| dbo:abstract
|
- Les taifes (de l'àrab طائفة, tā'ifa, ‘part’, ‘secció’, ‘grup’, ‘facció’) foren els regnes, fins a 639, en què es va desintegrar el califat de Còrdova després que fos destronat Hixam II, de la dinastia dels omeies, l'any 1009. Tot i que inicialment reconeixien una autoritat superior califal, van acabar convertint-se en estats independents, coneguts historiogràficament amb el nom de regnes de taifes. L'expressió regnes de taifes també s'utilitza metafòricament quan hom al·ludeix a una situació no jeràrquica en què el poder està fragmentat entre diferents persones i hi ha conflictes constants entre ells (per exemple dins d'un partit polític o en una empresa). (ca)
- ملوك الطوائف هي فترة تاريخية في الأندلس؛ بدأت عام 422هـ، عندما أعلن الوزير أبو الحزم بن جهور سقوط الدولة الأموية في الأندلس، ما شجع أمراء الأندلس ببناء دويلات منفصلة، وتأسيس أسرة حاكمة من أهله وذويه. في العقدين 1020، و: 1030م، بعد سقوط الخلافة، نشأ ملوك الطوائف الذين قسموا الدولة إلى 22 دويلة؛ منها: غرناطة وإشبيلية، وألمرية وبلنسية، وطليطلة وسرقسطة، والبرازين ، ودانية والبليار ومورور. وبينما ورثت تلك الدويلات ثراء الخلافة، كان فيها عدم استقرار الحكم، والتناحر المستمر فيما بينها، وهما سببان رئيسيان في جعلها فريسة لمسيحيي الشمال، ووصل الأمر إلى أن ملوك الطوائف كانوا يدفعون الجزية للملك ألفونسو السادس، وكانوا يستعينون به على بعضهم البعض. (ar)
- Taifské státy (arabsky طوائف, tj. ṭawā'if, singulár taifa, arabsky طائفة, tj. plurál ṭā'ifa), častěji však taifská království (španělsky Reinos de Taifas), jsou označení pro drobná muslimská knížectví na Pyrenejském poloostrově, která vznikala během rozpadu Córdobského chalífátu v letech 1009–1031. Označení „taifská království“ není přesné, neboť se nejednalo o království v evropském slova smyslu, ale různorodé emiráty, kde měli vládci obvykle titul emíra a pouze v několika mála případech titul málika (krále). Taifské státy často mezi sebou bojovaly o vojenskou, mocenskou i kulturní prestiž, avšak bez politické jednoty se nemohly vojensky rovnat křesťanským monarchiím na severu poloostrova. První období taifských států ukončila invaze Almorávidů po pádu Toleda roku 1085. Poté nastalo druhé období taifských států, které bylo ukončeno vpádem Almohadů po dobytí Lisabonu křesťanskými vojsky (1147). Přes snahu těchto reformních berberských hnutí postupem času byla stále větší část muslimských území získávána do rukou křesťanů. Posledním z těchto samostatných knížectví byla Granada, kterou dobyla křesťanská vojska až roku 1492. (cs)
- Als Taifa-(König-)Reiche (spanisch: reinos de taifas) bzw. Taifas (von arabisch طائفة, DMG ṭāʾifa ‚Schar, Gruppe, Partei‘; Plural: طوائف, DMG ṭawāʾif) bezeichnet man jene muslimischen Kleinkönigreiche und -fürstentümer in al-Andalus, dem von Muslimen beherrschten Teil der Iberischen Halbinsel, die durch den Zerfall des Kalifats von Córdoba in den ersten Jahrzehnten des 11. Jahrhunderts entstanden waren. Die Taifas wurden schließlich durch die aus Nordafrika kommenden Almoraviden und Almohaden unterworfen und ihren Reichen einverleibt. Da al-Andalus nach dem Ende des Reiches der Almoraviden im 12. Jahrhundert und dem der Almohaden im 13. Jahrhundert erneut in Machtbereiche verschiedener Lokal- und Regionalherren zerfallen war, spricht man in der Geschichtsforschung teilweise auch von den „zweiten Taifas“ und den „dritten Taifas“. Der Begriff der „Taifas“ wurde in der arabischen Historiographie zunächst auf die Diadochen-Reiche angewandt und war negativ konnotiert. (de)
- La Tajfoj estis ĝis tridek naŭ etaj reĝlandoj (arabe ملوك الطوائف) en kiu dividiĝis la Kaliflando de Kordovo (nuna teritorio de Hispanio) post la venkado al la kalifo (de la dinastio omeja) kaj la aboligado de la kaliflando en 1031. Post la malfortiĝo de la almoravidoj kaj la almohadoj, naskiĝis la tiel nomataj duaj (1144 kaj 1170) kaj triaj Reĝlandoj de Tajfoj en la 13-a jarcento. (eo)
- Taifak (arabieraz طائفة ṭā'ifa -sg- طوائف ṭawā'if -pl-) 1031n Hisham III.a kalifa bota ondoren Kordobako Kalifa-herria banantzean sortu ziren hogeita hemeretzi erresuma musulmanak izan ziren. Geroago, almorabideen agintea ahuldu ahala, bigarren taifa erresumak sortu ziren, 1144 eta 1170 artean. (eu)
- Las taifas (en árabe, طائفة ṭā'ifa, plural طوائف ṭawā'if, palabra que significa "bando" o "facción") fueron pequeños reinos (ملوك الطوائف) en los que se dividió el califato de Córdoba a partir de la Revolución Cordobesa que depuso al califa Hisham II en 1009; aunque el califato no desapareció en ese momento. En los años siguientes, en la llamada Fitna de al-Ándalus, el califato rivalizó con los primeros reinos de taifas, hasta que fue desterrado el califa Hisham III (de la dinastía omeya), lo que puso fin al califato en 1031. Posteriormente, tras el debilitamiento de los almorávides y los almohades, surgieron los llamados segundos (1144 y 1170) y terceros reinos de taifas (siglo XIII). El origen de todas las dinastías de las taifas era extranjero, salvo el de los Banu Qasi y los Banu Harún, que era muladí. (es)
- 'Muluk al-Thawaif' (dari bahasa Arab: ملوك الطوائف, "raja-raja kelompok kecil", kata thawaif merupakan jamak dari thaifah yang berarti "kelompok", dalam bahasa Spanyol, Portugal dan Inggris disebut juga taifa) adalah raja-raja dan amir-amir yang memerintah wiliayah-wilayah Islam di Spanyol dan Portugal, setelah keruntuhan Kekhalifahan Umayyah di Kordoba pada tahun 1031. Negara-negara thawaif juga terbentuk pada pertengahan abad ke-12, yaitu saat kemunduran dinasti Murabitun di Iberia. Muluk al-Thawaif ini sering berstatus merdeka dan saling bersaing satu sama lain. Raja-raja ini amat lemah secara militer dan biasanya membayar upeti kepada kerajaan Kristen (terutama Kastilia dan Leon) demi perlindungan. (in)
- Une taïfa (arabe : طائفة) ou royaume de taïfa (arabe : ملوك الطوائف : parti, groupe ou faction) est un royaume (émirat) musulman indépendant formé après la dissolution du Califat de Cordoue en 1031 situé dans la partie musulmane de la péninsule ibérique. (fr)
- The taifas (singular taifa, from Arabic: طائفة ṭā'ifa, plural طوائف ṭawā'if, a party, band or faction) were the independent Muslim principalities and kingdoms of the Iberian Peninsula (modern Portugal and Spain), referred to by Muslims as al-Andalus, that emerged from the decline and fall of the Umayyad Caliphate of Córdoba between 1009 and 1031. They were a recurring feature of al-Andalus history. The taifas were eventually incorporated by the Almoravid dynasty in the late 11th century and, on its collapse, many taifas re-appeared only to be incorporated by the Almohad Caliphate. The fall of the Almohads resulted in a flourishing of the taifas, and this was the case despite constant warfare with Christian kingdoms. Taifa kings were wary of calling themselves “kings,” so they took the title of hajib, presenting themselves as representatives for a temporarily absent caliph. The taifa courts were renowned centres of cultural excellence in which poets, scientists, and other scholars were able to thrive. Wars between the taifas were common and rulers of Muslim taifas were known to ally with the Iberian Christians (and the North African kingdoms) against European or Mediterranean Christian rulers from outside of al-Andalus. These alliances frequently included payments of large tributes in return for security. Eventually, the taifas of Badajoz, Toledo, Zaragoza, and even Sevilla paid tribute to Alfonso VI. By the end of the 13th century one remained, the Granada, the rest being incorporated into the Christian states of the north. (en)
- ( 마카오의 섬에 대해서는 타이파섬 문서를 참고하십시오.) 타이파(라틴어·스페인어: Taifa)는 한때 이베리아반도에 있던 한 이슬람 왕국과 그 군주를 가리킨다. 아랍어로 부족 집단 등을 의미하는 타이파 (아랍어: طائفة)에서 유래한다. 1031년, 코르도바 칼리파국이 멸망한 후에 탄생했다. (ko)
- タイファ（スペイン語・ポルトガル語 Taifa）は、かつてイベリア半島に存在したイスラム教諸王国およびその君主を指す語。アラビア語で「分立している集団」「部族集団」などを意味するターイファ طائفة ṭāʾifa （複数形はタワーイフ طوائف ṭawāʾif ）に由来する名称で、「分立する諸王（朝）」ほどの意味である「ムルーク・アッタワーイフ」 ملوك الطوائف mulūk al-ṭawāʾif と呼ばれる。「ターイファ諸国」、「群小王朝」などとも訳される。1031年、後ウマイヤ朝が滅亡したあとに誕生した。 (ja)
- Con il termine re delle Taifa (in arabo: ملوك الطوائف, mulūk al-ṭawāʾif) sono indicati i piccoli Stati sorti nella penisola iberica a seguito della dissoluzione (iniziata con l'abdicazione del califfo di Cordova, Hishām II, nel 1009, che aprì un periodo di caos politico, con nove califfi in circa vent'anni) e la seguente abolizione del califfato della dinastia degli Omayyadi nel 1031, con la deposizione di Hishām III. (it)
- De Spaanse en Portugese term taifa (vanuit het Arabisch: طائفة ta'ifa (Nederlands: groep, menigte of partij) meervoud طوائف tawa'if) verwijst in de geschiedenis van het Iberisch Schiereiland naar de onafhankelijke islamitische rijkjes waarvan er zich een deel had gevormd in Spanje en Portugal na de definitieve ineenstorting van het kalifaat Córdoba in 1031. Het kalifaat Córdoba wordt ook wel het Iberische kalifaat van de Omajjaden genoemd. De Omajjaden waren een Arabische clan en heersersgeslacht, oorspronkelijk afkomstig uit Damascus, waar ze het Islamitisch Kalifaat bestuurden (waarvan toen ook Spanje en Portugal deel uitmaakte), tot ze verdreven werden door de Abassieden. (nl)
- En taifa var i det muslimska Spanien, al-Andalus, en självständig, stadsstat med omkringliggande landsbygd. Efter att det umayyadiska kalifatet i Córdoba fallit 1031 uppstod ett antal sådan muslimska emirat eller små kungadömen. Vid två tillfällen tillkallade dessa taifa-kungadömena nordafrikanska krigare till hjälp mot de kristna kungarna. Först almoraviderna efter Toledos fall 1085 och sedan almohaderna efter Lissabons fall 1147. Istället för att skydda taifa-kungadömena erövrade morerna dem och grundade sina egna imperier. När almoravidernas makt minskade i mitten av 1100-talet uppstod på nytt en period då taifa-kungadömen styrde det muslimska Spanien. Under sina två blomstringsperioder konkurrerade taifa-kungarna med varandra både med militära medel och genom att skänka glans åt sina hov genom att anlita de främsta poeterna och konstnärerna. Muslimerna i Spanien uppgick bara till omkring 5 % av befolkningen vilket gjorde taifa-rikena militärt svaga. De besegrades ofta av de kristna kungarikena i norr som, då de ofta saknade de militära medlen som behövdes för att kontrollera de muslimska städerna, utkrävde en årlig tribut, den så kallade parias. Taifa-rikena anlitade ofta kristna legosoldater, även kristna ledare som , för att bekämpa sina grannar. De största taifa-staterna var:
* Emiratet av Granada som överlevde som vasallstat fram till 1492
* Sevilla
* Toledo som gick förlorat 1085
* Zaragoza
* Batalyaws (Badajoz)
* Som mest fanns tjugoen taifa-riken. Några av de övriga var:
* Martula
* Silves
* Uhshunuba (Santa Mariya)
* Beja (sv)
- Taifa – muzułmańskie państwa uformowane na terenie Półwyspu Iberyjskiego (arab. Al-Andalus) w czasach istnienia i po rozpadzie Kalifatu Kordoby w 1031 i państwa Almorawidów w XII wieku.Taify dwukrotnie wzywały ludy północnej Afryki do walki z chrześcijanami. Fanatyczni Almorawidzi zostali zaproszeni po upadku Toledo w 1085 roku, a Almohadzi po stracie Lizbony w roku 1147. Te radykalne państwa muzułmańskie nie pomogły jednak państwom muzułmańskim Hiszpanii, a ponadto włączyły je do swoich imperiów. W czasie swojej świetności, w wieku XI i pierwszej połowie XII wieku, emirzy taif rywalizowali ze sobą nie tylko na polu militarnym, ale także na polu kultury, wspierając znanych i cenionych wówczas poetów i artystów. Jako że arabscy muzułmanie stanowili tylko pięcioprocentową część populacji Hiszpanii, taify były słabe militarnie, co wiodło do częstych zwycięstw państw chrześcijańskich. Ponieważ często nie dysponowały odpowiednią siłą roboczą i liczebnością, akty kapitulacyjne obligowały ich do opłacania rocznego trybutu, pariasu. Głównymi taifami były: Grenada, Sewilla, Toledo, Saragossa, Badajoz, Dénia, Ronda, Ceuta, Almería. Najwięcej w jednym momencie było ich dwadzieścia jeden. (pl)
- O termo taifa, no contexto da história ibérica, refere-se a um principado muçulmano independente, um emirado ou pequeno reino existente na Península Ibérica (o Alandalus) após o a derrocada do califa Hixame II (da dinastia omíada) e a abolição do Califado de Córdova em 1031. O termo deriva da expressão árabe muluk at-ta'waif, «os reis das facções» (simplificada em ta'waif, donde a facção, o reino). As taifas ibéricas foram até trinta e nove pequenos reinos (ملوك الطوائف). Posteriormente, após o enfraquecimento dos almorávidas e dos almóadas, surgiram os chamados segundos (1144 e 1170) e terceiros reinos de taifas, alguns dos quais duraram até ao século XIII. (pt)
- Тайфа — історико-географічна назва мусульманських еміратів, які були продуктом феодальної роздробленості, що вразила колись могутній Кордовський халіфат з 1031 року і аж до закінчення Реконкісти в 1492 році. Гранадський емірат (1013 — 2 січня 1492) — став останньою арабською тайфою в Європі і останньою ісламською державою на Піренейському півострові. Захопивши і його, християни завершили 8-віковий процес відвоювання півострова. Падіння Гранади, як і падіння Константинополя стало важливою віхою в історії Європи. Тим не менш, наслідки феодальної роздробленості ісламського періоду залишили свої сліди в культурі, мові, традиціях регіонів Іспанії на довгі століття. У певному сенсі практика тайф перенесена іспанськими колонізаторами до Америки, де в XIX—XX століттях утворився цілий ряд незалежних латиноамериканських держав, часто ворогуючих між собою незважаючи на єдність мови і спільність культури. (uk)
- 泰法，阿拉伯语（طائفة ṭā'ifa）原意为“帮派、教派”，专指11世纪早期后倭马亚王朝解体后出现于伊比利亚半岛上的穆斯林小王国。这些小邦大多昙花一现，各自为政，互相攻伐。它们常常向基督教国家求援以反抗敌对的穆斯林诸王，或转而向北非王国求援来对抗基督教君主。这些泰法国家反复无常，于是成为日益增长的基督教再征服势力之争取目标。尽管泰法诸国政治上鲜有建树，但却培育起一段穆斯林文化复兴时期。泰法诸王仿照哈里发宫廷模式，延揽诗人，提倡哲学、自然科学和数学的研究。 1085年，莱昂的阿方索六世攻取托莱多，一些泰法国王向摩洛哥穆拉比特王朝的优素福·本·塔什芬求援。优素福親率援军登陸西班牙，並在1086年的萨拉卡战役中击败阿方索六世。到1090～1091年间，优素福更兼并了伊比利亚半岛上除薩拉戈薩以外的所有泰法小国，使穆拉比特王朝势力扩张到西班牙境内。 (zh)
- Та́йфа (исп. taifa от араб. طائفة, та́ифа, множ. — طوائف, таваиф) — историко-географическое название мусульманских эмиратов, явившихся продуктом феодальной раздробленности, поразившей некогда могущественный Кордовский халифат к 1031 году вплоть до окончания Реконкисты в 1492 году. Гранадский эмират (1013 — 2 января 1492) стал последней арабской тайфой в Европе и последним исламским государством на Пиренейском полуострове. Захватив и его, христиане завершили 8-вековой процесс отвоевания полуострова. Падение Гранады, как и падение Константинополя, явилось важной вехой в истории Европы. Тем не менее, последствия феодальной раздробленности исламского периода оставили свои следы в культуре, языке, традициях регионов Испании на долгие столетия. В определенном смысле практика тайфа перенесена испанскими колонизаторами в Америку, где в XIX—XX веках образовался целый ряд независимых латиноамериканских государств, часто враждующих между собой несмотря на единство языка и общность культуры. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- ملوك الطوائف هي فترة تاريخية في الأندلس؛ بدأت عام 422هـ، عندما أعلن الوزير أبو الحزم بن جهور سقوط الدولة الأموية في الأندلس، ما شجع أمراء الأندلس ببناء دويلات منفصلة، وتأسيس أسرة حاكمة من أهله وذويه. في العقدين 1020، و: 1030م، بعد سقوط الخلافة، نشأ ملوك الطوائف الذين قسموا الدولة إلى 22 دويلة؛ منها: غرناطة وإشبيلية، وألمرية وبلنسية، وطليطلة وسرقسطة، والبرازين ، ودانية والبليار ومورور. وبينما ورثت تلك الدويلات ثراء الخلافة، كان فيها عدم استقرار الحكم، والتناحر المستمر فيما بينها، وهما سببان رئيسيان في جعلها فريسة لمسيحيي الشمال، ووصل الأمر إلى أن ملوك الطوائف كانوا يدفعون الجزية للملك ألفونسو السادس، وكانوا يستعينون به على بعضهم البعض. (ar)
- La Tajfoj estis ĝis tridek naŭ etaj reĝlandoj (arabe ملوك الطوائف) en kiu dividiĝis la Kaliflando de Kordovo (nuna teritorio de Hispanio) post la venkado al la kalifo (de la dinastio omeja) kaj la aboligado de la kaliflando en 1031. Post la malfortiĝo de la almoravidoj kaj la almohadoj, naskiĝis la tiel nomataj duaj (1144 kaj 1170) kaj triaj Reĝlandoj de Tajfoj en la 13-a jarcento. (eo)
- Taifak (arabieraz طائفة ṭā'ifa -sg- طوائف ṭawā'if -pl-) 1031n Hisham III.a kalifa bota ondoren Kordobako Kalifa-herria banantzean sortu ziren hogeita hemeretzi erresuma musulmanak izan ziren. Geroago, almorabideen agintea ahuldu ahala, bigarren taifa erresumak sortu ziren, 1144 eta 1170 artean. (eu)
- Une taïfa (arabe : طائفة) ou royaume de taïfa (arabe : ملوك الطوائف : parti, groupe ou faction) est un royaume (émirat) musulman indépendant formé après la dissolution du Califat de Cordoue en 1031 situé dans la partie musulmane de la péninsule ibérique. (fr)
- ( 마카오의 섬에 대해서는 타이파섬 문서를 참고하십시오.) 타이파(라틴어·스페인어: Taifa)는 한때 이베리아반도에 있던 한 이슬람 왕국과 그 군주를 가리킨다. 아랍어로 부족 집단 등을 의미하는 타이파 (아랍어: طائفة)에서 유래한다. 1031년, 코르도바 칼리파국이 멸망한 후에 탄생했다. (ko)
- タイファ（スペイン語・ポルトガル語 Taifa）は、かつてイベリア半島に存在したイスラム教諸王国およびその君主を指す語。アラビア語で「分立している集団」「部族集団」などを意味するターイファ طائفة ṭāʾifa （複数形はタワーイフ طوائف ṭawāʾif ）に由来する名称で、「分立する諸王（朝）」ほどの意味である「ムルーク・アッタワーイフ」 ملوك الطوائف mulūk al-ṭawāʾif と呼ばれる。「ターイファ諸国」、「群小王朝」などとも訳される。1031年、後ウマイヤ朝が滅亡したあとに誕生した。 (ja)
- Con il termine re delle Taifa (in arabo: ملوك الطوائف, mulūk al-ṭawāʾif) sono indicati i piccoli Stati sorti nella penisola iberica a seguito della dissoluzione (iniziata con l'abdicazione del califfo di Cordova, Hishām II, nel 1009, che aprì un periodo di caos politico, con nove califfi in circa vent'anni) e la seguente abolizione del califfato della dinastia degli Omayyadi nel 1031, con la deposizione di Hishām III. (it)
- De Spaanse en Portugese term taifa (vanuit het Arabisch: طائفة ta'ifa (Nederlands: groep, menigte of partij) meervoud طوائف tawa'if) verwijst in de geschiedenis van het Iberisch Schiereiland naar de onafhankelijke islamitische rijkjes waarvan er zich een deel had gevormd in Spanje en Portugal na de definitieve ineenstorting van het kalifaat Córdoba in 1031. Het kalifaat Córdoba wordt ook wel het Iberische kalifaat van de Omajjaden genoemd. De Omajjaden waren een Arabische clan en heersersgeslacht, oorspronkelijk afkomstig uit Damascus, waar ze het Islamitisch Kalifaat bestuurden (waarvan toen ook Spanje en Portugal deel uitmaakte), tot ze verdreven werden door de Abassieden. (nl)
- 泰法，阿拉伯语（طائفة ṭā'ifa）原意为“帮派、教派”，专指11世纪早期后倭马亚王朝解体后出现于伊比利亚半岛上的穆斯林小王国。这些小邦大多昙花一现，各自为政，互相攻伐。它们常常向基督教国家求援以反抗敌对的穆斯林诸王，或转而向北非王国求援来对抗基督教君主。这些泰法国家反复无常，于是成为日益增长的基督教再征服势力之争取目标。尽管泰法诸国政治上鲜有建树，但却培育起一段穆斯林文化复兴时期。泰法诸王仿照哈里发宫廷模式，延揽诗人，提倡哲学、自然科学和数学的研究。 1085年，莱昂的阿方索六世攻取托莱多，一些泰法国王向摩洛哥穆拉比特王朝的优素福·本·塔什芬求援。优素福親率援军登陸西班牙，並在1086年的萨拉卡战役中击败阿方索六世。到1090～1091年间，优素福更兼并了伊比利亚半岛上除薩拉戈薩以外的所有泰法小国，使穆拉比特王朝势力扩张到西班牙境内。 (zh)
- Les taifes (de l'àrab طائفة, tā'ifa, ‘part’, ‘secció’, ‘grup’, ‘facció’) foren els regnes, fins a 639, en què es va desintegrar el califat de Còrdova després que fos destronat Hixam II, de la dinastia dels omeies, l'any 1009. Tot i que inicialment reconeixien una autoritat superior califal, van acabar convertint-se en estats independents, coneguts historiogràficament amb el nom de regnes de taifes. (ca)
- Taifské státy (arabsky طوائف, tj. ṭawā'if, singulár taifa, arabsky طائفة, tj. plurál ṭā'ifa), častěji však taifská království (španělsky Reinos de Taifas), jsou označení pro drobná muslimská knížectví na Pyrenejském poloostrově, která vznikala během rozpadu Córdobského chalífátu v letech 1009–1031. Označení „taifská království“ není přesné, neboť se nejednalo o království v evropském slova smyslu, ale různorodé emiráty, kde měli vládci obvykle titul emíra a pouze v několika mála případech titul málika (krále). (cs)
- Als Taifa-(König-)Reiche (spanisch: reinos de taifas) bzw. Taifas (von arabisch طائفة, DMG ṭāʾifa ‚Schar, Gruppe, Partei‘; Plural: طوائف, DMG ṭawāʾif) bezeichnet man jene muslimischen Kleinkönigreiche und -fürstentümer in al-Andalus, dem von Muslimen beherrschten Teil der Iberischen Halbinsel, die durch den Zerfall des Kalifats von Córdoba in den ersten Jahrzehnten des 11. Jahrhunderts entstanden waren. Die Taifas wurden schließlich durch die aus Nordafrika kommenden Almoraviden und Almohaden unterworfen und ihren Reichen einverleibt. Da al-Andalus nach dem Ende des Reiches der Almoraviden im 12. Jahrhundert und dem der Almohaden im 13. Jahrhundert erneut in Machtbereiche verschiedener Lokal- und Regionalherren zerfallen war, spricht man in der Geschichtsforschung teilweise auch von den „z (de)
- Las taifas (en árabe, طائفة ṭā'ifa, plural طوائف ṭawā'if, palabra que significa "bando" o "facción") fueron pequeños reinos (ملوك الطوائف) en los que se dividió el califato de Córdoba a partir de la Revolución Cordobesa que depuso al califa Hisham II en 1009; aunque el califato no desapareció en ese momento. En los años siguientes, en la llamada Fitna de al-Ándalus, el califato rivalizó con los primeros reinos de taifas, hasta que fue desterrado el califa Hisham III (de la dinastía omeya), lo que puso fin al califato en 1031. Posteriormente, tras el debilitamiento de los almorávides y los almohades, surgieron los llamados segundos (1144 y 1170) y terceros reinos de taifas (siglo XIII). El origen de todas las dinastías de las taifas era extranjero, salvo el de los Banu Qasi y los Banu Harú (es)
- 'Muluk al-Thawaif' (dari bahasa Arab: ملوك الطوائف, "raja-raja kelompok kecil", kata thawaif merupakan jamak dari thaifah yang berarti "kelompok", dalam bahasa Spanyol, Portugal dan Inggris disebut juga taifa) adalah raja-raja dan amir-amir yang memerintah wiliayah-wilayah Islam di Spanyol dan Portugal, setelah keruntuhan Kekhalifahan Umayyah di Kordoba pada tahun 1031. (in)
- The taifas (singular taifa, from Arabic: طائفة ṭā'ifa, plural طوائف ṭawā'if, a party, band or faction) were the independent Muslim principalities and kingdoms of the Iberian Peninsula (modern Portugal and Spain), referred to by Muslims as al-Andalus, that emerged from the decline and fall of the Umayyad Caliphate of Córdoba between 1009 and 1031. They were a recurring feature of al-Andalus history. (en)
- Taifa – muzułmańskie państwa uformowane na terenie Półwyspu Iberyjskiego (arab. Al-Andalus) w czasach istnienia i po rozpadzie Kalifatu Kordoby w 1031 i państwa Almorawidów w XII wieku.Taify dwukrotnie wzywały ludy północnej Afryki do walki z chrześcijanami. Fanatyczni Almorawidzi zostali zaproszeni po upadku Toledo w 1085 roku, a Almohadzi po stracie Lizbony w roku 1147. Te radykalne państwa muzułmańskie nie pomogły jednak państwom muzułmańskim Hiszpanii, a ponadto włączyły je do swoich imperiów. (pl)
- O termo taifa, no contexto da história ibérica, refere-se a um principado muçulmano independente, um emirado ou pequeno reino existente na Península Ibérica (o Alandalus) após o a derrocada do califa Hixame II (da dinastia omíada) e a abolição do Califado de Córdova em 1031. (pt)
- En taifa var i det muslimska Spanien, al-Andalus, en självständig, stadsstat med omkringliggande landsbygd. Efter att det umayyadiska kalifatet i Córdoba fallit 1031 uppstod ett antal sådan muslimska emirat eller små kungadömen. Under sina två blomstringsperioder konkurrerade taifa-kungarna med varandra både med militära medel och genom att skänka glans åt sina hov genom att anlita de främsta poeterna och konstnärerna. De största taifa-staterna var:
* Emiratet av Granada som överlevde som vasallstat fram till 1492
* Sevilla
* Toledo som gick förlorat 1085
* Zaragoza
* Batalyaws (Badajoz)
* (sv)
- Тайфа — історико-географічна назва мусульманських еміратів, які були продуктом феодальної роздробленості, що вразила колись могутній Кордовський халіфат з 1031 року і аж до закінчення Реконкісти в 1492 році. Гранадський емірат (1013 — 2 січня 1492) — став останньою арабською тайфою в Європі і останньою ісламською державою на Піренейському півострові. Захопивши і його, християни завершили 8-віковий процес відвоювання півострова. Падіння Гранади, як і падіння Константинополя стало важливою віхою в історії Європи. Тим не менш, наслідки феодальної роздробленості ісламського періоду залишили свої сліди в культурі, мові, традиціях регіонів Іспанії на довгі століття. У певному сенсі практика тайф перенесена іспанськими колонізаторами до Америки, де в XIX—XX століттях утворився цілий ряд незалежни (uk)
- Та́йфа (исп. taifa от араб. طائفة, та́ифа, множ. — طوائف, таваиф) — историко-географическое название мусульманских эмиратов, явившихся продуктом феодальной раздробленности, поразившей некогда могущественный Кордовский халифат к 1031 году вплоть до окончания Реконкисты в 1492 году. Гранадский эмират (1013 — 2 января 1492) стал последней арабской тайфой в Европе и последним исламским государством на Пиренейском полуострове. Захватив и его, христиане завершили 8-вековой процесс отвоевания полуострова. Падение Гранады, как и падение Константинополя, явилось важной вехой в истории Европы. Тем не менее, последствия феодальной раздробленности исламского периода оставили свои следы в культуре, языке, традициях регионов Испании на долгие столетия. В определенном смысле практика тайфа перенесена и (ru)
|
