| dbo:abstract
|
- El triángulo vocálico es una representación gráfica que describe las diferencias de articulación de las vocales mediante la posición relativa de la lengua (tanto en el eje vertical como en el horizontal) y la participación o no de un movimiento de los labios. Por otro lado, la carta de formantes es la representación gráfica de los primeros formantes de las vocales, F1 y F2, en los ejes de ordenadas y de abcisas, respectivamente, en una escala de frecuencias logarítmica, y con origen en el ángulo superior derecho. De esta forma, la información acústica de las vocales las sitúa en una distribución similar a la de los tradicionales triángulos vocálicos basados en criterios articulatorios. (es)
- Un diagramma vocalico è una rappresentazione schematica delle vocali. In base alla lingua presa in considerazione, può prendere la forma di un triangolo o di un trapezio. Nel diagramma, la posizione verticale denota l'apertura delle vocali, con le vocali chiuse in cima al diagramma, e la posizione orizzontale la posizione delle vocali, con le vocali posteriori sulla destra del diagramma. (it)
- A vowel diagram or vowel chart is a schematic arrangement of the vowels. Depending on the particular language being discussed, it can take the form of a triangle or a quadrilateral. Vertical position on the diagram denotes the vowel closeness, with close vowels at the top of the diagram, and horizontal position denotes the vowel backness, with front vowels at the left of the diagram. Vowels are unique in that their main features do not contain differences in voicing, manner, or place (articulators). Vowels differ only in the position of the tongue when voiced. The tongue moves vertically and horizontally within the oral cavity. Vowels are produced with at least a part of their vocal tract obstructed. In the vowel diagram, convenient reference points are provided for specifying tongue position. The position of the highest point of the arch of the tongue is considered to be the point of articulation of the vowel. The vertical dimension of the vowel diagram is known as vowel height, which includes high, central (mid), or low vowels. The horizontal dimension of the vowel diagram includes tongue advancement and identifies how far forward the tongue is located in the oral cavity during production. Vowels are also categorized by the tenseness or laxness of the tongue. The schwa [ə] is in the center of the chart and is frequently referred to as the neutral vowel. Here, the vocal tract is in its neutral state and creates a near perfect tube. For other vowels, there is a necessary movement of the vocal tract and tongue away from the neutral position, either up/down or backward/forward. The next dimension for vowels are tense/lax; here we can distinguish high/mid/low dimensions and the front/central/back dimensions. In other words, all vowels but schwas. For instance, [i] and [ɪ] or [o] and [ɔ] are relatively hard to tell apart, but we can categorize them into tense or lax. Tense vowels are [i] and [o]. Lax vowels are [ɪ] and [ɔ]. The next dimension of vowels is rounding. Rounding is important because it continues to help differentiate the vowels of English. For example, for [u], the lips are rounded, but for [i], the lips are spread. Vowels can be categorized as rounded or unrounded. Rounded vowels are [u], [ʊ], [o], [ɔ] and the unrounded vowels are [i], [ɪ], [e], [ɛ], [æ], [ɑ], [ʌ], [ə]. The vowel systems of most languages can be represented by vowel diagrams. Usually, there is a pattern of even distribution of marks on the chart, a phenomenon that is known as vowel dispersion. For most languages, the vowel system is triangular. Only 10% of languages, including English, have a vowel diagram that is quadrilateral. Such a diagram is called a vowel quadrilateral or a vowel trapezium. Different vowels vary in pitch. For example, high vowels, such as [i] and [u], tend to have a higher fundamental frequency than low vowels, such as [a]. Vowels are distinct from one another by their acoustic form or spectral properties. Spectral properties are the speech sound's fundamental frequency and its formants. Each vowel in the vowel diagram has a unique first and second formant, or F1 and F2. The frequency of the first formant refers to the width of the pharyngeal cavity and the position of the tongue on a vertical axis and ranges from open to close. The frequency of the second formant refers to the length of the oral cavity and the position of the tongue on a horizontal axis. [i], [u], [a] are often referred to as point vowels because they represent the most extreme F1 and F2 frequencies. [a] has a high F1 frequency because of the narrow size of the pharynx and the low position of the tongue. The F2 frequency is higher for [i] because the oral cavity is short and the tongue is at the front of the mouth. The F2 frequency is low in the production of [u] because the mouth is elongated and the lips are rounded while the pharynx is lowered. The IPA vowel chart has the cardinal vowels and is displayed in the form of a trapezium. By definition, no vowel sound can be plotted outside of the IPA trapezium because its four corners represent the extreme points of articulation. The vowel diagrams of most real languages are not so extreme. In English, for example, high vowels are not as high as the corners of the IPA trapezium, and front vowels are not as front. (en)
- Een klinkerdriehoek of klinkervierhoek is een schema waarin de klanken van klinkers worden weergegeven. Afhankelijk van de taal, kan dit schema de vorm van een driehoek, hetzij vierhoek hebben. De verticale zijde van het schema geeft aan hoe open of gesloten een klinker uitgesproken wordt, met daarbij de gesloten klanken bovenaan het schema en hoe lager in het schema, hoe meer open de klank wordt. De horizontale zijde geeft aan waar in de mond (of keel) de klank gevormd wordt. De uitspraak van de klinkers kan in vrijwel alle talen goed uitgebeeld worden door middel van een klinkerdrie- of vierhoek. Normaliter is er een gelijke verdeling van de punten in dit stelsel. De meeste talen hebben een klinkerdriehoek, slecht 10% van alle talen hebben een klinkervierhoek, waaronder het Engels. In een klinkervierhoek zijn er, in tegenstelling tot een klinkerdriehoek, vier in plaats van drie uiteinden van het diagram. (nl)
- Diagram samogłoskowy, także czworobok samogłoskowy lub diagram Jonesa – trapezowy wykres odpowiadający różnicom pozycji języka przy wypowiadaniu samogłosek. Jego twórcą był angielski fonolog i fonetyk Daniel Jones. Diagram wyznaczony został przy pomocy kryteriów słuchowych i artykulacyjnych. Granice diagramu stanowią samogłoski kardynalne, zestaw idealnych, peryferyjnych samogłosek opracowany przez Daniela Jonesa na podstawie ułożenia języka przy artykulacji. Diagram służy do zaznaczania pozycji samogłosek. Stosuje się go do opisu samogłosek języków mających bogaty system samogłoskowy, np. do języka angielskiego czy szwedzkiego. Do opisu polskiego systemu samogłoskowego używa się trójkąta samogłoskowego. (pl)
- Діаграма голосних — таблиця схематичного упорядкування голосних звуків. (uk)
- 元音图（英語：vowel diagram或vowel chart）是元音的排列示意图。取决于具体所论述的语言，可以用三角形或四边形的方式构建。纵列指示元音高度（開閉程度），闭元音排在上方，横行指示元音舌位（前後位置），前元音排在图表的左边。元音的独特之处在于其主要特征不包含声调、方法或部位的不同。元音的不同仅仅是发声时舌头的位置。舌头在口腔里上下左右移动。元音的产生伴随着部分声道阻塞。 元音图中，近似的的参考点提供了指定的音位。舌弓最高点的位置被视作元音的发音部位。元音图的纵列称作元音高度，包括高、中、低元音。元音图的横列包括舌头的前移程度和区别发音时舌头在口腔中的位置。元音根据舌头的松紧度分类。Schwa [ə]在图表的中间并经常引述为自然元音。在此声道处于自然状态并产生近乎完美的声道。对于其他元音，则有声道必要的活动以及舌头偏离自然位置，要么是上下移动，要么是左右移动。元音的另一个维度是松紧度，在此我们可以区别高/中/低和前/中/后维度。也就是除了schwa以外的所有元音。例如，[i]和[ɪ]或者[o]或[ɔ]非常难于辨别，但我们能以紧或者松归类。紧元音是[i]和[ɔ]，松元音是[ɪ]和[o]。元音的另一个维度是圆唇及不圆唇。例如，发[u]这个音的时候嘴唇是圆的，但发[i]这个音的时候嘴唇是扁的。我们能以圆唇及不圆唇归类。因此，圆唇元音有[u]、[ʊ]、[o]、[ɔ]，而不圆唇元音有[i]、[ɪ]、[e]、[ɛ]、[æ]、[ɑ]、[ʌ]、[ə]。 多数语言的元音体系可通过元音图表现。通常图上有个标记均匀分布模式，这个现象称作元音扩散。对于多数语言来说，元音体系是三角形分布的。只有10%的语言，包括英语，有四边形的元音图。这类图表称作元音四边形。 不同的元音音高不同。例如，高元音如[i]如[u]倾向于有比[a]这样的低元音更高的基频。元音与其他声音的不同基于其声学上的形式，或者声谱属性。声谱属性由发音的基础频率及其共振峰组成。元音图中的每个元音都有唯一的第一及第二共振峰，或是F1及F2。第一共振峰的频率反映咽腔的宽度和舌头从开到闭的垂直位置。第二共振峰的频率反映口腔的长度和舌头的水平位置。元音[i]、[u]和[a]常常被视为指示元音，因为这些音表现出最极端的F1和F2频率。[a]有很高的F1频率是因为其咽腔很窄且舌头位置很低。[i]有很高的F2频率是因为口腔很短且舌头靠前。[u]有很低的F2频率是因为嘴巴是细长的，而且咽部压低的同时嘴唇是圆的。 国际音标元音图包含了定位元音，而且以四边形的方式排列。根据定义，没有元音能标在国际音标四边形元音图的外面，因为四个角表示了发音的极点。许多现存语言的元音图并不十分精确。如英语中的高元音不是像国际音标四边形元音图上面标的那么高、那么靠前。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Un diagramma vocalico è una rappresentazione schematica delle vocali. In base alla lingua presa in considerazione, può prendere la forma di un triangolo o di un trapezio. Nel diagramma, la posizione verticale denota l'apertura delle vocali, con le vocali chiuse in cima al diagramma, e la posizione orizzontale la posizione delle vocali, con le vocali posteriori sulla destra del diagramma. (it)
- Diagram samogłoskowy, także czworobok samogłoskowy lub diagram Jonesa – trapezowy wykres odpowiadający różnicom pozycji języka przy wypowiadaniu samogłosek. Jego twórcą był angielski fonolog i fonetyk Daniel Jones. Diagram wyznaczony został przy pomocy kryteriów słuchowych i artykulacyjnych. Granice diagramu stanowią samogłoski kardynalne, zestaw idealnych, peryferyjnych samogłosek opracowany przez Daniela Jonesa na podstawie ułożenia języka przy artykulacji. Diagram służy do zaznaczania pozycji samogłosek. Stosuje się go do opisu samogłosek języków mających bogaty system samogłoskowy, np. do języka angielskiego czy szwedzkiego. Do opisu polskiego systemu samogłoskowego używa się trójkąta samogłoskowego. (pl)
- Діаграма голосних — таблиця схематичного упорядкування голосних звуків. (uk)
- El triángulo vocálico es una representación gráfica que describe las diferencias de articulación de las vocales mediante la posición relativa de la lengua (tanto en el eje vertical como en el horizontal) y la participación o no de un movimiento de los labios. (es)
- A vowel diagram or vowel chart is a schematic arrangement of the vowels. Depending on the particular language being discussed, it can take the form of a triangle or a quadrilateral. Vertical position on the diagram denotes the vowel closeness, with close vowels at the top of the diagram, and horizontal position denotes the vowel backness, with front vowels at the left of the diagram. Vowels are unique in that their main features do not contain differences in voicing, manner, or place (articulators). Vowels differ only in the position of the tongue when voiced. The tongue moves vertically and horizontally within the oral cavity. Vowels are produced with at least a part of their vocal tract obstructed. (en)
- Een klinkerdriehoek of klinkervierhoek is een schema waarin de klanken van klinkers worden weergegeven. Afhankelijk van de taal, kan dit schema de vorm van een driehoek, hetzij vierhoek hebben. De verticale zijde van het schema geeft aan hoe open of gesloten een klinker uitgesproken wordt, met daarbij de gesloten klanken bovenaan het schema en hoe lager in het schema, hoe meer open de klank wordt. De horizontale zijde geeft aan waar in de mond (of keel) de klank gevormd wordt. (nl)
- 元音图（英語：vowel diagram或vowel chart）是元音的排列示意图。取决于具体所论述的语言，可以用三角形或四边形的方式构建。纵列指示元音高度（開閉程度），闭元音排在上方，横行指示元音舌位（前後位置），前元音排在图表的左边。元音的独特之处在于其主要特征不包含声调、方法或部位的不同。元音的不同仅仅是发声时舌头的位置。舌头在口腔里上下左右移动。元音的产生伴随着部分声道阻塞。 元音图中，近似的的参考点提供了指定的音位。舌弓最高点的位置被视作元音的发音部位。元音图的纵列称作元音高度，包括高、中、低元音。元音图的横列包括舌头的前移程度和区别发音时舌头在口腔中的位置。元音根据舌头的松紧度分类。Schwa [ə]在图表的中间并经常引述为自然元音。在此声道处于自然状态并产生近乎完美的声道。对于其他元音，则有声道必要的活动以及舌头偏离自然位置，要么是上下移动，要么是左右移动。元音的另一个维度是松紧度，在此我们可以区别高/中/低和前/中/后维度。也就是除了schwa以外的所有元音。例如，[i]和[ɪ]或者[o]或[ɔ]非常难于辨别，但我们能以紧或者松归类。紧元音是[i]和[ɔ]，松元音是[ɪ]和[o]。元音的另一个维度是圆唇及不圆唇。例如，发[u]这个音的时候嘴唇是圆的，但发[i]这个音的时候嘴唇是扁的。我们能以圆唇及不圆唇归类。因此，圆唇元音有[u]、[ʊ]、[o]、[ɔ]，而不圆唇元音有[i]、[ɪ]、[e]、[ɛ]、[æ]、[ɑ]、[ʌ]、[ə]。 (zh)
|
