dbo:abstract
|
- El Concili d'Elvira o d'Iliberis (llatí: Concilium Eliberritanum), va ser el primer concili que es va celebrar a la província romana d'Hispània Baetica per l'església cristiana. Va tenir lloc a la ciutat d'Ilíberis, prop de l'actual ciutat de Granada. La seva data és incerta, entre el 300 i el 324. En el primer cas seria anterior a la persecució de Dioclecià i en el segon, posterior a l'Edicte de Milà de Constantí. Aquest concili va ser un dels més importants portats a terme a les províncies, seguit pel Concili d'Arle i el els quals prepararien el camí per al primer concili ecumènic catòlic. Al Concili d'Elvira assistiren 19 bisbes i 26 preveres de tota la península Ibèrica, així com . (ca)
- Die Synode von Elvira (lat. Concilium Eliberitanum) war eine frühe Kirchenversammlung in Spanien. Der genaue Zeitpunkt der Synode ist nicht bekannt; er liegt zwischen 295 und 314. Aller Wahrscheinlichkeit nach fand sie zwischen 300 und 302 oder 306/309 in bei Granada statt; der Ort wird heute teils mit dem Albaicínhügel, teils mit Sierra Elvira (Atarfe) identifiziert. Es nahmen 19 Bischöfe und 24 Presbyter aus 37 Gemeinden der fünf iberischen Provinzen daran teil. (de)
- La koncilio de Elvira (latine: Concilium Eliberritanum, hispanlingce: Concilio de Elvira) estis celetrita en 306 p.K. ĉirkaŭ en la urbo Elvira (la nomo de Granado antaŭ la araba invado. En tiu sinodo, kiu ĵetis la bazojn de tiu kiu estos difinita la estonta Eklezio de Hispanio, partoprenis ĉiuj episkopoj kaj presbiteroj de Hispanio. En ĝi oni pritraktis la temon de la judaj komunumoj rezidantaj en la ibera duoninsulo. Ghi estis ankaŭ la unua koncilio en kiu estis diskutata kanono, la 33-a, en kiu estis malpermesitai al la ekleziuloj la seksrilatoin (kiu poste fariĝis Dekreto de papo Siricio). La puno, kaze de malobeo, estis la forigo el la pastra korpo. Al tiu puno papo Siricio aldoni la ekskoskomunikon. La kanono 36ò-a esprimas kritikojn kontraŭ la uzo de bildoj en la dekoracio de preĝejoj, dum la kanono 60-a provas limgi iujn manifestaciojn de religia fanatismo apogiĝantajn sur kontraŭpaganaj tradicioj: nome, kiuj estus mortigitaj pro detruo de iliaj idoloj de devus esti rekonataj de la Eklezio kiel martiroj. (eo)
- El Concilio de Elvira o de Iliberis (en latín: Concilium Eliberritanum) fue el primer concilio que se celebró en Hispania Bætica por la iglesia cristiana. Tuvo lugar en la ciudad de Ilíberis, la actual ciudad de Granada transformada por entonces en un floreciente núcleo urbano conocido con el nombre de Florencia Iliberritana; en la actualidad no existe duda sobre la ubicación de la antigua Ilíberis o Iliberri en el barrio del Albaicín de Granada, no en un lugar cercano a la misma como se creía en épocas pasadas. Ya en el siglo XIX, A. Fernández-Guerra (1816-1894), lo manifiesta claramente cuando escribe: “La basílica y sus muchas inscripciones dedicatorias demuestran que Iliberri existió en el Albaicín de Granada”. M. Gómez Moreno (1870-1970) lo confirma igualmente con numerosas aportaciones como puede verse en su obra Monumentos romanos y visigóticos de Granada, o en otras publicaciones posteriores en donde realiza diversas manifestaciones al respecto, como la siguiente: “La fama de dichas ruinas y hallazgos interesó a los eruditos granadinos del siglo XVI, con motivo de la cuestión batallona del asiento del Iliberri, al discutirla, el nombre de sierra Elvira venía siendo una obsesión para todos, ya vindicándolo como supervivencia de la antigua ciudad, fundados en la homonimia, ya para rebatir este argumento con subterfugios; porque su ignorancia de nuestra geografía medieval había encastillado sobre erróneas premisas a los litigantes hasta que Dozy enseñó la verdad, o sea, que Elvira, la de la sierra, se llamó Castilla y después Hádira (residencia) de Elbira, por alusión mediata y accidental a Iliberri, mientras los textos árabes identifican unánimes a esta con Granada. Antes de saberse ello, la contienda era justificada; mas como Elvira dejó pocos restos visibles, y esos baladíes, y los de Hurco se ostentaban grandiosos y en la misma línea respecto de Granada, hubo confusión, tomándolos por la Iliberri y suponiendo llegar hasta allí la sierra de Elvira, único asidero posible del engaño, cuando no una, sino dos cortaduras la aíslan del cerro de los infantes, cuya estructura geológica comprueba igualmente diversidad, ligándolo al macizo de la sierra de Parapanda, mas lejana”. En época mucho más reciente M. Sotomayor, por su parte, da por zanjada la cuestión en el siguiente artículo: “Dónde estuvo Iliberri? Una larga controversia ya superada en Granada en la época romana”. Esta certeza ha quedado confirmada además, por los importantes hallazgos arqueológicos que estos mismos autores y otros posteriores han sacado a la luz en el actual barrio del Albaicín de Granada, restos de la vieja Iliberri ya romanizada, en la que se celebró este concilio. Este concilio fue uno de los más importantes llevados a cabo en las provincias, seguido por el Concilio de Arlés y el los cuales prepararían el camino para el primer Concilio ecuménico católico. Al Concilio de Elvira asistieron diecinueve obispos y veintiséis presbíteros de la península ibérica, así como diáconos y laicos. (es)
- Le concile ou synode d’Elvire ou encore d’Eliberis ou Illiberis est le plus ancien synode chrétien dont les canons nous sont parvenus. Il s'est tenu à Eliberis, Elvira, aujourd'hui Alarife, un quartier de Grenade en Espagne. La date d'ouverture de ce synode a été discutée, mais il est communément admis qu'il s'est ouvert le 15 mai 305 ou 306, après la fin de la persécution de Dioclétien. Il traite de la vie interne de l'Église (comportement des chrétiens, célibat des clercs, pénitence, attitude face au paganisme, etc.). (fr)
- Sinode Elvira (bahasa Latin: Concilium Eliberritanum, bahasa Spanyol: Concilio de Elvira) adalah sebuah sinode gerejawi yang diselenggarakan di Elvira di provinsi Romawi Hispania Baetica, sekarang Granada di selatan Spanyol. Tanggalnya belum ditentukan secara pasti tetapi diyakini pada kuartal pertama abad ke-IV, sekitar 305–6. Sinode Elvira merupakan salah satu dari tiga konsili, bersama dengan Sinode Arles (314) dan Sinode Ancyra, yang pertama-tama mendekati sifat konsili umum dan mempersiapkan jalan bagi konsili oikumenis pertama. Sinode ini dihadiri oleh sembilan belas uskup dan dua puluh enam penatua, sebagian besar penduduk di Baetica. Diaken dan rohaniwan juga hadir. Delapan puluh satu kanon dicatat, meskipun diyakini bahwa banyak yang ditambahkan di kemudian hari. Semua menyangkut ketertiban, disiplin dan perilaku di antara komunitas Kristen. Kanon 36, melarang penggunaan gambar di gereja-gereja, menjadi rebutan antara cendekiawan Katolik dan Protestan setelah Reformasi Protestan. Ini adalah salah satu dari sejumlah . Ensiklopedia Katolik 1913 mengacu pada ini sebagai "konsili,", menyampaikan cakupan yang lebih luas daripada sinode. Vatikan merujuknya menggunakan kedua istilah. (in)
- The Synod of Elvira (Latin: Concilium Eliberritanum, Spanish: Concilio de Elvira) was an ecclesiastical synod held at Elvira in the Roman province of Hispania Baetica, now Granada in southern Spain. Its date has not been exactly determined but is believed to be in the first quarter of the fourth century, approximately 305–6. It was one of three councils, together with the Synod of Arles (314) and the Synod of Ancyra, that first approached the character of general councils and prepared the way for the first ecumenical council. It was attended by nineteen bishops and twenty-six presbyters, mostly resident in Baetica. Deacons and laymen were also present. Eighty-one canons are recorded, although it is believed that many were added at later dates. All concern order, discipline and conduct among the Christian community. Canon 36, forbidding the use of images in churches, became a bone of contention between Catholic and Protestant scholars after the Protestant Reformation. It is one of a number of pre-ecumenical ancient church councils and synods. The 1913 Catholic Encyclopedia refers to this as a "council," conveying a wider scope than a synod. The Vatican refers to it using both terms. (en)
- Il concilio di Elvira (latino: Concilium Eliberritanum, spagnolo: Concilio de Elvira) si celebrò circa nel 306 nella città di Elvira (il nome di Granada prima della conquista araba, nell'allora Hispania). A questo sinodo, che gettò le basi di quello che sarà la futura Chiesa in Spagna, presero parte tutti i vescovi e i presbiteri di Spagna. Vi si trattò il tema della separazione dalle comunità ebraiche che risiedevano nella penisola iberica. Fu il primo concilio in cui è presente un canone, il numero 33, che vieta agli ecclesiastici rapporti sessuali (divenuto successivamente decreto, emanato per primo da papa Siricio); la pena in caso di inosservanza era la deposizione, a questa pena papa Siricio aggiunse la scomunica. Misero inoltre per iscritto alcune leggi che obbligavano i cristiani ad allontanarsi dall'ambiente pagano e si condannarono le tesi adozioniste sulla natura di Cristo. Il canone 36 si esprime contro l'uso di immagini nella decorazione delle chiese, mentre il canone 60 cerca di limitare alcune manifestazioni di fanatismo religioso da parte cristiana contro le tradizioni pagane: coloro che fossero stati uccisi dai pagani per averne distrutto un idolo, non avrebbero dovuto essere riconosciuti dalla Chiesa come martiri. Il concilio impose le qualità morali dei chierici, escludendo dagli ordini religiosi:
* coloro che avessero voluto sposarsi dopo l'ordinazione diaconale, presbiterale o episcopale, anche nel caso di un matrimonio contratto prima dell'ordinazione e di successiva morte del coniuge. Il concilio attuò il più antico riferimento canonico al celibato sacerdotale, che riguardava tutti i chierici che avevano accesso all'altare maggiore, dal diacono al vescovo. Il celibato divenne legge della Chiesa universale nel IV secolo.;
* coloro che avevano una penitenza canonica in corso e che non avevano quindi ancora ricevuto l'assoluzione dei peccati, che giungeva al termine di quest'ultima. Specialmente per i peccati gravi, le penitenze avevano una durata molto lunga, che poteva occupare vari anni;
* coloro che erano sul letto degli infermi, poiché si riteneva che la malattia potesse inficiare una sincera vocazione religiosa a causa del timore della morte e dell'imminente giudizio particolare divino;
* coloro che si erano autoevirati o automutilati.
* i neobattezzati, poiché dopo la ricezione del sacramento doveva trascorrere un congruo periodo di tempo per verificare la condotta del battezzato e la sua vocazione religiosa. (it)
- De Synode van Elvira is een synode die plaatsvond in 306 in Elvira (thans nabij Granada). Er namen minstens 19 bisschoppen aan deel, onder wie Ossius van Córdoba, de latere kerkelijke adviseur van Constantijn de Grote (280-337). Er namen ook enige tientallen clerici, vooral uit het zuidoosten van Spanje, maar ook uit andere gebieden. Canon 33 vraagt aan alle gehuwde geestelijken een leven in onthouding. Het is de oudste canon die het celibaat oplegt. (nl)
- Synod w Elwirze – pierwszy katolicki synod jaki odbył się w Hiszpanii, w dziś nieistniejącym mieście, blisko obecnej Grenady. Jego data jest niepewna: podaje się granice od 300 do 324 r. n.e. W synodzie uczestniczyło 19 biskupów i 26 prezbiterów, oraz świeccy. Jest to ważny dokument dla Kościoła katolickiego, gdyż jako jeden z pierwszych reguluje sprawę celibatu. W kanonie 33 możemy przeczytać: Synod zabrania stanowczo, aby biskupi, kapłani i diakoni oraz wszyscy duchowni będący w służbie ołtarza współżyli z żonami swymi i mieli dzieci. Kto by zaś to czynił, powinien być pozbawiony godności duchownej. Kanon 71 odmawiał komunii pedofilom nawet pomimo zagrożenia śmiercią. (pl)
- Эльвирский собор — поместный собор христианской церкви, состоявшийся в Эльвире (современная Гранада) в начале IV века. Точная дата проведения собора неизвестна, считается что он не мог проходить в период гонений 305—306 годов и состоялся либо до них, либо после, но не позднее 316 года (год смерти одного из участников собора). Наиболее вероятной датой собора называют 15 мая 313 года. Участниками собора были 19 епископов (преимущественно южноиспанских), 24 пресвитера, а также диаконы и миряне. Председательствовал на соборе Феликс, епископ Акциса (современный Кадис). Собор составил 81 правило в отношении церковного и нравственного благочестия. В большинстве случаев налагается отлучение или публичное покаяние (за разбой, лихоимство, ложное свидетельство, клятвопреступление). Смягчения допускаются только для тяжелобольных и для женщин. Из постановлений собора можно заключить, что состояние нравственности в Испании было весьма невысоко, и даже в высших слоях общества господствовало смешение христианства с язычеством. Особо строги постановления собора в отношении нравственной жизни клириков. Так нарушавших брак епископов, пресвитеров и диаконов собор навсегда отлучал от церковного общения и даже на смертном одре не давал прощения (18 канон). На Эльвирском соборе была впервые выдвинута мысль о духовном безбрачии для всего духовенства: «Епископы, пресвитеры, дьяконы и другие лица, занимающие служение, должны полностью воздерживаться от половых сношений со своими женами и от рождения детей. Если кто-либо не подчиняется, он должен быть отстранен от духовной должности» (33-й канон). Среди правил особо выделяется запрет на церковную живопись: Принято чтобы живописи в церквах не было, и чтобы не служило предметом почитания и обожания то, что изображается на стенах. — 36-е правило Эльвирского собора Также в правилах Эльвирского собора впервые официально был употреблён термин «анафема». (ru)
- O Concílio de Elvira foi um concílio regional celebrado no início do século IV em Elíberis ou Ilíberis (Elvira), uma antiga cidade da Hispânia romana. A localização de Ilíberis / Elvira é objeto de controvérsia; as teses com mais apoiantes apontam para o que foi a capital da Taifa de Granada, Medina Elvira (ou Madinat Ilbira), situada 10 km a sudeste de Granada, ou nesta última cidade. Foi o primeiro concílio celebrado na Hispânia, e foi atendido por 19 bispos de toda a Península Ibérica. A data de realização não é conhecida com certeza, com as estimativas abrangendo desde o ano de 303 até 324. O prelado mais notável a assistir o concílio foi Ósio de Córdova (c. 257–359), uma das mais importantes figuras do Cristianismo da época. Pouco se sabe dos outros bispos presentes no concílio. Através do documento final do concílio sabe-se o nome de alguns bispos de cidades que actualmente encontram-se em Portugal, como Quinciano de Ebora (Évora) e Vicente de Ossónoba (Faro). O Concílio produziu um conjunto de 81 cânones (regras) que regulam variados aspectos da vida cristã, como o celibato clerical, o casamento, a idolatria, o batismo, a excomunhão, relacionamento com os judeus, as heresias, etc. Alguns historiadores, porém, creem que alguns dos cânones não são os originais do Concílio mas que foram adicionados mais tarde. (pt)
- Ельві́рський собо́р (лат. Concilium Eliberritanum; ісп. Concilio de Elvira) — собор Християнської церкви, що пройшов на початку IV століття у місті Ельвіра, Бетика, Римська імперія. Перший відомий християнський собор на території Піренейського півострова, тогочасній Іспанії. Точна дата невідома; ймовірно відбувся між 300—324 роками. Місце проведення ототожнюють з сучасною Гранадою, або містечком поблизу неї. Відбувся за участі 19 іспанських єпископів, 26 пресвітерів, кліриків і мирян. Головував на соборі кордубський єпископ , або акциський єпископ . Прийняв 81 правило дисциплінарного характеру, що стосувалися питань відлучення від церкви і причастя, ідолопоклонства і ворожбитства, шлюбу і сексуального життя, відносин християн з юдеями та язичниками тощо. Зокрема, одним із перших в історії Церкви постановив необхідність целібату духовенства (правило 33); засвідчив існування інституту жіночого чернецтва (правило 13); заборонив вшанування зображень у храмах (правило 36). Правила були підписані лише єпископами. Важливе джерело з історії іспанської церкви ранніх віків, коли християни жили в переважаючому язичницькому оточенні. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Die Synode von Elvira (lat. Concilium Eliberitanum) war eine frühe Kirchenversammlung in Spanien. Der genaue Zeitpunkt der Synode ist nicht bekannt; er liegt zwischen 295 und 314. Aller Wahrscheinlichkeit nach fand sie zwischen 300 und 302 oder 306/309 in bei Granada statt; der Ort wird heute teils mit dem Albaicínhügel, teils mit Sierra Elvira (Atarfe) identifiziert. Es nahmen 19 Bischöfe und 24 Presbyter aus 37 Gemeinden der fünf iberischen Provinzen daran teil. (de)
- Le concile ou synode d’Elvire ou encore d’Eliberis ou Illiberis est le plus ancien synode chrétien dont les canons nous sont parvenus. Il s'est tenu à Eliberis, Elvira, aujourd'hui Alarife, un quartier de Grenade en Espagne. La date d'ouverture de ce synode a été discutée, mais il est communément admis qu'il s'est ouvert le 15 mai 305 ou 306, après la fin de la persécution de Dioclétien. Il traite de la vie interne de l'Église (comportement des chrétiens, célibat des clercs, pénitence, attitude face au paganisme, etc.). (fr)
- De Synode van Elvira is een synode die plaatsvond in 306 in Elvira (thans nabij Granada). Er namen minstens 19 bisschoppen aan deel, onder wie Ossius van Córdoba, de latere kerkelijke adviseur van Constantijn de Grote (280-337). Er namen ook enige tientallen clerici, vooral uit het zuidoosten van Spanje, maar ook uit andere gebieden. Canon 33 vraagt aan alle gehuwde geestelijken een leven in onthouding. Het is de oudste canon die het celibaat oplegt. (nl)
- El Concili d'Elvira o d'Iliberis (llatí: Concilium Eliberritanum), va ser el primer concili que es va celebrar a la província romana d'Hispània Baetica per l'església cristiana. Va tenir lloc a la ciutat d'Ilíberis, prop de l'actual ciutat de Granada. La seva data és incerta, entre el 300 i el 324. En el primer cas seria anterior a la persecució de Dioclecià i en el segon, posterior a l'Edicte de Milà de Constantí. (ca)
- La koncilio de Elvira (latine: Concilium Eliberritanum, hispanlingce: Concilio de Elvira) estis celetrita en 306 p.K. ĉirkaŭ en la urbo Elvira (la nomo de Granado antaŭ la araba invado. En tiu sinodo, kiu ĵetis la bazojn de tiu kiu estos difinita la estonta Eklezio de Hispanio, partoprenis ĉiuj episkopoj kaj presbiteroj de Hispanio. (eo)
- El Concilio de Elvira o de Iliberis (en latín: Concilium Eliberritanum) fue el primer concilio que se celebró en Hispania Bætica por la iglesia cristiana. Tuvo lugar en la ciudad de Ilíberis, la actual ciudad de Granada transformada por entonces en un floreciente núcleo urbano conocido con el nombre de Florencia Iliberritana; en la actualidad no existe duda sobre la ubicación de la antigua Ilíberis o Iliberri en el barrio del Albaicín de Granada, no en un lugar cercano a la misma como se creía en épocas pasadas. Ya en el siglo XIX, A. Fernández-Guerra (1816-1894), lo manifiesta claramente cuando escribe: “La basílica y sus muchas inscripciones dedicatorias demuestran que Iliberri existió en el Albaicín de Granada”. (es)
- Sinode Elvira (bahasa Latin: Concilium Eliberritanum, bahasa Spanyol: Concilio de Elvira) adalah sebuah sinode gerejawi yang diselenggarakan di Elvira di provinsi Romawi Hispania Baetica, sekarang Granada di selatan Spanyol. Tanggalnya belum ditentukan secara pasti tetapi diyakini pada kuartal pertama abad ke-IV, sekitar 305–6. Sinode Elvira merupakan salah satu dari tiga konsili, bersama dengan Sinode Arles (314) dan Sinode Ancyra, yang pertama-tama mendekati sifat konsili umum dan mempersiapkan jalan bagi konsili oikumenis pertama. Sinode ini dihadiri oleh sembilan belas uskup dan dua puluh enam penatua, sebagian besar penduduk di Baetica. Diaken dan rohaniwan juga hadir. Delapan puluh satu kanon dicatat, meskipun diyakini bahwa banyak yang ditambahkan di kemudian hari. Semua menyangkut (in)
- The Synod of Elvira (Latin: Concilium Eliberritanum, Spanish: Concilio de Elvira) was an ecclesiastical synod held at Elvira in the Roman province of Hispania Baetica, now Granada in southern Spain. Its date has not been exactly determined but is believed to be in the first quarter of the fourth century, approximately 305–6. It was one of three councils, together with the Synod of Arles (314) and the Synod of Ancyra, that first approached the character of general councils and prepared the way for the first ecumenical council. It was attended by nineteen bishops and twenty-six presbyters, mostly resident in Baetica. Deacons and laymen were also present. Eighty-one canons are recorded, although it is believed that many were added at later dates. All concern order, discipline and conduct amon (en)
- Il concilio di Elvira (latino: Concilium Eliberritanum, spagnolo: Concilio de Elvira) si celebrò circa nel 306 nella città di Elvira (il nome di Granada prima della conquista araba, nell'allora Hispania). A questo sinodo, che gettò le basi di quello che sarà la futura Chiesa in Spagna, presero parte tutti i vescovi e i presbiteri di Spagna. Il concilio impose le qualità morali dei chierici, escludendo dagli ordini religiosi: (it)
- Synod w Elwirze – pierwszy katolicki synod jaki odbył się w Hiszpanii, w dziś nieistniejącym mieście, blisko obecnej Grenady. Jego data jest niepewna: podaje się granice od 300 do 324 r. n.e. W synodzie uczestniczyło 19 biskupów i 26 prezbiterów, oraz świeccy. Jest to ważny dokument dla Kościoła katolickiego, gdyż jako jeden z pierwszych reguluje sprawę celibatu. W kanonie 33 możemy przeczytać: Kanon 71 odmawiał komunii pedofilom nawet pomimo zagrożenia śmiercią. (pl)
- O Concílio de Elvira foi um concílio regional celebrado no início do século IV em Elíberis ou Ilíberis (Elvira), uma antiga cidade da Hispânia romana. A localização de Ilíberis / Elvira é objeto de controvérsia; as teses com mais apoiantes apontam para o que foi a capital da Taifa de Granada, Medina Elvira (ou Madinat Ilbira), situada 10 km a sudeste de Granada, ou nesta última cidade. Através do documento final do concílio sabe-se o nome de alguns bispos de cidades que actualmente encontram-se em Portugal, como Quinciano de Ebora (Évora) e Vicente de Ossónoba (Faro). (pt)
- Ельві́рський собо́р (лат. Concilium Eliberritanum; ісп. Concilio de Elvira) — собор Християнської церкви, що пройшов на початку IV століття у місті Ельвіра, Бетика, Римська імперія. Перший відомий християнський собор на території Піренейського півострова, тогочасній Іспанії. Точна дата невідома; ймовірно відбувся між 300—324 роками. Місце проведення ототожнюють з сучасною Гранадою, або містечком поблизу неї. Відбувся за участі 19 іспанських єпископів, 26 пресвітерів, кліриків і мирян. Головував на соборі кордубський єпископ , або акциський єпископ . Прийняв 81 правило дисциплінарного характеру, що стосувалися питань відлучення від церкви і причастя, ідолопоклонства і ворожбитства, шлюбу і сексуального життя, відносин християн з юдеями та язичниками тощо. Зокрема, одним із перших в історії (uk)
- Эльвирский собор — поместный собор христианской церкви, состоявшийся в Эльвире (современная Гранада) в начале IV века. Точная дата проведения собора неизвестна, считается что он не мог проходить в период гонений 305—306 годов и состоялся либо до них, либо после, но не позднее 316 года (год смерти одного из участников собора). Наиболее вероятной датой собора называют 15 мая 313 года. Среди правил особо выделяется запрет на церковную живопись: Принято чтобы живописи в церквах не было, и чтобы не служило предметом почитания и обожания то, что изображается на стенах. (ru)
|