| dbo:abstract
|
- شوفت (بالعبرية: שׁוֹפֵט) أو شوفط هو لقب قديم معناه القاضي، وأصله سامي قديم من كلمة تبت، أستخدم اللقب في فينيقيا و مملكة إسرائيل القديمة و قرطاج، وذكر في الكتاب المقدس. (ar)
- Die beiden Sufeten waren die obersten Magistrate in phönizischen Städten wie Tyros und insbesondere in Nordafrika auf dem Gebiet der Handelsrepublik Karthago. (de)
- Sufete o shophet (Š-P-T 'juez' en lengua cananea) era un miembro del senado de Cartago y de otras repúblicas fenicias, similar al senador romano, pero perteneciente a una aristocracia más cerrada, a la cual no se podía acceder salvo por nacimiento. Sin embargo otras fuentes nos afirman que a diferencia de la monarquía, el cargo de sufete no era hereditario y se accedía a él por elección hecha con base a criterios de riqueza o de méritos personales. A esto apunta Aristóteles en “La Política” al analizar la constitución de los cartagineses. (es)
- Suffète est le nom, d'origine phénicienne, des premiers magistrats de Carthage, colonie d'origine phénicienne. Leur pouvoir ne durait qu'un an, mais ils donnaient leur nom à l'année : ce sont des magistrats éponymes. Ils étaient à Carthage ce que les consuls étaient à Rome. Selon le Chronicon d'Eusèbe de Césarée et l'historien Flavius Josèphe plusieurs suffètes gouvernèrent Tyr, cité phénicienne, pendant une dizaine d'années au VIe siècle av. J.-C. Le terme suffète a la même racine que l'hébreu shophet (שופט), qui signifie : juge. (fr)
- In several ancient Semitic-speaking cultures and associated historical regions, the shopheṭ or shofeṭ (plural shophṭim or shofeṭim; Hebrew: שׁוֹפֵט šōfēṭ, Phoenician: 𐤔𐤐𐤈 šōfēṭ, Punic: 𐤔𐤐𐤈 šūfeṭ, Ugaritic: 𐎘𐎔𐎉 ṯāpiṭ) was a community leader of significant civic stature, often functioning as a chief magistrate with authority roughly equivalent to Roman consular powers. (en)
- Suffeet (in het Punisch sptm wat in feite rechter betekent) is de moderne weergave van de titel van de hoogste magistraten in Fenicische en Punische steden in de Oudheid, met name in Tyrus en Carthago. De titel werd doorgaans in het Grieks met βασιλεύς, in het Latijn met rex of suffes weergegeven. Zij werden in de loop van de 6e eeuw v.Chr. aangesteld ter vervanging van de te autocratisch wordende koningen van Carthago. In Carthago werden in de volksvergadering ieder jaar twee eponieme suffeten verkozen, die de bevoegdheid hadden de en de bijeen te roepen en voor te zitten. Ook spraken zij recht. Voor het overige is er over de bevoegdheden van de suffeten in de verschillende steden weinig met zekerheid bekend. (nl)
- Suffeta o sufeta (in latino: Suffēs o sūfēs; in greco antico: ἄρχοντες, archontes («arconti»); in fenicio špṭ, šofeṭ) era il titolo della più alta carica di Cartagine e di alcune città fenicie. I suffeti erano due, duravano in carica un anno e la loro importanza era paragonabile a quella dei consoli dell'antica Roma. Questa magistratura era presente anche in altre città del Nordafrica (per esempio a Thugga), nonché nella terra d'origine dei cartaginesi, la Fenicia, e in particolare la città di Tiro. Il termine šofeṭ (plurale šofṭim) è presente anche in ebraico e in diverse altre lingue semitiche. Il suo senso principale è quello di "giudice", dalla radice "Š-P-Ṭ", "sottoporre a giudizio". E anche nell'antico Israele questa carica fu per un certo tempo la magistratura suprema (i "Giudici", che appaiono nel Libro dei Giudici). (it)
- Суффет — название двух главных должностных лиц (магистратов) в Тире, а также в северной Африке, на территории Карфагенской республики. Обычно они были верховными судьями. Во время военных действий часто — главнокомандующими. В древнем Израиле так называли военных предводителей и судей. (ru)
- Sufeci (łac. suffetes, fenickie špt) – rodzaj urzędników fenickich, w Kartaginie i innych miastach fenickich na wybrzeżu Morza Śródziemnego najwyżsi urzędnicy państwowi. Ze względu na niedostatek źródeł i ich niejasność rzeczywiste funkcje i znaczenie sufetów nie są całkowicie zrozumiałe. W języku fenickim słowo to oznacza po prostu "sędziego". Miasta Fenicji były początkowo monarchiami, władza królewska ograniczona była jednak znacznie przez oligarchów. Oligarchowie ci tworzyli rodzaj "rady starszych", "senatu" lub "rady państwa". Funkcja ta jest w pewien sposób zbliżona do izraelickich sędziów (hebr. שׁוֹפֵט i fenickie špt mają zresztą zbieżną etymologię). Znana jest zwłaszcza z dziejów Tyru i Kartaginy. O administracji kolonii fenickich na zachodzie w pierwszych wiekach ich istnienia nie wiadomo niemal nic. Pochodzenie funkcji sufety nie jest dla nich wyjaśnione: część historyków wywodzi ich od fenickich "sędziów", część uznaje tę funkcję za późniejszą. Ze źródeł wynika, że od VI wieku p.n.e. z pewnością jednak funkcjonowały dwie instytucje wybieralne, jakimi były senat i zgromadzenie ludowe. Od V stulecia p.n.e. dla Kartaginy i innych miast fenickich poświadczona jest republikańska forma rządów, na których czele stali sufeci. Był to urząd kolegialny, sprawowany przez dwóch urzędników wybieranych na okres jednego roku (przypuszczalnie mogli być wybierani powtórnie). Posiadali oni najwyższy zakres władzy wykonawczej, a także znaczne uprawnienia prawodawcze i sądownicze. Przewodzili też fenickiemu zgromadzeniu ludowemu i senatowi; najpewniej nie pełnili jednak funkcji dowódczych powierzanych doświadczonym wojskowym wybieranym bezpośrednio przez obywateli. Spory pomiędzy nimi a senatem rozstrzygało zgromadzenie obywatelskie. Znany z Kartaginy ustrój polityczny istniał prawdopodobnie też w innych fenickich koloniach na zachodzie, o których wiadomości są jednak zbyt skąpe. Niewątpliwie jednak sama instytucja sufetów istniała również tam – i to jeszcze w czasach rzymskich. (pl)
- Sufete (em púnico: špṭ) era a designação dada aos governantes máximos das cidades-estado fenícias e cartaginesas. Por vezes o termo refere-se especificamente aos magistrados supremos de Cartago, onde todos os anos eram eleitos dois a quatro sufetes para dirigirem o governo do estado cartaginês. A palavra, que por vezes é escrita como suffete ou shophet, tem origem semita e aparece em várias línguas e culturas semitas além do fenício, nomeadamente no hebraico (shōphēṭ, plural: shophtim ou shoftim; lit.: "juiz"). O significado está sempre associado ao exercício do poder, quer executivo quer judicial. Nas várias cidades-estado fenícias propriamente ditas, ou seja, das costas do que é hoje o Líbano e a Síria, bem como nas suas colónias espalhadas pelo Mediterrâneo, os sufetes eram magistrados não hereditários aos quais era entregue o governo. O historiador romano Tito Lívio menciona os sufetes na sua obra (XXVIII, xxxvii) e compara as suas funções e poderes do sufete de Cartago com a dos cônsules romanos (XXX, vii). Os sufetes surgiram em Cartago no século V a.C.. A sua origem é obscura. Segundo alguns historiadores ela está associada à mudança de poder de monarcas hereditários para uma aristocracia de mercadores. Esta teoria pressupõe que Cartago foi realmente governada por uma monarquia entre a sua fundação no século VIII a.C. e a século V a.C., algo que é disputado por alguns académicos. Aparentemente, os sufetes eram eleitos (ou reeleitos) todos os anos e o seu número pode ter variado entre um e quatro, embora muitas fontes refiram que eram dois. Os sufetes cartagineses presidiram a um conselho de aristocratas e além das funções executivas tinham também a função de juízes supremos. (pt)
- Суфет, шофет (фінік. , івр. תּוֹרָה) — термін, яким у семітських народів позначали осіб, наділених вищою владою від імені народу (союзу племен, міської громади), — на відміну від царів, які отримували владу у спадок (для найменування царів використовували слово «мілк» (фінік. , івр. מלך)). Зокрема, євреї називали «шофетами» ватажків стародавнього Ізраїлю доби, що передувала встановленню царської влади (часто це слово не зовсім точно перекладається як «суддя», звідки походить, зокрема і традиційна назва біблійної Книги Суддів, хоча насправді йдеться швидше про військових ватажків). В фінікійських містах «суфетами» називали вищих магістратів, що обиралися за відсутності царя. Саме так відбувалося, зокрема в Біблі, Тірі, а за еліністичної доби — у Сідоні. У Карфагені, де царська влада була ліквідована ще у 814 до н. е., суфетів почали обирати з 538 до н. е. — після придушення заколоту Малха. при цьому суфетів обирали двох — щоби уникнути нових спроб встановлення тиранії. Згодом це нововведення запозичили й інші міські громади Західного Середземномор'я, і не лише фінікійські. Так, обрання у Римі спочатку двох преторів, а потім двох консулів, теж можна пояснити наслідуванням карфагенського зразка. Посаду суфета у Карфагені в 196 р. до н. е. недовго обіймав відомий полководець Ганнібал. Втім, він встиг здійснити ряд важливих реформ з обмеження впливу олігархічної верхівки на управління державою та боротьби з корупцією. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- شوفت (بالعبرية: שׁוֹפֵט) أو شوفط هو لقب قديم معناه القاضي، وأصله سامي قديم من كلمة تبت، أستخدم اللقب في فينيقيا و مملكة إسرائيل القديمة و قرطاج، وذكر في الكتاب المقدس. (ar)
- Die beiden Sufeten waren die obersten Magistrate in phönizischen Städten wie Tyros und insbesondere in Nordafrika auf dem Gebiet der Handelsrepublik Karthago. (de)
- Sufete o shophet (Š-P-T 'juez' en lengua cananea) era un miembro del senado de Cartago y de otras repúblicas fenicias, similar al senador romano, pero perteneciente a una aristocracia más cerrada, a la cual no se podía acceder salvo por nacimiento. Sin embargo otras fuentes nos afirman que a diferencia de la monarquía, el cargo de sufete no era hereditario y se accedía a él por elección hecha con base a criterios de riqueza o de méritos personales. A esto apunta Aristóteles en “La Política” al analizar la constitución de los cartagineses. (es)
- Suffète est le nom, d'origine phénicienne, des premiers magistrats de Carthage, colonie d'origine phénicienne. Leur pouvoir ne durait qu'un an, mais ils donnaient leur nom à l'année : ce sont des magistrats éponymes. Ils étaient à Carthage ce que les consuls étaient à Rome. Selon le Chronicon d'Eusèbe de Césarée et l'historien Flavius Josèphe plusieurs suffètes gouvernèrent Tyr, cité phénicienne, pendant une dizaine d'années au VIe siècle av. J.-C. Le terme suffète a la même racine que l'hébreu shophet (שופט), qui signifie : juge. (fr)
- In several ancient Semitic-speaking cultures and associated historical regions, the shopheṭ or shofeṭ (plural shophṭim or shofeṭim; Hebrew: שׁוֹפֵט šōfēṭ, Phoenician: 𐤔𐤐𐤈 šōfēṭ, Punic: 𐤔𐤐𐤈 šūfeṭ, Ugaritic: 𐎘𐎔𐎉 ṯāpiṭ) was a community leader of significant civic stature, often functioning as a chief magistrate with authority roughly equivalent to Roman consular powers. (en)
- Суффет — название двух главных должностных лиц (магистратов) в Тире, а также в северной Африке, на территории Карфагенской республики. Обычно они были верховными судьями. Во время военных действий часто — главнокомандующими. В древнем Израиле так называли военных предводителей и судей. (ru)
- Suffeta o sufeta (in latino: Suffēs o sūfēs; in greco antico: ἄρχοντες, archontes («arconti»); in fenicio špṭ, šofeṭ) era il titolo della più alta carica di Cartagine e di alcune città fenicie. I suffeti erano due, duravano in carica un anno e la loro importanza era paragonabile a quella dei consoli dell'antica Roma. Questa magistratura era presente anche in altre città del Nordafrica (per esempio a Thugga), nonché nella terra d'origine dei cartaginesi, la Fenicia, e in particolare la città di Tiro. (it)
- Suffeet (in het Punisch sptm wat in feite rechter betekent) is de moderne weergave van de titel van de hoogste magistraten in Fenicische en Punische steden in de Oudheid, met name in Tyrus en Carthago. De titel werd doorgaans in het Grieks met βασιλεύς, in het Latijn met rex of suffes weergegeven. Zij werden in de loop van de 6e eeuw v.Chr. aangesteld ter vervanging van de te autocratisch wordende koningen van Carthago. (nl)
- Sufeci (łac. suffetes, fenickie špt) – rodzaj urzędników fenickich, w Kartaginie i innych miastach fenickich na wybrzeżu Morza Śródziemnego najwyżsi urzędnicy państwowi. Ze względu na niedostatek źródeł i ich niejasność rzeczywiste funkcje i znaczenie sufetów nie są całkowicie zrozumiałe. Znany z Kartaginy ustrój polityczny istniał prawdopodobnie też w innych fenickich koloniach na zachodzie, o których wiadomości są jednak zbyt skąpe. Niewątpliwie jednak sama instytucja sufetów istniała również tam – i to jeszcze w czasach rzymskich. (pl)
- Sufete (em púnico: špṭ) era a designação dada aos governantes máximos das cidades-estado fenícias e cartaginesas. Por vezes o termo refere-se especificamente aos magistrados supremos de Cartago, onde todos os anos eram eleitos dois a quatro sufetes para dirigirem o governo do estado cartaginês. (pt)
- Суфет, шофет (фінік. , івр. תּוֹרָה) — термін, яким у семітських народів позначали осіб, наділених вищою владою від імені народу (союзу племен, міської громади), — на відміну від царів, які отримували владу у спадок (для найменування царів використовували слово «мілк» (фінік. , івр. מלך)). Зокрема, євреї називали «шофетами» ватажків стародавнього Ізраїлю доби, що передувала встановленню царської влади (часто це слово не зовсім точно перекладається як «суддя», звідки походить, зокрема і традиційна назва біблійної Книги Суддів, хоча насправді йдеться швидше про військових ватажків). (uk)
|
