung man på en vit häst. Han ska ha varit en väldigt vacker och viril man och i fruktbarhetsritualer begravdes symboliskt en avgudabild av honom. Jarilo dog och återuppstod varje år därför att hans livscykel följde vetets livscykel. När vetet grönskade hölls stora festiviteter då Jarilo återkom ifrån de dödas rike. Jarilo dyrkades även långt efter kristendomens införande och många döpte sina söner till Jaroslav till gudens ära. (sv)
- Yarilo era o deus eslavo da fertilidade e do sexo. Era adorado sobretudo na época da Primavera, quando uma das virgens da aldeia era coroada sua rainha, na esperança de garantir que as sementes recém plantadas dessem frutos abundantes. (pt)
- Яри́ла (Яри́ло) — персонификация одного из летних праздников в славянском народном календаре (преимущественно — Верхнее Поволжье, южнорусские губернии). Имя Ярилы, как и многие другие славянские слова с корнем -яр-, связано с представлением о весеннем плодородии (ср. рус. яровой, ярый; укр. ярь, болг. яра́ и польск. jаr, jarz — «весна», схожие слова с тем же корнем есть и у других южных и западных славян). (ru)
- Яри́ло — давній слов'янський персонаж, що уособлював родючу силу весняного сонця. За рідкісними винятками, не згадувався як бог. У балтійських слов'ян Ярилу відповідає Яровит. (uk)
- Jarilo (russ: Ярило) oder Jarovit, auch Yarilo ist in der slawischen Mythologie Sohn des Donnergottes Perun und seiner Gattin, der Göttin Mokosch. Seine Tiergestalt ist ein Pferd und er wird mit der Farbe grün (Vegetation) assoziiert. (de)
- Jarylo (Kiril: о atau а; Polandia: Jaryło; Serbo-Kroasia: Jarilo, арило; Belarusia: а), atau Yaryla, Iarilo, atau Gerovit, adalah dewa vegetasi, kesuburan, dan dewa musim semi Slavik. Satu-satunya sumber bersejarah yang menyebutkan dewa ini adalah biografi abad ke-12 seorang uskup Jerman, Otto dari Bamberg. Selama ekspedisinya di suku-suku pagan Slav Wendish dan Polabia, dia mengadakan festival untuk menghormati dewa perang Gerovit di kota Wolgast dan Havelberg. Gerovit kemungkinan besar adalah serapan bahas aJerman dari nama Slavia Jarovit. (in)
- Jarilo (Jaryło, Jarylo, Ярило, Erilo) è il dio della fertilità, della giovinezza, della forza e della primavera nella mitologia slava. Veniva raffigurato come un giovane uomo vestito di bianco, con lunghi boccoli biondi, scalzo, con un fascio di grano in una mano, e nell'altra una testa. Talvolta era rappresentato su un cavallo bianco. La sua festa cadeva, a seconda delle versioni, il 21 marzo o il 27 marzo ed era una celebrazione della fine dell'inverno e del ritorno della primavera, quindi della rinascita della vita. Ancora a metà del XIX secolo veniva celebrata in Bielorussia. I funerali di Jarylo venivano, invece, celebrati alla fine di giugno, dopo la festa del solstizio d'estate. (it)
- Jarilo of Jarovit is in de Slavische mythologie de god van het voorjaar en vruchtbaarheid. Hij wordt voorgesteld als een jonge knaap die op een wit paard rijdt doorheen het land. Hij houdt in de ene hand een bos rogge en in de andere een mensenhoofd. Volgens het geloof wordt de bodem waarover Jarilo rijdt gezegend met vruchtbaarheid. Jarilo is de zoon van Peroen en Mokosj, en de tweelingbroer van Marena. Hij werd meteen na zijn geboorte ontvoerd door de god Veles, die hem naar de onderwereld bracht en hem daar opvoedde. (nl)
- Jaryło, Jaryła, Jaruna – słowiańskie bóstwo płodności i wiosny, poświadczone w folklorze Słowian wschodnich i południowych. Informacje na temat Jaryły pochodzą z XVIII i XIX-wiecznych materiałów etnograficznych, brak jest wcześniejszych wzmianek na temat tego bóstwa. Zgodnie z zapisem w kronice miasta Woroneża z 1765 roku święto ku czci Jaryły obchodzono 23 lub 27 kwietnia według kalendarza juliańskiego (15 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego), do czasu aż zostało zakazane przez miejscowego biskupa. (pl)
|
